Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VII Ka 267/16 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Olsztynie z 2016-04-01

Sygn. akt VII Ka 267/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 kwietnia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie w VII Wydziale Karnym Odwoławczym

w składzie:

Przewodniczący: SSO Dariusz Firkowski

Protokolant: st. sekr. sądowy Grzegorz Gładkojć

przy udziale oskarżyciela publicznego podinspektora Krzysztofa Walaszczyka

po rozpoznaniu w dniu 30 marca 2016 r.

sprawy:

- M. K., córki M. i T. z domu (...), ur. (...) w B.

obwinionej o wykroczenia z art. 51§1 kw i z art. 157§1 kw,

- M. W., córki A. i I. z domu K., ur. (...) w I.

obwinionej o wykroczenia z art. 90 kw, art. 51§1 kw, art. 50 kw i art. 157§1 kw,

- B. Z., syna Z. i J. z domu F., ur. (...) w P.

obwinionego o wykroczenia z art. 90 kw, art. 51§1 kw, art. 50 kw i art. 157§1 kw,

- M. T., syna A. i A. z domu O., ur. (...) w J.

obwinionego o wykroczenia z art. 90 kw, art. 51§1 kw, art. 50 kw i art. 157§1 kw,

- J. J., córki E. i W. z domu S., ur. (...) w O.

obwinionej o wykroczenia z art. 90 kw, z art. 51§1 kw, z art. 50 kw i z art. 157§1 kw,

- J. K., syna R. i I. z domu Z., ur. 14 stycznia1985 r. w D.

obwinionego o wykroczenia z art. 90 kw, z art. 51§1 kw z art. 50 kw i z art. 157§1 kw,

- K. K., syna R. i I. z domu Z., ur. (...) w S.

obwinionego o wykroczenia z art. 90 kw, z art. 51§1 kw z art. 50 kw i z art. 157§1 kw,

- Z. S., syna S. i E. z domu C., ur. (...) w Ś.

obwinionego o wykroczenia z art. 51§1 kw i z art. 157§1 kw,

- S. T. ( T. ), syna Z. i B. z domu G., ur. (...) w O.

obwinionego o wykroczenie z art. 51§1 kw,

- D. K., córki Z. i M. z domu P., ur. (...) w T.

obwinionej o wykroczenia z art. 90 kw, z art. 51§1 kw z art. 50 kw i z art. 157§1 kw,

- J. S., córki K. i A. z domu K., ur. (...) w L. ( L. )

obwinionej o wykroczenie z art. 157§1 kk,

- W. S., syna H. i K. z domu C., ur. (...) w Ś.

obwinionego o wykroczenia z art. 90 kw, z art. 51§1 kw z art. 50 kw i z art. 157§1 kw,

- M. P., syna H. i G. z domu A., ur. (...) w D.

obwinionego o wykroczenia z art. 51§1 kw z art. 50 kw, art. 76 kw i art. 157§1 kw

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżyciela publicznego, obwinionego W. S., oskarżyciela posiłkowego M. B. i obrońcy obwinionych M. W. M. K., M. T., K. K. i M. P.

od wyroku Sądu Rejonowego w M. VI Zamiejscowego Wydziału Karnego z siedzibą w B.z dnia 24 czerwca 2015 r., sygn. akt (...)

I zaskarżony wyrok:

- w stosunku do obwinionej M. K. co do zarzucanych jej czynów z pkt. I-II, w stosunku do obwinionej M. W. co do zarzucanego jej czynu z pkt. I, w stosunku do S. T. co do zarzucanego mu czynu, w stosunku do W. S. co do zarzucanych mu czynów z pkt. I-III oraz co do obwinionego M. P. co do zarzucanych mu czynów z pkt. I-IV uchyla i na podstawie art.5§1pkt.4 kpw w zw. z art.45§1 kw postępowanie w tym zakresie umarza,

- w stosunku do obwinionej M. K. co do zarzucanych jej czynów z pkt. III-V, w stosunku do obwinionej M. W.co do zarzucanych jej czynów z pkt. II-III i z pkt. V-VII, w stosunku do obwinionego B. Z. co do zarzucanych mu czynów z pkt. I-II i z pkt. IV, w stosunku do obwinionego M. T. co do zarzucanych mu czynów z pkt. I-II i z pkt. IV, co do obwinionej J. J. co do zarzucanych jej czynów z pkt. I-II i z pkt. IV, w stosunku do obwinionego J. K. co do zarzucanych mu czynów z pkt. I-II i z pkt. IV, w stosunku do obwinionego K. K. co do zarzucanych mu czynów z pkt. I-II i z pkt. IV, w stosunku do obwinionego Z. S. co do zarzucanych mu czynów z pkt. I i II, w stosunku do obwinionej D. K. co do zarzucanych jej czynów z pkt. I-II i z pkt. IV-V, w stosunku do obwinionej J. S. co do zarzucanego jej czynu, w stosunku do obwinionego W. S. co do zarzucanych mu czynów z pkt. IV-V i z pkt. VII-IX oraz w stosunku do obwinionego M. P. co do zarzucanych mu czynów z pkt. V-VII uchyla i sprawę w tym zakresie do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w B. przekazuje,

- w stosunku do obwinionych: M. W. w zakresie czynu z pkt. IV , B. Z. w zakresie czynu z pkt. III, M. T. w zakresie czynu z pkt. III, J. J. w zakresie czynu z pkt. III, J. K. w zakresie czynu z pkt. III, K. K.w zakresie czynu z pkt. III, D. K. w zakresie czynu z pkt. III oraz W. S. w zakresie czynu z pkt. VI tj. rozstrzygnięć o czyny z art.50 kw a także w zakresie rozstrzygnięcia z pkt. XXIV utrzymuje w mocy,

II koszty za obie instancje w zakresie czynów, od których popełnienia obwinionych uniewinniono i co do czynów, odnośnie których umorzono postepowanie ponosi Skarb Państwa,

III zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata R. Z. kwotę 2100 ( dwa tysiące sto ) zł tytułem opłaty za obronę z urzędu obwinionych M. K.,, M. W., M. T., K. K. i M. P. wykonywanej w postępowaniu odwoławczym oraz kwotę 483 ( czterysta osiemdziesiąt trzy ) zł tytułem podatku od towarów i usług od tej opłaty.

