Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Olsztynie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 83/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

1.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

V. S.

opisany w pkt I wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony V. S. pochodzi z G., skąd w 2020 r. przyjechał do Polski w celu podjęcia pracy. Z wykształcenia oskarżony jest (...), jednak nie pracował w zawodzie. Zatrudnił się w m. S. w zakładzie zajmującym się produkcją trumien. Do G. nie wyjeżdżał, utrzymywał jedynie kontakty telefoniczne z członkami swojej rodziny. Wymieniony jest rozwiedziony, ma dwoje dzieci, którym starał się pomagać finansowo, przesyłając część zarobionych pieniędzy. Oskarżony mieszał w hostelu zorganizowanym na terenie zakładu pracy, gdzie przebywali również inni pracownicy -cudzoziemcy. Tam poznał pokrzywdzoną R. H., obywatelkę U.. Wymienieni pozostawali w związku przez ok. 1,5 roku przed zdarzeniem i zamieszkiwali razem w jednym z pokojów. Relacje między nimi układały się konfliktowo, gdyż oskarżony okresowo nadużywał alkoholu, pod którego wpływem stawał się agresywny, wprawdzie nie stosował wobec pokrzywdzonej bezpośredniej przemocy, ale bywał słownie agresywny, wybuchowy. Gdy nie pił, zachowywał się spokojnie i pracował. Wobec innych osób w zakładzie zachowywał się właściwie. Zachowanie oskarżonego doprowadziło z czasem do rozpadu jego związku z pokrzywdzoną, która poinformowała go, że nie zamierza z nim dłużej być, ponieważ nadużywa alkoholu. Oskarżony nie chciał tego przyjąć do wiadomości, w czasie kłótni groził pokrzywdzonej, że jeśli nie będzie z nim, to z nikim, gdyż ją zabije. Groził również, że ją zabije i popełni samobójstwo. Gróźb tych pokrzywdzona wówczas jeszcze nie traktowała poważnie, gdyż kłócili się wielokrotnie a do niczego takiego nie dochodziło. W okresie około trzech tygodni przed zdarzeniem oskarżony wyprowadził się z hostelu i wynajął mieszkanie w S.. Początkowo zamieszkała tam z nim pokrzywdzona, ale jedynie na krótko, po czym wyprowadziła się, gdyż ponownie pił alkohol, a oskarżony trafił do szpitala. Później pokrzywdzona zamieszkała w hostelu w pokoju z inną pracownicą a oskarżony w domku holenderskim na terenie zakładu, przy czym raz przyszedł do pokrzywdzonej i spał na kanapie na korytarzu. Nie chciała się jednak zgodzić na wznowienie kontaktów z nim.

W dniu 29 marca 2023 r. pokrzywdzona stawiła się w hali do pracy o godzinie 16.00. Podszedł do niej wówczas oskarżony, znowu mówił, że będą razem, na co pokrzywdzona odpowiedziała odmownie. Oskarżony wówczas wyszedł, już wówczas był pod wpływem alkoholu. Wrócił, kiedy pokrzywdzona zakończyła przerwę, tj. po 19.20. Był wtedy już pijany. Podszedł do niej ubrany w kurtkę z kapturem zaciągniętym na głowę. W ręku trzymał nóż kuchenny dużych rozmiarów. Od razu, działając w zamiarze bezpośrednim dokonania zabójstwa, z zaskoczenia zaatakował pokrzywdzoną, zadając jej ciosy nożem ze znaczną siłą. Pokrzywdzona starała się bronić, upadła na podłogę na plecy, głośno krzyczała, oskarżony był pochylony nad nią. Zadał jej cios nożem w okolicę jamy brzusznej oraz dwa ciosy w udo lewe, w wyniku których mocno krwawiła. Od razu na pomoc pokrzywdzonej rzucili się inni pracownicy, powstrzymując go, przez co zamierzonego celu nie zdołał osiągnąć. Nóż, którym się posługiwał leżał zakrwawiony na podłodze hali. Na miejsce wezwano Policję, która dokonała zatrzymania oskarżonego. Badanie wykonane w nocy na 30.03.2023 r. o g. 01.12 doprowadziło do stwierdzenia, że oskarżony był w stanie znacznej nietrzeźwości 0,91 mg./l. alkoholu w wydychanym powietrzu (drugie badanie 0,98 mg./l.).

