Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VI RCa 235/15 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Olsztynie z 2015-10-28

Sygn. akt VI RCa 235/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 października 2015 roku

Sąd Okręgowy w Olsztynie VI Wydział Cywilny Rodzinny w składzie:

Przewodniczący: SSO Zofia Rutkowska

Sędziowie: SO Aneta Szwedowska

SR del. do SO Leszek Wojtuń (spr.)

Protokolant: sekretarz sądowy Joanna Niedzielska

po rozpoznaniu w dniu 28 października 2015 roku w Olsztynie

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniej M. P. reprezentowanej przez matkę K. K.

przeciwko P. P.

o podwyższenie alimentów

na skutek apelacji obu stron

od wyroku Sądu Rejonowego w Olsztynie

z dnia 9 lipca 2015 roku

sygn. akt III RC 377/15

I.  Zmienia zaskarżony wyrok w punkcie I w ten sposób, że zasądzone tam alimenty w kwocie po 550 złotych miesięcznie, podwyższa do kwoty po 650 (sześćset pięćdziesiąt) złotych miesięcznie, płatne na warunkach tam ustalonych.

II.  W pozostałej części apelację powódki oddala.

III.  Oddala apelację pozwanego.

IV.  Koszty procesu za instancję odwoławczą między stronami wzajemnie znosi.

Sygn akt VI RCa 235/15

UZASADNIENIE

K. K. przedstawicielka ustawowa małoletniej M. P. wniosła o podwyższenie alimentów od pozwanego P. P. z kwoty 400 zł do kwoty 1.000 zł miesięcznie oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz małoletniej kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu swego żądania podała, iż w dacie ustalenia alimentów wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 3 marca 2009 r. uczęszczała jeszcze do przedszkola. Obecnie uczęszcza do szkoły oraz na zajęcia pozalekcyjne i jej potrzeby wzrosły.

Pozwany P. P. wniósł o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie na jego rzecz od powódki kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W odpowiedzi na pozew wskazał, iż opisane w pozwie wydatki nie są w istocie uiszczane. Podał, iż regularnie kupuje córce wszelkie niezbędne ubrania, zabawki, organizuje jej czas wolny, dodał, iż przyczynił się do kupna wyprawki szkolnej, co roku dokłada do wyjazdów wakacyjnych.

Pozwany wskazał, że osiąga dochód rzędu 3.000-3.500 zł miesięcznie netto, przy czym zobowiązany jest do spłaty kredytu hipotecznego w kwocie 800 zł miesięcznie i pożyczki gotówkowej w kwocie 130 zł miesięcznie, a ponadto ponosi koszty utrzymania siebie i lokalu, w którym zamieszkuje oraz koszty utrzymania samochodu.

Wyrokiem z dnia 15 lipca 2015 r. Sąd Rejonowy w Olsztynie zasądził od pozwanego P. P. tytułem podwyższonych alimentów na rzecz małoletniej powódki M. P. kwotę po 550 zł (pięćset pięćdziesiąt złotych) miesięcznie, płatną do rąk matki K. K. do dnia 10 każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od 1 lipca 2015 r. w miejsce alimentów w kwocie po 400 zł miesięcznie zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 3 marca 2009 r.

Sąd Rejonowy ustalił, że: małoletnia M. P. urodzona (...) jest córką P. P..

Wyrokiem z dnia 3 marca 2009 r. wydanym przez Sąd Okręgowy w Olsztynie rozwiązane zostało przez rozwód małżeństwo rodziców małoletniej. Wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnią Sąd powierzył obojgu rodzicom ustalając miejsce pobytu dziecka przy matce.

Sąd zobowiązał obie strony do ponoszenia kosztów wychowania i utrzymania małoletniej i z tego tytułu zasądził od P. P. alimenty na rzecz M. P. w kwocie po 400 zł miesięcznie. Małoletnia uczęszczała wówczas do przedszkola. W chwili obecnej małoletnia mieszka w mieszkaniu swojej babci wraz z matką, jej partnerem oraz przyrodnią (...) letnią siostrą. Matka małoletniej K. K. ma jeszcze(...)syna, który mieszka z babcią.