Sygn. akt VII Ka 267/16

UZASADNIENIE

1/ M. K. została obwiniona o to, że:

I w dniu 29 marca 2014 roku w godzinach 08.25-11.35 w pobliżu miejscowości L. gm. J. innym wybrykiem polegającym na blokowaniu poprzez nieprzerwane chodzenie , dojazdu do prywatnych gruntówM.i M. B. z drogi wewnętrznej należącej do gminy J. , czym zakłóciła porządek publiczny,

II w miejscu i czasie jak w pkt. l wtargnęła na działkę należącą do M. B. (2) i wbrew żądaniu osoby uprawnionej nie chciała jej opuścić,

III w dniu 4 kwietnia 2014 roku około godziny 09.00 w pobliżu miejscowości L. gm. J. , na działce nr (...) obręb L. , innym wybrykiem polegającym na blokowaniu poprzez nieprzerwane chodzenie oraz pozostawanie na drodze wewnętrznej gminnej dojazdu do prywatnych gruntów M. B. (2) z drogi wewnętrznej należącej do gminy J., zakłóciła porządek publiczny ,

IV w dniu 4 kwietnia 2014 roku , około godziny 13.00-14.00 w pobliżu miejscowości L. gm. J. wtargnęła na działkę nr (...) obręb L. należącą do M. B. (2) i wbrew żądaniu osoby uprawnionej nie chciała jej opuścić ,

V w dniu 08 kwietnia 2014 roku , około godziny 14.00-16.30 w pobliżu miejscowości L. gm. J. wtargnęła na działkę nr (...) obręb L. należącą do M. B. (2) i wbrew żądaniu osoby uprawnionej nie chciała jej opuścić ,

tj. o wykroczenia z art.51§l kw i art.l57§l kw,

2/ M. W. została obwiniona o to, że:

I. w dniu 29 marca 2014 roku w godzinach 08.25-11.35 w pobliżu miejscowości L. gm. J. , innym wybrykiem polegającym na blokowaniu poprzez nieprzerwane 0\ chodzenie , dojazdu do prywatnych gruntów M. i M. B. z drogi wewnętrznej należącej do gminy J. , czym zakłóciła porządek publiczny,

II w dniu 2 kwietnia 2014 roku około godziny 13.30 na trasie L. -J. tamowała i utrudniała ruch na drodze publicznej, w ten sposób, że stała oraz chodziła po drodze uniemożliwiając ruch pojazdów,

III w dniu 2 kwietnia 2014 roku około godziny 14.30 -15.00 w pobliżu miejscowości L. gm. J. , na działce nr (...) obręb L. , innym wybrykiem polegającym , na blokowaniu poprzez nieprzerwane chodzenie oraz pozostawanie na drodze wewnętrznej gminnej dojazdu do prywatnych gruntów M. i M. B. z drogi wewnętrznej należącej do gminy J. zakłóciła porządek publiczny ,

IV w czasie i miejscu jak w pkt.3 , będąc uprzednio wezwanym przez funkcjonariuszy c 0 Policji nie opuściła zbiegowiska publicznego ,

V w dniu 2 kwietnia 2014 roku , około godziny 14.30-15.00 w pobliżu miejscowości

L. gm. J. wtargnęła na działkę nr (...) obręb L. należącą do M. i ^ M. B. i wbrew żądaniu osoby uprawnionej nie chciała jej opuścić ,

VI w dniu 4 kwietnia 2014 roku około godziny 09.00 w pobliżu miejscowości L., gmina J. , na działce nr (...) obręb L. , innym wybrykiem polegającym na blokowaniu poprzez nieprzerwane chodzenie oraz pozostawanie na drodze wewnętrznej gminnej dojazdu do prywatnych gruntów M. B. (2) z drogi wewnętrznej należącej do gminy J. zakłóciła porządek publiczny,

VII w dniu 08 kwietnia 2014 roku , w godzinach 14.00- 16.30 w pobliżu miejscowości L. gm. J. wtargnął na działkę nr (...) obręb L. należącą do M. B. (2) i wbrew żądaniu osoby uprawnionej nie chciała jej opuścić

tj. o wykroczenia z art.90 kw, art.51§l kw, art.50 kw i art.l57§l kw

3/B. Z. został obwiniony o to, że:

I w dniu 2 kwietnia 2014 roku około godziny 13.30 na trasie L.-J. tamował i utrudniał ruch na drodze publicznej w ten sposób, że stał oraz chodził po drodze uniemożliwiając ruch pojazdów,

II w dniu 2 kwietnia 2014 roku około godziny 14.30-15.00 w pobliżu miejscowości L. gm. J. , działka nr (...) obręb L. , innym wybrykiem polegającym na blokowaniu poprzez nieprzerwane chodzenie po drodze oraz pozostawanie na drodze wewnętrznej gminnej dojazdu do prywatnych gruntów M. i M. B. z drogi wewnętrznej należącej do gminy J. zakłócił porządek publiczny,

III w czasie i miejscu jak w pkt. 2 , będąc uprzednio wezwanym przez funkcjonariusza Policji nie opuścił zbiegowiska publicznego,

IV w dniu 2 kwietnia 2014 roku około godziny 14.30-15.00 w pobliżu miejscowości L. gm. J. wtargnął na działkę nr (...) obręb L. należącą do M. i M. B. i wbrew żądaniu osoby uprawnionej nie chciał jej opuścić ,

tj. o wykroczenia z art.90 kw, art.51§l kw , art.50 kw i z art.l57§l kw

4/ M. T. został obwiniony o to, że:

I. w dniu 2 kwietnia 2014 roku około godziny 13.30 na trasie L. -J. tamował i utrudniał ruch na drodze publicznej, w ten sposób, że stał oraz chodził po drodze uniemożliwiając ruch pojazdów,

II. w dniu 2 kwietnia 2014 roku około godziny 14.30 -15.00 w pobliżu miejscowości L. gm. J. , na działce nr (...) obręb L. , innym wybrykiem polegającym na blokowaniu poprzez nieprzerwane chodzenie oraz pozostawanie na drodze wewnętrznej gminnej dojazdu do prywatnych gruntów M. i M. B. z drogi wewnętrznej należącej do gminy J. zakłócił porządek publiczny ,

III w czasie i miejscu jak w pkt.5 , będąc uprzednio wezwanym przez funkcjonariuszy Policji nie opuścił zbiegowiska publicznego ,

IV w dniu 02 kwietnia 2014 roku , około godziny 14.30-15.00 w pobliżu miejscowości L. gm. J. wtargnął na działkę nr (...) obręb L. należąca do M. i M. B. i wbrew żądaniu osoby uprawnionej nie chciał jej opuścić

tj. o wykroczenia z art.90 kw, z art.51§l kw, art.50 kw i z art.l57§l kw

5/ J. J. została obwiniona o to, że:

