Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Olsztynie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 października 2024 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie I Wydział Cywilny

w składzie: Przewodniczący: sędzia Juliusz Ciejek

Protokolant: sekretarz sądowy Anna Kosowska

po rozpoznaniu w dniu 1 października 2024 r. w Olsztynie

na rozprawie

sprawy z powództwa " (...)+" Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K., (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W., (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W., (...) SERWIS Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W., (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł.

przeciwko Szpitalowi (...) II w B.

o zapłatę

I.  oddala powództwo w całości,

II.  zasądza od powódek na rzecz pozwanego tytułem zwrotu kosztów procesu kwotę 10.817 (dziesięć tysięcy osiemset siedemnaście) zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.

Sygn. akt I C 372/22

UZASADNIENIE

Powodowie „I. +” Sp. z o.o. z siedzibą w K., (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., (...) Sp. z o.o. z siedzibą w Ł., wnieśli w dniu 21.12.2021 r. pozew przeciwko pozwanemu Szpitalowi (...) II w B., w którym żądali:

- orzeczenia nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym obowiązku zapłaty przez pozwanego solidarnie na rzecz powodów kwoty 314.512,21 zł wraz z dalszymi odsetkami ustawowymi za opóźnienie wynikającymi z ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych liczonymi od kwoty 314.340,57 zł od dnia wytoczenia powództwa, tj. od dnia 21 grudnia 2021 r. do dnia zapłaty.

Nadto, wnieśli o zasądzenie od pozwanego solidarnie na rzecz powodów kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego oraz kosztów opłaty skarbowej od pełnomocnictwa i substytucji według norm przepisanych.

Na wypadek wniesienia przez pozwanego zarzutów od nakazu zapłaty powodowie wnieśli o utrzymanie nakazu zapłaty w mocy.

W przypadku uznania przez Sąd, że nie zachodzą przesłanki do wydania nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym lub upominawczym i skierowania sprawy do rozpoznania w postępowaniu zwykłym wnieśli o:

- zasądzenie od pozwanego solidarnie na rzecz powodów kwoty 314.512,21 zł wraz z dalszymi odsetkami ustawowymi za opóźnienie wynikającymi z ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych liczonymi od kwoty 314.340,57 zł od dnia wytoczenia powództwa, tj. od dnia 21 grudnia 2021 r. do dnia zapłaty.

Nadto, wnieśli o zasądzenie od pozwanego solidarnie na rzecz powodów kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego oraz kosztów opłaty skarbowej od pełnomocnictwa i substytucji według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powodowie wskazali, że zawarli z pozwanym w trybie przetargu nieograniczonego:

- umowę nr (...), której przedmiotem było świadczenie usług z zakresu specjalistycznego sprzątania, utrzymania czystości w pomieszczeniach szpitalnych, dezynfekcji, a także żywienia pacjentów,

- umowę dzierżawy pomieszczeń i sprzętu z dnia 01.07.2016 r. stanowiącej załącznik nr 6 do umowy nr (...).

Umowa była wykonywana przez powodów, a pozwany nie wnosił żadnych zastrzeżeń, co do wykonywanych usług. Strony na podstawie § 17 ust. 4 umowy nr (...) dokonały waloryzacji wynagrodzenia należnego powodom ze względu na wprowadzane zmiany wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę w RP. Pozwany dokonał częściowej zapłaty za świadczone usługi z opóźnieniem (w zwłoce) tj. po terminach wymagalności poszczególnych faktur VAT, a także w przypadku faktury VAT nr (...) kompensaty/potrącenia do kwoty 73.322,27 zł.

Wskazali, że na dochodzoną w niniejszej sprawie kwotę składają się kwoty:

- 267.511,05 zł tytułem należności głównej,

- 46.829,52 zł tytułem należności odsetkowej,

- 171,64 zł tytułem rekompensaty za koszty odzyskania wierzytelności.

(pozew k. 4-17)

Sąd w dniu 18.02.2022 r. wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym nakazał pozwanemu aby zapłacił solidarnie na rzecz powodów kwotę 314.512,21 zł wraz z dalszymi odsetkami ustawowymi za opóźnienie wynikającymi z ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych obliczonymi od kwoty 314.340,57 zł od dnia 21 grudnia 2021 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 22.360 zł tytułem kosztów procesu, w tym kwotę 7.234 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, w terminie dwóch tygodni od doręczenia nakazu, ale wniósł w tymże terminie sprzeciw.

(nakaz zapłaty – k. 233)

Pozwany we sprzeciwie od nakazu zapłaty wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powodów na rzecz pozwanego solidarnie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty. Pozwany sformułował również żądanie ewentualnego w zakresie kosztów procesu, wnosząc o ich zasądzenie w częściach równych.

W uzasadnieniu pozwany potwierdził, że strony zawarły umowę nr (...) i na dzierżawę pomieszczeń wraz z aneksami oraz że umowę należało rozliczać według formularza cenowego obowiązującego od 01.01.2017 r. do 30.06.2020 r.

Jednocześnie zaprzeczył, że:

- zalega z zapłatą wierzytelności dochodzonych w niniejszym postępowaniu,

- strona powodowa dokonała skutecznej waloryzacji wynagrodzenia,

- nie kwestionował faktur wystawianych przez stronę powodową co do zasady i wysokości.

Pozwany stoi na stanowisku, że faktury zostały w całości rozliczone – zostały one opłacone według stawek wynikających z umowy. Z tego powodu, odsetki, których powodowie dochodzą ponad prawidłowo ustalone kwoty należności głównych, nie istnieją. W ocenie pozwanego strona pozwanego zawyżyła ilość usług ustalanych w oparciu w „wypisanie pacjentów”. Usługi takie jak czynności pomocnicze przy pacjencie oraz segregacja i transport wewnętrzny zostały ujęte w fakturach (...).

Pozwany wskazał, że przyczyną nieskuteczności waloryzacji było naruszenie przy składaniu wniosku trybu opisanego w § 17 ust. 5 umowy nr (...).

W ocenie strony pozwanej w okresie od stycznia do grudnia 2019 r. powodowie zawyżyli ilość w wyniku czego powstała nadpłata w kwocie 181.216,77 zł. Pozwany dokonał potrącenia wskazanej wierzytelności z wierzytelnością powodów wynikającą z faktury (...).