K. K. pracuje w firmie swojej matki i uzyskuje dochód w kwocie 2.053 zł miesięcznie. Ma umowę na czas nieokreślony. Jej partner prowadzi własną restaurację w O.. Miesięczny koszt utrzymania 4 - osobowej rodziny to średnio 4.000 zł.

M. P. uczęszcza obecnie do szkoły podstawowej. W czerwcu 2015 r. otrzymała promocję do (...) klasy. Małoletnia należy do klasy sportowej i w ramach szkoły uczęszcza w ciągu roku szkolnego na basen. Na sezon potrzebuje 5 strojów kąpielowych (100 zł/strój) i 3-4 pary okularów pływackich (50 zł/sztuka). W ciągu roku szkolnego małoletnia uczęszczała na kurs języka angielskiego w szkole językowej E. P.. W okresie wakacji naukę języka angielskiego pobiera u ciotki. Od października dziewczynka będzie uczyła się prywatnie języka obcego, co będzie stanowiło koszt ok. 110 zł miesięcznie. Co miesiąc matka małoletniej uiszcza składkę w kwocie 75,00 zł na rzecz Miejskiego Towarzystwa (...).

M. P. jest zdrowym dzieckiem, ma jedynie problemy z kręgosłupem i w związku z tym uczęszcza na rehabilitację 2 razy w tygodniu, co kosztuje ok. 150 zł miesięcznie. W ostatnim czasie nową pasją małoletniej stała się jazda konna, koszt 10 jazd konnych to kwota 350 zł. Dziewczynka w wakacje jedzie na obóz konny, którego koszt wynosi 2.450 zł. Łącznie miesięczny koszt utrzymania według matki małoletniej wynosi obecnie 800-1000 zł. Wydatki te zwiększają się w wakacje i w czasie szkoły. Matce dziewczynki w jej utrzymaniu pomaga jej partner oraz dziadkowie M. ze strony matki.

P. P. ma obecnie (...) lat. Pracuje w firmie (...), jako rzeczoznawca, jego dochód netto wynosi 2.665 zł. Pozwanemu przyznawana jest też premia uznaniowa, która w zależności od wyników pracy wynosi 400-500 zł miesięcznie. W ostatnim czasie z uwagi na problemy zdrowotne i długotrwałe zwolnienie pozwany otrzymywał premię w minimalnej wysokości.

Ojciec małoletniej w ostatnim czasie kupił mieszkanie, na który to wydatek wziął kredyt. Obecnie pozwany miesięcznie spłaca ratę kredytu w wysokości ok. 700 zł, ponosi też koszt ubezpieczenia mieszkania w kwocie 300 zł rocznie. Stałe miesięczne wydatki pozwanego na mieszkanie to: czynsz 320 zł, prąd 100 zł, multimedia 100 zł, telefon 50 zł. Wymieniony mieszka z partnerką. Partnerka pracuje i spłaca dług swojego byłego męża. Pozwany posiada samochód R. (...) z 2004 r., za który uiszcza koszt ubezpieczenia OC i AC (średnio 100 zł miesięcznie). Firma zwraca pozwanemu za dojazd do klienta kwotę 0,70 zł za kilometr.

M. P. jest jedynym dzieckiem pozwanego. Pozwany regularnie uiszcza zasądzone na jej rzecz alimenty. Dodatkowo w czasie, gdy córka przebywała u ojca, ten kupował jej czasem ubrania, zapewniał atrakcje, dawał kieszonkowe w kwocie od 50 do 100 zł w zależności od potrzeb, sponsorował też córce wakacje. Pozwany w całości pokrywa koszty leczenia dentystycznego córki. Na urodziny dziecko otrzymuje od ojca prezenty. Zdarza się, że pozwany oprócz alimentów przekazuje dodatkowe kwoty na dziecko na początek roku szkolnego i wakacje.

Zdaniem Sądu Rejonowego powództwo zasługiwało na uwzględnienie jedynie w części. W ocenie Sądu przez ostatnie prawie 6 lat doszło do zmian w sytuacji osobistej i materialnej stron oraz do zwiększenia usprawiedliwionych potrzeb powódki, które uzasadniają zwiększenie należnych jej alimentów, aczkolwiek nie do kwoty żądanej przez stronę powodową. W dacie orzekania rozwodu małoletnia powódka miała (...) lat. Obecnie małoletnia ma (...) lat i czynnie uprawia sport w tym pływanie i jazdę konną. Potrzeby małoletniej powódki niewątpliwie zwiększyły się w sposób istotny. Okolicznością oczywistą, która nie wymaga specjalnego udowadniania, jest fakt większych potrzeb dziecka wchodzącego w fazę szybkiego, nastoletniego rozwoju i rozpoczynającego edukację, w porównaniu z potrzebami dziecka, które uczęszcza do przedszkola. Małoletnia od 2 klasy szkoły podstawowej uczęszcza na basen, w tym zakresie wciąż aktywnie rozwija się, należy do klasy sportowej, treningi są dla niej codziennością, jak wskazała jej matka, pływanie uprawia także w czasie wolnym. Ponadto, na tym etapie edukacji małoletnia wymaga szkolenia językowego - rozwój dziecka w zakresie dotyczącym umiejętności językowych jest niezbędny i konieczny. Wzrost potrzeb nastąpił w tym zwłaszcza zakresie.

Sąd Rejonowy podkreślił, że pozwany jest bardzo zaangażowany w wychowanie i rozwój córki. Niezależnie od alimentów dobrowolnie kupował małoletniej ubrania, sprawiał jej prezenty, dawał kieszonkowe, a także sponsorował wakacje, dokładał się matce do wyprawki szkolnej i czasami do innych wydatków. Sąd dodał, że porównując sytuację z daty rozwodu z obecną wskazać należy, iż zarobki stałe pozwanego zwiększyły się ( z 1.960 zł do kwoty 2.665 zł), przy czym jednocześnie otrzymuje on premie uznaniowe. Zarazem jednak od czasu rozwodu pozwany nabył mieszkanie na kredyt, którego miesięczna spłata wynosi 700 zł. Mimo, iż zamieszkuje z partnerką, ta nie dokłada się do utrzymania wspólnego gospodarstwa domowego, albowiem, jak wskazał, pozwany spłaca dług byłego męża.

Z kolei matka powódki związała się z nowym partnerem, mieszka z nim, małoletnią powódką i (...) letnią córką w mieszkaniu swojej matki. Partner dokłada się do rachunków.

Zdaniem Sądu Rejonowego oboje rodzice realizują wobec córki obowiązek alimentacyjny poprzez osobiste starania o utrzymanie i wychowanie dziecka. Ojciec dziecka co istotne dobrowolnie daje małoletniej kieszonkowe, kupuje jej ubrania, płaci za leczenie dentystyczne, wyjazdy wakacyjne. Powinien on mieć możliwość również spędzać z dzieckiem aktywnie czas i samemu finansować jej niektóre zainteresowania. Dzięki temu będzie mógł odgrywać w życiu dziecka rolę zaangażowanego ojca, który nie tylko łoży alimenty, ale także dba o jej rozwój.