I w dniu 2 kwietnia 2014 roku około godziny 13.30 na trasie L. -J. tamował i utrudniał ruch na drodze publicznej, w ten sposób, że stała oraz chodziła po drodze uniemożliwiając ruch pojazdów,

IIw dniu 2 kwietnia 2014 roku około godziny 14.30 -15.00 w pobliżu miejscowości

L. gm. J. , na działce nr (...) obręb L. , innym wybrykiem polegającym na blokowaniu poprzez nieprzerwane chodzenie oraz pozostawanie na drodze wewnętrznej gminnej dojazdu do prywatnych gruntów M. i M. B.z drogi wewnętrznej należącej do gminy J. zakłóciła porządek publiczny ,

III w czasie i miejscu jak w pkt.2 , będąc uprzednio wezwanym przez funkcjonariuszy Policji nie opuściła zbiegowiska publicznego ,

IV w dniu 2 kwietnia 2014 roku , około godziny 14.30-15.00 w pobliżu miejscowości L. gm. J. wtargnęła na działkę nr (...) obręb L. należąca do M. i M. B. i wbrew żądaniu osoby uprawnionej nie chciała jej opuścić ,

tj. o wykroczenia z art.90 kw, z art.51§l kw , z art.50 kw i z art.l57§l kw

6/ J. K. został obwiniony o to, że:

I w dniu 2 kwietnia 2014 roku około godziny 13.30 na trasie L. -J. tamował i utrudniał ruch na drodze publicznej, w ten sposób, że stał oraz chodził po drodze uniemożliwiając ruch pojazdów,

II w dniu 2 kwietnia 2014 roku około godziny 14.30 -15.00 w pobliżu miejscowości L. gm. J. , na działce nr (...) obręb L. , innym wybrykiem polegającym na blokowaniu poprzez nieprzerwane chodzenie oraz pozostawanie na drodze wewnętrznej gminnej dojazdu do prywatnych gruntów M. i M. B. z drogi wewnętrznej należącej do gminy J. zakłócił porządek publiczny ,

III w czasie i miejscu jak w pkt.2 , będąc uprzednio wezwanym przez funkcjonariuszy Policji nie opuścił zbiegowiska publicznego ,

IV w dniu 2 kwietnia 2014 roku , około godziny 14.30-15.00 w pobliżu miejscowości L. gm. J. wtargnął na działkę nr (...) obręb L. należąca do M. i M. B. i wbrew żądaniu osoby uprawnionej nie chciał jej opuścić

tj. o wykroczenia z art.90 kw, z art.51§l kw , z art.50 kw i z art.l57§l kw

7/ K. K. został obwiniony o to, że:

I. w dniu 2 kwietnia 2014 roku około godziny 13.30 na trasie L. -J. tamował i utrudniał ruch na drodze publicznej, w ten sposób, że stał oraz chodził po drodze uniemożliwiając ruch pojazdów,

II w dniu 2 kwietnia 2014 roku około godziny 14.30 -15.00 w pobliżu miejscowości

L. gm. J. , na działce nr (...) obręb L. , innym wybrykiem polegającym Cą j( a na blokowaniu poprzez nieprzerwane chodzenie oraz pozostawanie na drodze wewnętrznej gminnej dojazdu do prywatnych gruntów M. i M. B. z drogi wewnętrznej należącej do gminy J. zakłócił porządek publiczny ,

III w czasie i miejscu jak w pkt.2 , będąc uprzednio wezwanym przez funkcjonariuszy Policji nie opuścił zbiegowiska publicznego ,

IV w dniu 2 kwietnia 2014 roku , około godziny 14.30-15.00 w pobliżu miejscowości L. gm. J. wtargnął na działkę nr (...) obręb L. należąca do M. i M. B. i wbrew żądaniu osoby uprawnionej nie chciał jej opuścić ,

tj. o wykroczenia z art.90 kw, z art.51§l kw z art.50 kw i z art.l57§l kw

8/ Z. S. został obwiniony o to, że:

I. w dniu 4 kwietnia 2014 roku około godziny 09.00 w pobliżu miejscowości L. Gm. J. , na działce nr (...) obręb L. , innym wybrykiem polegającym na /. blokowaniu poprzez nieprzerwane chodzenie oraz pozostawanie na drodze wewnętrznej gminnej dojazdu do prywatnych gruntów M. B. (2) z drogi wewnętrznej należącej do gminy J. zakłócił porządek publiczny,

II w dniu 4 kwietnia 2014 roku około godziny 13.00-14.00 w pobliżu miejscowości L. gmina J. wtargnął na działkę nr (...)/ obręb L. należąca do M. i M. B. i wbrew żądaniu osoby uprawnionej nie chciał jej opuścić, tj. o wykroczenie z art.51§l kw i z art.l57§l kw,

9/ S. T. został obwiniony o to, że dniu 29 marca 2014 roku w godzinach rannych i popołudniowych w pobliżu p miejscowości L. gm. J. przy działce nr (...) innym wybrykiem polegającym na blokowaniu przejazdu z drogi wewnętrznej na grunty prywatne dla M. B. a także opieranie się o samochód marki V. (...) o nr rej. (...) zakłócił porządek publiczny,

tj. o wykroczenie z art.51§l kw

10/ D. K. została, obwiniona o to, że:

I w dniu 2 kwietnia 2014 roku około godziny 13.30 na trasie L.J. tamowała i utrudniała ruch na drodze publicznej, w ten sposób, że stała oraz chodziła po drodze uniemożliwiając ruch pojazdów,

II w dniu 2 kwietnia 2014 roku około godziny 14.30 -15.00 w pobliżu miejscowości L. gm. J., na działce nr (...) obręb L. , innym wybrykiem polegającym na blokowaniu poprzez nieprzerwane chodzenie oraz pozostawanie na drodze wewnętrznej gminnej dojazdu do prywatnych gruntów M. i M. B. z drogi wewnętrznej należącej do gminy J. zakłóciła porządek publiczny ,

III w czasie i miejscu jak w pkt.2 , będąc uprzednio wezwanym przez funkcjonariuszy Policji nie opuściła zbiegowiska publicznego ,

IV w dniu 2 kwietnia 2014 roku , około godziny 14.30-15.00 w pobliżu miejscowości L. gm. J. wtargnęła na działkę nr (...) obręb L. należącą do M. i M. B. i wbrew żądaniu osoby uprawnionej nie chciała jej opuścić ,

V w dniu 08 kwietnia 2014 roku , w godzinach 14.00-16.30 w pobliżu miejscowości L. gm. J. wtargnęła na działkę nr (...) obręb L. należącą do M. B. (2) i wbrew żądaniu osoby uprawnionej nie chciała jej opuścić ,

tj. o wykroczenia z art.90 kw, art.51§l kw, art.50 kw i art.l57§l kw

11/ J. S. została obwiniona o to, że w dniu 8 kwietnia 2014 roku , około godziny 16.00 w pobliżu miejscowości L. gm. J. wtargnął na działkę nr (...) obręb L. należącą do M. B. (2) i wbrew żądaniu osoby uprawnionej nie chciał jej opuścić

tj. o wykroczenie z art.l57§l kk

12/ W. S. został obwiniony o to, że:

I w dniu 29 marca 2014 roku w godzinach 08.25-11.35 w pobliżu miejscowości L. gm. J. innym wybrykiem polegającym na blokowaniu poprzez nieprzerwane chodzenie , dojazdu do prywatnych gruntów M. i M. B. z drogi wewnętrznej należącej do gminy J. , czym zakłócił porządek publiczny,

II. w miejscu i czasie jak w pkt. l wtargnął na działkę należącą do M. B. (2) i wbrew żądaniu osoby uprawnionej nie chciał jej opuścić,

III w dniu 29 marca 2014 roku w godzinach rannych i popołudniowych w pobliżu miejscowości L. gm. J. przy działce nr (...) innym wybrykiem polegającym na blokowaniu przejazdu z drogi wewnętrznej na grunty prywatne dla M. B. a także opieranie się o samochód marki V. (...) o nr rej. (...) zakłócił porządek publiczny,

IV w dniu 2 kwietnia 2014 roku około godziny 13.30 na trasie L. -J. tamował i utrudniał ruch na drodze publicznej, w ten sposób, że stał oraz chodził po drodze uniemożliwiając ruch pojazdów,

V w dniu 2 kwietnia 2014 roku około godziny 14.30 -15.00 w pobliżu miejscowości L. gm. J. , na działce nr (...) obręb L. , innym wybrykiem polegającym na blokowaniu poprzez nieprzerwane chodzenie oraz pozostawanie na drodze wewnętrznej gminnej dojazdu do prywatnych gruntów M. i M. B. z drogi wewnętrznej należącej do gminy J. zakłócił porządek publiczny ,

VI w czasie i miejscu jak w pkt.5 , będąc uprzednio wezwanym przez funkcjonariuszy Policji nie opuścił zbiegowiska publicznego ,

VII w dniu 2 kwietnia 2014 roku , około godziny 14.30-15.00 w pobliżu miejscowości L. gm. J. wtargnął na działkę nr (...) obręb L. należąca do M. i M. B. i wbrew żądaniu osoby uprawnionej nie chciał jej opuścić ,

VIII w dniu 4 kwietnia 2014 roku około godziny 09.00 w pobliżu miejscowości L. , na działce nr (...) obręb L. , innym wybrykiem polegającym na blokowaniu poprzez nieprzerwane chodzenie oraz pozostawanie na drodze wewnętrznej gminnej dojazdu do prywatnych gruntów M. i M. B. z drogi wewnętrznej należącej do gminy J. zakłócił porządek publiczny,

IX w dniu 8 kwietnia 2014 roku , około godziny 16.00 w pobliżu miejscowości L. gm. J. wtargnął na działkę nr (...) obręb L. należącą do M. B. (2) i wbrew żądaniu osoby uprawnionej nie chciał jej opuścić

tj. o wykroczenia z art.90 kw, art.51§l kw, art.50 kw i art.l57§l kw

13/ M. P. została obwiniony, o to, że:

I w dniu 29 marca 2014 roku w godzinach 08.25-1 1.35 w pobliżu miejscowości L.

gm. J. innym wybrykiem polegającym na blokowaniu poprzez nieprzerwane chodzenie , dojazdu do prywatnych gruntów M. i M. B. z drogi wewnętrznej należącej do gminy J. , czym zakłócił porządek publiczny,

II w miejscu i czasie jak w pkt. l innym wybrykiem polegającym na wskoczeniu na przednią łyżkę załadunkową jadącej koparki zakłócił porządek publiczny dla P. B.

III w miejscu i czasie jak w pkt. l rzucał piaskiem w jadącą koparkę prowadzoną przez P. B.,

IV w miejscu i czasie jak w pkt. l wtargnął na działkę należącą do M. B. (2) i wbrew żądaniu osoby uprawnionej nie chciał jej opuścić,

V w dniu 4 kwietnia 2014 roku około godziny 09.00 w pobliżu miejscowości L. gmina J. , na działce nr (...) obręb L. , innym wybrykiem polegającym na blokowaniu poprzez nieprzerwane chodzenie oraz pozostawanie na drodze wewnętrznej gminnej dojazdu do prywatnych gruntów M. i M. B.z drogi wewnętrznej należącej do gminy J. zakłócił porządek publiczny,

VI w dniu 4 kwietnia 2014 roku około godziny 13.00-14.00 w pobliżu miejscowości L. gm. J. wtargnął na działkę nr (...) obręb L. należącą do M. B. (2) i wbrew żądaniu osoby uprawnionej nie chciał jej opuścić

VII w dniu 8 kwietnia 2014 roku , około godziny 16.00 w pobliżu miejscowości L. gm. J. wtargnął na działkę nr (...) obręb L. należącą do M. B. (2) i wbrew żądaniu osoby uprawnionej nie chciał jej opuścić, tj. o wykroczenia z art.51§l kw, art.50 kw , art.76 kw i art.l57§l kw

Sąd Rejonowy w Mrągowie VI Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w B. wyrokiem z dnia 24 czerwca 2015 r., w sprawie sygn. akt VI W 339/14

I obwinioną M. K. uniewinnił od popełnienia zarzucanych jej w pkt I i III czynów z art. 51 § 1 kw i kosztami postępowania w tym zakresie obciążył Skarb Państwa,

II obwinioną M. K. uznał za winną popełnienia zarzucanych jej w pkt II,IV i V wykroczeń wyczerpujących dyspozycje art. 157§ 1 kw i za to z mocy art.157§ 1 kw skazał ją a na podstawie art. 157§ 1 kw w zw. z art. 9§2 kw wymierzył jej karę nagany

III obwinioną M. W. uniewinnił od popełniania zarzucanych jej w pkt I, III i VI czynów wyczerpujących dyspozycje art. 51 § 1 kw oraz czynu z pkt IV wyczerpującego dyspozycję art. 50 kw i kosztami postępowania w tym zakresie obciążył Skarb Państwa,

IV obwinioną M. W.uznał za winną popełnienia zarzucanych jej w pkt II, V i VII czynów wyczerpujących dyspozycję art. 90 kw i art. 157§ 1 kw i za to z mocy ww. przepisów skazał ją a na podstawie art. 90 kw w zw. z art. 9§2 kw i art. 24§1 i 3 kw wymierzył jej karę grzywny w wysokości 200 (dwustu) złotych,

V obwinionego B. Z. uniewinnił od popełnienia zarzucanych mu wykroczeń wyczerpujących dyspozycje art. 90 kw , art. 51 § 1 kw , art. 50 kw i art. 157§ 1 kw i kosztami postępowania w tym zakresie obciążył Skarb Państwa,

VI obwinionego M. T. uniewinnił od popełnienia czynów zarzucanych mu w pkt II i III wyczerpujących dyspozycje art. 90 kw i art. 51 §1 kw i kosztami postępowania w tym zakresie obciążył Skarb Państwa,

VII obwinionego M. T. uznał za winnego popełnienia zarzucanych mu w pkt I i IV czynów wyczerpujących dyspozycję art. 90 kw i art.157§ 1 kw i za to z mocy ww. przepisów skazał go a na podstawie art. 90 kw w zw. z art. 9§2 kw i art. 24§1 i 3 kw wymierzył mu karę grzywny w wysokości 200 (dwustu) złotych

VIII obwinioną J. J. uniewinnił od popełnienia czynów zarzucanych mu w pkt II, III i IV wyczerpujących dyspozycje art. 90 kw , art. 51 §1 kw i art. 157§ 1 kw i kosztami postępowania w tym zakresie obciążył Skarb Państwa,

IX obwinioną J. J. uznał za winną popełnienia zarzucanego jej w pkt I czynu wyczerpujących dyspozycję art. 90 kw i za to skazał ją a na podstawie art. 90 kw w zw. z art. 24§1 i 3 kw wymierzył jej karę grzywny w wysokości 100 (stu) złotych

X obwinionego J. K. uniewinnił od popełnienia czynów zarzucanych mu w pkt II i III wyczerpujących dyspozycje art. 90 kw i art. 51 § 1 kw i kosztami postępowania w tym zakresie obciążył Skarb Państwa,

XI obwinionego J. K. uznał za winnego popełnienia zarzucanych mu w pkt I i IV czynów wyczerpujących dyspozycję art. 90 kw i art. 157§ 1 kw i za to z mocy ww. przepisów skazał go a na podstawie art. 90 kw w zw. z art. 9§2 kw i art. 24 §1 i 3 kw wymierzył mu karę grzywny w wysokości 200 (dwustu) złotych,

XII obwinionego K. K. uniewinnił od popełnienia czynów zarzucanych mu w pkt II i III wyczerpujących dyspozycje art. 90 kw i art. 51 § 1 kw i kosztami postępowania w tym zakresie obciążył Skarb Państwa,

XIII obwinionego K. K. uznał za winnego popełnienia zarzucanych mu w pkt I i IV czynów wyczerpujących dyspozycję art. 90 kw i art. 157§ 1 kw i za to z mocy ww. przepisów skazał go a na podstawie art. 90 kw w zw. z art. 9§2 kw i art. 24§ 1 i 3 kw wymierzył mu karę grzywny w wysokości 200 (dwustu) złotych,

XIV obwinionego Z. S. uniewinnił od popełnienia czynu zarzucanego mu w pkt I wyczerpującego dyspozycje art. 51 § 1 kw i kosztami postępowania w tym zakresie obciążył Skarb Państwa,

XV obwinionego Z. S. uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu w pkt II czynu wyczerpującego dyspozycję art. 157§ 1 kw i za to skazał go a na podstawie art. 157§1 kw w zw. art. 24§1 i 3 kw wymierzył mu karę grzywny w wysokości 100 (stu) złotych,

XVI obwinionego S. T. uniewinnił od popełnienia zarzucanego mu czynu wyczerpującego dyspozycję art. 51 § 1 kw i kosztami postępowania w tym zakresie obciąża Skarb Państwa,

XVII obwinioną D. K.uniewinnił od popełnienia zarzucanych jej w pkt II i III czynów wyczerpujących dyspozycję art. 90 kw i art. 51 §1 kw i kosztami postępowania w tym zakresie obciążył Skarb Państwa,

XVIII obwinioną D. K. uznał za winną popełnienia zarzucanych jej w pkt I,IV i V czynów wyczerpujących dyspozycję art. 90 kw i art. 157§ 1 kw i za to z mocy ww. przepisów skazał ją a na podstawie art. 90 kw w zw. z art. 9§2 kw i art. 24§1 i 3 kw wymierzył jej karę grzywny w wysokości 200 (dwustu) złotych,

XIX obwinioną J. S. uznał za winną popełnienia zarzucanego jej wykroczenia wyczerpującego dyspozycję art. 157§ 1 kw i za to skazazł ją a na podstawie art. 157§ 1 kw wymierzył jej karę grzywny w wysokości 100 (stu) złotych,

XX obwinionego W. S. uniewinnił od popełnienia czynów zarzucanych mu w pkt I, III, V, VIII wyczerpujących dyspozycję art. 51 §1 kw oraz w pkt VI wyczerpującego dyspozycję art. 50 kw i kosztami postępowania w tym zakresie obciążył Skarb Państwa,

XXI obwinionego W. S. uznał za winnego popełnienia zarzucanych mu w pkt II, IV, VII i IX czynów wyczerpujących dyspozycję art. 90 kw i art. 157§ 1 kw i za to z mocy ww. przepisów skazał go a na podstawie art. 90 kw w zw. z art. 9§2 kw i art. 24§1 i 3 kw wymierzył mu karę grzywny w wysokości 500 (pięciuset) złotych,

XXII obwinionego M. P. uniewinnił od popełnienia zarzucanych mu w pkt. I, II i V wyczerpujących dyspozycję art. 51 §1 kw i kosztami postępowania w tym zakresie obciążył Skarb Państwa,

XXIII obwinionego M. P. uznał za winnego popełnienia zarzucanych mu w pkt II, VI i VII czynów wyczerpujących dyspozycję art. 76 kw i art. 157§ 1 kw i za to z mocy ww. przepisów skazał go a na podstawie art. 76 kw w zw. z art. 9§2 kw i art. 24§1 i 3 kw wymierzył mu karę grzywny w wysokości 200 (dwustu) złotych,

XXIV zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. R. Z. kwotę 1080 (tysiąc osiemdziesiąt) złotych tytułem wynagrodzenia za obronę wykonywana z urzędu wobec M. K., M. W., M. T., K. K., M. P.oraz kwotę 248,40 (dwieście czterdzieści osiem złotych czterdzieści groszy) tytułem podatku VAT od wynagrodzenia z obronę z urzędu.

Powyższy wyrok zaskarżyli: oskarżyciel publiczny obwiniony W. S., oskarżyciel posiłkowyM. B. oraz obrońca obwinionych M. W., M. K., M. T., K. K. i M. P..

Obrońca obwinionych zaskarżył powyższy wyrok w części odnoszącej się do obwinionych:

a/ M. K. w części odnoszącej się do zarzutów z pkt. II, IV i V w całości;

b/ M. W. w części odnoszącej się do zarzutów z pkt. II, V i VII w całości;

c/ M. T. w części odnoszącej się do zarzutów z pkt. I i IV w całości;

d/ K. K. w części odnoszącej się do zarzutów z pkt. I i IV w całości;

e/ M. P. w części odnoszącej się do zarzutów z pkt. II, VI i VII w całości.

i wyrokowi temu zarzucił w stosunku do obwinionych M. K., M. W. (1), M. T., K. K.o i M. P. w zakresie zarzutu z art. 157 k.w. polegającego na wtargnięciu na działkę należącą do M. B. (2) oraz nieopuszczenia jej wbrew żądaniu osoby uprawnionej oraz w stosunku do obwinionychM. W., M. T., i K. K.o w zakresie zarzutu z art. 90 k.w. polegającego na tamowaniu i utrudnianiu ruchu na drodze publicznej uniemożliwiając ruch pojazdów;

1/ obrazę przepisów postępowania, mogącą mieć wpływ na treść orzeczenia, a mianowicie art. 7 k.p.k. i art. 410 k.p.k. polegającą na wybiórczej ocenie materiału dowodowego sprawy z pominięciem wynikających z niego istotnych okoliczności, a w szczególności faktów przedstawianych przez obwinionych nie przyznających się do popełnienia zarzucanych im czynów, którym Sąd meriti w całości przyznał walor wiarygodności;

2/ błąd w ustaleniach faktycznych, przyjętych za podstawę wyroku, mogący mieć wpływ na jego treść, a polegający na przyjęciu, że:

a/ obwinieni dopuścili się wykroczenia z art. 157§1 k.w. oraz art. 90 k.w. pomimo wątpliwości w tym względzie, wynikających z całokształtu materiału dowodowego sprawy, a w szczególności wymowy wyjaśnień obwinionych w powiązaniu z innymi uwarunkowaniami jawiącymi się w sprawie ;

b/ w okolicznościach sprawy nie zachodziły podstawy do uznania działania obwinionych w warunkach art. 7 § 2 k.w., podczas gdy ogół uwarunkowań zachodzących w sprawie prowadzi do przeciwnych wniosków.

Ponadto, na podstawie art. 104 § 1 pkt 5 k.p.w. wyrokowi temu zarzucił w stosunku do obwinionego M. P. w zakresie zarzucanego mu czynu w pkt II

3/ sprzeczność treści wyroku uniemożliwiającą jego wykonanie, a wyrażającą się w uniewinnieniu obwinionego M. P. od popełnienia czynu z pkt. II a z drugiej strony uznania go za winnego tego wykroczenia i skazanie go na karę grzywny w wysokości 200 zł.

Wskazując na powyższe zarzuty, na zasadzie art. 427 § 1 k.pk. i art. 437 § 1 i 2 k.p.k. w zw. z art. 109 § 2 k.p.w skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku w stosunku do obwinionych:

1/ M. K. poprzez jej uniewinnienie od czynów zarzucanych w pkt. II, IV i V orzeczenia,

2/ M. W. poprzez jej uniewinnienie od czynów zarzucanych w pkt. II, V i VII orzeczenia,

3/ M. T. poprzez jego uniewinnienie od czynów zarzucanych w pkt. I i IV orzeczenia,

4/ K. Kowalskiego poprzez jego uniewinnienie od czynów zarzucanych w pkt. I i IV orzeczenia;

5/ M. P. poprzez jego uniewinnienie od czynów zarzucanych w pkt. VI i VII orzeczenia, zaś w zakresie czynu określonego w pkt. II orzeczenia o uchylenie zaskarżonego wyroku w tym zakresie i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu II Wydziałowi Karnemu w B. do ponownego rozpoznania.

Oskarżyciel publiczny zaskarżył powyższy wyrok w całości, zarówno w zakresie uniewinnienia obwinionych od niektórych czynów jak i w zakresie niewspółmierności orzeczonych kar wobec obwinionych: M. K., M. W., B. Z., M. T., J. J., J. K., K. K.o, Z. S., S. T., D. K., J. S., W. S. oraz M. P. zarzucając mu :

1/ błąd w ustaleniach faktycznych (art.438 pkt.3 kpk w zw. z art. 109 § 2 kpw) przyjętych za podstawę uznania obwinionych za niewinnych czynów zabronionego polegającego na wykroczeniach opisanych w art. 90 kw, 51 § 1 kw i 50 kw.

2/ obrazę przepisów prawa procesowego (art.438 pkt.l kpk w zw. z art. 109 § 2 kpw) w szczególności art. 7 kpk w związku z art. 8 kpw, mającą bezpośredni wpływ na treść orzeczenia.

3/ rażącą niewspółmierność kary (art.438 pkt.4 kpk w zw. z art. 109 § 2 kpw) orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w M. VI Zamiejscowy Wydział Karny z/s w B. z dnia 24.06.2015r sygn. akt (...)wobec obwinionych.

4/ obrazę przepisów prawa materialnego (art.438 pkt.l kpk w zw. z art. 109 § 2 kpw) w szczególności art. 7 kpk w związku z art. 33§1 i 2 kw i 36 kw, mającą bezpośredni wpływ na treść orzeczenia.

Na podstawie art. 427 § 1 kpk w zw. z art. 109 kpw skarżący wniósł o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd I Instancji.

W. S. w swojej apelacji wskazał, że nie może zgodzić się z oceną sądu co do zarzutów dotyczących:

-pkt. II, 29 marca 20114 r. nie przebywał na działce M. B.. Został przez niego z premedytacją potrącony, kiedy przebywał na działce gminnej. W związku z tym nie może zostać ukarany za coś czego nie zrobiłem.

- pkt. IV i VI, 2 kwietnia 2014 r. został jako (...) Stowarzyszenia (...) zaproszony przez (...) (...) na audycję kręconą na żywo, m.in. dotyczącą zdarzenia przejechania mnie przez M. B.. Nie był organizatorem żadnego zbiegowiska publicznego ani nie blokował drogi publicznej. Stał na poboczu drogi. Ruch samochodów był trochę utrudniony, ale to za sprawą dużej ilości zaparkowanych samochodów, które przyjechały z powodu wizyty stacji (...) (...) a samochody mogły przejeżdżać drogą publiczną J.-L..

- pkt. VII, nie przebywał w tym dniu na działce (...), przebywał w okolicy tej działki, ale na przepuście, należącym do gminy.

- pkt. IX, M. B. dokonał, niezgodnej z prawem i pozwoleniem, które uzyskał od Burmistrza J., wycinki drzew. Grozi mu za to kara kilku min złotych. Wyciął niezgodnie z prawem około 300 drzew. Jako członek Stowarzyszenia (które jest organizacją watch-dogową i ma w statucie ochronę przyrody) uniemożliwiał usunięcie śladów nielegalnego działania M. B., czyli karp. Mimo wielokrotnego wzywania policji i urzędników gminy, nikt z funkcjonariuszy nie raczył zrobić protokołu oględzin. Dzięki naszej determinacji, udało nam się doprowadzić do postępowania, w którym M. B. został ukarany ponad 160 tys. zł za wycinkę 3 drzew. W tej chwili SKO, po naszym odwołaniu, nakazało Burmistrzowi J. wznowić postępowanie. Dzięki naszej obecności na działce M. B. możemy teraz przedstawić nagrania filmowe i zdjęcia jako dowód wycięcia niezgodnie z prawem kilkuset drzew.Zastanawiające jest, że policja czy prokuratura wszystkie sprawy dotyczące występków M. B. umarza, a nas ściga. Uważa, że jako obywatel powinienem przejawiać postawę obywatelską i w przypadku łamania prawa przez kogokolwiek, reagować. Dodał, że we wszystkich zdarzeniach występował jako członek Stowarzyszenia. Dodał również, że nie jest przywódcą protestów, jedynie członkiem stowarzyszenia, które zostało poproszone o pomoc przez (...). Nie może zgodzić się, że niezgodną z prawem decyzją budowy elektrowni wiatrowych jest w obiegu prawnym. W tej chwili sprawa jest w (...) WSA, a w prokuraturze jest postępowanie przygotowawcze dotyczące poświadczenia nieprawdy przez skład SKO, dzięki m.in. któremu ta niezgodna z prawem decyzja nie została wyeliminowana z obiegu prawnego.

Wskazując na powyższe skarżący wniósł o uniewinnienie od postawionych mu zarzutów.

Oskarżyciel posiłkowy zaskarżył powyższy wyrok w części dotyczącej rozstrzygnięcia o karze na niekorzyść obwinionych D. K., M. W. i W. S., B. Z., M. T., J. J., J. K., K. K.o, Z. S., S. T., J. S., M. P. i wyrokowi temu zarzucił mu rażącą niewspółmierność orzeczonej kary nagany poprzez :pominięcie tego, że kara ta jest nieadekwatna do stopnia winy i stopnia społecznej szkodliwości czynów przypisanych obwinionym, w szczególności jeśli weźmie się pod uwagę okoliczności obciążające, tj. umyślność działania, złośliwość, fakt tworzenia konfliktu z pokrzywdzonym i długość jego trwania, rodzaj dobra chronionego prawem, naruszonego działaniami obwinionych, które według obowiązującej hierarchii jest jednym z dóbr o najwyższej wartości - mienie, a także ilość osób zaangażowanych w konflikt z pokrzywdzonym i ich działanie w grupie, co świadczy o dużej społecznej szkodliwości czynów, popełnionych w ramach eskalacji konfliktu.

Stawiając powyższe zarzuty skarżący wniósł o zmianę zaskarżanego wyroku poprzez wymierzenie każdemu z obwinionych kar grzywny w wysokości 1000 zł.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacje oskarżyciela publicznego oraz obwinionego W. S. są zasadne w takim w zakresie w jakim podniesione w nich okoliczności nakazywały uchylenie wyroku w zakresie czynów z dnia 2, 4 i 8 kwietnia 2014 r. z art.51§1 kw, z art.90 kw i z art.157§1 kw i przekazania sprawy w tym zakresie do ponownego rozpoznania Sadowi Rejonowemu w B..

Brak jest natomiast podstaw do podzielenia apelacji oskarżycieli w zakresie wymiaru kar, apelacji obrońcy obwinionych wnoszącego o uniewinnienie od przypisanych im czynów oraz co do uchylenia rozstrzygnięcia dotyczącego M. P. co do zarzucanego mu czynu z pkt. II, apelacji W. S. wnoszącego o uniewinnienie od przypisanych mu czynów.

W ocenie Sądu Okręgowego nie było możliwe w tym zakresie uzupełnienie przewodu sadowego w myśl art.106a kpw albowiem w istocie konieczne byłoby przeprowadzenie na nowo całości przewodu sądowego. Zwrócić bowiem uwagę należy, że w toku postępowania przed Sądem I instancji zgłaszany był wniosek o przeprowadzenie dowodu z nagrań obrazujących przedmiotowe zdarzenia a Sąd Rejonowy ten wniosek oddalił - k.308.

Sąd Okręgowy przyjmuje jednakże, że nie przeprowadzenie tego dowodu nie było prawidłowe albowiem analiza zapisów nagrań wskazuje, że mają one znaczenie dla ustalenia stanu faktycznego. Zważyć również należy, że kwestią sporną jest to, gdzie mieli znajdować się obwinieni tzn. czy zajmowali oni drogę oraz czy dochodziło do wtargnięcia na działkę oskarżyciela posiłkowego.

Tym samym dla określenia kwestii odpowiedzialności obwinionych za wskazane wyżej wykroczenia konieczne jest ponowne przesłuchanie tak obwinionych jak i interweniujących funkcjonariuszy oraz innych osób mogących mieć wiedzę w tym zakresie oraz odniesienie się przez nich do zapisów wynikających z tych nagrań. Zauważyć także należy, że o ile Sąd I instancji miał wątpliwości co do mocy dowodowej nagrań przedstawionych przez D. K., to zauważyć należy, że możliwe było skorzystanie z nagrań dokonanych przez Policję- k.74 czy też z zapisów dokonanych przez stację (...) (...).

Wobec powyższego wyrok w tym zakresie podlegał uchyleniu celem ponownego rozpoznania.

Jeśli chodzi o zachowania obwinionych z dnia 29 marca 2014 r. to postępowanie w tym zakresie umorzono albowiem doszło do przedawnienia ich karalności. Zgodnie bowiem z treścią art.45§1 kw karalność wykroczenia ustaje jeżeli od jego popełnienia upłynął rok, przy czym jeżeli w tym okresie wszczęto postępowanie, to karalność wykroczenia ustaje z upływem 2 lat od popełnienia czynu.

W konsekwencji z uwagi na zaistnienie negatywnej przesłanki procesowej z art.5§1pkt.4 kpw umorzono postępowanie w tym zakresie. Powyższe powoduje także i to, że obecnie nie ma podstaw do ponownego rozpoznania czynu z pkt. II dotyczącego M. P. pomimo, że jak trafnie zauważył jego obrońca w tym wypadku doszło do sprzecznych rozstrzygnięć albowiem tren obwiniony został uniewinniony oraz uznany za winnego co do tego samego czynu – porównaj pkt. XXII i pkt. XXIII sentencji wyroku jak na k.329.

Brak było natomiast podstaw do zakwestionowania rozstrzygnięć dotyczących czynów z art.50 kw. Zgodzić się zatem należy ze stanowiskiem wyrażonym w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku co do tego, że obwinieni nie wyczerpali dyspozycji tego przepisu. W szczególności ich zachowanie nie może być uznane za zbiegowisko. Jak wskazuje T. Grzekorczyk w komentarzu do kodeksu wykroczeń „ w komentowanym przepisie została przewidziana odpowiedzialność za wykroczenie polegające na naruszeniu porządku i spokoju publicznego przez nieopuszczenie zbiegowiska publicznego. Zbiegowisko publiczne to tłum - trudna do policzenia liczba osób - który zebrał się w sposób samoistny i przypadkowy w miejscu publicznym, czyli dostępnym dla wszystkich osób. Cechami charakterystycznymi są tu przypadkowość składu osobowego oraz to, iż do tego zbiegowiska każdy może się przyłączyć. Zbiegowisko publiczne gromadzi się więc spontanicznie, co w sposób zdecydowany odróżnia je od innych zgromadzeń z określonym programem czy innymi kryteriami organizacyjnymi, np. manifestacji planowanej w określonym celu.

Trafnie zatem Sąd I instancji wskazał, że zdarzenie z dnia 2 kwietnia 2014 r. nie było samorzutne i przypadkowe. Podkreślić bowiem należy, że protesty przeciwko inwestycji prowadzonej przez oskarżyciela posiłkowego trwały już od dłuższego czasu a obwinieni zgromadzili się w miejscu, gdzie miał być nagrywany program dla stacji (...) (...) i o tym spotkaniu wiedział również M. B.. W konsekwencji decydującego znaczenia nie ma kwestia czy faktycznie jak wskazuje oskarżyciel publiczny doszło do wezwania o rozejście się czy też jedynie do postępowania zgodnego z prawem albowiem z uwagi na brak znamienia uczestniczenia w „zbiegowisku publicznym” obwinieni nie dopuścili się zarzucanych i czynów z art.50 kw.

W tym zakresie zauważyć także należy, że wbrew stanowisku wyrażonym w uzupełnieniu apelacji – k.402, W. S. został tak jak i inni obwinienie uniewinniony od czynu z art.50 kw ( pkt. VI )- porównaj pkt. XX sentencji wyroku jak na k.329.

Wreszcie wobec powyższych rozstrzygnięć bezprzedmiotowe jest odnoszenie się do apelacji oskarżyciela posiłkowego w zakresie wymiaru o kar.

Mając powyższe na uwadze:

I zaskarżony wyrok:

- w stosunku do obwinionej M. K. co do zarzucanych jej czynów z pkt. I-II, w stosunku do obwinionej M. W. co do zarzucanego jej czynu z pkt. I, w stosunku do S. T. co do zarzucanego mu czynu, w stosunku do W. S. co do zarzucanych mu czynów z pkt. I-III oraz co do obwinionego M. P. co do zarzucanych mu czynów z pkt. I-IV uchylono i na podstawie art.5§1pkt.4 kpw w zw. z art.45§1 kw postępowanie w tym zakresie umorzono,

- w stosunku do obwinionej M. K. co do zarzucanych jej czynów z pkt. III-V, w stosunku do obwinionej M. W.co do zarzucanych jej czynów z pkt. II-III i z pkt. V-VII, w stosunku do obwinionego B. Z. co do zarzucanych mu czynów z pkt. I-II i z pkt. IV, w stosunku do obwinionego M. T. co do zarzucanych mu czynów z pkt. I-II i z pkt. IV, co do obwinionej J. J. co do zarzucanych jej czynów z pkt. I-II i z pkt. IV, w stosunku do obwinionego J. K. co do zarzucanych mu czynów z pkt. I-II i z pkt. IV, w stosunku do obwinionego K. K.o co do zarzucanych mu czynów z pkt. I-II i z pkt. IV, w stosunku do obwinionego Z. S. co do zarzucanych mu czynów z pkt. I i II, w stosunku do obwinionej D. K. co do zarzucanych jej czynów z pkt. I-II i z pkt. IV-V, w stosunku do obwinionej J. S. co do zarzucanego jej czynu, w stosunku do obwinionego W. S. co do zarzucanych mu czynów z pkt. IV-V i z pkt. VII-IX oraz w stosunku do obwinionego M. P. co do zarzucanych mu czynów z pkt. V-VII uchylono i sprawę w tym zakresie do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w B. przekazano,

- w stosunku do obwinionych: M. W. w zakresie czynu z pkt. IV , B. Z. w zakresie czynu z pkt. III, M. T. w zakresie czynu z pkt. III, J. J. w zakresie czynu z pkt. III, J. K. w zakresie czynu z pkt. III, K. K.o w zakresie czynu z pkt. III, D. K. w zakresie czynu z pkt. III oraz W. S. w zakresie czynu z pkt. VI tj. rozstrzygnięć o czyny z art.50 kw a także w zakresie rozstrzygnięcia z pkt. XXIV utrzymano w mocy – art.437§2 kpk, art.438pkt.2-3 kpk w zw. z art.109 kpw i art.5§1pkt.4 kpw w zw. z art.45§1 kw

Na podstawie art.118§2 kpw koszty za obie instancje w zakresie czynów, od których popełnienia obwinionych uniewinniono i co do czynów, odnośnie których umorzono postepowanie ponosi Skarb Państwa.

W myśl art. 29 ustawy prawo o adwokaturze zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adwokata R. Z. kwotę 2100 ( dwa tysiące sto ) zł tytułem opłaty za obronę z urzędu obwinionych M. K.,, M. W., M. T., K. K.o i M. P. wykonywanej w postępowaniu odwoławczym oraz kwotę 483 ( czterysta osiemdziesiąt trzy ) zł tytułem podatku od towarów i usług od tej opłaty.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Wioletta Suraj
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Olsztynie
Osoba, która wytworzyła informację:  Dariusz Firkowski
Data wytworzenia informacji: