Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Olsztynie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 marca 2014 roku

Sąd Okręgowy w Olsztynie VI Wydział Cywilny Rodzinny w składzie:

Przewodniczący: SSO Lech Dłuski

Sędziowie: SO Ewa Błesińska

SR del. do SO Leszek Wojtuń

Protokolant: sekretarz sądowy Joanna Niedzielska

po rozpoznaniu w dniu 12 marca 2014 roku w Olsztynie

na rozprawie

sprawy z powództwa I. K.

przeciwko W. K.

o ustanowienie przez sąd rozdzielności majątkowej

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Olsztynie

z dnia 2 grudnia 2013 roku

sygn. akt III RC 996/13

I.  Apelację oddala.

II.  Zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych) tytułem kosztów za instancję odwoławczą.

Sygn. akt VI RCa 13/14

UZASADNIENIE

Powódka I. K. w pozwie z dnia 12 września 2013r. wniosła o ustanowienie rozdzielności majątkowej pomiędzy nią a pozwanym W. K. i zasądzenie od pozwanego na jej rzecz kosztów procesu według norm przepisanych.

Uzasadniła swoje stanowisko podając, że strony są małżeństwem od (...). natomiast od (...). toczy się postępowanie rozwodowe, zaś strony funkcjonują w warunkach faktycznej separacji. Intensyfikujący się konflikt, według powódki, uniemożliwia podejmowanie decyzji i współdziałanie w kwestiach majątkowych.

Pozwany w odpowiedzi wniósł o oddalenie powództwa ze względu na brak przesłanek wskazanych w art. 52§1 k.r.o. jako podstawa do ustanowienia rozdzielności majątkowej. Podał, że relacje małżeńskie zostały zaburzone poprzez nagłe i niespodziewane wyprowadzenie się powódki z domu wraz z dziećmi. Wskazał, że odrębne zamieszkiwanie nie jest uzasadnione stanem więzi małżeńskich, on natomiast umożliwia powódce korzystanie ze składników majątkowych, a nawet nakłania ją do powrotu do domu.

Sąd Rejonowy w Olsztynie wyrokiem z 2 grudnia 2013r. w sprawie III RC 996/13 orzekł o ustanowieniu z dniem 2 grudnia 2013r. rozdzielności majątkowej stron i zniósł koszty procesu pomiędzy stronami.

Sąd uzasadnił decyzję ustaleniem, że strony zamieszkują odrębnie, są w trakcie postępowania rozwodowego, mają odrębne rachunki bankowe i oddzielnie gospodarują swoimi dochodami. Pozwany ponadto, co Sąd uznał za istotne, został zobowiązany do alimentowania kosztów utrzymania dzieci poprzez przekazywanie do rąk powódki 800 zł miesięcznie. Sąd dostrzegł również, że powódka zamierza zaciągnąć zobowiązanie finansowe umożliwiające jej zakupienie mieszkania, zaś nie jest w stanie tego dokonać, gdyż pozwany nie akceptuje jej planów, nadto z racji istniejącego sporu nie chce, by jej udziały w spółce, w której pracuje, były objęte wspólnością majątkową.

W konsekwencji Sąd dostrzegł istnienie podstaw do uwzględnienia pozwu i ustanowienia rozdzielności majątkowej.

Wyrok ten zaskarżył pozwany zarzucając naruszenie przepisów prawa materialnego – art. 5 k.c. i art. 52§1 k.r.o. poprzez niesłuszne przyjęcie, że istnieją ważne powody dla ustanowienia rozdzielności majątkowej, nadto przepisów prawa procesowego – art. 233§1 k.p.c. poprzez niewłaściwe dokonanie oceny dowodów. Wniósł w konsekwencji o zmianę zaskarżonego orzeczenia poprzez oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych, ewentualnie o uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Uzasadnił swoje stanowisko podając, że orzeczeniu sprzeciwia się dobro rodziny, którą strony poprzez zawarcie związku małżeńskiego założyły. Podkreślił, że wspólność majątkowa powstała w sposób dobrowolny, zaś aktualna sytuacja spowodowana jest niemożliwą do zaakceptowania postawą powódki, która z powodu związania się z innym mężczyzną rozbiła rodzinę. Uznał, że nie jest to podstawa do ustanowienia rozdzielności majątkowej, albowiem nie mieści się w granicach art. 52§1 k.r.o.