W wyniku zadanych jej uderzeń nożem pokrzywdzona doznała obrażeń ciała w postaci rany kłutej górnej części brzucha po stronie lewej o głębokości ok. 7 cm., uszkadzającej tkankę podskórną i mięsień skośny zewnętrzny brzucha oraz dwóch głębokich ran kłutych bocznej powierzchni lewego uda. Obrażenia te naruszyły prawidłowe czynności narządów ciała na okres powyżej siedmiu dni.

wyjaśnienia oskarżonego

71 - 72 - 79 - 80, 287 o. - 289

zeznania R. H.

289 o. - 290 o., k. 49

zeznania I. B.

290 o., 25 o.

zeznania N. M.

290 o. - 291, k. 30 - 31

zeznania R. G.

291 - 291 o.

zeznania J. M.

291 o. - 292

opinia biegłego z zakresu medycyny

61 - 63

zeznania L. K.

35

protokół badania trzeźwości

3-4. 119 - 120

protokół zatrzymania rzeczy

5-9, 114 - 118

protokół oględzin

10 - 11, 112 - 113, 15 - 16 , 21 - 23

kwestionariusz wywiadu środowiskowego

152

dane o karalności

163

protokół zatrzymania osoby

13 - 110

1.2.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.OCena DOWOdów

2.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

wyjaśnienia oskarżonego

Dano wiarę jedynie w zakresie niesprzecznym z poczynionymi ustaleniami faktycznymi. Oskarżony w postępowaniu przygotowawczym formalnie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, jednak z wyjaśnień wynikało, że nie miał zamiaru pozbawienia życia pokrzywdzonej. Podał, że krytycznego dnia kłócili się, gdyż nie chciała z nimi dłużej mieszkać. Wobec czego wziął nóż i machał nim w celu zastraszenia pokrzywdzonej, nawet nie wiedział jak doszło do uderzenia. Kiedy wrócił po przerwie był bez noża, jak zobaczył nóż, pomyślał że ją zastraszy (k. 71 o., k. 79 o.). W zbliżony sposób wyjaśniał na rozprawie, podając, że nóż wziął z pomieszczenia obok, tj. z lakierni. Wyjaśnieniom tym co do istoty nie sposób dać wiary. Analiza zachowania oskarżonego na tle zgromadzonych dowodów wskazuje jednoznacznie, że na skutek rozmowy z pokrzywdzoną, która definitywnie poinformowała go, że ich związek uważa za zakończony oskarżony powziął zamiar pozbawienia jej życia, opuścił czasowo zakład pracy i wrócił pijany, uzbrojony w nóż, po czym zadał pokrzywdzonej uderzenia ze znaczną siłą. Oskarżony w ocenie sądu rażąco bagatelizował przebieg zdarzenia, gdyż w żaden sposób nie straszył pokrzywdzonej, ani nie wymachiwał nożem ale bezpośrednio i od razu zaatakował nim, zadając ciosy i powodując rany, które tylko dzięki szczęśliwemu zbiegowi okoliczności oraz interwencji innych osób nie okazały się śmiertelne. Oskarżony został powstrzymany a w innym przypadku kontynuowałby atak i zadał kolejne uderzenia. Niewątpliwie był stanie znacznej nietrzeźwości, skoro jeszcze kilka godzin później stwierdzono u niego prawie 2 prom. alkoholu we krwi, co zupełnie przeczy jego odnośnym twierdzeniom co do spożywania alkoholu. Co do nadużywania alkoholu, podobnie jak co do całokształtu swego zachowania, wykazywał w ocenie sądu oczywisty brak krytycyzmu.

zeznania R. H.

Dano im wiarę, jako spójnym. Jednoznacznie przedstawiła okoliczności zakończenia związku z oskarżonym w wyniku nadużywania przez niego alkoholu. Wskazała również na formułowanie przez niego wyraźnych gróźb pozbawienia jej życia, których wcześniej wprawdzie nie obawiała się, gdyż nie sądziła, że jest zdolny posunąć się aż tak daleko. Co do przebiegu zdarzenia jej zeznania mają ograniczoną wartość z uwagi na zaskoczenie i doznany szok, jednak z pewnością zdarzenie nie przebiegło w sposób przedstawiany przez oskarżonego a polegało na nagłym ataku nożem, którym bezwzględnie zadał jej uderzenia. Nie było wówczas żadnej kłótni między nimi a pokrzywdzona pracowała przy swoim stanowisku. Pokrzywdzona zaprzeczyła, aby nóż znajdował się w pomieszczeniu lakierni, podała że był to ich wspólny nóż, który wcześniej użytkowali w kuchni, przylegającej do pomieszczeń mieszkalnych. Nadmienić należy, że oskarżony opisywał go jako nóż, który leżał w pomieszczeniu, gdzie mieli sprzeczkę i był to "malutki nożyk" (k. 79 o.), co zupełnie nie przystaje do poczynionych ustaleń. Z zeznań pokrzywdzonej wynika, że taki nóż tam się nie znajdował. Oskarżony niewątpliwie celowo go przyniósł na halę produkcyjną w celu zadania pokrzywdzonej obrażeń. Nóż ten był znacznych rozmiarów (ok. 25 cm długości), o szpiczastym ostrzu.

zeznania I. B.

Dano wiarę, nie stwierdzając powodów do odmówienia wiarygodności.

zeznania J. M.

Dano wiarę, nie stwierdzając powodów do odmówienia wiarygodności.

zeznania L. K.

Dano wiarę, nie stwierdzając powodów do odmówienia wiarygodności.

zeznania N. M.

Dano wiarę, nie stwierdzając powodów do odmówienia wiarygodności.

zeznania R. G.

Dano wiarę, nie stwierdzając powodów do odmówienia wiarygodności.

opinia biegłego z zakresu medycyny

W pełni dano wiarę, jako miarodajnej i rzetelnie sporządzonej. Wynika z niej zakres doznanych obrażeń ciała, tj. trzech głębokich ran kłutych usytuowanych w górnej części brzucha i lewym udzie. Wskazać przy tym należy, że pokrzywdzona upadła na plecy i starała się bronić, podkurczając nogi a zaistniałe rany lewego uda wydają się być raczej skutkiem godzenia w tułów przez trzymającego w prawym ręku nóż oskarżonego, nie zaś ciosami mierzonymi w udo (dokumentacja fotograficzna, k. 22 o. - 23). Biegły wskazał, że głębokość ran wskazuje na dość znaczną siłę ciosów zadanych pokrzywdzonej. Wskazał, że głębokość kanału rany brzucha wynosiła ok 7 cm., zatem przy takiej sile uderzenia i przy innym jego kierunku nóż mógł penetrować do jamy brzusznej w rejon wątroby. W ocenie sądu dla rozmiaru zaistniałych obrażeń ciała znaczenie miała korpulentna budowa pokrzywdzonej, w wyniku której uderzenie nożem w brzuch nie penetrowało otrzewnej, wówczas skutki zdarzenia mogły okazać się dalece bardziej poważne. Są to jednak, podobnie jak dokładny przebieg kanałów ran, okoliczności obiektywne, niezależne od zamiaru sprawcy, który godził bardzo niebezpiecznym przedmiotem ze znaczną siłą w okolice, gdzie znajdują się ważne dla czynności życiowych narządy.