Sąd I instancji nie znalazł podstaw do uwzględnienia powództwa w całości i podwyższenia alimentów do kwoty po 1.000 zł miesięcznie. Strona powodowa nie wykazała bowiem, aby w okresie od orzeczenia rozwodu, do daty wyrokowania w przedmiotowym procesie, doszło do tak istotnych zmian okoliczności, które uzasadniałaby uwzględnienie powództwa w całości i podwyższenie alimentów o ponad 100%. Zauważyć należy, że w tym czasie nie zmieniły się znacznie potrzeby małoletniej związane ze stanem jej zdrowia. Rodzice dziewczynki przy tym odpowiednio partycypują w tych kosztach – ojciec małoletniej opłaca leczenie dentystyczne, woził córkę do Szpitala w A., załatwiał konsultacje, matka z kolei ponosi koszty miesięcznej rehabilitacji.

Sąd Rejonowy stwierdził, że wydatek rzędu ponad 2.000 zł na obóz jazdy konnej nie znajduje usprawiedliwienia w realiach przedmiotowej sprawy, gdyż wykracza poza katalog usprawiedliwionych potrzeb. Usprawiedliwione potrzeby nie oznaczają wszystkich potrzeb małoletniej. Potrzeby usprawiedliwione to takie, których zaspokojenie pozwala uprawnionemu żyć w warunkach odpowiadających jego wiekowi, stanowi zdrowia, wykształceniu itp. Fakt, że obecnie matka dziewczynki związana jest z innym partnerem i jak wynika z jej relacji partner ten wspomaga ją finansowo, dzięki czemu i małoletnia ma szansę na życie na wyższym poziomie, nie może wpływać na obowiązek alimentacyjny jej biologicznego ojca.

Mając na względzie powyższe Sąd Rejonowy na podstawie art. 138 kro w zw. z art. 135 kro orzekł jak w punkcie I i II wyroku. Ponadto Sąd ten orzekł o kosztach sądowych - na podstawie art. 102 kpc w zw. z art. 113 ust. 2 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz kosztach procesu – na podstawie art. 100 kpc. Mając na uwadze wynik sporu koszty procesu zostały wzajemnie zniesione.

Apelacje od orzeczenia Sądu Rejonowego wniosły obie strony.

Powódka zaskarżyła rozstrzygnięcie w części tj. w punkcie II w zakresie w jakim Sąd nie uwzględnił roszczenia o podwyższenie alimentów na rzecz małoletniej M. P. do kwoty po 800 zł miesięcznie, a w konsekwencji w punkcie IV w przedmiocie kosztów procesu. Strona powodowa zarzuciła rozstrzygnięciu:

1.  naruszenie przepisu art. 133 § 1 kro w zw. z art. 135 § 1 i 2 kro poprzez zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki alimentów w kwocie po 550 zł miesięcznie i oddalenie żądań powódki powyżej tej kwoty, podczas gdy w toku postępowania wykazane zostało, że matka małoletniej ponosi wysokie koszty utrzymania dziecka, a ponadto czyni osobiste starania o utrzymanie i wychowanie córki.

2.  naruszenie przepisu art. 233 kpc poprzez dokonanie dowolnej oceny dowodów zebranych w przedmiotowej, co w konsekwencji doprowadziło do zasądzenia alimentów w kwocie, która nie jest wystarczającą sumą na zapewnienie niezbędnych potrzeb powódki.

Skarżąca wniosła o:

1.  zmianę zaskarżonego wyroku poprzez zmianę kwoty

zasądzonych alimentów na rzecz powódki, do płacenia których

będzie zobowiązany pozwany, na kwotę po 800 zł miesięcznie

płatnych do rąk matki do 10 dnia każdego miesiąca z

ustawowymi odsetkami w przypadku opóźnienia w płatności

którejkolwiek z rat.

2.  zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kosztów procesu, w

tym kosztów zastępstwa procesowego, za obie instancje według norm przepisanych.

