Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Olsztynie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 października 2014 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie w VII Wydziale Karnym Odwoławczym

w składzie:

Przewodniczący: SSO Dariusz Firkowski (spr.),

Sędziowie: SO Małgorzata Tomkiewicz,

SO Dorota Lutostańska,

Protokolant st. sekr. sądowy Katarzyna Filipiak

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Marii Kuleszy-Chaleckiej

po rozpoznaniu w dniu 8 października 2014r.

sprawy T. S.

oskarżonego o przestępstwo z art. 178a§1 kk, art. 288§1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 12 maja 2014r., sygn. akt II K 1401/13

I zaskarżony wyrok zmienia w ten sposób, że:

- uchyla rozstrzygnięcie o karze łącznej pozbawienia wolności z pkt. II sentencji,

- uchyla rozstrzygnięcia z pkt. I sentencji co do czynu z pkt. II aktu oskarżenia oraz z pkt. VI sentencji i sprawę w tym zakresie przekazuje Sądowi Rejonowemu w Olsztynie do ponownego rozpoznania,

II w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy,

III zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze w części utrzymującej wyrok w mocy,

IV zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokat J. Ż.kwotę 420 ( czterysta dwadzieścia ) zł tytułem opłaty za obronę z urzędu oskarżonego T. S.wykonywanej w postępowaniu odwoławczym oraz kwotę 96,60 (dziewięćdziesiąt sześć złotych i sześćdziesiąt groszy ) zł tytułem podatku VAT od tej opłaty.

Sygn. akt VII Ka 693/14

UZASADNIENIE

T. S.został oskarżony o to, że:

I w dniu 12 listopada 2013r. o godz. 10.50 w ruchu lądowym, na drodze publicznej w miejscowości W. (...) Gm. B.prowadził pojazd mechaniczny marki B.o numerze rejestracyjnym (...)będąc w stanie nietrzeźwości - I badanie wynik 0,85 mg/l, II badanie wynik 0,81 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu,

tj. o czyn z art. 178a§lk.k.

II w okresie 10-12 listopada 2013r. w miejscowości W. gm. B. dokonał zniszczenia murawy trawiastej boiska piłkarskiego poprzez wprowadzenie pojazdu marki B. o numerze rejestracyjnym (...) w poślizgu powodując straty w wysokości 15.000 złotych na szkodę Klubu (...) W.,

tj. o czyn z art. 288§lk.k.

Sąd Rejonowy w Olsztynie wyrokiem z dnia 12 maja 2014 r. w sprawie II K 1401/13

I oskarżonego T. S.uznał za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów i za to:

-za czyn z punktu I a/o na mocy art. 178a§ 1 k.k. skazał go na karę 4 (czterech)

miesięcy pozbawienia wolności,

- za czyn z punktu II a/o na mocy art. 288§lk.k. skazał go na karę 6(sześciu)

miesięcy pozbawienia wolności,

II na podstawia art. 85k.k., art. 86§1 k.k. w miejsce wymierzonych oskarżonemu jednostkowych kar pozbawienia wolności wymierzył karę łączną 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności

III na podstawie art. 69§ 1 i 2 k.k., art. 70§ 1 pkt 1 k.k., wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres próby 2 (dwóch) lat,

IV na podstawie art. 42§2k.k. orzekł wobec oskarżonego środek karny zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 (dwóch) lat,

V na podstawie art. 63§2k.k. na poczet orzeczonego wobec oskarżonego środka karnego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych zaliczył okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 13 listopada 2013 r.

VI na podstawie art. 46§lk.k. orzekł wobec oskarżonego obowiązek naprawienia szkody w całości w wysokości 15.000 (piętnaście tysięcy) na rzecz pokrzywdzonego Klubu (...) W.,

Powyższy wyrok na korzyść oskarżonego T. S.- w części tj. w pkt I co do uznania oskarżonego za winnego popełnienia czynu zarzucanego w pkt II aktu oskarżenia, w pkt II i w pkt. VI zaskarżyła jego obrońca i zarzuciła mu::

- obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia, art. 4 k.p.., art. 7 k.p.k. i art. 410 k.p.k. poprzez nieuwzględnienie całokształtu okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej, w szczególności nie ustosunkowanie się w żaden sposób do twierdzeń oskarżonego korespondujących z przedstawionymi fotografiami oraz zeznaniami świadków U. M. i T. M., iż ślady opon ujawnione na boisku nie były śladami samochodu, którym poruszał się oskarżony,

- obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia, art. 4 k.p.k., art. 7 k.p.k. i art. 410 k.p.k. poprzez wybiórczą i wyraźnie jednostronną ocenę zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego poprzez przyjęcie, iż to oskarżony wjeżdżając na boisko dokonał jego zniszczenia, podczas gdy materiał dowodowy w postaci wyjaśnień oskarżonego, przedłożonych do akt sprawy fotografii oraz zeznań świadków U. M. i T. M. wskazuje, iż zniszczenia na boisku były spowodowane przez inny pojazd, niż samochód oskarżonego,

- obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia, art. 7 k.p.k. i art. 410 k.p.k. poprzez nieustalenie w jakim zakresie szkoda w postaci zniszczeń boiska została naprawiona, pomimo iż świadek M. W. przyznał, iż nieodpłatnie nawieziono ziemię, rozplanowano ją i wstępnie zwałowano, a w konsekwencji błędne ustalenie wysokości szkody i zakresu obowiązku naprawienia szkody,

- błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który mógł mieć wpływ na treść wydanego w sprawie orzeczenia poprzez przyjęcie, iż to wjazd oskarżonego na boisko spowodował zniszczenie tego boiska, podczas gdy zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie daje podstaw do przyjęcia, iż to oskarżony poprzez swoje zachowanie doprowadził do zniszczenia mienia.

