Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Olsztynie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 czerwca 2017 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Dorota Radaszkiewicz
Protokolant:	st. sekr. sądowy Irena Prokopczuk

po rozpoznaniu w dniu 22 czerwca 2017 r. w Olsztynie

na rozprawie

sprawy P. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

na skutek odwołania P. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 9 sierpnia 2016 r. nr (...)

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje P. B. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres od 1 września 2016 r. do 28 lutego 2018 r.

/-/ SSO D. Radaszkiewicz

Sygn. akt IVU 1418/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 9 sierpnia 2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. wstrzymał P. B. wypłatę renty z tytułu niezdolności do pracy na podstawie przepisów ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( t.j. : Dz. U. z 2016r., poz. 887 ze zm.).

Ubezpieczony nie zgodził się z wyżej wymienioną decyzją organu rentowego i w odwołaniu podniósł, że jest ona niesłuszna i krzywdząca. Podkreślił, że nadal nie jest zdolny do pracy. Pozwany mimo korzystnego dla niego orzeczenia Lekarza Orzecznika z dnia 17.02.2016r. , na podstawie którego ustalono, że jest on niezdolny do pracy do 28.02.2017r. nie przyznał mu prawa do wnioskowanego świadczenia.

W odpowiedzi na odwołanie (k.5) pozwany organ wniósł o oddalenie odwołania podtrzymując uzasadnienie zaskarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje :

Wnioskodawca był uprawniony do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy do dnia 28 lutego 2017r. na podstawie decyzji z dnia 18.03.2016r. ( k. 23 akt ZUS).

W wyniku zwierzchniego nadzoru w zakresie dotyczącym prawidłowości orzekania o niezdolności do pracy przez lekarzy orzeczników sprawę przekazano do rozpatrzenia przez komisję lekarską ZUS, która orzeczeniem z dnia 15.07.2016r. nie uznała skarżącego za niezdolnego do pracy.

W związku z powyższym organ rentowy zaskarżoną decyzją na podstawie art. 57 oraz 102 i 134 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z FUS wstrzymał ubezpieczonemu wypłatę renty od dnia 1 września 2016r. w związku z brakiem niezdolności do pracy.

W postępowaniu sądowym dopuszczony został dowód z opinii biegłych z zakresu neurologii, psychiatrii, psychologii, kardiologii i ortopedii na okoliczność oceny, czy wnioskodawca jest nadal niezdolny do pracy po dniu 21 lutego 2016r.( po okresie pobierania świadczenia rehabilitacyjnego) oraz w jakim stopniu ( postanowienie sądu k.7) .

Biegli z zakresu ortopedii (opinia k. 28-31), neurologii (k. 38), i kardiologii (k. 52-54) w zakresie swoich specjalności uznali wnioskodawcę za zdolnego do pracy. Wskazali, że zgłaszane przez skarżącego dolegliwości oraz stan naruszenia sprawności organizmu nie powodują niezdolności do pracy ubezpieczonego.

Natomiast w świetle opinii biegłego psychiatry (k.11), który posiłkował się również opinią biegłego psychologa ( k.13) odwołujący przy rozpoznaniu organicznych zaburzeń nastroju jest osobą częściowo niezdolną do pracy po okresie pobierania świadczenia rehabilitacyjnego (t.j. po 21.02.2016r.), okresowo do 28.02.2018r. W uzasadnieniu biegły wskazał, iż zaburzenie jest skutkiem przebytego w październiku 2014r. uszkodzenia OUN. Występujące u skarżącego m.in. spowolnienie psychoruchowe, zaburzenia nastroju, zaburzenia koncentracji uwagi oraz dysfunkcje stwierdzone w badaniu psychologicznym w stopniu istotnym upośledzają jego zdolność do pracy w wyuczonym zawodzie. Biegły wskazał, że zgadza się z orzeczeniem Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 17.02.2016r. z wyjątkiem daty ustalającej końcowy termin niezdolności do pracy, który biegły ustalił na 28.02.2018r.( LO na 28.02.2017r.) .

Sąd Okręgowy - w świetle konsekwentnego i szczegółowo uzasadnionego stanowiska biegłych z zakresu psychiatrii i psychologii przedstawionego w opiniach, podzielił je w całości. Biegli wskazali w opiniach wyraźnie i stanowczo dlaczego uważają, iż wnioskodawca jest w dalszym ciągu częściowo niezdolny do pracy. Stanowisko swoje uzasadnili. Jest to argumentacja przekonująca dla sądu.

Opinie te nie były również kwestionowane przez pozwanego ( por. stanowisko pełnomocnika pozwanego z rozprawy).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Odwołanie zasługiwało na uwzględnienie.

Sąd Okręgowy biorąc pod uwagę zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, w tym przede wszystkim definicję niezdolności do pracy określoną art. 12 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych nie podzielił stanowiska organu rentowego co do tego, że skarżącemu nie przysługuje prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy oraz, że w związku z tym zasadnym było wstrzymanie wypłaty świadczenia od dnia 1 września 2016r. na tej podstawie, że wnioskodawca nie stwierdzono tej niezdolności do pracy ( art. 102 i 134 ustawy).

W ocenie Sądu – wnioskodawca spełnia wszystkie przesłanki z art. 57 ust.1 cytowanej ustawy, aby nabyć prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy i dlatego nie było podstaw do wstrzymania świadczenia na podstawie art. 102 ust. 1 ustawy, który stanowi, że prawo do świadczenia uzależnione od okresowej niezdolności do pracy ustaje z upływem okresu, na jaki to świadczenie przyznano w związku z art. 134 ust. 1 pkt 1 (wypłatę świadczeń wstrzymuje się, jeżeli powstaną okoliczności uzasadniające zawieszenie prawa do świadczeń lub ustanie tego prawa).

W świetle niekwestionowanej opinii biegłego psychiatry wnioskodawca jest częściowo niezdolny do pracy od lutego 2016r. do 28 lutego 2018r., a zatem brak było podstaw do wstrzymania świadczenia od dnia 1 września 2016r.

Reasumując - Sąd na podstawie opinii biegłych z zakresu psychiatrii i psychologii przyjął, iż wnioskodawca jest częściowo niezdolny do pracy po okresie pobierania świadczenia rehabilitacyjnego (po 21.02.2016r.) do 28.02.2018r. i dlatego przyznał wnioskodawcy prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od daty wstrzymania wypłaty tego świadczenia – tj. od 1 września 2016r. do 28 lutego 2018r.( zgodnie z datą wskazaną przez biegłego z zakresu psychiatrii).

Dlatego też zaskarżona decyzja podlegała zmianie w zakresie określonym wyrokiem z mocy art. 477 ¹⁴§2 k.p.c.

SSO Dorota Radaszkiewicz