Zakwestionowane zostały również dalsze odsetki ustawowe za opóźnienie w transakcjach handlowych od skapitalizowanej kwoty odsetek.

(sprzeciw – k. 236-242)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powodowie „I. +” Sp. z o.o. z siedzibą w K., (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., (...) Sp. z o.o. z siedzibą w Ł. zwarli w dniu 01.12.2015 r. umowę konsorcjum nr (...). Celem umowy było złożenia pozwanemu wspólnej oferty w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego, a w przypadku pozytywnego rozstrzygnięcia wspólnego zawarcia i wykonywania umowy świadczenia usług z zakresu specjalistycznego sprzątania i żywienia pacjentów.

(dowód: umowa konsorcjum nr (...) z dnia 01.12.2015 r. – k. 103-105 , odpis KRS dot. powodów – k. 23-95)

Powodowie zawarli z pozwanym umowę nr (...) z dnia 01.07.2016 r., która obejmowała realizację przez wykonawcę, na bazie dzierżawionych pomieszczeń i sprzętu:

1)  usługi specjalistycznego sprzątania, całodobowego utrzymania czystości w pomieszczeniach Szpitala, dezynfekcji, usługi segregacji i transportu surowców wtórnych, odpadów medycznych i komunalnych do miejsca ich składowania, usług pomocniczych w oddziałach Zamawiającego,

2)  usług żywienia pacjentów (§ 1 umowy).

W § 9 ust. 1 zd. 1 umowy wskazano, że zapłata za realizację przedmiotu umowy będzie następować z dołu, za każdy miesiąc ich wykonywania na podstawie faktury VAT (odrębna faktura za usługę żywienia i usługę sprzątania) wraz z protokołem potwierdzającym ilość i jakość wykonanych usług w terminie 60 dni od daty ich otrzymania przez zamawiającego.

W zakresie usługi sprzątania miesięczne rozliczenie wynagrodzenia dokonywane będzie na podstawie faktycznej zrealizowanego zakresu usługi na podstawie prowadzonej ewidencji potwierdzonej przez upoważnione przez strony osoby oraz stawek wskazanych w formularzu cenowym, stanowiącym załącznik nr 1 do umowy. Zamawiający zobowiązany jest do przekazania wykonawcy danych pozwalających na skalkulowanie wynagrodzenia za dany miesiąc do 3 dnia roboczego miesiąca następującego po miesiącu, którego kalkulacja dotyczy (§ 9 ust. 2 pkt 2 umowy).

W zakresie usługi żywienia miesięczne rozliczenie wynagrodzenia dokonywane będzie na podstawie faktycznie wydanej liczby posiłków na podstawie prowadzonej ewidencji potwierdzonej przez upoważnione przez strony osoby oraz stawek wskazanych w formularzu cenowym, stanowiącym załącznik nr 1 do umowy (§ 9 ust. 3 pkt 2 umowy).

W § 9 ust. 5 umowy wskazano, że ceny wynikają ze złożonej przez wykonawcę oferty przetargowej, zgodnie z formularzem cenowym z dnia 29.12.2015 r. stanowiącym Załącznik nr 1 do umowy, który stanowi integralną część umowy.

Strony ustaliły, że na zasadzie art. 144 ustawy prawo zamówień publicznych, każda istotna zmiana umowy może nastąpić według zasad i na warunkach określonych w umowie (§ 17 ust. 1 umowy). Strony zobowiązały się, że w przypadku:

1) zmiany wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalonego na podstawie art. 2 ust. 305 ustawy z dnia 10.10.2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę,

2) zasad podlegania ubezpieczeniom społecznym lub ubezpieczeniu zdrowotnemu lub wysokości stawki składki na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne,

jeżeli zmiany te będą miały wpływ na koszty wykonywania umowy przez wykonawcę, dokonają – w terminie nie dłuższym niż 30 dni od daty otrzymania przez jedną ze stron żądania zmiany, o którym mowa w ust. 5 – zmiany umowy (w formie aneksu) i odpowiedniej zmiany wysokości wynagrodzenia należnego wykonawcy, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął wskazany powyżej 30-dniowy termin (§ 17 ust. 4 umowy).

W tym przypadku, każdej ze stron przysługuje prawo żądania od drugiej strony dokonania odpowiedniej zmiany umowy – „żądanie zmiany”. Żądanie zmiany składa się wraz z uzasadnieniem (wskazującym wpływ zmiany na koszty wykonania umowy oraz przedstawiającym wyliczenie ww. zmian) – w formie pisemnej pod rygorem bezskuteczności. Na pisemne żądanie drugiej strony złożone nie później niż w terminie 7 dni od daty otrzymania przez nią żądania zmiany, strona składająca żądanie zmiany winna niezwłocznie doręczyć drugiej stronie, księgowe dokumenty źródłowe, w zakresie niezbędnym do oceny zasadności zmiany umowy. Badania ww. dokumentów źródłowych nie może trwać dłużej niż 7 dni. Niedoręczenie żądanych dokumentów skutkuje bezskutecznością żądania (§ 17 ust. 5).

Strony zawarły umowę dzierżawy pomieszczeń i sprzętu z dnia 01.07.2016 r. stanowiącej załącznik nr 6 do umowy nr (...).

W latach 2017-2018 r. strony dokonały zmiany umowy w zakresie wynagrodzenia wykonawcy w związku z wzrostem minimalnego wynagrodzenia za pracę.

(dowód: umowa nr (...) z zał. – k. 106-113, aneks nr (...) do umowy – k. 164-166, aneks nr (...) – k. 167-170, protokół z przeprowadzonych negocjacji – k. 171-172, porozumienie z dnia 31.10.2018 r. – k. 173-175)

Powodowie pismem z dnia 22.11.2018 r. i 14.01.2019 r. poinformowali pozwanego o wzroście minimalnego wynagrodzenia za pracę od stycznia 2019 r. Wskazali, że powyższe skutkuje ziszczeniem się przesłanek z § 17 umowy i koniecznością uwzględnienia zmiany wysokości wynagrodzenia należnego wykonawcy. Pozwany pismem z dnia 13.12.2018 r., 27.12.2018 r. i 24.01.2019 r. wezwali powodów do uzupełnienia dokumentacji. Pismem z dnia 14.02.2019 r. oraz 11.03.2019 r. pozwany poinformował powodów, że z uwagi na upływ terminu żądanie zmiany umowy z dnia 14.01.2019 r. jest bezskuteczne i umowa pozostaje bez zmian. W dniu 20.03.2020 r. powodowie przesłali pozwanemu dokumenty dotyczące żądania zmiany wynagrodzenia. Następnie pismem z dnia 17.05.2019 r. powodowie przesłali pozwanemu dokumenty dotyczące waloryzacji wynagrodzenia wykonawcy.