Podnosząc powyższe zarzuty skarżąca wniosła o zamianę wyroku Sądu Rejonowego w zaskarżonej części i uniewinnienie oskarżonego od czynu zarzucanego mu w pkt II aktu oskarżenia,

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Nie przesądzając ostatecznego rozstrzygnięcia w sprawie podnieść należy, że apelacja jest o tyle zasadna o ile z jej treści wynika potrzeba uchylenia zaskarżonego wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy w tym zakresie do ponownego rozpoznania.

W konsekwencji konieczne jest ponowne przeprowadzenie dotychczasowych dowodów jak i uzupełnienie postępowania a to celem dokonania prawidłowych ustaleń w zakresie czynu z art.288§1 kk.

W ocenie Sądu Okręgowego w pierwszej kolejności celowym jest dopuszczenie dowodu z opinii biegłego, która winna pozwolić na wyjaśnienie kwestii związanej tak z rozstawem kół pojazdu, którym miał kierować oskarżony jak również bieżnikiem ogumienia samochodu marki B. i odniesienie tych wielkości do śladów, które miały być ujawnione na murawie boiska. Uznać zatem należy, że zgłoszony w toku postępowania wniosek dowodowy jak na k.95 tak w kontekście informacji z KP w B. z dnia 5 maja 2014 r. ( k.93 ) a przede wszystkim zdjęć płyty CD przedłożonych przez obrońcę oskarżonego ( k.78-92 ) nie pozwalały na uznanie, że miał on jedynie na celu przedłużenie postępowania. Wprawdzie w sprawie zachodzi sprzeczność pomiędzy pierwszymi wyjaśnieniami oskarżonego oraz zeznaniami S. S. a ich późniejszymi twierdzeniami, to jednakże ten fakt sam przez się mógł spowodować uznania przedmiotowego dowodu za zbędny. Tym samym wnioski płynące z analizy opinii winny być pomocne dla dokonania weryfikacji relacji T. S. i S. S..

Ponadto zgodzić się należy z zarzutem apelacji, że nie przeprowadzono wystarczających czynności w zakresie wysokości szkody, którą miał spowodować oskarżony. Zobowiązując T. S. do naprawienia szkody w kwocie 15000 zł Sąd I instancji jak się wydaje kierował się przede wszystkim stanowiskiem pokrzywdzonego – k.108-108 odw. W tym zakresie zwrócić jednakże uwagę należy na treść faktury jak na k.34, która dotyczy remontu boiska w roku 2012 i która została wystawiona w dniu 8 października 2012 r. W tym dokumencie wartość robót nie przekraczała 12000 zł i jak się wydaje dotyczyła prac na całym boisku a nie tylko na jego murawie. Ponadto w aktach sprawy ( k.68 ) znajduje się faktura na kwotę 1874,03 zł wystawiona w dniu 30 listopada 2014 r. a zatem już po przedmiotowym zdarzeniu. Powyższe okoliczności winny być zatem przeanalizowanie pod kątem wniosków płynących z protokołu oględzin z dnia 12 listopada 2014 r. tj. co do zakresu ( obszaru ) uszkodzeń murawy boiska i przyczyn ich powstania. Dopiero bowiem wykonanie tych czynności po ewentualnym ustaleniu sprawstwa oskarżonego pozwoli na prawidłowe okresie czy i w jakim zakresie winien być on zobowiązany do naprawienia szkody.

Mając powyższe na uwadze zaskarżony wyrok zmieniono w ten sposób, że:

- uchylono rozstrzygnięcie o karze łącznej pozbawienia wolności z pkt. II sentencji,

- uchylono rozstrzygnięcia z pkt. I sentencji co do czynu z pkt. II aktu oskarżenia oraz z pkt. VI sentencji i sprawę w tym zakresie przekazano Sądowi Rejonowemu w Olsztynie do ponownego rozpoznania,

- w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymano w mocy- art.437§2 kpk, art.438pkt. 2-3 kpk. Wprawdzie zaskarżenie wyroku dotyczyło jedynie czynu z art.288§1 kk, to wobec tego, że co do T. S. orzeczono karę łączną w miejsce dwóch kar jednostkowych konieczne było wyżej wskazane rozstrzygniecie.

Na podstawie art.624§1 kpk zwolniono oskarżonego od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze w części utrzymującej wyrok w mocy albowiem przemawiały za tym względy słuszności

Na podstawie art.29 ustawy prawo o adwokaturze i rozporządzenia wykonawczego do tej ustawy zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adwokat J. Ż.kwotę 420 ( czterysta dwadzieścia ) zł tytułem opłaty za obronę z urzędu oskarżonego T. S.wykonywanej w postępowaniu odwoławczym oraz kwotę 96,60 (dziewięćdziesiąt sześć złotych i sześćdziesiąt groszy ) zł tytułem podatku VAT od tej opłaty.

Przy ponownym rozpoznaniu postępowanie winno być przeprowadzone z uwzględnieniem poczynionych uwag co winno pozwolić na trafne określenie kwestii odpowiedzialności T. S. za zarzucany mu czyn z art.288§1 kk.