Apelację uzasadniła tym, że powódka ma (...) lat, a więc jej potrzeby wzrosły. Weszła w fazę szybkiego, nastoletniego rozwoju, co przejawia się pojawieniem się u powódki nowych zainteresowań. Alimenty zasądzone wyrokiem Sądu I instancji nie pozwalają na zrealizowanie niezbędnych potrzeb dziecka, a pozwany jest w stanie łożyć wyższą kwotę pieniędzy o czym świadczy permanentne wspieranie potrzeb finansowych konkubiny. Pozwany otrzymuje wynagrodzenie w kwocie 2655 zł, a nadto otrzymuje premie uznaniowe, w związku z tym jest w stanie świadczyć alimenty w kwocie po 800 zł miesięcznie. Matka małoletniej dostrzega, że pozwany łoży na córkę więcej niż przewidywało dotychczasowe orzeczenie, jednak chciałaby żeby dodatkowe wydatki były zgodne z aktualnymi potrzebami dziecka.

Zdaniem skarżącej błędna jest ocena Sądu I instancji, iż pozwany nie jest w stanie łożyć alimentów w kwocie po 800 zł miesięcznie przy pominięciu faktu, że pozwany przeznacza znaczne środki na utrzymanie konkubiny, ponieważ, jak oświadczył pozwany, jego partnerka spłaca długi po byłym mężu. Pozwany tymczasem w pierwszej kolejności winien świadczyć na utrzymanie małoletniej powódki. Alimenty w kwocie po 550 zł miesięcznie nie są adekwatne do potrzeb powódki. Pozwany ma stałe wynagrodzenie w kwocie po 2665 zł oraz gratyfikacje pieniężne wynoszące 500 zł miesięcznie.

Apelacja pozwanego zarzuca rozstrzygnięciu naruszenie przepisów prawa materialnego w szczególności art. 133 § 1 kro w zw. z art. 135 § 1 kro przez pominięcie udziału matki w kosztach utrzymania małoletniej córki i zobowiązanie pozwanego do płacenia alimentów w wysokości przekraczającej usprawiedliwione potrzeby małoletniej oraz możliwości zarobkowe pozwanego. Skarżący wniósł o:

1.  zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie powództwa,

2.  zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego, za obie instancje.

Apelację uzasadnił tym, że wydatki deklarowane na potrzeby dziecka przez matkę na kwotę 800 – 1000 zł miesięcznie w żaden sposób nie zostały udokumentowane. Wydatki te według matki powódki obejmują naukę jazdy konnej. Trudno się z tym zgodzić i uznać ten wydatek do usprawiedliwionych potrzeb, zwłaszcza, że dziecko korzysta z szeregu innych zajęć dodatkowych. Podwyższanie alimentów sprawi, że ciężar utrzymania dziecka zostanie przerzucony wyłącznie na pozwanego. Z rozstrzygnięciem takim nie można się zgodzić, tym bardziej, że pozwany aktywnie uczestniczy w życiu córki, sprawując nad nią osobistą opiekę oraz dodatkowo przeznaczając środki pieniężne na zakup ubrań, prezentów czy organizację czasu wolnego. Argumenty strony powodowej, że za podwyższeniem alimentów przemawia równa stopa życiowa dziecka i rodziców, nieracjonalny sposób gospodarowania środkami pieniężnymi przez pozwanego, czy też rzekome wsparcie pozwanego dla obecnej partnerki, nie są trafne. Według pozwanego dziecko żyje obecnie na wyższej stopie życiowej niż on. Pozwany nie ma bowiem pieniędzy na realizowanie swoich pasji i hobby. Jeśli chodzi o zakupy pozwanego, to są one racjonalne, w przeciwieństwie do wydatków matki. Pozwany wydaje pieniądze na ubrania córki, wyprawkę szkolną i dentystę, tymczasem matka na jazdę konną.

Co do wsparcia finansowego partnerki, pozwany stwierdził, że polega ono wyłącznie na umożliwieniu jej wspólnego zamieszkiwania. Nawet gdyby mieszkał sam, to i tak ponosiłby pewne wydatki. To samo dotyczy spłaty kredytu.