(dowód: pismo powodów z dnia 14.01.2019 r. z zał. – k. 176-178 oraz k. 405-407, pismo pozwanego z dnia 13.12.2018 r. – k. 589-590, pismo pozwanego z dnia 27.12.2018 r. – k. 591-593, pismo powodów z dnia 17.05.2019 r. wraz z potwierdzeniem nadania – k. 179-181 oraz k. 412-413, pismo pozwanego z dnia 24.01.2019 r. wraz z dowodem odbioru – k. 245-248, pismo pozwanego z dnia 14.02.2019 r. wraz z dowodem odbioru – k. 249-251, pismo pozwanego z dnia 11.03.2019 r. wraz z dowodem odbioru – k. 252-253, pismo powodów z dnia 22.11.2018 r. z zał.– k. 401-404, pismo powodów z dnia 20.03.2020 r. z zał. – k. 430-441, korespondencja stron – k. 594-607, k. 640-641, zeznania świadków: A. J. – k. 1010, A. R. – k. 968-969, k. 1149-1160, A. B. -R. – k. 1083-1086, A. Z. – k. 1118-1119, Ł. M. – (...)- (...).

Przeprowadzone kontrole jakości sprzątania u pozwanego oceniono na ocenę bardzo dobrą.

(dowód: protokół z kontroli jakości za okres od stycznia do grudnia 2019 r. – k. 443-455, zeznania świadków: E. D. – k. 1009, A. B. -R. – k. 1083-1086)

Powodowie wystawili pozwanemu następujące faktury VAT:

- w dniu 31.01.2019 r. faktura VAT nr (...) na kwotę 2.086,81 zł, a następnie została wystawiona korekta faktury VAT nr (...) na kwotę 3.945,33 zł, którą pozwany zapłacił do wysokości 3.697,83 zł,

- w dniu 31.01.2019 r. faktura VAT nr (...) na kwotę 71.221,57 zł, a następnie została wystawiona korekta faktury VAT nr (...) na kwotę 134.651,72 zł, którą pozwany zapłacił do wysokości 126.307,60 zł,

- w dniu 28.02.2019 r. faktura VAT nr (...) na kwotę 137.448,64 zł, którą pozwany zapłacił do wysokości 128.931,20 zł,

- w dniu 28.02.2019 r. faktura VAT nr (...) na kwotę 4.027,28 zł, którą pozwany zapłacił do wysokości 3.774,64 zł,

- w dniu 28.02.2019 r. faktura VAT nr (...) na kwotę 62.785,33 zł, którą pozwany zapłacił do wysokości 58.897,69 zł,

- w dniu 31.03.2019 r. faktura VAT nr (...) na kwotę 62.785,33 zł, którą pozwany zapłacił do wysokości 58.897,69 zł,

- w dniu 31.03.2019 r. faktura VAT nr (...) na kwotę 139.746,11 zł, którą pozwany zapłacił do wysokości 131.086,30 zł,

- w dniu 31.03.2019 r. faktura VAT nr (...) na kwotę 4.094,59 zł, którą pozwany zapłacił do wysokości 3.837,74 zł,

- w dniu 30.04.2019 r. faktura VAT nr (...) na kwotę 144.840,50 zł, którą pozwany zapłacił do wysokości 135.865 zł,

- w dniu 30.04.2019 r. faktura VAT nr (...) na kwotę 4.243,86 zł, którą pozwany zapłacił do wysokości 3.977,64 zł,

- w dniu 31.05.2019 r. faktura VAT nr (...) na kwotę 138.147,87 zł, którą pozwany zapłacił do wysokości 129.587,10 zł,

- w dniu 31.05.2019 r. faktura VAT nr (...) na kwotę 4.047,76 zł, którą pozwany zapłacił do wysokości 3.793,85 zł,

- w dniu 30.06.2019 r. faktura VAT nr (...) na kwotę 62.785,33 zł, którą pozwany zapłacił do wysokości 58.897,69 zł,

- w dniu 30.06.2019 r. faktura VAT nr (...) na kwotę 4.126,79 zł, którą pozwany zapłacił do wysokości 3.867,91 zł,

- w dniu 30.06.2019 r. faktura VAT nr (...) na kwotę 140.844,90 zł, którą pozwany zapłacił do wysokości 132.117 zł,

- w dniu 31.07.2019 r. faktura VAT nr (...) na kwotę 62.785,33 zł, którą pozwany zapłacił do wysokości 58.897,69 zł,

- w dniu 31.07.2019 r. faktura VAT nr (...) na kwotę 129.657,22 zł, którą pozwany zapłacił do wysokości 121.622,60 zł,

- w dniu 31.07.2019 r. faktura VAT nr (...) na kwotę 3.798,99 zł, którą pozwany zapłacił do wysokości 3.560,67 zł,

- w dniu 31.08.2019 r. faktura VAT nr (...) na kwotę 3.965,81zł, którą pozwany zapłacił do wysokości 3.717,04 zł,

- w dniu 31.08.2019 r. faktura VAT nr (...) na kwotę 135.350,95 zł, którą pozwany zapłacił do wysokości 126.963,50 zł,

- w dniu 30.09.2019 r. faktura VAT nr (...) na kwotę 3.477,04 zł, którą pozwany zapłacił do wysokości 3.258,92 zł,

- w dniu 30.09.2019 r. faktura VAT nr (...) na kwotę 118.669,32 zł, którą pozwany zapłacił do wysokości 111.315,60 zł,

- w dniu 31.10.2019 r. faktura VAT nr (...) na kwotę 201.485,19 zł, która została częściowo uregulowana przez kompensatę oraz uiszczono przelewem kwotę 51.253,40 zł,

- w dniu 30.11.2019 r. faktura VAT nr (...) na kwotę 183.697,89 zł, którą pozwany zapłacił do wysokości 172.314,89 zł,

- w dniu 31.12.2019 r. faktura VAT nr (...) na kwotę 193.979,57 zł, którą pozwany zapłacił do wysokości 742,44 zł,

- w dniu 31.12.2019 r. faktura VAT nr (...) na kwotę 74.828,60 zł, która została uregulowana do kwoty 73.322,27 zł poprzez złożone w dniu 31.12.2019 r. oświadczenie o potrąceniu,

- w dniu 31.01.2020 r. faktura VAT nr (...) na kwotę 220.939,95 zł, którą pozwany zapłacił do wysokości 170.193,14 zł,

- w dniu 31.01.2020 r. faktura VAT nr (...) na kwotę 83.538,20 zł, którą pozwany zapłacił do wysokości 73.079,34 zł.

(dowód: faktura VAT nr (...) wraz z potwierdzeniem przelewu – k. 182-182, faktura VAT nr (...) wraz z potwierdzeniem przelewu – k. 184-185, faktura VAT nr (...) wraz z potwierdzeniem przelewu – k. 186-187, faktura VAT nr (...) wraz z potwierdzeniem przelewu – k. 188-189, faktura VAT nr (...) wraz z potwierdzeniem przelewu – k. 190-191, faktura VAT nr (...) wraz z potwierdzeniem przelewu – k. 192-193 oraz k. 276, 325-327, faktura VAT nr (...) wraz z potwierdzeniem przelewu – k. 194-196, faktura VAT nr (...) wraz z oświadczeniem o kompensacie – k. 197-199, faktura VAT nr (...) wraz z korektą faktury VAT nr (...) wraz z potwierdzeniem przelewu – k. 265 oraz k. 290-282, faktura VAT nr (...) wraz z korektą faktury VAT nr (...) i potwierdzeniem przelewu – k. 266 oraz k. 277-279, faktura VAT nr (...) wraz z potwierdzeniem przelewu – k. 267 oraz k. 285-286, faktura VAT nr (...) wraz z potwierdzeniem przelewu – k. 267v oraz k. 283-284, faktura VAT nr (...) wraz z potwierdzeniem przelewu – k. 268 oraz k. 287-288, 291, faktura VAT nr (...) wraz z potwierdzeniem przelewu – k. 268v oraz k. 289-290,292, faktura VAT nr (...) wraz z potwierdzeniem przelewu – k. 269 oraz k. 293, 295, faktura VAT nr (...) wraz z potwierdzeniem przelewu – k. 269v oraz k. 294,296, faktura VAT nr (...) wraz z potwierdzeniem przelewu – k. 270 oraz k. 298-299, faktura VAT nr (...) wraz z potwierdzeniem przelewu – k. 270v oraz k. 297, 300, faktura VAT nr (...) wraz z potwierdzeniem przelewu – k. 271 oraz k. 302, 304, faktura VAT nr (...) – k. 271v oraz k, 301, 303, faktura VAT nr (...) wraz z potwierdzeniem przelewu – k. 272 oraz k. 305, 307, faktura VAT nr (...) wraz z potwierdzeniem przelewu – k. 272v oraz k. 306, 308, faktura VAT nr (...) wraz z potwierdzeniem przelewu – k. 273 oraz k. 309, 313, faktura VAT nr (...) wraz z potwierdzeniem przelewu – k. 273v oraz k. 310-312, faktura VAT nr (...) wraz z potwierdzeniem przelewu – k. 274 oraz 314-315, 319, faktura VAT nr (...) – k. 274v oraz k. 316-318, faktura VAT nr (...) wraz z potwierdzeniem przelewu – k. 275 oraz k. 320,322, faktura VAT nr (...) – k. 275v oraz k. 323-324, zeznania świadka J. T. – k. 1011)

Pozwany pismem z dnia 14.05.2019 r. poinformował powodów, że wystąpiła omyłka we wskazanej liczbie pacjentów w okresie grudzień 2018 – kwiecień 2019 i wskazał prawidłowe wartości. Powodowie w piśmie z dnia 27.05.2019 r. skierowali do pozwanego pismo, w którym wskazali, że podawana przez Szpital liczba pacjentów jest zaniżona.

Powodowie zlecili swoim pracownikom sporządzanie wewnętrznych notatek dotyczących ilości pacjentów w każdym dniu oraz wykonanych czynności. Pracownicy powyższy obowiązek wykonywany był przez niektórych pracowników.

(dowód: pismo pozwanego – k. 442, pismo powodów z dnia 27.05.2019 r. – k. 366, korespondencja powodów dot. liczby pacjentów – k. 456-466, wewnętrzna dokumentacja powodów – k. 467-568, zestawienie przyjęć i wypisów – k. 635-639, zeznania świadków: E. M. k. 703-708, K. S. k. 712-716. D. L. k. 720-725, A. S. k. 735-740, E. S. k. 742-747, K. W. k. 749-754, M. M. – k. 756-761, B. S. k.763-768, O. Z. k. 770-775, M. Chrom k. 777-782, A. C. k. 784-789, E. N. k. 798-803, E. J. k. 805-810, M. M. k. 817-822, M. P. k. 831-836, B. C. k. 845-850, A. D. k. 875-880, M. P. k. 891-896, T. Z. – k. 1129-1133, J. J. k. 728-733, J. S. k. 791-795, W. K. k. 824-829, A. P. k. 838-843, B. S. k. 854-859, M. A. k. 867-871, I. K. k. 882-886, D. R. k. 898-903, A. R. – k. 968-969, k. 1149-1160, A. B. -R. – k. 1083-1086, Ł. M. – (...)- (...)).

(...)

(dowód: zestawienie przyjęć i wypisów – k. 635-639, zeznania świadków: J. P. – k. 1006, A. S. – k. 1008, K. M. – k. 1033, A. J. – k. 1010).

Pozwany pismem z dnia 03.03.2020 r. poinformował powodów, że w związku z przeprowadzoną kontrolą wzajemnych rozliczeń z tytułu realizacji umowy nr (...) ustalono, że wypłacono powodom za okres od stycznia 2019 r. do stycznia 2020 r. w wysokości wyżej niż należna. Przyczyną wypłaty wynagrodzenia w wyższej wysokości było zawyżenie liczby pacjentów o 1968 osób. Powyższe skutkowało wypłatą wynagrodzenia z tytułu utrzymania czystości w kwocie 184.401,60 zł oraz z tytułu usługi segregacji i transportu wewnętrznego w kwocie 5.398,62 zł. Ponadto wskazał, że faktury VAT wystawione przez powodów zawierały zawyżone ceny jednostkowe usług.

Powodowie w odpowiedzi wskazali, że liczba pacjentów wskazanych przez stroną powodową w fakturach jest zgodna ze stanem faktycznym i została ustalona na podstawie wewnętrznych wyliczeń.

(dowód: pismo pozwanego z dnia 03.03.2020 r. wraz potwierdzeniem odbioru– k. 254-259, lista leczonych pacjentów – k. 328-339, pismo powodów z dnia 12.03.2020 r. – k. 36)

Pozwany pismem z dnia 24.03.2020 r. złożył oświadczenie o potrąceniu wierzytelności powodów w kwocie 181.959,21 zł z tytułu utrzymania czystości, czynności pomocniczych przy pacjencie oraz segregacji i transportu wewnętrznego za miesiąc grudzień 2019 r. z wierzytelnością pozwanego w kwocie 181.216,77 zł wynikającą z zawyżonych wyliczeń czynności w okresie od stycznia 2019 r. do grudnia 2019 r. z tytułu czynności pomocniczych przy pacjencie w kwocie 176.062,30 zł oraz z tytułu usługi segregacji i transportu wewnętrznego w kwocie 5.154,47 zł.

Pozwany pismem z dnia 09.04.2020 r. poinformował powodów, że zawyżona liczna pacjentów wynosi 1.879 osób, a nie jak zostało to wskazane w piśmie z dnia 03.03.2020 r. 1.968 osób.

Powodowie w piśmie z dnia 20.04.2020 r. wskazali, że oświadczenie o potrąceniu jest bezskuteczne z uwagi na fakt, że wskazana przez Szpital liczba pacjentów jest zaniżona, a faktury zostały wystawione w sposób prawidłowy.

(dowód: oświadczenie o potrąceniu z dnia 24.03.2020 r. wraz z potwierdzeniem odbioru – k. 260-262, pismo pozwanego z dnia 09.04.2020 r. -k. 263-264, lista leczonych pacjentów – k. 328-339, pismo powodów z dnia 20.04.2020 r. – k. 367)

Powodowie skierowali do pozwanego w dniu 24.11.2021 r. wniosek o polubowne rozwiązanie sporu w przedmiocie dobrowolnego uregulowania należności głównej w kwocie 267.511,05 zł oraz odsetek w kwocie 45.286,02 zł, w terminie do dnia 08.12.2021 r.

(dowód: wniosek o polubowne rozwiązanie sporu wraz z saldem należności – k. 200-201)

Sąd zważył, co następuje:

W świetle ustalonych okoliczności faktycznych powództwo podlegało oddaleniu w całości. W toku niniejszego postępowania powód nie wykazał, aby nastąpiła waloryzacja wynagrodzenia ustalonego w umowie. Niezbędne w tym zakresie było zawarcie aneksu do umowy, czego strony nie uczyniły. Tym samym żądanie zapłaty kwoty wynikającej ze zwaloryzowanej ceny jednostkowej należy uznać za bezzasadne. Powód żądał zapłaty kwoty wyliczonej na podstawie ustalonej przez siebie liczby wypisanych pacjentów w danym okresie rozliczeniowym, a nie według liczby wskazanej przez pozwanego. Powód również w tym zakresie nie wykazał, aby dane wskazane przez niego były rzeczywiste i ustalone zgodnie z zapisami umowy łączącej strony. Pozwany zaś wykazał, że dokonane przez niego potrącenie w dniu 24.03.2020 r. dotyczyło istniejącej wierzytelności i było skuteczne. Z tego względu powództwo o zapłatę z tego tytułu również podlegało oddaleniu.

Sąd dokonał ustaleń faktycznych w sprawie w oparciu o załączone do akt
i niekwestionowane przez strony dokumenty oraz zeznania świadków. Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadków w zakresie w jakim pozostawały w zgodności z dokumentami złożonymi do sprawy.

Sąd na podstawie art. 235 ² § 1 pkt 4 i 5 k.p.c. pominął dowód z przesłuchania stron wobec nieusprawiedliwienia stawiennictwa na rozprawie. Sąd wezwał strony na rozprawę w dniu 28.05.2024 r. jednak nie stawiły się.

W niniejszej sprawie bezsporne było to, że strony zawarły w dniu 01.07.2016 r. umowę nr (...) w trybie przetargu nieograniczonego na usługę sprzątania i żywienia. W toku postępowania nie była kwestionowana jakość wykonanych usług przez powodów. Wobec tego Sąd nie prowadził postępowania dowodowego w tym kierunku, jak również kwestie te nie wymagają dodatkowego rozważenia.

Pomiędzy stronami sporna pozostawały dwie kwestie:

- czy ceny jednostkowe zastosowane przez powodów w fakturach VAT tj. w wysokości zwaloryzowanej były zasadne,

- pozwany twierdził, że powodowie wystawili faktury VAT w zawyżonej wysokości w oparciu o inną liczbę pacjentów, niż w rzeczywistości przebywała w szpitalu w danym okresie. Powodowie zaś stali na stanowisku, że dane przekazywane przez pozwanego nie są prawidłowe – są zaniżone.

Powodowie w toku niniejszej sprawy żądali zapłaty kwoty 314.512,21 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie wynikającymi z ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych liczonymi od kwoty 314.340,57 zł od dnia wytoczenia powództwa tj. dnia 21.12.2021 r. do dnia zapłaty. Na powyższą kwotę składa się kwota 267.511,05 zł z tytułu nieopłaconych w całości faktur VAT o numerach: (...) oraz kwota 46.829,62 zł z tytułu odsetek.

W pierwszej kolejności zostanie przez Sąd rozważona kwestia wysokości wynagrodzenia wynikającego z umowy nr (...), a dokładnie jego waloryzacji w roku 2019 r.

Powodowie stali na stanowisku, że z uwagi na wzrost minimalnego wynagrodzenia za pracę zmianie ulec powinno również wynagrodzenie ustalone w umowie o świadczenie usług na rzecz pozwanego. Pozwany zaś wskazał, że zmiana wynagrodzenia mogła nastąpić wyłącznie na skutek podpisania aneksu do umowy, a nie automatycznie – a więc narzucone przez powodów nowe stawki cen jednostkowych są bezzasadne.

Przede wszystkim wskazać należy, że umowa nr (...) łącząca strony została zawarta na podstawie ustawy Prawo zamówień publicznych z dnia 29.01.2004 r. z późniejszymi zmianami. Powyższa ustawa została uchylona i została uchwalona nowa ustawa z dnia 11.09.2019 r. regulująca kwestię zamówień publicznych. Spór w niniejszej sprawie dotyczy okresu wykonywania umowy w roku 2019. Zgodnie z art. 91 ust. 1 pkt 2 ustawy Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2019 roku, poz. 2020) w niniejszej sprawie będą miały zastosowanie przepisy dotychczasowe.

Przepis art. 142 ust. 5 ustawy z dnia 29.01.2004 r. prawo zamówień publicznych stanowił, że umowa zawarta na okres dłuższy niż 12 miesięcy zawiera postanowienia o zasadach wprowadzania odpowiednich zmian wysokości wynagrodzenia należnego wykonawcy, w przypadku zmiany:

1) stawki podatku od towarów i usług,

2) wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę albo wysokości minimalnej stawki godzinowej, ustalonych na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę,

3) zasad podlegania ubezpieczeniom społecznym lub ubezpieczeniu zdrowotnemu lub wysokości stawki składki na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne,

4) zasad gromadzenia i wysokości wpłat do pracowniczych planów kapitałowych, o których mowa w ustawie z dnia 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych

– jeżeli zmiany te będą miały wpływ na koszty wykonania zamówienia przez wykonawcę.

Uprawnienie stron do zmiany umowy znajdowało oparcie w ustawie. Jednakże, strony również zawierając w dniu 01.07.2016 r. umowę nr (...) uregulowały tę kwestię. Zgodnie z § 17 ust. 4 umowy strony zobowiązały się, że w przypadku:

1) zmiany wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalonego na podstawie art. 2 ust. 305 ustawy z dnia 10.10.2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę,

2) zasad podlegania ubezpieczeniom społecznym lub ubezpieczeniu zdrowotnemu lub wysokości stawki składki na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne,

jeżeli zmiany te będą miały wpływ na koszty wykonywania umowy przez wykonawcę, dokonają – w terminie nie dłuższym niż 30 dni od daty otrzymania przez jedną ze stron żądania zmiany, o którym mowa w ust. 5 – zmiany umowy (w formie aneksu) i odpowiedniej zmiany wysokości wynagrodzenia należnego wykonawcy, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął wskazany powyżej 30-dniowy termin. Natomiast w § 17 ust. 5 umowy ustalono, że w tym przypadku, każdej ze stron przysługuje prawo żądania od drugiej strony dokonania odpowiedniej zmiany umowy – „żądanie zmiany”. Żądanie zmiany składa się wraz z uzasadnieniem (wskazującym wpływ zmiany na koszty wykonania umowy oraz przedstawiającym wyliczenie ww. zmian) – w formie pisemnej pod rygorem bezskuteczności. Na pisemne żądanie drugiej strony złożone nie później niż w terminie 7 dni od daty otrzymania przez nią żądania zmiany, strona składająca żądanie zmiany winna niezwłocznie doręczyć drugiej stronie, księgowe dokumenty źródłowe, w zakresie niezbędnym do oceny zasadności zmiany umowy. Badania ww. dokumentów źródłowych nie może trwać dłużej niż 7 dni. Niedoręczenie żądanych dokumentów skutkuje bezskutecznością żądania.

Powyższe rozwiązanie umowne było stosowane przez różne podmioty w umowach zawieranych na podstawie ustawy prawo zamówień publicznych. W konsekwencji powstał spór pomiędzy wykonawcami, a zamawiającymi – czy zmiana wysokości wynagrodzenia nie powinna następować automatycznie – co jest zbieżna częściowo ze stanowiskiem powodów w niniejszej sprawie. Jednakże spory takie były rozpatrywane przez Krajową Izbę Odwoławczą ( (...)).

W tym miejscu należy wskazać należy na:

- wyrok (...) z dnia 23 marca 2015 roku o sygn. akt (...), w uzasadnieniu którego wskazano Izba nakazał również określenie przez Zamawiającego zasad dokonywania powyższych zmian wynagrodzenia wykonawcy. Izba nie widzi podstaw do nakazania Zamawiającemu dokonywania zmian umowy we wskazanym wyżej zakresie jedynie na podstawie oświadczenia o wysokości dodatkowych kosztów wynikających z wprowadzenia zmian, o których mowa powyżej. Zgodnie z art. 142 ust. 5 in fine ZamPublU odpowiednie zmiany wysokości wynagrodzenia mogą mieć miejsce jedynie wówczas, gdy zmiany te będą miały wpływ na koszty wykonania zamówienia przez wykonawcę. Zasadnym zatem jest zobowiązanie wykonawcy do wykazania wpływu zmiany wskazanych regulacji na koszty wykonania zamówienia. Wprowadzenie zapisu o waloryzacji wynagrodzenia wykonawcy jedynie na podstawie jego oświadczenia mogłoby prowadzić do bezpodstawnego podnoszenia wynagrodzenia wykonawcy.”,

- wyrok z dnia 21 maja 2015 roku o sygn. akt (...), w uzasadnieniu którego wskazano „Z tych powodów uznano, że przewidziany we wzorze umowy w przedmiotowym postępowaniu obowiązek złożenia przez wykonawcę pisemnego wniosku zawierającego uzasadnienie i szczegółowy sposób wyliczenia nowych cen oraz szczegółowe uzasadnienie wpływu zmian za działanie Zamawiającego jak najbardziej uprawnione. Nie oznacza to jednocześnie, że pomiędzy Zamawiającym a wykonawcą toczyły się będą negocjacje, dopiero w wyniku których ustalona zostanie wysokość dodatkowego wynagrodzenia. Złożenie wniosku wraz z kalkulacją ma raczej w ocenie I. charakter porządkowy dla danego kontraktu. Z treści art. 142 ust. 5 ZamPublU wynika, że to Zamawiający odpowiedzialny jest za stworzenie, opisanie zasad wprowadzania zmian w wysokości należnego wykonawcy wynagrodzenia. Ani treść tych zasad, ani stopień ich szczegółowości nie zostały jednak przez ustawodawcę określone. Z uzasadnienia do projektu o zmianie ustawy oraz stanowiska doktryny i orzecznictwa wynika, że zasady te muszą być „odpowiednie”. Ze względu na konieczność zapewnienia stabilności stosunków gospodarczych przyjąć należy, że owe zasady powinny precyzować kwestię waloryzacji wynagrodzenia na tyle szczegółowo, aby w toku realizacji umowy strony niejako automatycznie, według opisanej krok po kroku procedury mogły dokonać procesu zmian. (…) W opisanym mechanizmie nie należy natomiast upatrywać uprawnienia do żądania przez wykonawcę automatycznego podwyższenia należnego wynagrodzenia, ponieważ - jak wspomniano - będzie to zależało od wykazania przez niego wpływu zmian ustawodawstwa na koszt wykonania zamówienia.”

- wyrok z dnia 23 listopada 2015 r. sygn. akt(...), w uzasadnieniu którego wskazano „Niemniej jednak ustawodawca, nakładając na zamawiającego obowiązek opisania zasad wprowadzenia zmian wynagrodzenia wykonawcy, pozostawił zamawiającemu swobodę określenia mechanizmu wprowadzenia tych zm. Dlatego też ten oczekiwany przez ustawodawcę automatyzm musi być obwarowany pewnymi zasadami. Tak też jest w tym konkretnym stanie faktycznym. Zmiana wynagrodzenia w odniesieniu do ust. 1 lit. b i c faktycznie następuje. Istotnie jest ona obwarowana pewnymi obowiązkami leżącymi po stronie wykonawcy. Zmiana wysokości wynagrodzenia nie może bowiem nastąpić jedynie na podstawie oświadczenia złożonego przez wykonawcę. Wykonawca - jak słusznie wskazał zamawiający - musi bowiem wykazać, że zmiana ta będzie miała wpływ na koszt wykonania zamówienia. A skoro tak pewne dane, znane tylko wykonawcy, muszą być zamawiającemu precyzyjnie przedstawione, gdyż tylko wykonawca takimi informacjami dysponuje. Zamawiający ma bowiem prawo zweryfikowania prawidłowości wskazanych przez wykonawcę kosztów wprowadzanej zmiany, sprawdzenia czy wprowadzona zmiana jest adekwatna do zmian wprowadzonych przepisami prawa.”.

Jak wynika z przetoczonych wyżej orzeczeń zapisy zawarte w § 17 ust. 4 i 5 umowy łączącej strony były właściwe i powinny zostać zastosowane również w przypadku zmiany wysokości wynagrodzenia wynikającego z umowy za rok 2019 r. Strony w latach poprzednich dokonywały na podstawie wyżej wskazanych przepisów waloryzacji wynagrodzenia. Efektem prawidłowo złożonego wniosku, w którym wykazany zostałby wpływ wzrostu minimalnego wynagrodzenia za pracę na koszt wykonania usługi powinno być podpisanie aneksu do umowy. W niniejszej sprawie nie został podpisany aneks do umowy dotyczący wzrostu wynagrodzenia z umowy nr (...).

Ustalono, że strony od grudnia 2018 r. do maja 2019 r. prowadziły między sobą korespondencję w sprawie wzrostu wynagrodzenia wynikającego z umowy nr (...) jak również w tym okresie odbyły się spotkania pomiędzy stronami. Powyższe potwierdzają zarówno dokumenty złożone do akt sprawy przez obie strony oraz zeznania przesłuchanych w niniejszej sprawie świadków: A. J. (k. 1010), A. R. (k. 968-969, k. 1149-1160), A. B.-R. (k. 1083-1086), A. Z. (k. 1118-1119), Ł. M. (k. 1186-1188). Jednakże powodowie nie złożyli odpowiedniego wniosku o zmianę wysokości wynagrodzenia, a później w wyznaczonym terminie nie dokonali jego uzupełnienia. Umowa wprost wskazywała, że „ Niedoręczenie żądanych dokumentów skutkuje bezskutecznością żądania.” ( § 17 ust. 5 umowy). Wobec powyższego pozwany słusznie poinformował powodów, że umowa nie ulega zmianie wobec tego, że upłynął termin na uzupełnienia dokumentów. Ostatecznie, strony nie zawarły aneksu do umowy, w którym zostało ustalone wyższe wynagrodzenie, a tym samym wyższe ceny jednostkowe. Powyższe oznacza, że powodowie nie byli uprawnieni wystawiając faktury VAT za usługi wykonane w 2019 r. do zastosowania zwaloryzowanych stawek. Pozwany zasadnie odmówił zapłaty kwot ponad kwotę wynikającą z wcześniej ustalonego wynagrodzenia.

Drugą podstawą faktyczną żądania zapłaty przez powoda była liczba pacjentów, na podstawie, której było wyliczane wynagrodzenie należne powodom za wykonane usługi. Powodowie twierdzili, że ilość osób wskazana przez powoda jest zaniżona wobec tego faktury VAT wystawiali w oparciu o własne wewnętrzne wyliczenia. Pozwany zaś gdy spostrzegł, że liczba zafakturowanych pacjentów różni się od tej wskazanej przez niego dokonał weryfikacji dokonanych dotychczas płatności. W efekcie poinformował powodów o tym, że kwoty w fakturach zostały zawyżone i powstała nadpłata, którą potrącił z inną wierzytelnością powodów pismem z dnia 24.03.2020 r.

Umowa w § 9 ust. 2 pkt 2 przewidywała, że w zakresie usługi sprzątania miesięczne rozliczenie wynagrodzenia dokonywane będzie na podstawie faktycznej zrealizowanego zakresu usługi na podstawie prowadzonej ewidencji potwierdzonej przez upoważnione przez strony osoby oraz stawek wskazanych w formularzu cenowym, stanowiącym załącznik nr 1 do umowy. Zamawiający zobowiązany jest do przekazania wykonawcy danych pozwalających na skalkulowanie wynagrodzenia za dany miesiąc do 3 dnia roboczego miesiąca następującego po miesiącu, którego kalkulacja dotyczy.

Jak wynika z powyższego postanowienia umownego, ewidencja miała być potwierdzona przez upoważnione osoby i być przekazywana przez pozwanego powodom. Powodowie nie kwestionowali tego, że ewidencja pozwanego była potwierdzona przez upoważnione do tego osoby. W szczególności, że latach poprzednich stosowane była taka sama procedura i stanowiła ona podstawę do wystawienia faktury VAT. Jak wynika z zeznań świadków J. P. – (k. 1006) A. S. – k. ( (...) ), K. M. (k. 1033) liczba pacjentów była ustalana na podstawie systemu medycznego CliniNET i nie było możliwości usuwania z niego pacjentów. Dane z powyższego systemu były podstawą rozliczeń stron w latach poprzednich.

Jak wynika z zeznań świadków A. R. (k. 968-969, k. 1149-1160), A. B. -R. i Ł. M. ( (...)- (...)) powodowie zlecili swoim pracownikom prowadzenie ewidencji liczby pacjentów. Nie wszyscy pracownicy powodów dokonywali wpisów w wewnętrznej ewidencji. Na prowadzenie ewidencji wskazali następujący świadkowie: - H. J. (k. 728-733), J. S. (k. 791-795), W. K. (k. 824-829), A. P. ( k. 838-843), B. S. (k. 854-859), M. A. (k. 867-871), I. K. (k. 882-886), D. R. (k. 898-903), K. S. (k. 712-716). Natomiast następujący świadkowie, którzy również pracowali głównie na stanowisku salowy wskazali, że taka ewidencja nie była prowadzona, a przynajmniej oni nie dokonywali taki zapisów : E. M. (k. 703-708), D. L. (k. 720-725), A. S. ( k. 735-740), E. S. ( k. 742-747), K. W. (k. 749-754), M. M. – (k. 756-761), B. S. – (k. 763-768) , O. Z. (k. 770-775), M. Chrom (k. 777-782), A. C. - (k.784-789), E. N. (k. 798-803), E. J. (k. 805-810), M. M. (k. 817-822), M. P. (k. 831-836), B. C. (k. 845-850), A. D. (k. 875-880), M. P. (k. 891-896), T. Z. – k. ( (...)- (...)). Powyższe oznacza, że prowadzenie ewidencji przez pracowników powoda nie dotyczyło każdej zatrudnionej przez niego osoby w szpitalu pozwanego. Ponadto, dokumentacja wewnętrzna powodów nie była podpisana tj. nie można zweryfikować kto dokonywał danego w niej zapisu. Pozwany nie został poinformowany o tym, że będzie prowadzona dodatkowa ewidencja oraz nie zostało uzgodnione z nim, kto będzie dokonywał takich zapisów w ewidencji, jak również to, że będzie ona stanowiła podstawę rozliczeń. Umowa wprost przewidywała, że to pozwany jest do przekazania wykonawcy danych pozwalających na skalkulowanie wynagrodzenia za dany miesiąc. Powodowie oczywiście mogli prowadzić własną ewidencję, jednakże nie mogła ona stanowić podstawy rozliczeń stron – zgodnie z zapisami umowy.

Wobec powyższego wskazać należy, że powodowie nie wykazali, aby dokonane przez nich obliczenia liczby pacjentów zostały wykonane rzetelnie, jak również, że wewnętrzna ewidencja mogła stanowić zgodnie z umową łączącą strony podstawę do wystawienia faktury VAT. Pozwany zaś wykazał, że ewidencja pacjentów prowadzona jest na podstawie systemu medycznego, w którym nie można usuwać pacjentów (znajduje się tam historia medyczna każdego przyjętego do szpitala pacjenta). Wobec powyższego Sąd uznał, że powodowie w sposób nieuprawniony zawyżyli kwoty na wystawionych przez siebie fakturach. Rozliczenie stron powinno nastąpić na podstawie danych o liczbie pacjentów przedłożonych przez pozwanego. Tym samym pozwany mógł żądać zwrotu nadpłaconych kwot, co ostatecznie uczynił składając oświadczenie o potrąceniu w dniu 24.03.2020 r.

Na marginesie wskazać należy, że brak sprecyzowania w umowie jak należy definiować wypisanie/przyjęcie pacjenta w celach rozliczeń nie może skutkować dowolną interpretacją tego pojęcia – korzystniejszą dla danej strony w określonym momencie. Strony mogły ewentualnie w formie aneksu doprecyzować tę kwestię. Jednak tego nie uczyniły.

Podsumowując, żądanie zapłaty z tytułu wykonania usług w oparciu o wyższą liczbę pacjentów niż te wskazane przez pozwanego uznać należy za bezzasadne.

Wobec niespełnienia przesłanki z art. 353 § 1 k.c. w zw. z art. 750 k.c. w zw. z art. 735 § 1 k.c. Sąd oddalił powództwo o zapłatę kwoty 314.512,21 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie wynikającymi z ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych liczonymi od kwoty 314.340,57 zł od dnia wytoczenia powództwa tj. dnia 21.12.2021 r. do dnia zapłaty, o czym orzekł jak w punkcie I sentencji wyroku.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. poprzez obciążanie powodów obowiązkiem ich zwrotu na rzecz pozwanego w całości. Pozwany wygrał proces w całości.

Koszty procesu po stronie powodowej obejmowały wynagrodzenie pełnomocnika (radcy prawnego) w stawce wynikającej z § 2 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (10.800 zł) oraz uiszczoną opłatę skarbowa od pełnomocnictwa (17 zł).

O odsetkach od zasądzonych kosztów procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 ¹ k.p.c.

Z tego względu Sąd zasądził od powodów na rzecz pozwanego kwotę 10.817 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, o czym orzekł w punkcie II sentencji wyroku.