Sąd odwoławczy zważył, co następuje:

Apelację należało oddalić.

U podstaw ustanowienia rozdzielności majątkowej leżą przesłanki sformułowane w art. 52§1 k.r.o. Nie było w toku postępowania kwestionowane, że strony funkcjonują odrębnie na płaszczyźnie finansowej. Mają odrębne konta, oddzielnie gospodarują dochodami, rozliczają pomiędzy sobą wydatki. Istnieje więc między nimi stan faktycznej separacji, nadto toczy się postępowanie rozwodowe. Nie mają natomiast, co należy wyeksponować, kardynalnego znaczenia przyczyny takiego stanu. Podstawą ustanowienia rozdzielności majątkowej jest stan rzeczywistego zerwania współpracy na tle finansowym i majątkowym. Nie jest natomiast wystarczającą przesłanką do uznania, że strony współpracują w tej kwestii deklaracja pozwanego o umożliwianiu powódce korzystania ze wspólnego majątku. Powódka bowiem uprawniona jest do podejmowania decyzji majątkowych, zaś, jak wynika ze zgodnych w tej kwestii twierdzeń stron, pozwany sprzeciwia się zaciągnięciu zobowiązań finansowych. Każda ze stron uprawniona jest do podejmowania takich decyzji. Nie sposób bowiem obligować pozwanego do akceptacji zaciągnięcia znacznego finansowego zobowiązania tylko w tym celu, by ugruntować oddzielne zamieszkiwanie powódki, z którym pozwany się nie zgadza. Niemniej brak jest również podstaw, by powódce odmówić uprawnienia do zakupienia mieszkania, a do tego sprowadza się odmowa zaciągnięcia zobowiązania kredytowego.

Abstrahując od niefortunnego, w ocenie Sądu odwoławczego, historycznego analizowania przez Sąd I instancji instytucji wspólności majątkowej małżeńskiej, stan relacji małżeńskich stron jest ważnym powodem uzasadniającym dokonanie rozdzielności majątkowej. Nie sposób aktualnej sytuacji związku bagatelizować. Ma bowiem charakter co najmniej poważnego rozłamu. Należy więc ją zakwalifikować jako ważny powód mieszczący się w granicach objętych treścią art. 52§1 k.r.o.

Nie sposób natomiast podzielić poglądu pozwanego o sprzecznym z dobrem rodziny skutkiem ustanowienia rozdzielności majątkowej. Rozdzielność majątkowa bowiem działa w znacznej mierze ochraniająco interesy rodziny. Ma to istotne znaczenie zwłaszcza w sytuacji, gdy powódka planuje dokonanie znacznych wydatków związanych z zaciągnięciem zobowiązania finansowego. Konsekwencje tej decyzji nie będą obciążać pozwanego. Odrębną kwestią jest podział majątku i związane z tym ustalenie jego składników.

Sąd odwoławczy więc nie dostrzegł naruszeń prawa i mankamentów orzeczenia uzasadniających ingerencję w zaskarżony wyrok postanowienie. Orzekł więc na podstawie art. 385 k.p.c. o oddaleniu apelacji.

O kosztach procesu orzeczono zgodnie z art. 98§1 k.p.c. i art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych zasądzając od pozwanego na rzecz powódki kwotę 180 zł odpowiadająca poniesionym przez nią kosztom procesu. Powódka wnosiła o zasądzenie od pozwanego na jej rzecz kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Na koszty procesu poniesione przez powódkę składa się wynagrodzenie adwokata w kwocie 180 zł wynikające z §13 ust. 1 pkt 1 w zw. z §7 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.