W odpowiedzi na apelację powódka wniosła o oddalenie apelacji. W uzasadnieniu swojego stanowiska stwierdziła, że matka małoletniej wbrew twierdzeniom pozwanego partycypuje w kosztach utrzymania dziecka, a nadto sprawuje pieczę nad dzieckiem. Matka powódki uczestniczy w kosztach utrzymania powódki, jednakże w nieco niższym zakresie niż pozwany, co wydaje się być uzasadnione okolicznościami przedmiotowej sprawy ( powódka mieszka razem z matką, matka prowadzi gospodarstwo domowe, pierze, gotuje, sprząta ). Alimenty w kwocie po 550 zł miesięcznie nie są kwotą, która pozwoli powódce wkraczającej w dorosłe życie zaspokoić jej niezbędne potrzeby.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja powódki w części zasługuje na uwzględnienie, natomiast apelacja pozwanego jest bezzasadna.

Na wstępie należy stwierdzić, że stan faktyczny został ustalony przez Sąd Rejonowy prawidłowo. Żadna ze stron nie wnosiła o jego uzupełnienie oraz nie miała zastrzeżeń do poszczególnych jego elementów. Sąd I instancji zwrócił uwagę na wszystkie istotne okoliczności sprawy mające wpływ na rozstrzygnięcie. Zostały zatem wzięte pod uwagę przesłanki, o których mowa w art. 135 § 1 kro, a mianowicie usprawiedliwione potrzeby małoletniej uprawnionej do alimentów, możliwości zarobkowe i majątkowe osoby zobowiązanej do świadczeń alimentacyjnych oraz zmiana stosunków w tym zakresie w rozumieniu art. 138 kro. Słusznie Sąd Rejonowy dostrzegł, że wzrosły usprawiedliwione potrzeby dziecka. Jednak ta przesłanka nie została przez Sąd Rejonowy w sposób wnikliwy rozważona. Nie ulega wątpliwości, że wzrost potrzeb dziecka jest znaczny. W momencie orzekania o alimentach w sprawie o rozwód małoletnia miała 5 lat i uczęszczała do przedszkola. Obecnie ma (...) lat i jest uczennicą (...) klasy szkoły podstawowej. Co istotniejsze jest dzieckiem szukającym nowych aktywności. Od II klasy czynnie uprawia sport – pływanie. Uczęszcza na zorganizowane zajęcia. Dyscyplina ta jest jednocześnie pasją dziecka i chodzi ono na pływalnię również poza zajęciami sportowymi w ramach szkoły sportowej. Wydatki, które w związku z tym trzeba ponosić obejmują koszty pływalni – 75 zł miesięcznie za zorganizowane zajęcia sportowe. Wydatki na strój do pływania oraz okulary pływackie wynoszą około 700 zł w sezonie. Dziecko zaczęło uczęszczać na jazdę konną. Karnet 10 – razowy kosztuje 350 zł. Wydatek ten można rozliczać w stosunku miesięcznym, gdyż częstsze korzystanie z jazdy konnej oraz uczęszczanie na treningi pływackie mogłoby odbywać się kosztem zajęć szkolnych. Słusznie zauważa Sąd I instancji, że nie wszystkie wydatki z tym związane powinien współfinansować pozwany, jak chociażby wydatek 2450 zł na letni obóz jeździecki. Należy domniemywać, że inne wydatki z tym związane, jak chociażby podstawowe wyposażenie jeździeckie ( buty, spodnie, kask itd. ) nie były przedmiotem sporu i oczekiwań współfinansowania przez oboje rodziców, zatem wydatek ten pokryła matka małoletniej. Nie są to wszystkie wydatki, które ujawniły się po ustaleniu alimentów. Konieczność rehabilitacji powoduje wydatek w kwocie 150 zł miesięcznie. Nauka języka angielskiego od października br. miała kosztować 110 zł miesięcznie. Wydatki na naukę języka obcego były ponoszone już wcześniej, z wyjątkiem wakacji, kiedy lekcji udzielała krewna dziewczynki. Realny wydatek oraz konieczność poświęcenie czasu wiąże się z organizacją transportu dziecka na różnego rodzaju zajęcia. Ten obowiązek ciąży, co oczywiste , na matce małoletniej – rodzicu, który jest z dzieckiem na co dzień. Potrzeb tych - poza wydatkiem na obóz jeździecki - nie można uznać za potrzeby spoza katalogu usprawiedliwionych. Wydatek na obóz jeździecki, mógłby w sposób istotny zachwiać budżetem pozwanego, nawet jeśli założyć, że powinien pokryć jego połowę. Oceniając zatem realnie wzrost istotnych potrzeb dziecka kwota podwyżki o 150 zł nie jest wystarczająca. Wzrost tych istotnych wydatków wynosi 600 - 700 zł miesięcznie. Zatem przesłanka zmiany stosunków co do istotnych potrzeb uzasadnia podwyżkę alimentów w stopniu wyższym niż przyjął Sąd I instancji. Należy jednak dostrzec, że pozwany poza alimentami zaspokaja potrzeby małoletniej. Kontaktuje się z dzieckiem, daje mu kieszonkowe, kupuje odzież, obuwie, finansuje leczenie stomatologiczne, organizuje różnego rodzaju wyjazdy, wozi do szpitala, pomaga w załatwianiu konsultacji medycznych.

