Treść orzeczenia I C 157/22 - Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Olsztynie

I C 157/22 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Olsztynie z 2024-12-18

Sygn. akt: I C 157/22

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 grudnia 2024 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie I Wydział Cywilny

w składzie: Przewodniczący: sędzia Juliusz Ciejek

Protokolant: sekretarz sądowy Anna Kosowska

po rozpoznaniu w dniu 19 listopada 2024 r. w Olsztynie

na rozprawie

sprawy z powództwa W. Z.

przeciwko (...)z (...)- (...) (...) w O.

o zapłatę

I. zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 150.000 (sto pięćdziesiąt tysięcy) zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie z tym że od kwot:

- 100.000 zł od dnia 1 lutego 2022 r. do dnia zapłaty

- 50.000 zł od dnia 18 czerwca 2022 r. do dnia zapłaty,

II. w pozostałym zakresie powództwo oddala,

III. zasądza od pozwanego na rzecz powódki tytułem zwrotu kosztów procesu kwotę 15.475 zł 52 gr (piętnaście tysięcy czterysta siedemdziesiąt pięć złotych pięćdziesiąt dwa grosze) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty, w tym kwotę 5.417 (pięć tysięcy czterysta siedemnaście) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

IV. nakazać ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w O.kwotę 5.498 zł 95 gr (pięć tysięcy czterysta dziewięćdziesiąt osiem złotych dziewięćdziesiąt pięć groszy) tytułem wydatków zaliczkowo pokrytych przez Skarb Państwa.

Sygn. akt I C 157/22

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym w dniu 28.01.2022 r. przeciwko (...)z (...)- (...) (...) w O. powódka W. Z. wniosła o zasądzenie od pozwanego na swoją rzecz kwoty 100.000 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę moralną za śmierć bliskiej osoby (matki) wraz z odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

Nadto, powódka wniosła o zasądzenie na jej rzecz kosztów procesu, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że jej matka R. Z. była 78 letnią kobietą, która trafiła 29 stycznia 2019 r. do pozwanego szpitala Na skutek zaniedbań została tam zakażona bakterią K. (...) N. D., a następnie K. (...) (...) (+) oraz E. F. szczep (...), florę bakteryjną będącą ewidentnie szczepami szpitalnymi. Ponadto w dniu 07.03.2019 r. doszło do zdarzenia niepożądanego jakim było pozostawienie otwartego wkłucia centralnego z kranikiem trójdrożnym, co stanowiło otarte wrota zakażenia. Matka powódki na skutek powyższego leżała w kałuży krwi. Zastosowanie leczenie było niewłaściwe. W rezultacie doszło do sepsy. W ocenie powódki niewłaściwa higiena rąk personelu i nieprzestrzeganie zasad aseptyki doprowadziły właśnie do skolonizowania, a potem zakażenia matki powódki drobnoustrojem chorobotwórczym wielolekoopornym tj. K. (...) typu (...) potocznie zwaną N. D.. Powyższe zakażenie było spowodowane brakiem wdrożenia procedur zgodnych z rekomendacją Narodowego Programu Ochrony Antybiotyków, (...), Państwowej Inspekcji Sanitarnej. W ocenie powódki, niezachowanie należnej staranności w diagnostyce i terapii chorej oraz wskazane zaniedbania naraziły matkę powódki na ciężki uszczerbek na zdrowiu, a w efekcie jej śmierć w dniu 02.05.2019 r. Ponadto, w dniu 30.04.2019 r. założono matce powódki gastrostomię odżywczą z nieposzanowaniem przepisów prawa pod postacią braku zgody sądu na wykonanie procedury inwazyjnej. Matka powódki była wielokrotnie narażana na nieuzasadniony ból i cierpienie.

(pozew k. 4-19, pismo prostujące – k. 113-114)

Pozwany(...) z (...)- (...) (...) w O. (dalej: Szpital ) wniósł o:

- oddalenie powództwa w całości,

- zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych,

- zawieszenie postępowania cywilnego z urzędu do czasu zakończenia postępowania karnego w sprawie sygn. akt (...) (...) (...) toczącego się pod nadzorem Prokuratora Rejonowego O.-Północ, do którego to postępowania zostały złożone oryginały obszernej dokumentacji medycznej matki powódki i w którym to postępowaniu został dopuszczony dowód z opinii biegłych sądowych na okoliczności wskazywane przez powódkę w pkt 3 pozwu, względnie o dopuszczenie dowodu z tej opinii na podstawie art. 278^{(
1)} k.p.c.,

- zawiadomienie (...) S.A. z siedzibą w W. o toczącym się postępowaniu w niniejszej sprawie oraz wezwanie przypozwanego do wzięcia udziału w sprawie.

W uzasadnieniu pozwany wskazał, że kwestionuje roszczenie zarówno co do zasady jak i wysokości. Zaprzeczył, aby zaistniało po jego stronie nieprawidłowe postępowanie diagnostyczno-lecznicze oraz brak wdrożenia i niestosowania procedur zapewniających ochronę przed zakażeniem biologicznym. Wskazał, że w protokole kontroli sanitarnej przeprowadzonej przez Państwową Inspekcję Sanitarną nie stwierdzono uchybień kontrolnych. Przyczyną zakażeń szpitalnych jest szereg czynników ryzyka: zależnych od pacjenta, zależnych od drobnoustroju i pacjenta oraz zależnych od personelu i systemu organizacji opieki w szpitalu. Matka powódki była osobą obciążoną współistnieniem chorób somatycznych upośledzających ogólną odporność ustroju. Ponadto, długotrwałość hospitalizacji stanowi bardzo duże ryzyko zakażenia się w przypadku niskiej odporności. Matka powódki od samego początku pobytu w szpitalu przebywała w jednoosobowej sali – warunki izolacji pacjentki były utrzymywane. Pozwany szpital dopełniła wszystkich wymaganych procedur w zakresie zminimalizowania ryzyka zakażenia pacjentów. Pozwany przyznał, że rzeczywiście wcześniej zostały odnotowane przypadki zakażenia bakterią K. P., jednakże nie na oddziale, na którym przebywała matka powódki. Personel podejmował działania medyczne kierując się najwyższą starannością, zapewniając pacjentce jak najlepszą opiekę. Chora była osobą niewspółpracującą, niespokojną, krzyczącą, z zaburzonym kontaktem, wymagającą wzmożonej opieki i pielęgnacji, utrudniającą czynności pielęgnacyjne. Z uwagi na przebieg leczenia i wyniki wykonanych badań nie można się zgodzić z twierdzeniem powódki, że w świadomości lekarza prowadzącego musiał być fakt, że wyhodowana bakteria jest oporna na stosowany w terapii antybiotyk M.. Pozwany wskazał, że nie może potwierdzić, iż doszło do niezakręcenia kranika trójdrożnego. Ponadto, również nie można stwierdzić czy rozszczelnienie było przyczyną pogorszenia stanu ogólnego pacjentki. W ocenie pozwanego, Szpitalowi nie można zarzucić zachowania nieprawidłowego, ani niezgodnego z przepisami prawa bądź zasadami etycznymi. Nie zostały naruszone zasady wiedzy medycznej ani deontologii zawodowej. Leczenie i diagnostyka były prowadzone prawidłowo, zgodnie z aktualną wiedzą i sztuką lekarską. Pozwany z ostrożności procesowej wskazał, że żądana przez powódkę kwota wygórowana, z powodu niewykazania krzywdy i jej rozmiaru. Pozwany zakwestionował również datę początkową naliczania odsetek ustawowych za opóźnienie od żądanej kwoty.

(odpowiedź na pozew – k. 127-131)

Pismem wniesionym w dniu 04.06.2022 r. powódka rozszerzyła powództwo o dalszą kwotę 50.000 zł z tytułu dochodzonego zadośćuczynienia, tym samym wnosząc o zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kwotę 150.000 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

(pismo powódki - k. 184-256)

Pozwany wniósł o oddalenie pozwu także w zakresie zgłoszonego dodatkowo roszczenia o zadośćuczynienia w wysokości 50.000 zł podtrzymując dotychczasowe twierdzenia i wnioski zawarte w odpowiedzi na pozew i odnosząc je również do rozszerzonego zakresu pozwu.

(pismo pozwanego – k. 267-269)

Z dniem 04.10.2023 r. uległa zmianie nazwa pozwanego szpitala z (...)z (...)- (...) (...) w O. na (...)z (...)- (...) (...)w O..

(pismo pozwanego – k. 2257, odpis KRS – k. 2258-2260)

Zarządzeniem z dnia 29 grudnia 2022 r. wydanym w sprawie(...) z powództwa Z. Z. przeciwko pozwanemu (...) z (...)- (...) (...) w O. o zasądzenie od pozwanego na swoją rzecz kwoty 100.000 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę moralną za śmierć matki R. Z., na podstawie art. 219 k.p.c. połączono tamtą sprawę do wspólnego rozpoznania z niniejszą. Uznano że przemawiają za tym względy ekonomiko procesowej (k. 378 akt (...)).

Postanowieniem z dnia 19 listopada 2024 r. odmówiono wspólnego rozstrzygnięcia sprawy z uwagi na zakres decyzji o połączeniu (k.2706) i zarządzono wydzielenie wskazanych materiałów celem rozstrzygnięcia o roszczeniu Z. Z. w sprawie (...) (k. 2706v).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Matka powódki R. Z. urodzona (...) została przewieziona z domu do pozwanego 29 stycznia 2019 roku o godzinie 11:54 w trybie nagłym przez Zespół (...). Przyczyną wezwania ratownictwa było zasłabnięcie i biegunka z objawami krwawienia do przewodu pokarmowego - smoliste stolce. Przechodząc do przenośnej toalety zasłabła. Ratownik medyczny stwierdził poziom glukozy we krwi = 354 mg%. Przy przyjęciu do Szpitalnego Oddziału Ratunkowego – (...) stan ogólny dość dobry.

Matka powódki w domu od 7 dni miała kaszel, od 2 dni gorączkę, postępujące osłabienie, wymiotowała. „Z powodu gorączki” przyjmowała antybiotyk A. w dawce 625 mg 2 x dziennie oraz dwukrotnie pyralgin. Była osobą obciążoną przewlekłymi chorobami: cukrzycą II typu leczoną insuliną, marskością wątroby w przebiegu przewlekłego zapalenia wątroby typu C, hemochromatozą, nadciśnieniem tętniczym, przewlekłą niewydolnością serca, zespołem otępiennym A., wolem guzowatym, zapaleniem błony śluzowej żołądka. Przebyła udar krwotoczny mózgu w 2012 r. i operację ginekologiczną w 2014 r. Przyjmowała insulinę, prinivil i w razie pobudzenia afobam. Do dnia zachorowania była osobą poruszającą się i spożywającą posiłki samodzielnie. Wymagała stałej opieki, którą sprawowała córka pacjentki - lekarka.

Lekarz Szpitalnego Oddziału Ratunkowego – (...) w badaniu przedmiotowym stwierdził kontakt logiczny pełny, przytomna, pobudzona, nad polami płucnymi pojedyncze trzeszczenia przypodstawne, furczenia. Badanie per rectum wykazało obecność smolistego stolca. Rozpoznano krwawienie do przewodu pokarmowego. Zlecono założenie sondy żołądkowej, badanie rtg płuc, badania krwi. Wprowadzono sondę żołądkową w celu odbarczenia żołądka, założono cewnik moczowy F.’a, wkłucie dożylne, wykonano ekg, pulsoksymetrię, gazometrię.

Badania wykazały niską zawartość tlenu we krwi, wysoką dwutlenku węgla, lukę anionową = 4,7 mmol/L (n 8-14), poziom glukozy 258 mg/dL, poziom hemoglobiny 12,9 g/dL, H.=39,8 %. Obraz krwi białej prawidłowy, obniżony poziom jonu sodu, podwyższony poziom enzymu “wątrobowego (...) = 57j. Parametry zapalne oraz funkcji nerek były prawidłowe.

Ambulatoryjnie podano M..

Pacjentka w dniu przyjęcia do szpitala miała zapalenie płuc, jednocześnie parametry zapalne nie odbiegały od wartości referencyjnych (od normy), jak w atypowym, czy wirusowym zapaleniu płuc, albo we wczesnym zachłystowym zapaleniu płuc.

W (...) założono formularz oceny ryzyka wystąpienia zakażenia szpitalnego (...). Pacjentkę zakwalifikowano do grupy ryzyka z liczbą 3 punkty, w ocenie ryzyka wystąpienia zakażenia pominięto przewlekłe HCV.

Pacjentka od początku pobytu w szpitalu niespokojna, pobudzona, podawano T., albo L..

(dowód: formularz oceny ryzyka wystąpienia zakażenia szpitalnego – k. 233, 2526 karta informacyjna leczenia szpitalnego z dnia 09.04.2019 r. – k. 20-38, karta informacyjna leczenia szpitalnego z dnia 11.03.2019 r. – k. 39-55, 2544-2545, karta informacyjna leczenia szpitalnego z dnia 13.05.2019 r. – k. 56-84, sprawozdanie z badania (...) k. 239240, wyniki badań laboratoryjnych – k. 241-245, 253, 2546, karta zgłoszenia zakażenia szpitalnego – k. 314-323, karta konsultacji epidemiologicznej – k. 324-325, zestawienie konsultacji psychiatrycznych – k. 466-467, 1826-1828, 2541-2542, historia choroby wraz z wynikami badań – k. 543-1626, 1668-1677, 1952-1967v, 2420 - 2422, 2491-2500, 2527, 2527-2539, arkusz konsultacyjny – k. 1829-1832, 2437-2438, 2543, zeznania świadka I. F.-B. – k. 1928v-1936, zeznania świadka B. D. – k. 1936-1931, zeznania świadka P. W. – k. 1931-1932v, zeznania świadka J. L. – k. 1932v-1933v, zeznania świadka D. Z. – k. 1933-1934, zeznania świadka I. Ł. – k. 1934, zeznania świadka S. Ż. – k. 1935, zeznania świadka M. K. – k. 1935, raport z badania nr (...) (...) – k. 237-238, 1951, dokumentacja medyczna na płycie CD – k. 2001-2005, zeznania świadka R. G. – k. 2009, miesięczny raport z monitorowania wkłuć centralnych – k. 2339-2341, karta monitorowania pacjenta z raną – k. 2524-2525, opinia biegłego sądowego – k. 2575-2632, ustna opinia biegłego sądowego – k. 2704-2705v, zeznania powódki – k. 2707)

W tym samym dniu, o godzinie 13:16 matkę powódki przeniesiono do oddziału chorób wewnętrznych do sali 83b, z rozpoznaniem krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego oraz zapalenia płuc, rozpoznanym badaniem rtg. Przy przyjęciu do oddziału chorób wewnętrznych rozpoznano krwawienie do przewodu pokarmowego, zachłystowe zapalenie płuc. Wymazu z odbytu i nosa nie pobrano. Dostęp do żył obwodowych uzyskiwano poprzez wprowadzanie kaniul – venflonów (od 4 do 11 marca 2019 r. korzystano z cewnika centralnego wprowadzonego do lewej żyły udowej). Podano 2 jednostki KKCz “O”Rh+ (koncentrat krwinek czerwonych), bez powikłań, uzyskując “stabilny poziom hemoglobiny”. W miejsce podawanego w domu antybiotyku A. włączono antybiotyk T.. Wykonano badanie krwi. Badanie moczu nie wykazało nieprawidłowości.

Następnie, pacjentkę przekazano do bloku operacyjnego. Od godziny 19:25 do godziny 20:05 przeprowadzono w znieczuleniu ogólny dotchawiczym gastroskopię i opaskowanie żylaków przełyku.

(dowód: karta informacyjna leczenia szpitalnego z dnia 09.04.2019 r. – k. 20-38, karta informacyjna leczenia szpitalnego z dnia 11.03.2019 r. – k. 39-55, 2544-2545, karta informacyjna leczenia szpitalnego z dnia 13.05.2019 r. – k. 56-84, sprawozdanie z badania (...) k. 239240, wyniki badań laboratoryjnych – k. 241-245, 253, 2546, karta zgłoszenia zakażenia szpitalnego – k. 314-323, karta konsultacji epidemiologicznej – k. 324-325, zestawienie konsultacji psychiatrycznych – k. 466-467, 1826-1828, 2541-2542, historia choroby wraz z wynikami badań – k. 543-1626, 1668-1677, 1952-1967v, 2420 - 2422, 2491-2500, 2527, 2527-2539, arkusz konsultacyjny – k. 1829-1832, 2437-2438, 2543, zeznania świadka I. F.-B. – k. 1928v-1936, zeznania świadka B. D. – k. 1936-1931, zeznania świadka P. W. – k. 1931-1932v, zeznania świadka J. L. – k. 1932v-1933v, zeznania świadka D. Z. – k. 1933-1934, zeznania świadka I. Ł. – k. 1934, zeznania świadka S. Ż. – k. 1935, zeznania świadka M. K. – k. 1935, raport z badania nr (...) (...) – k. 237-238, 1951, dokumentacja medyczna na płycie CD – k. 2001-2005, zeznania świadka R. G. – k. 2009, miesięczny raport z monitorowania wkłuć centralnych – k. 2339-2341, karta monitorowania pacjenta z raną – k. 2524-2525, opinia biegłego sądowego – k. 2575-2632, ustna opinia biegłego sądowego – k. 2704-2705v, zeznania powódki – k. 2707

Po powrocie z bloku operacyjnego przez dwie godziny pacjentka była monitorowana, po czym została przeniesiona do sali nr 83b. Noc przebiegła spokojnie pod opieką córki. Wskaźniki procesu zapalnego (...) i prokalcytoniny (...) od 29.01.2019 r. do 4.02.2019 były prawidłowe (w granicach wartości referencyjnych). Pacjentka była w deficycie tlenowym, silnie pobudzona, nie pozwalała na przeprowadzenie badań, wymagała wzmożonej opieki pielęgniarskiej.

W dniu 31.01.2019 r. lekarz psychiatra zalecił leki sedacyjne.

W dniu 01.02.2019 r. przeprowadzono badanie usg opłucnej. Wykazało ono, że po stronie prawej, przykręgosłupowo od tyłu niewielki obszar nieodmowy z widocznym bronchogramem statycznym – oskrzela w tym obszarze niedrożne. Pacjentka odkrztuszała wydzielinę z dróg oddechowych. Pobrano do badania plwocinę. W dniu 05.03.2019 r. w wyniku badania pobranego materiału wykryto grzybka Candida albicans, wzrost +++ wrażliwego na F. i V.. Nie wykryto bakterii K. (...) i E. spp. Za podejrzeniem zachłystowego zapalenia płuc przemawiała obecność w drogach oddechowych grzybków, pojedyncze furczenia nad polem płuca prawego, obraz rtg – zmiany po stronie prawej przypodstawnie, usg oraz prawidłowe wskaźniki zapalne. Krwi na posiew nie pobrano.

Posiew moczu z dnia 30.01.2019 r. i 01.02.2019 r. jałowy . Ze względu na upośledzone odżywianie, mimo nadwagi, wprowadzono podaż albumin dożylnie zgodnie z wynikiem badania jej poziomu we krwi. Podczas hospitalizacji w dniach 1-4 lutego stan ogólny chorej stabilny, obserwowano występowanie kilku luźnych, smolistych stolców, świadczących o wydalaniu zalegającej w jelitach krwi, pochodzącej z wcześniej pękniętego żylaka przełyku. Badanie kału z dnia 1.02.2019 r. i 03.03.2019 r. w kierunku zakażenia C. (...) wykazało obecność antygenu (...) bez patogennych toksyn A i B -szczep nieinwazyjny.

W dniu 04.02.2019 r. nie stwierdzono zmian osłuchowych nad polami płucnymi, badanie krwi wykazało niski wskaźnik zapalny (...) = 0,198ng/ml. Odstawiono antybiotyk T., jako możliwy induktor rozwoju zakażenia C. (...) , zaś włączono wskazany do zwalczania zakażenia C. (...) antybiotyk W. doustnie na 10 dni, do 14.02.2019 r .

W tym samum dniu wprowadzono w stosunku do pacjentki izolację (reżim sanitarny KZ-1-10), utrzymaną do 11 lutego. Przypadek zgłoszono jako zakażenie szpitalne, endogenne.

W dniu 05.02.2019 r. odbyła się konsultacja psychiatryczna, ponieważ pacjentka była agresywna, biła personel. Zalecono tranxene 20mg im (domięśniowo) i haloperidol 1 mg im. Wskaźniki zapalenia (...) =12,43, leuk = 11,40 wskazywały na zaostrzenie procesu zapalnego, nad polami płucnymi wysłuchano pojedyncze furczenia. Z pobranego do badania kału nie wyhodowano drobnoustrojów rosnących w warunkach tlenowych, nie wyhodowano pałeczek jelitowych (...), S., C., Y., E. coli (...). W tym samym dniu odbyła się konsultacja chirurgiczna w związku ze wzdęciami brzucha – w karcie pacjentki wskazano, że od trzech dni pacjentka nie oddawała stolca. Chirurg nie stwierdził ostrych objawów, zalecił wykonać lewatywę .

Od 5 do 21 lutego wskaźnik (...) przekraczał 2 – 3 razy wartość referencyjną ( normę), (...) prawidłowy. 21 lutego wskaźnik (...) = 0,516 (N = do 0,5) i (...) =9,42 wskazywały na utrzymywanie się mało aktywnego procesu zapalnego.

W dniu 06.02.2019 r. wykonano badanie esicy - fiberosigmoidoskopię . Wykluczono zapalenie lewej strony jelita grubego. W badaniu usg stwierdzono, że po stronie prawej w płucach widoczna konsolidacja zapalna obejmująca cały płat dolny, widoczny bronchogram dynamiczny, cechy zastoju w krążeniu płucnym, wodobrzusze, marska wątroba . Stan ogólny pacjentki dość dobry. Z powodu narastających objawów zapalenia płuc lekarz prowadzący skonsultował się z lekarzem specjalistą chorób wewnętrznych. Zlecił zgodnie z rekomendacjami antybiotyk A. oraz (...) F. podawane razem od 6 do 16 lutego, przez 11 dni (4 lutego odstawiono T.). Bilans płynów niezrównoważony - 2950 ml podano, 950 ml wydalone. W tym samym dniu odbyła się konsultacja „żywieniowa”. Lekarz zaleciła modyfikację odżywiania pacjentki oraz żywienie pozajelitowe do żył obwodowych. Pacjentce od 06.02.2019 r. do 19.02.2019 r. włączono żywienie pozajelitowe przez żyły obwodowe, następnie od 25 lutego do 11 marca. Podawanie preparatów żywieniowych dożylnie oraz ich uzupełnianie przez dodawanie, wstrzykiwanie do worków (...) wskazanych substancji odżywczych i uzupełniających wykonywały pielęgniarki oddziału, bez przeszkolenia. Czynności przygotowania mieszaniny żywieniowej odbywały się w gabinecie zabiegowym, na blatach szafek.

W dniu 07.02.2019 r. stan ogólny matki powódki pogorszył się do średnio ciężkiego, pacjentka bez kontaktu. Osłuchowo nad polami płucnymi liczne furczenia oraz pojedyncze świsty. Zwiększono dawkę leku moczopędnego –(...).

W dniu 08.02.2019 r. zaobserwowano obrzęki tułowia ( anasarca), kończyn. Bilans płynów (...) ml. Stan pacjentki nieznacznie poprawiał się, poprawa zmian osłuchowych, nad polami płucnymi świsty oraz pojedyncze furczenia. (...) = 8,59.

W dniu 10.02.2019 r. stan chorej pogorszył się, wykonano w trybie pilnym badanie usg i tomograficzne – TK klatki piersiowej i jamy brzusznej w celu poszukiwania ogniska zapalnego, ewentualnie ropnia płuca prawego. Uwidoczniono płyn w obu jamach opłucnej, cechy zapalne pod postacią ograniczonego obszaru zagęszczeń w szczycie płuca prawego, wzdłuż szczelin między-płatowych, w płatach dolnych, przy dolnym biegunie prawej wnęki płucnej. Opisano owalną zmianę – otorbiony płyn lub zmianę guzkową w szczelinie międzypłacia po stronie lewej. Badania echograficzne serca nie wykazały wegetacji na zastawkach, objawu bakteryjnego zapalenia wsierdzia, stwierdzono nieszczelność zastawki mitralnej i aortalnej. Parametry pacjentki: (...) = 6,28 (nieznacznie podwyższony), (...) = 2,98, leuk = 11,40, albuminy 3,5 g% (n 3,5 – 5,2). Stan płuc pogorszył się, narosły zmiany zapalne. Temperatura ciała chorej była prawidłowa. Mimo braku poprawy stosowano w dalszym ciągu do 18.02.2019 r. nieskuteczny antybiotyk A.. 11.02.2019 r. odnotowano obecność obrzęku i wylewu krwawego w okolicy prawego pośladka.

W dniach 11-12.02.2019 r. powódka ingerowała w sposób leczenia matki, wzbraniała podania insuliny i leku moczopędnego mimo wysokiego stężenia glukozy we krwi (300mg%) i narastających obrzęków.

W dniu 12.02.2019 r. wymieniono cewnik moczowy. Pojawiły się czarno-zielone stolce oraz brunatne wymioty, objawy krwawienia do przewodu pokarmowego. Po konsultacji w zespole terapeutycznym, pacjentce w bloku operacyjnym w znieczuleniu ogólnym dotchawiczym wykonano gastroskopię. Badanie nie uwidoczniło miejsca krwawienia . Stwierdzono jedną kolumnę poszerzonych naczyń żylnych, owrzodzenia pokryte włóknikiem z przytwierdzonymi martwiczymi tkankami– pozostałość po opaskowanych żylakach. W żołądku niewielka ilość treści klarownej. Śluzówka dna bez zmian. W trzonie, w antrum śluzówka o cechach gastropatii wrotnej (jeden z objawów marskości wątroby). Leukocytoza (badana 3 razy) w tym dniu wynosiła: 11,73; 14,62; 15,59 z przewagą neutrocytów (75%). Protokół operacyjny nie zawiera informacji o obecności jakiejkolwiek wydzieliny w gardle, krtani, tchawicy, nie ma informacji o odsysaniu. Wprowadzono tlenoterapię utrzymywaną do 2 maja 2019 r.

W dniach 13 i 15.02.2019 r. odbyły się konsultacje ortopedyczne w związku z podejrzeniem urazu – złamania kości biodrowej. Badania obrazowe nie wykazały złamań, obecne krwiaki. W dokumentacji medycznej nie ma wpisu o doznanym urazie, ani o zdarzeniu niepożądanym.

Od 14.02.2019 roku opiekę nad przytomną pacjentką przejął lekarz P. W., pracujący w oddziale od grudnia 2018 roku. W tym dniu lekarz rozważał założenie wkłucia centralnego, ale założono je w dniu 04.03.2019 r.

W dniu 15 lutego 2019 r. poziom mocznika we krwi = 57 mg%, kreatyniny = 1,14mg%, jako wyraz niewielkiego stopnia niewydolności nerek, która w dalszym przebiegu choroby narastała.

Od 16.02. do 19.02.2019 r. podawano hydrocortison 2 x dziennie 50 mg dożylnie, w obserwacjach lekarskich brak uzasadnienia podawania hormonu sterydowego hydrocortisonu (k-550). Po 2 dniach przerwy w podawaniu antybiotyku A. lekarz P. W. zlecił ponowne jego zastosowanie od 18 lutego do 19 lutego, nie podając w dokumentacji lekarskiej uzasadnienia decyzji powrotu do tego samego antybiotyku.

Pacjentce w dniu 18.02.2019 r. włączono leczenie przeciwzakrzepowe frakcjonowaną heparyną C., podawaną podskórnie.

W dniu 19.02.2019 r. A. odstawił lekarz O (taki podpis widnieje na indywidualnej karcie zleceń lekarskich), tego dnia dyżur pełnił lekarz Ł. K.. Od tego dnia do dnia 01.03.2019 r. antybiotyków pacjentka nie otrzymywała.

Do 20.02.2019 r. stan ogólny pacjentki był stabilny, średni, wymagała okresowo sedacji, tlenoterapii, modyfikowano podawanie leków moczopędnych, bilans płynów wyrównano.

Od dnia 20.02.2019 r. stan ogólny pacjentki pogorszył się, wystąpiła duszność wdechowo-wydechowa, skóra blada, obrzęki na nogach, w usg płuc stwierdzono cechy zastoju w krążeniu małym (płucnym) – skutek obniżenia wydolności serca i nadmiaru wody w krążeniu. Badanie ekg nie wykazało cech niedokrwienia mięśnia sercowego. Wzmożono leczenie moczopędne.

W dniu 21.02.2019 r. badanie usg kończyny dolnej prawej wykazało obecność zakrzepów w kilku żyłach prawej łydki, w prawej pachwinie ognisko torbielowate, prawdopodobnie krwiak. W tym dniu (...)= 9,42; (...) = 0,516 – niewielki wzrost wskaźników zapalnych.

Następnie, w dniu 22.02.2019 r. odbyła się konsultacja neurologiczna w związku z nierównością źrenic. Wykonano również badanie RTG płuc - w porównaniu do badania z dnia 29.01.2019 r. nastąpiła progresja zagęszczeń miąższowych przywnękowo oraz w polu górnym płuca prawego oraz w polu środkowym i dolnym płuca lewe-go. Płyn w prawej jamie opłucnowej. Mimo narastania objawów zapalenia płuc i parametrów zapalnych ( (...)=9,42, (...) = 0,516 - ryzyko sepsy) nie zlecono posiewu krwi, ani badania mikrobiologicznego wydzieliny z oskrzeli, nie podano innego antybiotyku – od 19 lutego do 1 marca pacjentka pozostawała bez leczenia przeciwbakteryjnego.

W dniu 25.02.2019 r. ponownie włączono żywienie pozajelitowe do żył obwodowych.

Badanie ogólne moczu z dnia 23.02.2019 r. nie wykazało zmian – bez cech zakażenia /zapalenia układu moczowego ( (...)). Cewnik moczowy wymieniono 26.02.2019 r., a następnego dnia „przecewnikowano” pobierając jednocześnie mocz do badania ogólnego i mikrobiologicznego. W dniu 28 lutego sprawdzono prawidłowość położenia cewnika w pęcherzu pod kontrolą usg – cewnik położony prawidłowo. Ze względu na małą ilość oddanego moczu 01.03.2019 r. wykonano badanie usg, stwierdzono nieprawidłowe położenie cewnika w pęcherzu. Wymieniono cewnik, pobrano mocz do badania mikrobiologicznego. Ogólne badanie moczu z dnia 27.02.2019 r. wykazało niewielkie zmiany, które mogły budzić podejrzenie zapalenia, albo podrażnienia pęcherz moczowego przez założony cewnik.

W moczu pobranym 27.02.2019 r. wyhodowano dwa rodzajów drobnoustrojów (k-871): patogen alarmowy pałeczka Gram (-) K. pneumoniae 1 000 000 (...) jednostek formujących kolonie – liczba znamienna dla zakażenia, o typie oporności (...)(+) ( E. Spectrum B. L. ) wrażliwa na M., A., średniowrażliwa na T. (P./T.), oporna na A., A., C., C., C., C., C., N., G., T./ S., C.. Nie badano wrażliwości na I., który uwzględniono w kolejnych badaniach. Drugi drobnoustrój ziarenkowiec E. (...) (...) Gram (+) 10 000 (...) kolonizacja, zanieczyszczenie, oporny na G., NF, na pozostałe 6 anty-biotyków wrażliwy. W następnych badaniach moczu E. faecalis już nie wykrywano .

Posiew moczu z dnia 28.02.2019 r. wykazał obecność pałeczek Gram (-) K. (...) o typie oporności (...)(+) wrażliwych na M..

Po uzyskaniu wyniku posiewu moczu z dnia 27.02.2019 r. lekarz S. P. (1) 01.03.2019 r. zlecił podawanie antybiotyku T. (P.+T.; M. =16 mg/l), na który wyhodowana K. pneumoniae (...) była średnio wrażliwa. Badane w tym czasie wskaźniki zapalne były prawidłowe ( (...)= (...)) lub minimalnie wyższe ( (...)=5,22, leuk=11,40). Na wydruku wyniku badania moczu z dnia 01.03.2019 r. (wydruk badania z 4 lutego) wykazano obecność K. pneumoniae, wskazując jej oporność na M. przy M. <0,25 mg/l (cecha wrażliwości), jednocześnie alarmując, że jest to patogen (...)(+).

W dniu 03.03.2019 r. lekarz S. P. zamienił T. na M., kierując się wynikiem badania z dnia 28 lutego 2019 r. M. w dawce 500 mg co 8 godzin podawano do 10.03.2019 r. Ze względu na pogarszającą się funkcję nerek ze skąpomoczem w dniu 10.03.2019 r. zmieniono M. na antybiotyk T..

U pacjentki w dniu 04.03.2019 r. odnotowano trudności w utrzymaniu wkłuć obwodowych z powodu znacznych obrzęków kończyn. W tym dniu założono wkłucie centralne do żyły udowej. Przed zabiegiem nie pobrano wymazu ze skóry z miejsca zamierzonego wkłucia centralnego.

W karcie pacjentki odnotowano w dniu 05.03.2019 r., że chora okresowo niespokojna, głośna, krzycząca.

K. trójdrożny (“trójnik”) wymieniano 5, 8, 9 i 10 marca 2019 r. Nie było wymiany kranika trójdrożnego dnia 6 i 7 marca 2019 r. Zmiana opatrunków była wykonywana od 4 do 9 marca, 10 marca opatrunku nie zmieniono. Drożność cewnika sprawdzano 3 razy dziennie. W dniu 05.03.2019 r. odnotowano “przeciekanie wkłucia”, 6/7 marca o godzinie 6:00 pielęgniarka odnotowała „w miejscu założenia zaobserwowano przeciekanie”, podobnie 9 marca – przeciek .

Przez niewymieniony kranik trójdzielny 6, 7 i 8 marca podawano płyny, leki, mieszanki żywieniowe.

Powódka w dniu 7 marca 2019 r. przyszła do matki z domu do oddziału około południa i to ona w obecności opiekunki medycznej odkryła pościel i zobaczyła krwawienie. Pielęgniarka zapisała w karcie „około godziny 12:00 z nieznanych przyczyn wystąpiła nieszczelność w trójniku do wkłucia centralnego, widoczny ubytek krwi, lekarz poinformowany”. Lekarz P. W. zanotował: „ ok. godziny 12 z niewiadomych przyczyn wystąpiła nieszczelność w trójniku do wkłucia w żyle centralnej – ubytek krwi ok. 200-300 ml”. W tym dniu pacjentka miała ograniczoną świadomość i sprawność ruchową. Pacjentka nie była sama zdolna do świadomego uwolnienia i usunięcia zabezpieczeń. Zarówno pozostawienie otwartej linii naczyniowej – cewnika centralnego z wypływem krwi, jak i wystąpienie zanieczyszczenia (kontaminacji), później zakażenia łożyska naczyniowego (szkody) można zaliczyć do zdarzeń niepożądanych.

Płyn przesiękowy (wysiękowy?) na skórze w miejscu wkłucia, w bezpośredniej styczności z zewnętrzną powierzchnią cewnika naczyniowego był pożywką dla bakterii obecnych na skórze okolicy pachwinowej i udowej lewej. Otwarte, niezabezpieczone zewnętrzne ujście kranika trójdzielnego leżało na pościeli, która mogła być (najprawdopodobniej była) zabrudzona śladowymi ilościami wydalin pacjentki, naskórkiem, potem, które zawierały izolowane później drobnoustroje. Doszło do kontaminacji niezabezpieczonego, otwartego końca kranika trójdzielnego ( trójnika). Drobnoustroje znajdujące się w okolicy dosłownie przyklejały się do ujścia trójnika. Przez zanieczyszczoną końcówkę i niewymieniony kranik trójdzielny (po przepłukaniu roztworem 0,9% NaCl) podawano w dalszym ciągu mieszanki żywieniowe, płyny i leki do 8 marca, wprowadzając jednocześnie drobnoustroje poprzez cewnik centralny do łożyska naczyniowego, do krwiobiegu. Na skutek braku reakcji lekarza na zdarzenie i braku decyzji wymiany kranika i ewentualnie cewnika centralnego doszło do rozwoju zakażenia ogólnoustrojowego, sepsy.

Kontrolne badania morfologii krwi po incydencie krwawienia wykazały niewielki spadek poziomu hemoglobiny i liczby krwinek czerwonych, co jednak pogłębiło wcześniej istniejące niedotlenienie organizmu chorej. Nie podjęto decyzji o przetoczeniu KKCz. Poziom H. 9,8; Er 2,97; H. 31,8%. (powinno być 14, 4,5, 45%). 8 marca 2019 r. stan ogólny chorej stabilny, bilans płynowy ujemny, badaniem fizykalnym lekarz nie odnotował zmian.

W dniu 09.03.2019 r. ok. 10 godziny nasiliła się u pacjentki duszność, o 17:00 temperatura ciała 37º, chora miała dreszcze, skóra blada, kończyny obrzęknięte, nie była w stanie przyjmować posiłków podawanych doustnie. Ciśnienie tętnicze obniżyło się, wystąpiła nieregularna akcja serca, badanie ekg wykazało gromadne skurcze komorowe i migotanie przedsionków. Zastosowano B. 5 mg we wlewie – powrót rytmu zatokowego. Wystąpiło pogorszenie funkcji nerek – kreatynina 95mg%, 1,15 mg%, mocznik 125 mg%, krążenia, stanu ogólnego, świadomości, jako wyraz postępującej ogólnoustrojowej reakcji zapalnej – (...) wywołanej zakażeniem, cytokinami itp. Nastąpił rozsiew bakterii w organizmie pacjentki, rozwój wstrząsu septycznego, początek posocznicy - sepsy. Podano 100 mg hydrocortisonu i perfalgan.

Badanie ogólne moczu z dnia 10.03.2019 r. w osadzie 0 -2 leukocytów w polu widzenia, erytrocyty 3 – 5 wpw, bakterie dość liczne. Tego dnia wystąpiły obrzęki całego ciała, pogorszenie funkcji nerek i krążenia, stanu ogólnego, świadomości, stwierdzono wykrzepianie wewnątrznaczyniowe – D-dimery = (...). (...) = 10.06, (...) = 16,01. Ze względu na „pogarszającą się funkcję nerek ze skąpomoczem”, nie czekając na wynik posiewu krwi, odstawiono M. (podawany od 3.03.), włączono T., podawany już wcześniej od 1.03 do 3.03.2019 r.

Krew na posiew tlenowy pobrano w dniu 09.03.2019 r. o godz. 8:52, zaś próbkę przyjęto do badania 11.03.2019 r. o godzinie 8:52. Krew pobrana do badania czekała blisko dwie doby na rozpoczęcie badania. Wyhodowano K. (...) M.(+) (...). Oporność: A.-K. kawulanowy (A.); P.-T. (T.), C., C., C., C., I., C., G., M.. Wrażliwa na T.-S., średnio wrażliwa na A., T.. Kolejny raz pobrano krew w dniu 10.03.2019 r. i wyhodowano K. (...) M.(+) (...), badanie wrażliwości wyhodowanego drobnoustroju na antybiotyki poszerzono o C. i C.-A.. Oporność identyczna, jak w poprzednim badaniu, szczep wrażliwy na C., oporny na C.. Podawany w tym czasie (od 3 do 10 marca) antybiotyk M. nie uchronił pacjentki przed zakażeniem K. (...) Pacjentka została zakażona opornym drobnoustrojem pochodzenia szpitalnego, zawleczonym z innych sal chorych, czy oddziałów na przedmiotach lub rękach osób kontaktujących się z pacjentką.

Temperatura ciała chorej od 29.01.2019 r. do 10.03.2019 r. była prawidłowa.

W dniu 11.03.2019 r. nastąpiło znaczne pogorszenie stanu ogólnego chorej, wystąpiły objawy niewydolności oddechowej, wielonarządowej - pogorszenie diurezy (ilości wydalanego moczu), zaburzenia rytmu serca, świadomości, niewydolności serca. Usunięto wkłucie centralne, końcówkę wewnętrzną cewnika odesłano do badania mikrobiologicznego. Wydruk wyniku 13.03.2019 r.- wyhodowano K. pneumoniae M. (...), wzrost 85 kolonii. O godzinie 13:30 podano dożylnie L. (noradrenalina) w celu przywrócenia prawidłowego ciśnienia tętniczego.

Czynności związane z obsługą cewnika moczowego i cewników naczyniowych - venflonów były regularnie wykonywane i potwierdzane stosownymi wpisami do karty realizacji opieki pielęgniarskiej. Pacjentka była codziennie myta, zmieniano pozycję ciała, stosowano procedur zapobiegające odleżynom.

W czasie hospitalizacji w oddziale chorób wewnętrznych pacjentka wymagała podawania insuliny z regularną kontrolą poziomu glukozy we krwi, leków wziewnych, moczopędnych, albumin, i innych wg wskazań. Regularnie badano obraz morfologiczny krwi, układ krzepnięcia, funkcję nerek i wątroby, gazometrię i inne potrzebne do oceny homeostazy i modyfikacji leczenia. Wskaźniki zapalne od 16.02.2019 r. do 20.02.2019 r. nie były badane. Wykonywano badania obrazowe mózgowia, klatki piersiowej (usg, rtg, tk), układu kostno-stawowego kończyny dolnej prawej i prawego biodra, badania naczyń żylnych kończyn dolnych z powodu zakrzepicy. Zasadniczo wykonywano potrzebne (poza posiewem wydzieliny z dróg oddechowych i posiewu krwi) do diagnostyki i leczenia badania, leczenie farmakologiczne dostosowano do stanu klinicznego pacjentki.

W związku z podejrzeniem zapalenia płuc i sepsy poproszono o konsultację anestezjologiczną (k-dr B. D. (2), która zakwalifikowała chorą do dalszego leczenia w (...) z powodu bardzo ciężkiego stanu ogólnego, niewydolności oddechowej i wielonarządowej. Chora nieprzytomna, ocena stopnia zaburzeń świadomości w skali (...) (G. C. S.) = 7 pkt (E1 - otwieranie oczu, V2 - kontakt słowny, M4 - reakcja ruchowa, im mniej punktów, tym głębsze upośledzenie świadomości, skala od 3 do 15 punktów). Chorą zaintubowano, z dróg oddechowych odessano śluzowo-ropną wydzielinę, podłączono do transportowego respiratora. Ciśnienie tętnicze po intubacji 70/40, w pompie infuzyjnej podawano L. (noradrenalinę), M., Morfinę, F.. Po przygotowaniu miejsca pacjentkę około godziny 16 przeniesiono do (...).

O. zakażenie łożyska naczyniowego na druku F-KZ-2-0-1 zgłosił 13.03.2019r. dr S. P..

(dowód: karta zgłoszenia zakażenia szpitalnego – k. 315)

W (...) 11.03.2019 r. pacjentkę podłączono do respiratora, założono dostęp naczyniowy – cewnik centralny przez żyłę szyjną prawą do żyły próżnej górnej, cewnik dotętniczy do monitorowania hemodynamicznego, kontynuowano leczenie farmakologiczne z oddziału chorób wewnętrznych, min. analgosedację, leczenie moczopędne, podnoszące ciśnienie tętnicze krwi, tlenoterapię. W (...) stwierdzono krążenie niewydolne, masywne zapalenie płuc o nieznanej etiologii. Z powodu podejrzenia ciężkiej sepsy włączono empirycznie antybiotyki I. i L., mając na uwadze możliwość zakażenia wysokoodpornymi szczepami szpitalnymi w związku z długą hospitalizacją i licznymi chorobami towarzyszącymi. O godzinie 16:58 pobrano do badania mikrobiologicznego posiew z drzewa oskrzelowego – z hodowli bulionowej wyhodowano E. faecium opornego min. na W., T., T., A. (szczep (...)), wrażliwego na L., G..

Przyczyną szpitalnego zapalenia płuc, był wrażliwy jedynie na L. i G. szczep Gram(+) E. faecium, wykryty badaniem materiału z drzewa oskrzelowego, pobranego 11.03.2019 r. zaraz po przyjęciu pacjentki do (...). Podawane w oddziale chorób wewnętrznych antybiotyki A., T., M. nie mogły być skuteczne z powodu jego oporności.

W dniu 16.03.2019 r. otrzymano antybiogram z posiewu z drzewa oskrzelowego, pobranego 11.03.2019 r. w (...), kontynuowano leczenie L. ( E. faecium w drzewie oskrzelowym) do 20.03.2019 r. Uzyskano stopniowe zmniejszenie wskaźników zapalnych ( (...) i leukocytozy), badanie radiologiczne płuc – (...) 18.03.2019 r wykazało cofanie się (regresję) zmian zapalnych w płucach, stan ogólny chorej poprawiał się.

Zakażenie szpitalne zgłoszono 14.03.2019 r.

Posiew moczu 11.03. 2019 r. ujemny.

Wymazy 11.03.2019 r. ze skóry, nosa, odbytu (wydruk 15.03.) wykazały obecność K. pneumoniae M.(+) (...) o identycznej oporności, wrażliwej na C., T./ S.-phametoksazol (B.), średnio wrażliwą na A. i T.. Z odbytu izolowano E. faecium (...), wrażliwy jedynie na L..

W dniu 12.03.2019 r. odbyła się konsultacja internistyczna – stan chorej bardzo ciężki, krążenie niewydolne, wykonano kardiowersję z powodu całkowitej niemiarowej czynności serca- migotania przedsionków, ponowna kardiowersja 26.03.2019 r. z powodu nawrotu migotania przedsionków.

Następnego dnia, 13.03.2019 r. otrzymano z laboratorium wynik posiewu krwi pobranej 9.03.2019 r. Wyhodowano K. (...) M.(+) (...), oporną na M., bez badania wrażliwości na C.. W kolejnym badaniu krwi z pobrania 10.03.2019 r. wyhodowano K. (...) M.(+) (...) wrażliwą na C. M. = 0,25. Posiew moczu ujemny.

Po otrzymaniu 16.03 z laboratorium telefonicznej informacji o wyniku badania posiewu krwi, pobranej 10.03 w oddziale chorób wewnętrznych, odstawiono I., włączono do leczenia C. (K.), podawaną przez 3 dni.

W dniu 18.03.2019 r. otrzymano po 5 dniach inkubacji ujemne wyniki badania krwi z posiewu tlenowego i beztlenowego z dwu różnych pobrań w tym samym czasie, w dniu przyjęcia pacjentki do (...)11 marca. Nie potwierdziły się wg lekarza (...) badania mikrobiologiczne krwi z dnia 9 i 10 marca oraz cewnika naczyniowego pobranego w oddziale chorób wewnętrznych 11 marca 2019 r. z których wyhodowano K. (...) M.(+) (...), wrażliwą na T./ S. (B.), C., średnio wrażliwą na A., oporną na M. i inne antybiotyki. Z powodu ujemnych posiewów krwi odstąpiono od stosowania K., podawano L. do 20 marca, przez 10 dni. K. jest silnie nefrotoksyczna i neuro-toksyczna, L. nie jest toksyczny.

W ciągu pierwszych dni leczenia w (...) stan chorej był bardzo ciężki, ale uzyskano regresję zmian zapalnych w płucach przy narastającym wskaźniku stanu zapalnego: (...) z 15,6 mg/ml w dniu 11 marca do 47,63 dnia 19 marca z jednoczesnym spadkiem (...) od 11,62 do 1,21. Pacjentka wymagała podawania leków moczopędnych, bronchodylatacyjnych, analgosedacyjnych, amin presyjnych, insuliny, była na oddechu wspomaganym z respiratora, żywiona przez sondę dojelitową, następnie przez P.. Zlecenia lekarskie były dostosowane do oceny klinicznej stanu chorej, wykonywano pomiary wielu parametrów stanu i funkcji organizmu. Uzyskano krótkotrwałą, niewielką poprawę stanu ogólnego.

Od 22.03.2019 r. wystąpiły luźne wypróżnienia, badanie kału wykazało obecność antygenu (...) (...) bez toksyny (...). Następnie, w dniu 24.03.2019 r. w związku z nawrotem zakażenia włączono dojelitowo W. i M., które podawano do 06.04.2019 r. Luźne stolce występowały do 14 kwietnia powodując odparzenia skóry pośladków i krocza. Stan chorej pogorszył się. W dniu 25.03.2019 r. odbyła się konsultacja nefrologiczna pod kątem dializy oraz konsultacja chirurgiczna w celu ustalenia ewentualnego upuszczenia płynu z jamy otrzewnowej. Chirurg orzekł brak wskazań, zbyt mało płynu by wykonać punkcję. Pobrano mocz na posiew. Wyhodowano K. pneumoniae M.(+) (...), miano 1 000 000 (...)/ml wrażliwą na T./S., średniowrażliwą na A. (C. nie badano). Do podawanej już W. i Me-tronidazolu w dniu 27.03.2019 r. włączono (antybiotykoterapię jedyną możliwą po wynikach antybiogramu) B. z A. pod kontrolą jej stężenia we krwi. Podawano do 9.04.2019 roku.

W dniu 27.03.2019 r. posiew moczu: wyhodowano K. (...) M.(+) (...) wrażliwą na T./ S. (B.), średniowrażliwą na A. (jak w badaniu z 25.03.2019 r.). W tym samym dniu rozpoczęto leczenie nerkozastępcze z powodu narastającej niedomogi nerek. Stan chorej nadal bardzo ciężki, przytomna, bez możliwości nawiązania kontaktu. Leukocytoza = 20,74, (...) = 15,96.

Pacjentce w dniu 03.04.2019 r. przeprowadzono badanie TK. Wykazało ono nieco półpłynnej wydzieliny w zatokach klinowych i tylnym sitowiu po stronie prawej, pojawiły się frakcje zapalno-płynowe w pneumatycznych przestrzeniach ucha środkowego obustronnie – zapalenie zatok i ucha środkowego. Prawdopodobnie był to rezerwuar drobnoustrojów wykrywanych w posiewach z drzewa oskrzelowego .

U matki powódki w dniu 6 i 8 kwietnia wystąpiło napadowe migotanie przedsionków.

Zostało w dniu 8 kwietnia przeprowadzone badanie RTG płuc pacjentki. Wykazało ono płyn w jamach opłucnowych, miąższ płucny prawidłowo powietrzny, bez zmian ogniskowych. Zapalenie płuc ustąpiło, leczenie zapalenia płuc antybiotykami było skuteczne, ale ogólny stan chorej nie poprawił się. Parametry zapalne wskazywały na utrzymywanie się zakażenia o nie-ustalonej lokalizacji. Po przebytej sepsie (od 9-11.03.2019 r.), podczas której doszło do nieodwracalnych uszkodzeń i dysfunkcji narządów, rokowanie odnośnie względnego wyzdrowienia (do powrotu do stanu sprzed 29 stycznia 2019 r.) i przeżycia, mając na uwadze choroby współistniejące, były niepomyślne.

Również w dniu 08.04.2019 r. odbyła się gastroskopia z powodu obecności krwi w sondzie żołądkowej, pod górnym zwieraczem przełyku stwierdzono odleżynę spowodowaną sondą żołądkową, w chwili badania bez cech krwawienia. Innych zmian nie stwierdzono, sondę usunięto.

W dniu 09.04.2019 r. pacjentka otrzymała 2 j. KKCz i 3 j. (...) (krwinki czerwone i świeżo mrożone osocze) przed zaplanowaną tracheostomią, która odbyła się w bloku operacyjnym 10.04.2019 r. (9 kwietnia brak wolnej sali operacyjnej). Przed operacją (30 minut) nie podano zalecanego antybiotyku C.. Po operacji było krwawienie z rany, zakażenia nie obserwowano.

Po odstawieniu leków B. i B. w dniu 09.04.2019 r. wskaźnik zapalny (...) po dwóch dniach wzrósł do 21,76 i nie zmniejszał się, narastał, osiągając 30.04.2019 r. wartość 114,7 mg/l. W dalszym przebiegu choroby stan chorej zmienny, ciężki, nie poprawiał się. Diureza wymuszana furosemidem, skąpa, bilans podawanych i wydalanych płynów dodatni – przewodnienie, było konieczne ponowne włączenie terapii nerkozastępczej. Przez 3 dni były luźne stolce.

W dniu 15.04.2019 r. w znieczuleniu ogólnym założono pacjentce przez powłoki brzuszne zgłębnik do żołądka – P. (wcześniej 08.04.2019 r. usunięto sondę). Przed założeniem P. nie podano profilaktycznie antybiotyku C.. Do zakażenia rany nie doszło.

(dowód: karta informacyjna leczenia szpitalnego z dnia 09.04.2019 r. – k. 20-38, karta informacyjna leczenia szpitalnego z dnia 11.03.2019 r. – k. 39-55, 2544-2545, karta informacyjna leczenia szpitalnego z dnia 13.05.2019 r. – k. 56-84, sprawozdanie z badania (...) k. 239240, wyniki badań laboratoryjnych – k. 241-245, 253, 2546, karta zgłoszenia zakażenia szpitalnego – k. 314-323, karta konsultacji epidemiologicznej – k. 324-325, zestawienie konsultacji psychiatrycznych – k. 466-467, 1826-1828, 2541-2542, historia choroby wraz z wynikami badań – k. 543-1626, 1668-1677, 1952-1967v, 2420 - 2422, 2491-2500, 2527, 2527-2539, arkusz konsultacyjny – k. 1829-1832, 2437-2438, 2543, zeznania świadka I. F.-B. – k. 1928v-1936, zeznania świadka B. D. – k. 1936-1931, zeznania świadka P. W. – k. 1931-1932v, zeznania świadka J. L. – k. 1932v-1933v, zeznania świadka D. Z. – k. 1933-1934, zeznania świadka I. Ł. – k. 1934, zeznania świadka S. Ż. – k. 1935, zeznania świadka M. K. – k. 1935, raport z badania nr (...) (...)– k. 237-238, 1951, dokumentacja medyczna na płycie CD – k. 2001-2005, zeznania świadka R. G. – k. 2009, miesięczny raport z monitorowania wkłuć centralnych – k. 2339-2341, karta monitorowania pacjenta z raną – k. 2524-2525, opinia biegłego sądowego – k. 2575-2632, ustna opinia biegłego sądowego – k. 2704-2705v, zeznania powódki – k. 2707)

Matka powódki od 16.04.2019 r. była głęboko nieprzytomna. Od 15.04.2019 r., bez leków sedacyjnych. Występowała śladowa reakcja na ból – grymas twarzy. Rozpoczęto stopniowo wprowadzać żywienie przez P.. W ciągu następnych dni stan chorej bez poprawy, nadal bardzo ciężki, wegetatywny. W dniu 19.04.2019 r. wymieniono pacjentce rurkę tracheotomijną, cewnik moczowy. Od 21.04.2019 r. kontynuowano terapię nerkozastępczą.

W dniu 19.04.2019 r. wynik posiewu krwi tlenowy i beztlenowy po 5 dniach ujemny. Natomiast z posiewu krwi beztlenowego z dnia 19.04.2019 r. z innego pobrania wyhodowano K. pneumoniae M.( +) (...) wrażliwą na C., średnio wrażliwą na A. i T.. Podobne wyniki uzyskano z posiewu moczu i wydzieliny z drzewa oskrzelowego - K. pneumoniae M.(+) (...), miano 1000 000 (...)/ml, wrażliwą na C. , średniowrażliwą na T., B.. Z drzewa oskrzelowego wyhodowano też (...) , miano 1000 (...)/ml.

Powódka w dniu 19.04.2019 r. wystąpiła do dyrektora pozwanego szpitala MSWiA z prośbą o wykonanie R. Z., badań bakteriologicznych i biochemicznych. Powódka wskazała, że ponieważ, lekarze (...) nie zlecają odpowiednich badań w odpowiednim czasie. Nie podają antybiotyków, mimo pogarszającego się stanu zdrowia pacjentki i narastania parametrów zapalnych.

Od 11.03.2019 r. do 01.05.2019 r. wykonano 22 badania (...), 22 badania (...), 46 razy leukocyty. Liczba badań parametrów zapalnych była wystarczająca do prawidłowej oceny procesu zapalnego. Jak wynika z karty badań od 11 do 22 marca (...) przekraczał 5-9 razy wartość referencyjną = 25-45 mg/l, następnie do 8 kwietnia (...) około 15 mg/l. Od 11 kwietnia wskaźnik (...) stale narastał: – 12 kwietnia = 33,22 mg/l, 23 kwietnia = 75,03 mg/l, 30 kwietnia = 114,81 mg/l. Badany w tym samym czasie wskaźnik prokalcytonina (...) utrzymywał się na dość równym poziomie, nie przekraczając potrójnej wartości referencyjnej. Liczba krwinek białych – powyżej 10,5 K/l, 22 kwietnia osiąga liczbę 24,32 K/l. Od 09.03.2019 r. w organizmie pacjentki utrzymywał się aktywny, ogólnoustrojowy, nieodwracalny, bakteryjny proces zapalny.

Od 10.04.2019 r. do 24.04.2019 r. kiedy stan chorej pogarszał się, parametry zapalne były podwyższone pacjentka antybiotyków nie otrzymywała, w obserwacjach lekarskich nie podano przyczyny braku antybiotykoterapii. W organizmie pacjentki obecna w tym czasie K. pneumoniae (...), podtrzymywała reakcję zapalną.

W dniu 24.04.2019 r. obserwowano masywne przesięki – nieszczelność łożyska naczyniowego - głównie w okolicy wkłuć, P., na kończynach, brak własnej diurezy, stan ogólny nadal bardzo ciężki, bez kontaktu z otoczeniem, Skala (...) 5. Włączono do leczenia postulowany przez powódkę C. w związku z wykrytą wrażliwością K. (...) M.(+) (...) na ten antybiotyk oraz zgłoszono zakażenie szpitalne, uznając jednocześnie, że do zakażenie K. (...) (...) doszło 19.04.2019 r.

W dniu 30.04.2019 r. Posiew krwi tlenowy i krwi beztlenowy: wyhodowano dwa drobnoustroje - P. mirabilis wrażliwy na większość badanych antybiotyków, oporny na C., B. oraz K. (...) M.(+) (...) średniowrażliwą na A.. Posiew z drzewa oskrzelowego: wyhodowano- P. mirabilis o wrażliwości na antybiotyki, jak w poprzednio wykazanych badaniach. Posiew cewników naczyniowych: wyhodowano P. mirabilis o wrażliwości na antybiotyki, jak w poprzednio wykazanych badaniach. Posiew z rany okolicy rurki tracheotomijnej - wyhodowano P. mirabilis i K. (...) M.(+) (...) o wrażliwości na antybiotyki, jak w poprzednio wykazanych badaniach oraz Candida albicans – pojedyncze kolonie. Ostatnie badania mikrobiologiczne pokazały brak odporności organizmu chorej na biologiczne czynniki chorobotwórcze oraz nieskuteczność zastosowanego antybiotyku. Bakterie nabyte w szpitalu i z uszkodzonego przez antybiotyki i niedokrwienie przewodu pokarmowego rozprzestrzeniały się w całym organizmie, wywołując kolejny wstrząs septyczny.

W dniu 01.05.2019 r. stan chorej był agonalny, zaś 02.05 2019 r. nastąpił jej zgon.

(dowód: pismo powódki z dnia 19.04.2019 r. – k. 87-88, karta informacyjna leczenia szpitalnego z dnia 09.04.2019 r. – k. 20-38, karta informacyjna leczenia szpitalnego z dnia 11.03.2019 r. – k. 39-55, 2544-2545, karta informacyjna leczenia szpitalnego z dnia 13.05.2019 r. – k. 56-84, sprawozdanie z badania (...) k. 239240, wyniki badań laboratoryjnych – k. 241-245, 253, 2546, karta zgłoszenia zakażenia szpitalnego – k. 314-323, karta konsultacji epidemiologicznej – k. 324-325, zestawienie konsultacji psychiatrycznych – k. 466-467, 1826-1828, 2541-2542, historia choroby wraz z wynikami badań – k. 543-1626, 1668-1677, 1952-1967v, 2420 - 2422, 2491-2500, 2527, 2527-2539, arkusz konsultacyjny – k. 1829-1832, 2437-2438, 2543, zeznania świadka I. F.-B. – k. 1928v-1936, zeznania świadka B. D. – k. 1936-1931, zeznania świadka P. W. – k. 1931-1932v, zeznania świadka J. L. – k. 1932v-1933v, zeznania świadka D. Z. – k. 1933-1934, zeznania świadka I. Ł. – k. 1934, zeznania świadka S. Ż. – k. 1935, zeznania świadka M. K. – k. 1935, raport z badania nr (...) (...) – k. 237-238, 1951, dokumentacja medyczna na płycie CD – k. 2001-2005, zeznania świadka R. G. – k. 2009, miesięczny raport z monitorowania wkłuć centralnych – k. 2339-2341, karta monitorowania pacjenta z raną – k. 2524-2525, opinia biegłego sądowego – k. 2575-2632, ustna opinia biegłego sądowego – k. 2704-2705v, zeznania powódki – k. 2707)

Bezpośrednią przyczyną zgonu R. Z. była niewydolność wielonarządowa – sepsa, która była następstwem ogólnoustrojowego zakażenia szpitalnym szczepem bakterii G(-) K. pneumoniae M.(+) (...). Zakażenie łożyska naczyniowego poprzez zanieczyszczony, skontaminowany cewnik centralny nastąpiło w dniu 7-8.03.2019 r. w oddziale chorób wewnętrznych pozwanego szpitala wskutek niestarannego, nie aseptycznego pielęgnowania wkłucia centralnego. Powtórnie wywołana sepsa reaktywacją zakażenia, albo kolejnym zakażeniem K. (...) M.(+) (...), wystąpiła około 19.04.2019 roku (dodatni posiew krwi z 19.04.2019 r., wskaźnik (...) = 75,03 mg/l i leuko-cytoza = 24 K/L z przewagą neutrocytów). Na utrzymującą się niewydolność wielonarządową, spowodowaną sepsą z 9-11.03.2019 r., nałożył się kolejny rozsiew do krwi bakterii K. (...) M.(+) (...) i rozwój sepsy. Obydwa zdarzenia – sepsa z 9-11 marca i 19-23-30 kwietnia mają wspólną przyczynę, są ze sobą powiązane obecnością w organizmie pacjentki od 7–9 marca 2019 roku tego samego czynnika etiologicznego - K. (...) M.(+) (...) oraz utrzymującym się stanem zapalnym, wywołanym zakażeniem tym drobnoustrojem. W schyłkowy okresie życia pacjentki, kiedy utraciła odporność na zakażenia, dołączyło się endogenne zakażenie P. mirabilis.

(dowód: opinia biegłego sądowego – k. 2575-2632, ustna opinia biegłego sądowego – k. 2704-2705v)

W pozwanym szpitalu w I półroczu 2018 roku liczba zgłoszonych i potwierdzonych zakażeń K. (...) (...) = 1, w II półroczu 2018 roku = 5(6) w I półroczu 2019 roku = 6. Zakażeń K. (...) (...) w (I/18) =7, w (II /18) = 24, w ( (...)) = 9, nieoznaczonych=1 . W ciągu jednego miesiąca od 2-3 pacjentów nie pobierano wymaganych wymazów z odbytu do przesiewowych badań mikro-biologicznych.

W 2018 i w pierwszej połowie 2019 roku rejestrowano występowanie pojedynczych ognisk epidemicznych w oddziałach hematologii, chirurgii ogólnej, oddziale chorób wewnętrznych oraz pojedyncze kolonizacje i zakażenia szpitalne wywołane min. drobnoustrojami alarmowymi K. (...) (...), (...), C. (...) .

Decydujący wpływ na wystąpienie i szerzenie zakażeń szpitalnych miały niedostatki higieny rąk, niestaranne sprzątanie, nie pobieranie wymazów przy przyjęciu do szpitala i do badań przesiewowych, a także błędy pielęgnacji cewników naczyniowych i moczowych.

Matka powódki trafiła do oddziału, gdzie już wcześniej, w 2018 r. i w pierwszej połowie 2019 r. stwierdzano odstępstwa od obowiązujących procedur, w którym występowały zakażenia szpitalne E. (...), C. (...) i zakażenia K. (...) (...) i (...), była więc narażona na kolonizację i zakażenie (u pozwanego pierwszy pacjent z K.p (...) był w 2016 r.).

W oddziale chorób wewnętrznych nie robiono badań przesiewowych w każdym wskazanym przypadku.

Sporządzane przez (...) protokoły kontroli wewnętrznych wykazały odstępstwa od obowiązujących przepisów sanitarnych i procedur obowiązujących w szpitalu:

- brak pobranego materiału do badań mikrobiologicznych w kierunku nosicielstwa patogenów alarmowych przy przyjęciu do szpitala w przypadku pobytu pacjenta w innym szpitalu, oddziale w ciągu ostatniego roku. W 2018 roku i pierwszej połowie 2019 roku w szpitalu nie pobierano w/w materiału od około 3% pacjentów. Bezpośrednio przed przyjęciem R. Z. do szpitala nie pobrano, mimo wskazań, materiału do badań od dwóch pacjentów przyjętych do oddziału chorób wewnętrznych w dniu 24.01.2019 r. i 28.01.2019 r.,

- brak (dość częsty) badań przesiewowych co jeden tydzień u pacjentów hospitalizowanych >48 godzin, szczególnie u pacjentów wysokiego ryzyka zakażenia,

- brak kontrolnych badań mikrobiologicznych pacjentów wysokiego ryzyka podczas antybiotykoterapii i długotrwałej hospitalizacji,

- częste niezgłaszanie wystąpienia zakażenia szpitalnego,

- częste braki w dokumentacji lekarskiej odnośnie interpretacji badań mikrobiologicznych i antybiotykoterapii,

- niedostateczna dbałość o higienę rąk - mniejsze zużycie mydła i płynu do dezynfekcji rąk, biżuteria na rękach pań,

- pojedyncze przypadki niedbalstwa w pielęgnacji i monitorowaniu wkłucia centralnego i wkłuć obwodowych (venflonów),

- nieprzestrzeganie procedur dekontaminacji sprzętu medycznego, sprzątania i mycia.

Czynnikiem wpływającym na sytuację epidemiologiczną była ekipa sprzątająca oraz personel medyczny, w tym lekarze, którzy w nie każdym należnym przypadku wykonywali zalecenia zawarte w obowiązujących przepisach i w opracowanych przez (...) procedurach. (tj. nie zlecali wymazów, nie zgłaszali zakażeń).

Procedura (...) nie zawiera wskazania do rutynowych badań mikrobiologicznych powierzchni dotykowych i niedotykowych (np. ścian, podłóg, kloszy lamp itp.) w salach chorych i korytarzach oddziałów. Sale chorych, sanitariaty, gabinety zabiegowe, pokoje dyżurującego personelu w oddziałach nie są pomieszczeniami aseptycznymi, czyli wolnymi od drobnoustrojów, muszą być dokładnie sprzątane, dezynfekowane z zastosowaniem zatwierdzonych preparatów. Uszkodzenia powłok malarski drzwi, okien, ścian sprzyjają utrzymywaniu się na tych powierzchniach drobnoustrojów, przede wszystkim spor C. (...) Państwowy Inspektor Sanitarny w zaleceniach pokontrolnych wskazywał na zły stan techniczny pomieszczeń oddziałów i pracowni, przekładał terminy wykonania remontów. Stan techniczny pomieszczeń przeznaczonych dla pacjentów negatywnie wpływał na utrzymanie w nich czystości.

(dowód: pismo (...) z dnia 11.10.2019 r. – k. 85-86, 364-367, 369-370, protokół kontroli wewnętrznej – k. 136-138,139-142, 143-146, 147-149, 279-283, 533-534, 2043-2044, 2103-2105, 2439-2488, protokół kontroli sanitarnej kompleksowej – k. 150-165, 270-278, 378-386, 1651-1653, protokół kontroli sanitarnej problemowej – k. 1654-1658, protokół kontroli sprawdzającej – k. 371, 393-418, raport o bieżącej sytuacji epidemiologicznej – k. 166-176, protokół kontroli sanitarnej interwencyjnej – k. 373-377, 387-392, 1821-1825, 2377-2381, raport z badania nr (...) (...) – k. 237-238, 1951, 2423, sprawozdanie o zakażeniach szpitalnych i biologicznych – k. 284-288, 460-464, 1789-1796, 2424-2436, raport końcowy z wygaszenia ogniska epidemicznego – k. 290-292, 300-302, 304-305, raport wstępny o wystąpieniu ogniska epidemicznego – k. 293-296, 298, 307-308,310-312, 2314-2315, 2382-2390, raport kontroli wewnętrznej – k. 419-441, 443-459, dokumentacja medyczna I. D. – k. 525-432, 2391-2403, dokumentacja zintegrowanego zarządzania – k. 1659-1666, 1860-1912, 1971-2000, 2308-2312, 2509-2517, 2521-2523, zbiorcze zestawienie o wyhodowanych szczepach – k. 1662-1666v, 2410-2417, raport o bieżącej sytuacji epidemiologicznej – k. 1744-1788, 1797-1820, 1833-1851, protokół ze spotkania (...) k. 2158-2159, 2489-2490, zeznania świadka I. F.-B. – k. 1928v-1936, zeznania świadka B. D. – k. 1936-1931, zeznania świadka P. W. – k. 1931-1932v, zeznania świadka J. L. – k. 1932v-1933v, zeznania świadka D. Z. – k. 1933-1934, zeznania świadka I. Ł. – k. 1934, zeznania świadka S. Ż. – k. 1935, zeznania świadka M. K. – k. 1935, zeznania świadka A. R. – k. 2006v-2007, zeznania świadka E. H.-P. – k. 2007v-2008, pismo pozwanego z dnia 07.09.2023 r. – k. 2367, raport powikłań wkłuć obwodowych – k. 2342-2376, wyniki badań pacjentów pozwanego – k. 2404-2408, 2418-2419, rejestr zakażeń – k. 2676, opinia biegłego sądowego – k. 2575-2632, ustna opinia biegłego sądowego – k. 2704-2705v, zeznania powódki – k. 2707)

Matka powódki była pacjentką wysokiego ryzyka zakażenia, ale w oddziale chorób wewnętrznych nie pobierano od niej wymazów co 7 dni, co opóźniło wykrycie nosicielstwa patogenów alarmowych. Badania mikrobiologiczne kału wykonywane u R. Z. w pierwszych dniach pobytu w oddziale chorób wewnętrznych (06.02.2019) nie wykazały u niej obecności K. (...) (...) i (...), także innych patogennych pałeczek jelitowych. Badanie wydzieliny z dróg oddechowych 01.02.2019 r. nie wykazało innych drobnoustrojów, poza grzybkami Candida. Pobyt pacjentki w oddziale przedłużał się z powodu nie ustępującego zapalenia płuc, pogarszającego się ogólnego stanu zdrowia, wymagała antybiotykoterapii. Były więc wskazania do wykonywania co 7 dni badania mikrobiologicznego wymazów ze skóry, odbytu i nosa. (...) tych nie wykonano. Badania przesiewowe mogły wcześniej, przed 11 marca 2019 r., wykryć nosicielstwo patogenów alarmowych i spowodować zastosowanie pełnego reżimu sanitarnego i bardziej staranną pielęgnację oraz zmianę leczenia.

Istnieje bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy zakażeniem pacjentki R. K. (...) M.(+) (...) oraz zdarzeniem z dnia 7 marca 2019 r – „nieszczelność” i brak wymiany trójnika, a niepomyślnym przebiegiem choroby – sepsą i zgonem dnia 2 maja 2019 r.

Pośrednią przyczyną przedłużonego przebiegu choroby było nie rozpoznanie w oddziale chorób wewnętrznych w lutym 2019 r czynnika etiologicznego zapalenia płuc i brak celowanego leczenia.

Wpływ na wystąpienie zakażenia szpitalnego R. Z. drobnoustrojami szpitalnym – E. (...), K. (...) (...) i K. (...) (...), (prawdopodobnie (...)) miał stan epidemiologiczny pozwanego szpitala, odbiegający negatywnie od stanu optymalnego, tj. wolnego od zakażeń szpitalnych (co nie oznacza bez obecności patogenów alarmowych). Wykazane braki, przeoczenia, niedbalstwa są błędami organizacyjnymi, których można uniknąć przy należytym nadzorze administracyjnym i epidemiologicznym.

Istnieje pośredni związek przyczynowy pomiędzy opisanym, wieloaspektowym stanem epidemiologicznym szpitala i częściowym, sporadycznym niewypełnianiem przez personel oddziału obowiązków wynikających z procedur szpitalnych, a skutkiem w postaci zakażenia R. Z., sepsy (posocznicy) i zgonu.

(dowód: opinia biegłego sądowego – k. 2575-2632, ustna opinia biegłego sądowego – k. 2704-2705v)

Powódka pismem z dnia 20.01.2022 r. skierowało do pozwanego szpitala wezwanie do zapłaty kwoty 100.000 zł z tytułu zadośćuczynienia za krzywdy moralne, jakim jest ból i cierpienie po śmierci mamy. W wezwaniu wskazała, że pogorszenie stanu zdrowia jej matki oraz dostarczanie pacjentce więcej cierpienia wynika z zaniedbania personelu medycznego szpitala. Termin zapłaty został oznaczony jako siedem dni od dnia otrzymania pisma.

Pozwany nie uznał roszczeń powódki wskazując, że są one bezzasadne. Podniósł, że personel medyczny dokonał należytej staranności, a leczenie i diagnostyka były zgodne z aktualną wiedzą i sztuką lekarską.

(dowód: wezwanie z dnia 20.01.2022 r. wraz z potwierdzeniem nadania i zwrotnym potwierdzeniem odbioru – k. 89-95, 115 pismo pozwanego – k. 103-104 oraz k. 116-117)

Powódka i jej brat byli silnie związani z matką R. Z. z uwagi na fakt, że wychowywała ich samotnie. Powódka traktowała matkę jako powierniczkę i przyjaciółkę. W 2008 r. matka powódki zachorowała na przemijające niedokrwienie ośrodkowego układu nerwowego. Od tego czasu mieszkała z powódką. R. Z. opiekowała się powódka. Również jej brat uczestniczył w opiece nad matką.

Hospitalizacja matki w 2019 r. wywołała u powódki dużą traumę. Powódka nie chce pracować w szpitali mimo licznych propozycji – pracuje wyłącznie ambulatoryjnie w przychodni. Do chwili obecnej okoliczności śmierci matki wywołują u powódki niestabilność emocjonalną. Powódka w szczególności podkreśla, że czuje się bezradna wobec tego, że jako lekarz i jej brat również lekarz nie uchronili matki przed przedwczesną śmiercią.

(dowód: zeznania powódki – k. 2706)

Sąd zważył, co następuje:

Roszczenie powódki o zapłatę zadośćuczynienia zasługiwało na uwzględnienie zarówno co do zasady jak i co do wysokości. Powódka wykazała, że proces leczenia jej matki przebiegał nieprawidłowo i na skutek niedochowania procedur doszło do zarażenia pacjentki bakterią K. (...) M.(+) (...) (bakteria N. D.). Powyższe wynikało z winy organizacyjnej pozwanego szpitala i podejmowania decyzji przez personel medyczny niezgodnych z wskazaniami wiedzy medycznej. Ostatecznie zawinione zaniedbania i nieprawidłowości po stronie pozwanego doprowadziły do zgonu matki powódki. Postępowanie wykazało, że istnieje związek przyczynowo skutkowy pomiędzy stanem epidemiologicznym szpitala i decyzjami podejmowanymi przez personel zatrudniony u pozwanego, a śmiercią matki powódki, a w konsekwencji krzywdą powódki. Sąd oddalił w części jedynie roszczenie odsetkowe.

Sąd dokonał ustaleń faktycznych w sprawie w oparciu o załączone do akt i niekwestionowane przez strony dokumenty oraz wydane przez biegłego sądowego opinie – pisemną i ustną, a także zeznania powódki i świadków w zakresie w jakim były zbieżne z złożonymi do akt sprawy dokumentami. Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadków i powódki w takim stopniu w jakim korespondowały one z pozostałym materiałem dowodowym, w szczególności dokumentacją medyczną

W niniejszej sprawie została sporządzona opinia przez biegłego sądowego lekarza specjalistę chorób zakaźnych H. K.. Opinia sądowa została sporządzona na podstawie akt sprawy i dokumentacji medycznej w niej się znajdującej. Pozwany kwestionował wydaną przez biegłego opinię. Z tego względu Sąd przesłuchał na rozprawie biegłego sądowego. Biegły sądowy uzupełnił swoją opinię wyczerpująco odpowiadając na pytania zarówno sądu jak i stron postępowania. W ocenie Sądu wydana w niniejszej sprawie opinia jest jasna, pełna oraz koresponduje ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, a wnioski w niej zawarte są logiczne oraz zgodne z doświadczeniem życiowym.

W niniejszym procesie powódka dochodziła zapłaty zadośćuczynienia za doznaną krzywdę moralną za śmierć bliskiej osoby (matki). W toku postępowania podnosiła, że śmierć jej matki była przedwczesna i doprowadziły do niej zaniechania i zaniedbania ze strony pozwanego. Wskazywała, że w dniu 07.03.2019 r. doszło do zarażenia jej matki bakterią K. (...) M.(+) (...) z uwagi na zawinione zaniedbania personelu medycznego. W tym dniu kranik trójdzielny, który miała założona matka powódki, nie został zamknięty, doszło do wycieki krwi, a następnie bez zachowania zasad jakiejkolwiek aseptyki został zamknięty. Dopiero następnego dnia została podjęta decyzja o jego wymianie. Powódka w tym zdarzeniu dopatrywała się podstawy faktycznej odpowiedzialności pozwanego szpitala.

Tak zakreślona podstawa faktyczna wskazuje na dochodzenie przez powódkę roszczenia w oparciu o odpowiedzialność deliktową. Podstawę prawną zgłoszonych żądań stanowi w tym wypadku przepis art. 430 k.c., zgodnie z którym kto na własny rachunek powierza wykonanie czynności osobie, która przy wykonywaniu tej czynności podlega jego kierownictwu i ma obowiązek stosować się do jego wskazówek, ten jest odpowiedzialny za szkodę wyrządzoną z winy tej osoby przy wykonywaniu powierzonej jej czynności.

W orzecznictwie przyjmuje się, że powołany wyżej przepis znajduje zastosowanie w stosunku do odpowiedzialności jednostek szpitalnych, na rachunek których lekarze zatrudnieni w tych jednostkach wykonują czynności medyczne (zob. m.in. wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 2 marca 2012r., sygn. akt I ACa 123/12, LEX nr 1238466). Odpowiedzialność samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej na podstawie art. 430 k.c. w zw. z art. 415 k.c. zachodzi tylko wówczas, gdy spełnione są wszystkie przesłanki tej odpowiedzialności deliktowej, a mianowicie: 1) wyrządzenie szkody przez personel medyczny, 2) zawinione działanie lub zaniechanie personelu medycznego, 3) normalny związek przyczynowy pomiędzy tym działaniem lub zaniechaniem a wyrządzoną szkodą oraz 4) wyrządzenie szkody przy wykonywaniu powierzonej czynności medycznej. Należy przy tym wskazać, że fakt samodzielności lekarza świadczącego usługi jako lekarz tzw. kontraktowy i przedsiębiorca, nie jest istotny dla przyjęcia odpowiedzialności zakładu medycznego, zważywszy, że nie ma znaczenia, na jakiej podstawie następuje powierzenie czynności w ramach zastosowania art. 430 k.c. Istotne jest natomiast występowanie relacji zwierzchnictwa i podporządkowania, bowiem z jednej strony zachodzić musi kierownictwo, a z drugiej obowiązek stosowania się do wskazówek powierzającego czynność. Decydujące jest tu podporządkowanie ogólne i w konkretnej sytuacji osoba wykonująca czynność może mieć pozostawioną stosunkowo dużą samodzielność, a nawet faktycznie nie stosować się do poleceń swego zwierzchnika (zob. wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 20 stycznia 2010r., sygn. akt I ACa 571/09, OSAB 2011/2-3/8-14).

Ciężar dowodu w zakresie wykazania zarówno istnienia szkody i związku przyczynowego między powstaniem szkody a działaniem lub zaniechaniem sprawcy szkody, jak i faktu, iż szkoda została wyrządzona z winy osoby pociągniętej do odpowiedzialności, spoczywa na poszkodowanym, zgodnie z ogólną regułą wyrażoną w art. 6 k.c. Obowiązek naprawienia szkody spoczywa bowiem tylko na tym, kto ją wyrządził, tzn. tylko wtedy, gdy określone działanie lub zaniechanie przy wykonywaniu powierzonej czynności stanowiło przyczynę powstania szkody.

Do zawinionego błędu medycznego może dojść w wypadku winy diagnostycznej, terapeutycznej, czy wreszcie organizacyjnej w pracy placówki medycznej, przy czym z punktu widzenia odpowiedzialności cywilnej bez znaczenia jest rodzaj winy. W niniejszej sprawie mamy do czynienie właśnie z winą o charakterze organizacyjnym.

Konstrukcja winy organizacyjnej obejmuje zaniedbania związane z wadliwą organizacją procesu udzielania świadczeń zdrowotnych. Wina organizacyjna jest winą własną zakładu leczniczego i zachodzi na skutek np. nieodpowiedniej organizacji szpitala, braku odpowiedniego personelu, niedostatecznych kwalifikacji pracowników, nieodpowiednich warunków zabiegu czy leczenia, jak też w innych przypadkach związanych z wadliwą organizacją procesu leczenia (wyrok Sądu Najwyższego z 4 maja 1977 r., I CR 115/77). W takim przypadku winnym danej szkody nie jest konkretna osoba (np. lekarz), ale zakład leczniczy i jego organizacja.

W związku z powyższym przesłanką odpowiedzialności zakładu opieki zdrowotnej jest nie tylko staranność wykonania czynności medycznych, ale także staranność w zakresie organizacji zakładu opieki zdrowotnej. Zakład opieki zdrowotnej jest bowiem ze swej definicji zespołem osób, który działa na zasadzie podziału obowiązków i współpracy wielu podmiotów. Udzielanie świadczeń zdrowotnych powinno odbywać się na zasadzie świadczenie usług optymalnych w sposób organizacyjnie niewadliwy.

W płaszczyźnie organizacji służby zdrowia najczęściej dochodzi do sytuacji, w których nie można ustalić, kto dopuścił się winy, lub jest to bardzo utrudnione, natomiast można z łatwością wykazać, że dopuszczono się zaniedbania, na skutek którego pacjent poniósł szkodę.

Obowiązkiem zakładu medycznego jest tym samym zarówno sprawne funkcjonowanie, właściwa organizacja, jak również świadczenie usług wysokiej jakości. Winę organizacyjną, w myśl utrwalonego poglądu orzecznictwa i literatury, stanowić będzie w szczególności: nieuzasadniona odmowa przyjęcia chorego do szpitala, brak odpowiedniej liczby lekarzy specjalistów, zwłoka w udzieleniu pomocy lekarskiej, zaniedbania w zakresie organizacji bezpieczeństwa, opieki nad chorym oraz zapewnienia higieny podczas jego pobytu w zakładzie leczniczym, wadliwość identyfikacji pacjenta.

Powyższe uwagi prowadzą do wniosku, że samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej ponosi odpowiedzialność za działania lub zaniechania lekarzy i zespołu medycznego, którym na podstawie umowy powierzył wykonanie zabiegu lub innej usługi medycznej.

Podstawową okolicznością, za którą pozwany szpital może ponieść odpowiedzialność jest – zgodnie z art. 472 k.c. – niezachowanie należytej staranności. Jednocześnie należy pamiętać, iż przepis art. 471 k.c. przewiduje domniemanie, że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik ponosi odpowiedzialność, a więc okoliczności powstałych najczęściej z jego winy lub niedołożenia należytej staranności przez osoby, za które ponosi on odpowiedzialność. Dla zwolnienia się zatem od odpowiedzialności dłużnik winien obalić to domniemanie przeciwdowodem, czyli poprzez wykazanie, że niewykonanie lub nienależyte wykonanie nastąpiło z przyczyn, za które nie ponosi odpowiedzialności.

Wobec powyższego konieczne stało się ustalenie, czy w okresie od 29.01.2019 r. do 02.05.2019 r. doszło do nieprawidłowości w leczeniu matki powódki w pozwanym szpitalu. W przypadku ustalenia, że doszło do naruszeń konieczne będzie ustalenie czy przyczyniły się one do śmierci pacjentki R. Z..

Bezsporne pomiędzy stronami było to, że matka powódki w dniu 29.01.2019 r. została przyjęta do pozwanego szpitala i przebywała tam do śmierci tj. 02.05.2019 r. Również nie było sporne między stronami to, że matka powódki była zarażona bakterią K. (...) M.(+) (...) oraz, że doszło do niezamknięcia kranika trójdzielnego w dniu 07.03.2019 r.

Natomiast, strona pozwana konsekwentnie kwestionowała swoją odpowiedzialność za stan zdrowia powódki. Pozwany wskazał, że zdarzenie z dnia 07.03.2019 r. nie przyczyniło się do zarażenia R. Z. bakterią K. (...) M.(+) (...). W ocenie pozwanego zarażenie bakterią jest okolicznością od niego niezależną i nie wynikało z działań personelu medycznego oraz decyzji organizacyjnych podejmowanych przez szpital. Stanowczo pozwany podnosił, że leczenie matki powódki było prawidłowe i zgodny z aktualną wiedzą medyczną. Co więcej podkreślił, że zostały w szpitalu zachowane wszystkie procedury związane z reżimem sanitarnym, zachowaniem aseptyki oraz wskazaniami epidemiologicznymi. Wskazał, że obciążenie matki powódki chorobami współistniejącymi wpłynęło na zarażenie jej bakterią N. D., pogorszeniem jej stanu zdrowia a ostatecznie doprowadziło do jej zgonu.

W niniejszej sprawie został zgromadzony obszerny materiał dowodowy zawierający zarówno zeznania świadków oraz powódki jak również dokumentację medyczną pacjentki R. Z. i dokumenty dotyczące stanu epidemiologicznego pozwanego szpitala. Strony prowadziły spór w zakresie przyczyny zarażenia matki powódką bakterią K. (...) M.(+) (...) oraz stosowanych metod leczenia i procedur. W tym zakresie niezbędna do oceny stanu faktycznego okazała się wiedza specjalna. Z tego względu Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego lekarza specjalisty chorób zakaźnych H. K.. Tak jak zostało to wcześniej wskazane w ocenie Sądu sporządzona opinia jest rzetelna, wyczerpująca i zawiera logiczne wnioski zgodne z doświadczeniem życiowym. Pozwany zgłosił zarzuty do wydanej opinii wskazując, że jest ona emocjonalna, ocenna i jednostronna oraz nie uwzględniająca chorób współistniejących u powódki. Na rozprawie w dniu 19.11.2024 r. biegły sądowy odniósł się szczegółowo do poniesionych w piśmie z dnia 17.07.2024 r. zarzutów. Żaden zarzut dotyczący opinii nie okazał się skuteczny. Sąd nie dostrzega emocjonalnego podejścia biegłego do badanego tematu. Wręcz przeciwnie opinia jest szczegółowa, dokładna i poparta wieloletnim dorobkiem zawodowym biegłego specjalisty. Pozwany nie kwestionował kwalifikacji zawodowych biegłego sądowego co do tematu będącego przedmiotem badania w opinii sądowej.

Biegły sądowy lekarz specjalista chorób zakaźnych H. K. w sporządzonej przez siebie opinii wskazał „ W dokumentacji brak informacji o pobraniu przed zabiegiem wymazu ze skóry z miejsca zamierzonego wkłucia centralnego. Skóra okolicy pachwiny, uda pacjenta leżącego jest narażona na zanieczyszczenie wydalinami, które mogą przedostawać się na manipulacyjny koniec cewnika i prowadzić do zakażenia łożyska naczyniowego. Wybór żyły szyjnej, czy podobojczykowej do założenia wkłucia centralnego zmniejsza ryzyko zanieczyszczenia.

(…) Późniejsze z 11.03.2019 r. badania wymazów pobranych w (...) z nosa, odbytu i skóry pacjentki wykazały obecność (kolonizację) bakterii K. pneumoniae (...) w badanym materiale. Stanowi to niezbity dowód obecności K. (...) (...) w oddziale chorób wewnętrznych w czasie hospitalizacji R. Z., a także wcześniej w 2018 r. (pacjentka C.H. i inni). Świadczy o niestarannym wykonywaniu obowiązujących w szpitalu procedur i przepisów prawa, które wprowadzono po to, aby zapobiegać zakażeniom szpitalnym, zapewnić pacjentom bezpieczeństwo podczas „udzielania świadczeń zdrowotnych”.

Trzy dni przed 7 marca 2019 r. obserwowano i zapisano „wkłucie przecieka”. Płyn przesiękowy (wysiękowy?) na skórze w miejscu wkłucia, w bezpośredniej styczności z zewnętrzną powierzchnią cewnika naczyniowego był pożywką dla bakterii obecnych na skórze okolicy pachwinowej i udowej lewej.

Otwarte, niezabezpieczone zewnętrzne ujście kranika trójdzielnego leżało na pościeli, która mogła być (najprawdopodobniej była) zabrudzona śladowymi ilościami wydalin pacjentki, naskórkiem, potem, które zawierały izolowane później drobnoustroje. Doszło do kontaminacji niezabezpieczonego, otwartego końca kranika trójdzielnego (trójnika). Drobnoustroje znajdujące się w okolicy dosłownie przyklejały się do ujścia trójnika. Przez zanieczyszczoną końcówkę i niewymieniony kranik trójdzielny (po przepłukaniu roztworem 0,9% NaCl) podawano w dalszym ciągu mieszanki żywieniowe, płyny i leki przez następny dzień, do 8 marca, wprowadzając jednocześnie drobnoustroje poprzez cewnik centralny do łożyska naczyniowego, do krwiobiegu. Na skutek braku reakcji lekarza na zdarzenie i braku decyzji wymiany kranika i ewentualnie cewnika centralnego doszło do rozwoju zakażenia ogólnoustrojowego, sepsy. Nie znajduję innej przyczyny wystąpienia sepsy.

Kontrolne badania morfologii krwi po incydencie krwawienia wykazały niewielki spadek poziomu hemoglobiny i liczby krwinek czerwonych, co jednak pogłębiło wcześniej istniejące niedotlenienie organizmu chorej. Nie podjęto decyzji o przetoczeniu KKCz. Poziom H. 9,8; Er 2,97; H. 31,8%. (powinno być 14, 4,5, 45%).” (pisemna opinia biegłego sądowego k. 2585- 2587).

Następnie biegły odpowiedział na pytania zawarte w tezie dowodowej wskazując m.in. na następujące wnioski dotyczące pobytu matki powódki w pozwanym szpitalu. Wskazał, że:

1. W szpitalu (...) w O. rejestrowano występowanie alarmowych drobnoustrojów chorobotwórczych, w tym K. pneumoniae (...), K. pneumoniae (...), E. faecium, C. (...) .

2. Zespół (...) w raportach z kontroli sanitarnych wykazał zaniedbania w zakresie przestrzegania zasad i procedur utrzymania należytego stanu sanitarnego i higienicznego szpitala (...) w O..

3. W szpitalu (...) w O. w 2018 roku i pierwszej połowie 2019 roku przebywali wykazani w raportach i sprawozdaniach pacjenci zakażeni, albo skolonizowani drobnoustrojami chorobotwórczymi.

4. Zebrany i przedstawiony materiał wykazał, że niektórzy pacjenci nabywali w szpitalu zakażanie drobnoustrojami chorobotwórczymi wskutek niezachowania należytej staranności w czynnościach wymagających postępowania aseptycznego i antyseptycznego.

5. Występowały przypadki naruszania obowiązku zgłaszania wystąpienia podejrzenia, lub zakażenia szpitalnego.

6. Nie pobierano wymazów do badań mikrobiologicznych przesiewowych i kontrolnych od około 3 % pacjentów.

7. Występowały braki interpretacji badań mikrobiologicznych uzasadniania antybiotykoterapii w przypadku odstępstw od (...).

8. R. Z. przed przyjęciem do szpitala (...)29.01.2019 roku nie była nosicielką, nie była zakażona bakterią K. pneumoniae (...) , K. pneumoniae (...) , E. (...) (...).

9. Niewykonanie badania wydzieliny z drzewa oskrzelowego u pacjentki R. Z. po rozpoczęciu empirycznego podawania antybiotyków, mimo przedłużającego się zapalenia płuc i kontynuowanie nieskutecznego leczenia.

10. Brak natychmiastowej wymiany 7 marca 2019 r. zanieczyszczonego kranika trójdzielnego cewnika centralnego wkłucia do żyły udowej lewej i podawanie leków przez kolejne dwa dni od 7 do 8 marca 2019 r. poprzez wcześniej zanieczyszczony, niezabezpieczony przed kontaminacją kranik trójdzielny - zdarzenie z dnia 7 marca 2019 r.,

11. Przyczyną wystąpienia 9 marca 2019 roku wstrząsu septycznego i sepsy było zakażenie ogólnoustrojowe pacjentki bakterią , K. (...) (...) , jako następstwo zdarzenia z dnia 7 marca 2019 roku. - kontaminacja cewnika centralnego,

12. Istnieje związek czasowy pomiędzy zdarzeniem z dnia 7 marca 2019 r, a wystąpieniem sepsy dnia 9 marca 2019 roku.

13. Istnieje bezpośredni związek przyczynowy pomiędzy zdarzeniem z dnia 7 marca 2019 roku - kontaminacja cewnika centralnego, a wystąpieniem sepsy i zgonem pacjentki R. Z..

14. Bezpośrednią przyczyną zgonu R. Z. 2 maja 2019 roku była niewydolność wielonarządowa, jako następstwo zakażenia pacjentki dnia 7 marca 2019 roku bakterią oraz sepsy, jaka się w wyniku zakażenia rozwinęła. Podjęte intensywne leczenie w (...) nie wyeliminowało zakażenia. W przebiegu choroby prawdopodobnie nastąpiła reaktywacja zakażenia, albo powtórne zakażenie szpitalne w (...) około 19 marca 2019 roku.

15. Z wystąpieniem u R. Z. zakażenia szpitalnego K. pneumoniae (...) wiążą się pośrednio wykazane przez (...) zaniedbania higieniczne, sanitarne i organizacyjne, w szpitalu (...) w O..

16. Przerwa w podawaniu antybiotyku od 10 do 24 kwietnia 2019 roku w (...) nie miała postaci zawinionego błędu.

17. Niedostateczny nadzór kierownika oddziału chorób wewnętrznych nad podległymi lekarzami - rezydentką i nowicjuszem.

18. Błędy obciążające Zespól Kontroli Zakażeń Szpitalnych ( (...)) dotyczyły nieuznania, czy też nie-rozpoznania 3 ognisk epidemicznych w ciągu 18 miesięcy, albo drobnych różnic w podawanych danych statystycznych, nieistotnych dla oceny sytuacji epidemicznej szpitala (...) w O.. Nie przeprowadzono konsultacji epidemiologicznej w związku z zakażeniem R. K. (...) (...) i (...) oraz E. (...).

19. Błąd. 4 marca 2019 r. przed zabiegiem założenia wkłucia centralnego nie pobrano wymazu ze skóry z miejsca zamierzonego wkłucia centralnego. Skóra okolicy pachwiny, uda pacjenta leżącego jest narażona na zanieczyszczenie wydalinami, które mogą przedostawać się na manipulacyjny koniec cewnika i prowadzić do zakażenia łożyska naczyniowego. Posiadanie wiedzy o ewentualnej kontaminacji skóry daje podstawę do wczesnego, celowanego podjęcia antybiotykoterapii i wdrożenia czynności sanitarnych pod nadzorem (...) (jeśli zgłoszą).

20. Błąd. Krew pobrano do badania mikrobiologicznego w sobotę 9.03.2019 r o godzinie 17:56 (k-1265), próbkę przyjęto do badania 11.03.2019(!) r. o godzinie 8:52. Próbka czekała na rozpoczęcie badania blisko dwie doby, kiedy każda godzina zwłoki decyduje o losach chorej!

21. Niewłaściwe było przygotowywanie mieszanin żywieniowych do żywienia dojelitowego i poza-jelitowego w nieprzystosowanych do tych czynności warunkach gabinetu zabiegowego oddziału chorób wewnętrznych. Skutkiem mogło być zainfekowanie preparatu i zakażenie pacjenta.

22. W (...) uznano (patrz epikryza k-84), że ujemne badania mikrobiologiczne krwi z dnia 19.04.20 19 r, po 5 dniach inkubacji wskazują na brak zakażenia K. (...) M.(+) (...) i nie ma wskazań do podania K.. Z innego pobrania krwi 19.04.2019 r. wyhodowano K. (...) M.(+) (...) (k-1180), na wydruku wyniku badania nie podano ilości (...). Może dlatego potraktowano ten wynik, jako kolonizację ??? Ale (k-320) - karta zgłoszenia szpitalnego z (...) podaje: Rozpoznanie: zakażenie łożyska naczyniowego K. pneumoniae M.(+) (...). Data wystąpienia 19.04.2019 r. (data zgłoszenia 24.04.2019 r. - lekarz J. L.. Tę dwoistość interpretacji badań mikrobiologicznych może wyjaśnić tylko lekarz (...). Z tej karty zgłoszenia zakażenia szpitalnego wynika, że 19.04.2019 r. (raczej nieco wcześniej) doszło do kolejnego zakażenia pacjentki K. (...) (...) i kolejnej sepsy, nałożonej na wciąż czynny proces zapalny, zapoczątkowany zakażeniem K. (...) (...) 9-11 marca 2019 r. (pisemna opinia biegłego sądowego k. 2629- 2631).

Ponadto, wspomniany wyżej biegły na rozprawie w dniu 19.11.2024 r. zeznał „Uważam, ze zawarte w zarzutach stwierdzenie o wielochorobowości pacjentki u schyłku jej życia oraz intensywne leczenie podtrzymujące życie nie były przyczyną interwencji w oddziale intensywnej terapii. Przyczyną tej interwencji była sepsa spowodowana zakażeniem łożyska naczyniowego patogenem (...). (…) wobec badania powódki w momencie przyjęcia do szpitala i nie stwierdzenia w układzie moczowym i oddechowym bakterii K. P., które mogłyby nabyć odporności później, pod wpływem antybiotykoterapii, pozwala stwierdzić że zakażenie układu moczowego i oddechowego bakterie K. P. nastąpiło na skutek wprowadzenia tej bakterii z zewnątrz do organizmu w trakcie pobytu powódki w szpitalu. (…)to samo dotyczy zakażenia bakteria (...). Bakteria została wprowadzona z zewnątrz do łożyska naczyniowego powodując sepsę. Mam tu na myśli układ krążenia - układ żylny. Żyła udowa wprowadza krew do żyły głównej i rozprowadza ją po całym organizmie. Mam tu na myśli wkłucie centralne, które tu zastosowano. Wkłucie centralne służy do podawania leków i odżywania pozajelitowego w sposób ciągły. 9 marca 2019 r. pobrano krew z żyły obwodowej- nie udowej, nie z cewnika. I w tej krwi stwierdzono już bakterię K. P. N. D.. Zbieżność czasu pomiędzy wystąpieniem zdarzenia zanieczyszczenia cewnika 7 marca 2019 r., podawaniem później przez ten cewnik leków i żywienia pomimo niewymienienia cewnika, w zestawieniu z wyhodowaniem bakterii z krwi pobranej dwa dni później wskazuje na zakażenie zewnątrzpochodne. Komórki bakterii mnożą się co 20 minut, a więc wprowadzenie ich bezpośrednio do krwi, mogło spowodować ich namnażanie w organizmie dwa dni później. (…) Uważam, że kolonizacja nastąpiła przez otwarcie tego kranika, choć wysięki zdarzały się już wcześniej - od 5 marca i też mogły stanowić miejsce kolonizacji bakterii. Uważam, że krótki czas wystąpienia zakażenia pomiędzy 7 a 9 marca 2019 r. wskazuje raczej na zakażenie poprzez wkłucie centralne poprzez zanieczyszczony trójnik - kranik trójdzielny. Chciałem zwrócić uwagę, że pacjentka w dniu 11 marca 2019 r. przy przyjęciu na (...) miała już bakterie (...) w posiewie pobranym z okolic nosy, skóry i odbytu. Wskazuje to na to, że była już skolonizowana. Skóra - naskórek też byla skolonizowana tak więc bakterie musiały się znajdować również na pościeli - naskórek się łuszczy. (…) To jedynym możliwym źródłem zakażenia jest właśnie wkłucie centralne i używanie kranika trójdzielnego przez kolejne dwa dni. Skutkiem niewłaściwie leczonego zakażenia płuc była konieczność podawania leków przez wkłucie centralne i w tym momencie z uwagi na wielochorobowość pacjentki rokowanie było poważne, a nawet niekorzystne. Gdyby nie stosowano cewnika centralnego prawdopodobnie uniknęłaby tej sepsy. Gdyby zabrano się za leczenie zapalenia płuc tak jak to zrobiono w (...)ie podając właściwy lek, do zakażenia by nie doszło. Gdyby w oddziale wewnętrznym wykonano wcześniej badanie bakteriologiczne wydzieliny oskrzeli uzyskałoby informację o czynniku przyczynowym zakażenia płuc i zastosowano by odpowiedni antybiotyk.” (protokół rozprawy k. 2704-2705v).

Podsumowując, zgromadzony w niniejszej sprawie materiał dowodowy jak również pisemna i ustna opinia biegłego nie pozostawia wątpliwości, że istnieje bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy zakażeniem pacjentki R. K. (...) M.(+) (...) oraz zdarzeniem z dnia 7 marca 2019 r – „nieszczelność” i brakiem wymiany trójnika, a sepsą i zgonem w dniu 2 maja 2019 r. Bezsprzecznie biegły wskazał, że gdyby leczenie zapalenia płuc matki powódki było prowadzone od początku tak jak na (...) to do zakażenia by nie doszło. Należy podkreślić, że skutkiem niewłaściwie leczonego zakażenia płuc była konieczność podawania leków przez wkłucie centralne – przez które ostatecznie doszło do zakażenia powódki bakterią K. (...) M.(+) (...). Biegły wskazał, że „ pośrednią przyczyną przedłużonego przebiegu choroby było nie rozpoznanie w oddziale chorób wewnętrznych w lutym 2019 r. czynnika etiologicznego zapalenia płuc i brak celowanego leczenia.” (opinia biegłego sądowego – k. 2575-2632). Jako niedopuszczalną należy w ocenie Sądu uznać sytuację, w której po pierwsze doszło do niezakręcenia kranika przez osobę z personelu medycznego, a dwa, że jego wymiana nastąpiła dopiero następnego dnia – gdy już doszło do zakażenia pacjentki bakterią. Ewidentnie powyższa sytuacja świadczy o niedbalstwie ze strony personelu zatrudnionego przez pozwanego, które miało tragiczny skutek – sepsę i zgon pacjentki R. Z..

Jak wykazało niniejszej postępowanie bakteria, którą została zarażona matka powódki to szczep szpitalny. Pozwany szpital nie wykazał, aby dochował należytej staranności i stosował się do wszelkich procedur sanitarnych, również w zakresie aseptyki. Zebrany materiał dowodowy pozwala przyjąć, że wpływ na wystąpienie zakażenia miał stan epidemiologiczny pozwanego szpitala, w którym już wcześniej występowały przypadki zakażeń bakterią K. (...) M.(+) (...). W szczególności, że wyniki badań pacjentki wskazują, że przy przyjęciu do szpitala nie była nosicielem, ani nie była zakażona bakterią N. D.. Biegły sądowy wskazał „Wykazane braki, przeoczenia, niedbalstwa są błędami organizacyjnymi, których można uniknąć przy należytym nadzorze administracyjnym i epidemiologicznym.” (opinia biegłego sądowego – k. 2575-2632). W ocenie Sądu proces dobitnie wykazał istnienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy brakiem zachowania procedur i należytym wypełnianiem obowiązków przez personel medyczny w trudnej sytuacji epidemiologicznym szpitala, a sepsą i zgonem R. Z..

Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego można przyjąć, że po stronie pozwanego szpitala wystąpiła wina organizacyjna. Leczenie podjęte przez personel medyczny na oddziale chorób wewnętrznych było nieprawidłowe - brak celowanego leczenia zapalenia płuc. Dodatkowo, podczas pobytu na tym oddziale doszło w dniu 07.03.2019 r. do zakażenia matki powódki bakterią K. (...) M.(+) (...). Powódka wykazała związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy działaniem i zaniechaniem pozwanego, a śmiercią jej matki.

Powyższa sytuacja mogłaby zostać oceniona inaczej wyłącznie wtedy gdyby pozwany zachowywał wszelkie procedury związane z stanem epidemiologicznym szpitala. Wykonywane byłyby badania przesiewowe pacjentów, zachowany reżim sanitarny a wyniki kontroli nie wskazywałyby na uchybienia czy zaniechania. Wówczas szpital mógłby zwolnić się z odpowiedzialności za sam fakt zaistnienia zakażenia szpitalnego u pacjenta. Niemniej jednak, w niniejszej sytuacji konieczne byłoby wykazanie, że zdarzenie z dnia 07.03.2019 r. nie mogłoby doprowadzić do zakażenia bakterią pacjentką, a przynajmniej, że personel medyczny zachował się zgodnie z procedurami i z należytą starannością.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy w postaci zeznań świadków i przedstawionych dokumentów był podstawą sformułowanych w sporządzonej przez biegłego opinii jednoznacznych wniosków. Sąd podzielił je i przyjął za własne wobec niepodważenia ich przez stronę pozwaną. Pozwany nie udowodnił aby ogólny stan zdrowia R. Z., jej zachowanie lub próby ingerencji powódki w proces leczenia były przyczyną choroby lub zgonu.

W dalszej kolejności należy odnieść się do roszczenia zgłoszonego przez powódkę, jakim było zadośćuczynienie za doznaną krzywdę. Podstawę prawną stanowi przepis art. 446 § 4 k.c. Zgodnie z jego treścią, Sąd może przyznać najbliższym członkom rodziny zmarłego odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.

Stanowi ono formę rekompensaty pieniężnej z tytułu szkody niemajątkowej, doznanej krzywdy, a w szczególności cierpienia, bólu i poczucia osamotnienia po śmierci najbliższego członka rodziny. Celem zadośćuczynienia jest złagodzenie cierpień zarówno doznanych jak i tych, które wystąpią w przyszłości. Zadośćuczynienie ma charakter całościowy i powinno stanowić rekompensatę pieniężną za całą doznaną przez poszkodowanego krzywdę. W tym kontekście krzywda jest ujmowana, jako cierpienie fizyczne (ból i inne dolegliwości) oraz psychiczne (np. ujemne odczucia przeżywane w związku utratą osoby bliskiej, np., osamotnienie, tęsknota, brak troski, opieki).

Reasumując zadośćuczynienie pieniężne, o którym mowa w art. 446 § 4 k.c. ma na celu naprawienie szkody niemajątkowej wyrażającej się krzywdą w postaci głównie cierpień psychicznych. Okolicznościami mającymi wpływ na wysokość tego świadczenia to między innymi; zakres doznań osób bliskich zmarłego, poczucie osamotnienia, cierpienia moralne i wstrząs psychiczny, charakter zaburzeń w prawidłowym funkcjonowaniu pozostałych członków rodziny, stopień, w jakim będą oni mogli się odnaleźć w nowej rzeczywistości i na ile są zdolni akceptować obecny stan rzeczy. Istotne jest też korzystanie z pomocy fachowej w czasie radzenia sobie w trudnej sytuacji, proces leczenia doznania traumy oraz rola, jaką w rodzinie pełniła osoba zmarłego (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 28 marca 2014 r. I ACa 1284/13 LEX nr 1451724) .

Pojęcie „sumy odpowiedniej” użyte w tymże przepisie ma w istocie charakter nieokreślony, niemniej jednak w judykaturze wskazane są kryteria, jakimi należy się kierować przy ustalaniu wysokości zadośćuczynienia. Określenie wysokości zadośćuczynienia za doznaną krzywdę powinno się opierać na obiektywnych i sprawdzalnych kryteriach, kierować się jego celami i charakterem przy uwzględnieniu jednak indywidualnej sytuacji poszkodowanego (por. wyrok SN z dnia 12 września 2002 r. IV CKN 1266/00 LEX nr 80722).

Z uwagi na to, że zadośćuczynienie ma mieć przede wszystkim charakter kompensacyjny, jego wysokość nie może być określona w wysokości symbolicznej, lecz winna przedstawiać pewną ekonomicznie odczuwalną wartość. Jednocześnie przyznana suma pieniężna tytułem zadośćuczynienia powinna być utrzymana w rozsądnych granicach i dostosowana do aktualnych stosunków majątkowych w społeczeństwie, kraju, w którym mieszka poszkodowany. Najbliższym punktem odniesienia powinien być poziom życia osoby, której zadośćuczynienie przysługuje, gdyż jej stopa życiowa rzutować będzie na rodzaj wydatków konsumpcyjnych mogących zrównoważyć doznane cierpienie (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29 maja 2008 r. II CSK 78/08 LEX nr 420389).

Oceniając zgromadzony w niniejszej sprawie materiał dowodowy, w szczególności zeznania powódki, Sąd uznał, że śmierć R. Z. doprowadziła do krzywdy w postaci bólu i cierpienia po stronie powódki – córki zmarłj. Dokonując ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie, Sąd oparł się na zeznaniach powódki uznając, że przedstawiona przez nią relacja jest spójna i wyważona. Wymieniona opisała relacje łączące ją z zmarłą R. Z. oraz sposób zachowania i funkcjonowania i nastrój powódki po jego śmierci. W jej wypowiedzi nie dostrzeżono żadnych elementów, które świadczyłyby o celowym przedstawianiu faktów na swoją korzyść. Co więcej, podawane przez powódkę okoliczności są zgodne z zasadami logiki i naturalne dla przeżyć związanych z śmiercią matki. Powódka biorąc pod uwagę dobry ogólny stan zdrowia mogła spodziewać się tego, że jej matka jeszcze ma przynamniej kilka lat życia przed sobą. Nie ulega wątpliwości, że słuszne są twierdzenia powódki, iż śmierć matki była przedwczesna. Mając na uwadze opinię biegłego, należy uznać, że rozpoczęcie celowanego leczenia zapalania płuc jak również niedoprowadzenie do zakażenia bakterią N. D. skutkowałoby by tym, że matka powódki R. Z. by żyła. Powódka przez kilka miesięcy obserwowała ból i cierpienie swojej matki, co dodatkowo spotęgowało jej ból i cierpienie po jej stracie. Okoliczności związane z leczeniem R. Z. wywołały u powódki poczucie bezradności oraz niesprawiedliwości.

Oceniając całokształt sprawy i rozmiar krzywdy powódki, ostatecznie Sąd doszedł do wniosku, że adekwatne do cierpień psychicznych, jakich powódka doznała wskutek śmierci matki w dniu 02.05.2019 r. jest zadośćuczynienie w wysokości 150.000 zł i taką kwotę Sąd zasądził na rzecz powódki, o czym orzeczono w punkcie I sentencji wyroku. Powództwo zostało uwzględnione wobec spełnienia przesłanek z art. 415 k.c. w zw. z art. 430 k.c. w zw. z art. 446 § 4 k.c.

O odsetkach Sąd orzekł w oparciu o art. 481 § 1 k.c. Powódka domagał się zasądzenia odsetek ustawowych za opóźnienie od kwoty 150.000 zł od dnia wniesienia pozwu tj. 28.01.2022 r. do dnia zapłaty. Sąd uwzględnił żądanie odsetkowo powódki jednak od innych dat początkowych.

W zakresie żądania odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia od kwoty 100.000 zł w ocenie Sądu należne są one od dnia 01.02.2022 r., a więc zgodnie z art. 111 § 2 k.c. Stosownie do tego przepisu jeżeli początkiem terminu oznaczonego w dniach jest pewne zdarzenie, nie uwzględnia się przy obliczaniu terminu dnia, w którym to zdarzenie nastąpiło. Powódka jeszcze przed wytoczeniem powództwa wzywała pozwanego do zapłaty kwoty 100.000 zł w związku z śmiercią swojej matki na skutek nieprawidłowego działania pozwanego. Powódka szczegółowo opisała w piśmie podnoszone przez siebie zarzuty. Pozwany odmówił wypłaty zadośćuczynienia wskazując na brak jakichkolwiek uchybień po swojej stronie. W ocenie Sądu, pozwany miał już w dacie odmowy wypłaty zadośćuczynienia wiedzę o tym, że doszło do zdarzenia, które w konsekwencji skutkowało śmiercią pacjentki – matką powódki. Podkreślić należy, że pozwany dysponuje zespołem specjalistów z niemalże każdej dziedziny medycyny, a więc bez trudu mógł ocenić czy okoliczności wskazane przez powódkę rzutują na jego odpowiedzialność. Istotne ma również znaczenie to, że biegły sądowy w niniejszej sprawie po zapoznaniu się z dokumentacją medyczną nie miał wątpliwości do przyczyny zgonu matki powódki. Pozwany w dacie wniesienia pozwu miał wiedzę co do wysokości żądnej przez powódkę kwotę i okoliczności faktycznych. Z tego względu Sąd uznał, że zasadnym jest zasądzenie na rzecz powódki odsetek od kwoty 100.000 zł od dnia następnego po wniesieniu pozwu do dnia zapłaty.

Natomiast odsetki od kwoty 50.000 zł należą się od dnia następnego po dniu doręczenia pozwanemu pisma zawierającego rozszerzenie pozwu tj. 18.06.2022 r. Dopiero w dniu doręczenia pisma z dnia 03.06.2022 r. (pismo doręczono 17.06.2022 r.) pozwany dowiedział się o sformułowaniu przez powódkę żądania dalszej kwoty. Z tego względu Sąd uznał, że zasadnym jest zasądzenie na rzecz powódki odsetek od kwoty 50.000 zł od dnia następnego to jest od 18.06.2022 r. do dnia zapłaty.

Wobec powyższego Sąd zasądził odsetki za opóźnienie na rzecz powódki od kwoty 100.000 zł od dnia 01.02.2022 r. do dnia zapłaty oraz od kwoty 50.000 zł od dnia 18.06.2022 r. do dnia zapłaty, o czym orzekł jak w punkcie I sentencji wyroku.

Żądanie w zakresie odsetek za pozostały okres oddalono jako bezzasadne, o czym orzeczono w punkcie II sentencji wyroku.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 100 k.p.c. poprzez obciążanie pozwanego obowiązkiem ich zwrotu na rzecz powódki w całości. Powódka ulegli swemu żądaniu w nieznacznym zakresie tj. odsetek od kwoty 50.000 zł od dnia 28.01.2022 r. do 17.06.2022 r.

Koszty procesu po stronie powódki obejmowały uiszczoną opłatę od pozwu (5.000 zł), opłatę od rozszerzenia powództwa (2.500 zł), opłatę skarbową za pełnomocnictwo (17 zł), wynagrodzenie pełnomocnika (adwokata) w stawce wynikającej z § 2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (5.400 zł), wynagrodzenie biegłego sądowego (2.500 zł), koszt stawiennictwa świadków (58,52 zł), łącznie 15.475,52 zł.

O odsetkach od zasądzonych kosztów procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1¹k.p.c.

Z tego względu Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 15.475,52 zł, o czym orzekł jak w pkt III sentencji wyroku.

O nieuiszczonych w sprawie kosztach sądowych Sąd orzekł na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Do rozliczenia pozostała kwota 5.498,95 złotych tytułem wynagrodzenia biegłego sądowego w związku z sporządzeniem pisemnej opinii oraz wydaniem ustanej opinii na rozprawie w dniu 19.11.2024 r.

Ze względu na wynik sprawy pozwany powinien uiścić koszty sądowe w całości. Sąd nakazał więc ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Olsztynie kwotę 5.498,95 zł tytułem wydatków zaliczkowo pokrytych przez Skarb Państwa, o czym orzekł jak w punkcie IV sentencji wyroku.

Dodano: 23 kwietnia 2025, Opublikował(a): Dagmara Wietrak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Olsztynie
Data wytworzenia informacji: 18 grudnia 2024