dane o karalności

dokument urzędowy, niekwestionowany

kwestionariusz wywiadu środowiskowego

dokument urzędowy, niekwestionowany

protokół badania trzeźwości

dokument urzędowy, niekwestionowany

protokół oględzin

dokument urzędowy, niekwestionowany

protokół zatrzymania osoby

dokument urzędowy, niekwestionowany

protokół zatrzymania rzeczy

dokument urzędowy, niekwestionowany

2.2.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

V. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Analiza zachowania oskarżonego wskazuje w ocenie sądu w sposób nie budzący wątpliwości, że oskarżony V. S. powziął bezpośredni zamiar zabójstwa pokrzywdzonej i wyczerpał znamiona przypisanego mu przestępstwa z art. 13 § 1 k.k. w zb. z art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. Zbieg przepisów ustawy ma w tym przypadku charakter rzeczywisty i powinien znaleźć odzwierciedlenie w kwalifikacji prawnej czynu.

W rezultacie rozpadu związku z pokrzywdzoną oskarżony natarczywie domagał się, aby zgodziła się na jego kontynuowanie, przy czym jednoznacznie werbalizował groźby pozbawienie życia w sytuacji, gdy się na to nie zgodzi. Jak się okazało, nie były to jedynie groźby, gdyż w dniu 29 marca 2023 r. oskarżony, po kolejnej rozmowie, kiedy jednoznacznie poinformowała go o zakończeniu ich relacji wprawił się w stan nietrzeźwości, po czym zaatakował pokrzywdzoną, zadając obrażenia ciała, kwalifikowane samoistnie jako obrażenia na czas powyższej 7 dni (art. 157 § 1 k.k.), niemniej zamiarem swoim obejmował spowodowanie skutku śmiertelnego i chciał jego zrealizowania, o czym świadczy uzbrojenie się uprzednio w duży, ostry nóż, który oskarżony specjalnie w tym celu przyniósł i zadanie pokrzywdzonej trzech ciosów, w tym w tak krytyczną dla życia okolicę, jak górna część brzucha. Spowodowane rany były głębokie i zadane zostały ze znaczną siłą, jedynie zbiegiem okoliczności pokrzywdzona nie doznała krytycznych dla życia obrażeń. Wpływ na to miała jej postawa obronna a przede wszystkim postawa innych osób, które zdołały powstrzymać oskarżonego, inaczej zamiar ten by z pewnością zrealizował (usiłowanie nieukończone). W żaden sposób nie koresponduje to z twierdzeniem oskarżonego, że jego celem było straszenie pokrzywdzonej, ani też nie odpowiada mechanizmowi zadania obrażeń w wyniku wymachiwania nożem. Sposób działania oskarżonego jest zresztą utrwalony na zabezpieczonym monitoringu. W ocenie sądu wskazuje to na zamiar zabójstwa, który ma charakter bezpośredni i premedytowany. Oskarżony podjął go po przemyśleniu i już wcześniej groził zabójstwem. Jego zachowania nic nie tłumaczy. Pokrzywdzona miała prawo według swojego uznania zakończyć z nim związek, zwłaszcza kiedy nadużywał alkoholu i bywał agresywny, ale i nawet bez takich powodów. Niemniej, nie dała najmniejszych przyczyn do zaatakowania jej w tak brutalny sposób i godzenia w jej życie i zdrowie. Żadne deklaracje oskarżonego odnośnie uczuć do pokrzywdzonej, ani jego specyficzna mentalność nie mogą tego usprawiedliwić.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

V. S.

I

I

Wymierzając oskarżonemu karę sąd miał na uwadze znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu, jak i zawinienia oskarżonego. Miał na uwadze działanie oskarżonego w obecności innych osób i pod wpływem alkoholu. Okoliczności te przyjąć należy jako obciążające. Uwzględnił również zakres doznanych przez pokrzywdzoną obrażeń ciała, które szczęśliwie nie okazały się bardzo dotkliwe i nie wymagały długotrwałego leczenia, ani hospitalizacji. Nie było to jednak od oskarżonego zależne, gdyż również dobrze mogły okazać się dalece bardziej poważne a nawet śmiertelne.

Sąd wziął pod uwagę jako okoliczności łagodzące uprzednią niekaralność oskarżonego, który jest już człowiekiem w średnim wieku i względnie poprawny sposób życia przed popełnieniem przestępstwa. Oskarżony wprawdzie okresowo nadużywał alkoholu, jednak zasadniczo pracował na swoje utrzymanie, nie naruszał porządku prawnego i nie jest w ocenie sądu człowiekiem w znacznym stopniu zdemoralizowanym.

Sąd wziął również pod uwagę stanowisko pokrzywdzonej, która oświadczyła na rozprawie, że wybacza mu jego zachowanie (sąd pouczył ją uprzednio o znaczeniu takiej deklaracji), choć jednocześnie nie doszło między nimi do pojednania i nie zamierza się z nim kontaktować.

W stosunku do oskarżonego zastosować należało art. 4 § 1 k.k., albowiem czyn został popełniony pod rządem ustawy względniejszej, przed wejściem w życie w dniu 01.10.2023 r. zmian zaostrzających odpowiedzialność karną, w tym za czyn z art. 148 § 1 k.k. poprzez podniesienie dolnego zagrożenia karą pozbawienia wolności, jak też w zakresie likwidacji funkcji wychowawczej kary. Wziąwszy pod uwagę okoliczności określone w art. 53 k.k. sąd wymierzył oskarżonemu karę 8 lat pozbawienia wolności, która jest odpowiednia do okoliczności przestępstwa i ustalonych okoliczności dotyczących osoby oskarżonego. Wywrze odpowiedni skutek wychowawczy i w zakresie społecznego oddziaływania. W ocenie sądu brak było podstaw do wymierzenia oskarżonemu kary w wymiarze wnioskowanym, tj. 15 lat pozbawienia wolności, zatem w górnej granicy kary pozbawienia wolności (w stanie prawnym obowiązującym w chwili popełnienia czynu). Okoliczności przestępstwa nie uzasadniają tak surowego wymiaru kary.

III

Na podstawie art. 41a § 1 i 4 k.k. i art. 43 § 1 k.k. orzeczono wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu zbliżania się do pokrzywdzonej na odległość mniejszą niż 100 metrów oraz zakazu kontaktowania się z wymienioną przez okres lat 10, co jest uzasadnione charakterem przypisanego przestępstwa.

IV

Na podstawie art. 46 § 1 k.k., na skutek wniosku prokuratora nałożono na oskarżonego obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej R. H. kwoty 10.000 zł. tytułem zadośćuczynienia za krzywdę. Rozmiar doznanej krzywdy w postaci uszczerbku na zdrowiu, cierpień i psychicznych przeżyć doznanych przez pokrzywdzoną w wyniku czynu w pełni uzasadnia zasądzenie powyżej kwoty.

5.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

II, V

Na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet kary zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 29 marca 2023 r. (g. 20.30).

Na podstawie art. 230 § 2 k.k. nakazano zwrócić oskarżonemu dowody rzeczowe zapisane w księdze przechowywanych przedmiotów tut. sądu pod nr 23/23 (poz. 1 i 3 – 9) z uwagi na ich zbędność dla dalszego postępowania. Dowód w postaci noża (poz. 2) podlega zaś przepadkowi, albowiem służył do popełnienia przestępstwa (art. 44 § 2 k.k.).

6.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VI

Oskarżonego zwolniono od kosztów postępowania (art. 624 § 1 k.p.k.), albowiem nie ma majątku i jest pozbawiony wolności.

7.Podpis