Mając na uwadze różnorodność form wspierania dziecka poza płaceniem alimentów - zdaniem Sądu Okręgowego - zachowania pozwanego nie są koniunkturalne i wynikają z rzeczywistej potrzeby pomocy dziecku i chęci uczestniczenia w jego życiu. Te jego zabiegi oraz wydatki mają również wymiar finansowy. Pozwany ma odpowiednie możliwości zarobkowe pozwalające na płacenie alimentów w kwocie po 650 zł miesięcznie. Jest zatrudniony na stałe, osiąga wynagrodzenie w kwocie 2655 zł i otrzymuje premię kwartalną. W I kwartale br. wynosiła ona 1620,46 zł, w II kwartale br. 988 zł. Stałe wydatki pozwanego to spłata kredytu 700 zł miesięcznie, czynsz 320 zł miesięcznie, prąd i multimedia łącznie po 200 zł miesięcznie , telefon po 50 zł miesięcznie, ubezpieczenie mieszkania 300 zł rocznie oraz ubezpieczenie samochodu około 100 zł miesięcznie. Przy dochodach 3200 – 3000 zł miesięcznie netto pozwany powinien wywiązać się płacenia alimentów w kwocie po 650 zł miesięcznie. Może również wspierać dziecko w dotychczasowy sposób. Ustalona obecnie kwota alimentów uwzględnia tę okoliczność. Pozwany poza córką nie ma innych osób na utrzymaniu. Mieszka z partnerką, która pracuje. Jednak, jak utrzymuje pozwany, nie ponosi ona kosztów utrzymania mieszkania. Ten obowiązek spoczywa na pozwanym. Jednak w sytuacji kryzysowej związanej np. z wyraźnym obniżeniem dochodów, pozwany może liczyć na współfinansowanie wydatków mieszkaniowych przez partnerkę.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd II instancji na podstawie art. 385 kpc oddalił apelację pozwanego jako bezzasadną oraz w części uwzględnił apelację strony powodowej na podstawie art. 386 § 1 kpc. Mając na uwadze treść rozstrzygnięcia na podstawie art. 108 kpc w zw. z art. 100 kpc koszty procesu za instancję odwoławczą między stronami Sąd wzajemnie zniósł.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Ewa Sowińska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Olsztynie
Osoba, która wytworzyła informację:  Zofia Rutkowska,  Aneta Szwedowska ,  SSR del do SO Leszek Wojtuń
Data wytworzenia informacji: