Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Olsztynie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 listopada 2023 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	sędzia Ewa Oknińska,
Protokolant:	stażysta Natalia Kostrzewa,

po rozpoznaniu w dniu 11 października 2023 r. w Olsztynie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) w W.

przeciwko J. G., B. G.

o zapłatę

I.zasądza od pozwanych J. G. i B. G. na rzecz powoda (...) w W. kwotę 82.721,06 (osiemdziesiąt dwa tysiące siedemset dwadzieścia jeden 06/100) zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od kwoty 79.197,32 zł od dnia 09 lipca 2021 r. do dnia zapłaty,

II.oddala powództwo w pozostałym zakresie,

III.zasądza solidarnie od pozwanych na rzecz powoda kwotę 8.169,93 zł tytułem kosztów procesu z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty,

IV.zasądza od pozwanego J. G. na rzecz powoda kwotę 80,96 zł tytułem kosztów procesu z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty,

V.zasądza od pozwanej B. G. na rzecz powoda kwotę 119,58 zł tytułem kosztów procesu z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty,

VI.orzeka, że w stosunku do pozwanej B. G. wyrok jest zaoczny,

VII.w stosunku do pozwanej B. G. wyrokowi w pkt I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

sędzia Ewa Oknińska

Sygn. akt I C 1207/21

Uzasadnienie pkt I, II wyroku

Powód (...) w M. wniósł o zasądzenie od pozwanych J. G. i B. G. kwoty 110.725,37 zł, na którą składała się kwota:

a)  79.197,32 zł tytułem niespłaconego kapitału,

b)  24.294,94 zł tytułem naliczonych i niespłaconych odsetek umownych,

c)  209,94 zł tytułem niespłaconych kosztów postępowania i egzekucji,

d)  7.023,17 zł tytułem odsetek karnych naliczonych od dnia 22.09.2020 r. do 08.07.2021 r.

Ponadto powód wniósł o zasądzenie odsetek w wysokości dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia 9 lipca 2021 r. do dnia zapłaty od kwoty 79.197,32 zł.

Nadto, wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów procesu na podstawie norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa prawnego.

W uzasadnieniu powód wskazał, że między stronami zawarta została w dniu 9 listopada 2007 r. umowa kredytu konsumenckiego hipotecznego o numerze (...). W dniu 10 października 2014 r. została zawarta umowa ugody, z uwagi na zadłużenie pozwanych w spłacie kredytu. Zgodnie z postanowieniami ugody, bank zawiesił postępowanie egzekucyjne. Powód podał, iż pozwani uznali istnienie roszczenia. Z uwagi na brak pełnej realizacji warunków umowy, bank wystąpił do komornika o podjęcie zawieszonego postępowania. Strona powodowa podniosła, że komornik sądowy przy Sądzie Rejonowym w P. w dniu 20.10.2019 r. wystosował pismo do wierzyciela oddalające wniosek o podjęcie zawieszonego postępowania egzekucyjnego, nie przesyłając bankowego tytułu egzekucyjnego, który został utracony. Z uwagi na zmianę przepisów, nie było możliwym otrzymanie tytułu wykonawczego, wobec czego koniecznym jest złożenie niniejszego pozwu. Powód podniósł, iż z uwagi na zawartą ugodę doszło do przerwania biegu przedawnienia. Wskazał, iż wypowiedzenie umowy ugody zostało dokonane przez czynność podjęcia zawieszonego postępowania przed komornikiem sądowym w P., które zostało umorzone w dniu 20 listopada 2019 r. (pozew k. 4-5v., pismo z dnia 21 grudnia 2021 r. – k. 41- 41 v.).

W dniu 31 grudnia 2021 r. doszło do połączenia (...) w M. jako banku przejmowanego ze (...) Bankiem w W. jako bankiem przejmującym (vide: Centralna Informacja Krajowego Rejestru Sądowego).

W odpowiedzi na pozew pozwany J. G. wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o orzeczenie o kosztach postępowania wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwany wskazał, że wystąpienie do komornika z wnioskiem o wszczęcie postępowania egzekucyjnego, który został oddalony, nie mogło przerwać przedawnienia przedmiotowego roszczenia. Podał, że nie jest mu znany sposób wyliczenia dochodzonej kwoty w kontekście dokonywanych przez niego spłat. Powód nie rozwiązał z nim umowy ugody oraz nie wzywał do spłaty jakichkolwiek kwot. Pozwany podniósł, że umowa kredytowa była dla niego wysoce krzywdząca i nie spełniała wymogów prawidłowego redagowania umów konsumenckich. Powód nie przedstawił wyliczeń w jaki sposób zarachował uiszczone kwoty. Wykorzystał jego trudną sytuację finansową i narzucił warunki ugody. Kwoty wskazane w § 1 ugody zostały jednostronnie wpisane przez powoda, wyliczeń w tym zakresie nie przedstawiono. W jego ocenie, działania powoda były nieprofesjonalne i dotknięte wadami i błędami, które mogą wpłynąć na nieważność zarówno umowy kredytowej, jak i umowy ugody. Pozwany podkreślił, że powód sam narzucił mu pewne rozwiązania i warunki umowne, jak też prowadził działania zmierzające do wyegzekwowania kwot, w tylko sobie znanej wysokości (odpowiedź na pozew k. 138-139).

Pozwana B. G. złożyła w dniu 23 stycznia 2023 r. odpowiedź na pozew. Zarządzeniem tut. Sądu z dnia 27 stycznia 2023 r. zobowiązano pozwaną do uzupełnienia braków pisma z dnia 23.01.2023r. przez złożenie odpisu pisma wraz z odpisem załączników – w terminie tygodniowym pod rygorem zwrotu pisma (zarządzenie z dn. 27.01.2023r. k. 221). W dniu 11 kwietnia 2023 r. zwrócono pozwanej odpowiedź na pozew wobec nieuzupełnienia braków tego pisma (zawiadomienie k. 240).

W piśmie z dnia 19 kwietnia 2023 r. powód wskazał, że odsetki w kwocie 24.294,94 zł stanowią sumę:

- odsetek naliczonych od kapitału niezapadłego w okresie od daty udzielenia kredytu do dnia wypowiedzenia umowy (wg stopy redyskontowej weksli),

- odsetek zapadłych naliczanych od kapitału zaległego począwszy od dnia 31 grudnia 2018 r. do dnia 08 lipca 2021 r. ,

Ponadto powód wskazał, że kapitał zaległy od dnia 31 grudnia 2018 r. do dnia złożenie pozwu wynosił 79.197,32 zł.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 9 listopada 2007 r. pozwani zawarli z Bankiem Spółdzielczym w M. umowę o kredyt konsumpcyjny hipoteczny nr (...) na kwotę 450.000,00 zł na okres od 9 listopada 2007 r. do 31 października 2017 r. (pkt 1), z przeznaczeniem na potrzeby własne oraz prowadzonej działalności gospodarczej – spółki cywilnej (...). Wypłata kredytu miała nastąpić w transzach – po ustanowieniu zabezpieczeń, o których mowa w pkt 10 umowy (pkt 2). Kredytobiorcy zobowiązali się dokonać spłaty w 120 ratach miesięcznych, płatnych do ostatniego dnia każdego miesiąca, przy czym raty w miesiącach od listopada do kwietnia każdego roku po 200 zł każda, a raty w miesiącach od maja do października po 7.300 zł każda (pkt 4). Kredyt był oprocentowany wg zmiennej stopy procentowej. Oprocentowanie kredytu stanowiła stopa redyskontowa weksli przyjmowana od banków do redyskonta przez NBP ustalana przez Radę Polityki Pieniężnej plus 5,50 pkt procentowych marży i w dniu zawarcia umowy wynosiła 10,50% w stosunku rocznym, z tym zastrzeżeniem, że oprocentowanie nie mogło być niższe niż 9%. Wysokość ustalonego oprocentowania mogła ulec podwyższeniu lub zmniejszeniu w przypadku zmiany stóp oprocentowania NBP, zmiany poziomu rezerw obowiązkowych ustalanych przez Radę Polityki Pieniężnej i obwieszczanych przez Prezesa NBP, zmiany wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych oraz zmiany ceny środków finansowych na rynku międzybankowym (pkt 6). Prawne zabezpieczenie spłaty kredytu stanowiła hipoteka łączna kaucyjna do wysokości 675.000,00 zł na nieruchomościach Kw (...) i Kw (...), położonych przy ul. (...) w R., cesja praw z polisy ubezpieczenia budynku oraz weksel in blanco (pkt 10). Bank pobierał od kredytobiorców jednorazową prowizję w wysokości 2% od kwoty przyznanego kredytu. W przypadku niespłacenia przez kredytobiorcę kredytu w terminie, niespłacona kwota miała zostać przeksięgowana na rachunek zaległy /przeterminowany/. Bank miał naliczyć i pobrać odsetki dodatkowo zgodnie z przepisami obowiązującymi w BS. W przypadku niespłacenia odsetek w ciągu 14 dni od terminu umownego, BS miało traktować jako utratę zdolności kredytowej (pkt 12). Bank mógł wypowiedzieć całość lub część kredytu m.in. w przypadku zagrożenia terminowej spłaty kredytu i odsetek, na skutek utraty zdolności kredytowej, pozostawania kredytobiorcy w zwłoce z zapłatą raty kredytu lub odsetek (pkt 16.1 ppkt 1 i 2). Okres wypowiedzenia wynosił 30 dni, a w przypadku zagrożenia upadłości kredytobiorcy – 7 dni (pkt 16.2).

Pismem z dnia 13 stycznia 2012 r. bank wypowiedział umowę kredytu. W powyższym piśmie wskazał, że zadłużenie z tytułu kredytu na dzień 13 stycznia 2012 r. wynosi:

- kapitał niezapadły 269.400 zł,

- raty zapadłe 4.597,32 zł,

- odsetki zapadłe 5.364,51 zł,

- raty wymagalne w okresie wypowiedzenia – 200 zł,

- odsetki wymagalne w okresie wypowiedzenia – 2.345,87 zł.

- koszty upomnienia – 50 zł.

W dniu 10 kwietnia 2012 r. powód złożył wniosek o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu z dnia 06 kwietnia 2012 r. przeciwko pozwanym. W uzasadnieniu wskazał, że udzielił pozwanym kredyt na podstawie umowy nr (...) z dnia 09 listopada 2007 r. Wobec niespłacenia kredytu bank wystawił bankowy tytuł egzekucyjny.

Sąd Rejonowy w Piszu postanowieniem z dnia 12 czerwca 2012 r. nadal klauzulę wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu z dnia 06 kwietnia 2012 r. wystawionemu przez (...) w M. przeciwko pozwani, na podstawie którego pozwani byli zobowiązani solidarnie wobec powoda do zapłaty;

- 274.197,32 zł - niespłacony kredyt,

-13.198,71 zł – odsetki zapadłe do dnia 05 kwietnia 2012 r.,

- 50 zł - koszty upomnień,

- dalszych należnych odsetek od należności głównej

(dowód: akta sprawy Sądu Rejonowego w Piszu, sygn. akt I Co 348/12 - umowa o kredyt konsumpcyjny hipoteczny k. 6-6v., wniosek o nadanie klauzuli wykonalności - k. 2, wypowiedzenie umowy – k. 8)

W dniu 21 czerwca 2012 r. powód złożył wniosek o przeprowadzenie egzekucji przeciwko pozwanym.

W dniu 7 sierpnia 2012 r. komornik sądowy przy (...) zawiadomił, że została wszczęta przeciwko J. G. i B. G. egzekucja z nieruchomości, położonej w R., objętej Kw (...), na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności. Ponadto komornik zawiadomił o wszczęciu egzekucji z nieruchomości, objętej księgą wieczystą Kw Nr (...).

W dniu 1 października 2012 r. powód przesłał pełnomocnikowi dłużnika J. G. projekt ugody. W wiadomości e-mailowej 07 października 2014 r. pełnomocnik dłużnika wskazał, że w zasadzie akceptuje treść ugody. Musi się upewnić czy przeciwko jego mocodawcy toczą się inne postępowania egzekucyjne.

W dniu 10 października 2014 r. strony zawarły umowę ugody, na mocy której strony uzgodniły, że pozwani posiadają na dzień zawarcia ugody, zadłużenie z tytułu niespłaconego kapitału w wysokości 274.197,32 zł oraz odsetek w kwocie 119.369,00 zł, wynikającego z umowy o kredyt konsumpcyjny hipoteczny nr (...). Zgodnie z § 2 bank zawiesił postępowanie egzekucyjne oraz ustalił warunki spłaty istniejącego zadłużenia. Z ogólnej kwoty odsetek dłużnik miał spłacić 70.000 zł najpóźniej w dniu podpisania ugody. Część odsetek w wysokości 18.593,00 zł miała zostać zawieszona, a następnie umorzona przez bank po dokonaniu terminowej spłaty całości zadłużenia. Pozostałe odsetki zapadłe oraz bieżące, miały być płatne miesięcznie w kwotach nie niższych niż 500 zł do końca każdego miesiąca. Spłatę zaległego kapitału rozłożono na pięć rocznych rat w kwocie:

- I rata 25.000 zł płatna do 31 października 2015 r.,

- II rata 50.000 zł płatna do 31 października 2016 r.,

- III rata 55.000 zł płatna do 31 października 2017 r.,

- IV rata 65.000 zł, płatna do 31 października 2018 r.,

- V rata 79.197,32 zł płatna do 31 października 2019 r.

Oprocentowanie stałe zadłużenia kredytowego z tytułu niespłaconego kapitału ustalono na poziomie 12% w skali roku. W § 4 umowy ugody zastrzeżono, że w przypadku niezrealizowania niniejszej ugody przez dłużnika, bank był uprawniony do rozwiązania niniejszej ugody bez wypowiedzenia w trybie natychmiastowym oraz wszczęcia egzekucji. Zgodnie z § 5 umowy, w przypadku rozwiązania ugody, na zasadach określonych w § 4 ugody, stają się ponownie w pełni obowiązujące, zasady rozliczenia zadłużenia kredytowego, wynikającego z umowy kredytowej z dnia 9 listopada 2007 r. zmienionej aneksem z dnia 30.10.2009 r., a ponadto bank uprawniony był do podjęcia postępowania egzekucyjnego.

Powód złożył w dniu 24 października 2014 r., wniosek o zawieszenie postępowania z nieruchomości Kw (...) i Kw (...). Postanowieniem z dnia 17 listopada 2014 r. zawieszono postępowanie egzekucyjne.

Pismem z dnia 9 grudnia 2015 r., powód wniósł o podjęcie postępowania egzekucyjnego ze względu na niedotrzymanie warunków ugody. Postanowieniem z dnia 8 stycznia 2016 r. podjęto postępowanie egzekucyjne.

W dniu 25 stycznia 2016 r. powód złożył wniosek o zawieszenie postępowania egzekucyjnego z nieruchomości Kw (...) i Kw (...) w związku z wywiązaniem się przez pozwanych z warunków ugody. Postanowieniem z dnia 11 lutego 2016 r. zawieszono postępowanie egzekucyjne.

Postanowieniem z dnia 28 grudnia 2018 r. umorzono postępowanie egzekucyjne. Stwierdzono, iż postępowanie umorzyło się z mocy prawa zgodnie z art. 823 k.p.c.

Pismem z dnia 20.12.2019 r. oraz pismem złożonym w dniu 13.01.2020 r. powód zwrócił się do komornika sądowego przy (...) W. M. o zwrot tytułu wykonawczego. W odpowiedzi na powyższe, Komornik pismem z dnia 16.01.2020 r. poinformował powoda, iż ww. tytuł wykonawczy wraz z postanowieniem z dnia 28.12.2018r. omyłkowo został przesłany na adres pełnomocnika dłużnika.

Pełnomocnik dłużnika, w piśmie z dnia 30 stycznia 2020r. poinformował komornika, że z posiadanych przez niego dokumentów nie wynika, aby otrzymał rzeczony tytuł wykonawczy.

(dowód: e-mail – k. 183, umowa ugody z dn. 10.10.2014r. k. 11-11v, akta egzekucyjne, sygn. (...) – wniosek o przeprowadzenie egzekucji k. 1, zawiadomienia o wszczęciu egzekucji k. 31, 40, wniosek o zawieszenie egzekucji k. 248, postanowienie o zawieszeniu postępowania k. 249, wniosek k. 261, postanowienie k. 262, wniosek o zawieszenie postępowania egzekucyjnego k. 266, postanowienie k. 267, postanowienie o umorzeniu postępowania egzekucyjnego k. 272, wniosek o przesłanie tytułu wykonawczego k. 280-280v., ostateczny wniosek o przesłanie tytułu wykonawczego k. 285-285v., pismo komornika k. 288, pismo w sprawie prośby o zwrot tytułu wykonawczego k. 290)

Powód w dniu 18 sierpnia 2020 r. wniósł o ponowne wydanie tytułu wykonawczego w zamian za utracony. Postanowieniem Sądu Rejonowego w Piszu z dnia 11 stycznia 2021 r. oddalono powyższy wniosek w stosunku do J. G.. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że z uwagi na uchylenie art. 96 ust. 3 ustawy prawo bankowe, od dnia 27 listopada 2015 r. bank nie można nadać klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu. Postanowieniem z dnia 18 marca 2021 r. oddalono zażalenie powoda.

(dowód: dokumenty z akt sprawy (...) –wniosek – k. 3-4, postanowienie z dnia 11 stycznia 2021 r. z uzasadnieniem - k. 37-38, postanowienie z dnia 18 marca 2021 r. – k 51)

Na nieruchomości, stanowiącej własność pozwanego, objętej księgą wieczystą Kw nr (...) oraz na nieruchomości, stanowiącej współwłasność pozwanych, objętej księgą wieczystą Kw nr (...) - ustanowiona jest hipoteka umowna łączna kaucyjna do kwoty 675.000 zł tytułem zabezpieczenia spłaty kredytu konsumpcyjnego hipotecznego udzielonego umową (...) z dnia 09.11.2007 r.

(dowód: treść księgi wieczystej KW nr (...) k. 164-174, treść księgi wieczystej KW nr (...) k. 175-182)

Sąd zważył, co następuje:

W świetle ustalonych okoliczności faktycznych sprawy powództwo zasługiwało na uwzględnienie w części.

Pozwana B. G. nie stawiła się na rozprawę i nie złożyła wyjaśnień ustnie lub na piśmie, wobec czego Sąd w stosunku do pozwanej wydał wyrok zaoczny (art. 339 § 1 i 340 k.p.c.).

Sąd ustalił stan faktyczny w oparciu o twierdzenia powoda zawarte w pozwie oraz w oparciu o przedłożone przez niego dokumenty i dokumenty znajdujące się w aktach spraw (...),(...), (...).

Zgromadzone w aktach dokumenty wskazują, że pozwani nie wywiązali się z obowiązku spłaty udzielonego kredytu. W konsekwencji umowa kredytu została wypowiedziana a wierzytelność powoda w stosunku do pozwanych stała się w całości wymagalna. Na podstawie tytułu wykonawczego, stanowiącego bankowy tytuł egzekucyjny, zaopatrzony w klauzulę wykonalności, komornik prowadził postępowanie egzekucyjne. Następnie strony zawarły ugodę, w związku z czym powód wystąpił z wnioskiem o zawieszenie postępowania egzekucyjnego. Postępowanie w sprawie egzekucyjnej było dwukrotnie zawieszone. W postępowaniu egzekucyjnym doszło do utraty tytułu wykonawczego. Z uwagi na zmianę przepisów ustawy Prawo bankowe, powód utracił możliwość uzyskania ponownego tytułu wykonawczego w miejsce utraconego.

Odnosząc się do zasadności roszczenia, wskazać należy, że strony łączyła umowa kredytu. Z treści łączącej strony umowy wynika, że Bank mógł wypowiedzieć umowę w przypadku nieterminowej spłaty kredytu. Z dowodów w postaci wypowiedzenia umowy kredytu wynika, że pozwani zaprzestali regularnie spłacać kredyt. Zatem istniały podstawy do wypowiedzenia umowy przez bank, gdyż pozwani nie dotrzymali warunków spłacania rat w terminie.

W przedmiotowej sprawie pozwany ogólnikowo wskazywał na wady umowy i ugody, zarzucał narzucenie warunków ugody i rażące naruszenie interesów konsumenta. Kryterium oceny decydującym o uznaniu klauzuli za niedozwoloną jest ukształtowanie praw i obowiązków konsumenta w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszające jego interesy. Uznanie konkretnej klauzuli umownej za niedozwolone postanowienie umowne wymaga więc stwierdzenia łącznego wystąpienia obu przesłanek: sprzeczności z dobrymi obyczajami oraz rażącego naruszenia interesów konsumenta. Pozwany zaś poza ogólnikowymi stwierdzeniami, nie sprecyzował w sposób konkretny powyższych zarzutów i nie poparł go żadnymi dowodami. Pomimo otrzymanego wezwania do Sądu celem przesłuchania, nie stawił się na rozprawę. Zresztą pozwani środki z kredytu przeznaczyli nie tylko na potrzeby własne, ale także na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

W ocenie Sądu pozwani dobrowolnie zawarli z bankiem umowę kredytu. Pozwany zaś nie wykazał, aby pozostawał w błędzie co do czynności prawnej w postaci zawarcia ugody. Projekt ugody został przesłany jego profesjonalnemu pełnomocnikowi, który zaakceptował jej treść i nie wnosił zastrzeżeń. Istotne jest również to, że pozwani na żadnym etapie nie złożyli oświadczenia o uchyleniu się od skutków prawnych oświadczenia woli w terminie przewidzianym w art. 88 k.c. Ponadto pozwany nie wykazał, by w dacie zawarcia umowy ugody był w stanie wyłączającym świadome albo swobodne powzięcie decyzji i wyrażenie woli, czy też by zachodziła inna wada oświadczenia woli.

W niniejszej sprawie pozwany zakwestionował wysokość dochodzonego roszczenia. Zgodnie z art. 6 k.c. obowiązkiem banku jest wykazanie wysokości zadłużenia.

Powód dochodzi kwoty 79.197,32 zł z tytułu kapitału. Z ugody zawartej między stronami wynika, że była to ostatnia rata kapitału, a termin zapłaty przypadał do dnia 31 października 2019 r. Pozwani nie wykazali, aby dokonali spłaty powyższej kwoty. Z tych przyczyn Sąd zasądził od pozwanych na rzecz powoda kwotę n 79.197,32 zł tytułem niespłaconego kapitału.

W niniejszej sprawie powód oprócz kwoty z tytułu kapitału żądał zapłaty odsetek:

- umownych w kwocie 24.294.94 zł (w piśmie z dnia 19 kwietnia 2023 r. powód wskazał, że powyższa kwota stanowi sumę: odsetek naliczonych od kapitału niezapadłego w okresie od daty udzielenia kredytu do dnia wypowiedzenia umowy (wg stopy redyskontowej weksli), odsetek zapadłych naliczanych od kapitału zaległego począwszy od dnia 31 grudnia 2018 r. do dnia 08 lipca 2021 r.)

- odsetek karnych w kwocie 7.023,17 zł tytułem odsetek karnych naliczonych od dnia 22.09.2020 r. do 08.07.2021 r.

Pozwany w odpowiedzi na pozew zakwestionował wyliczenia powoda. Powód zobowiązany do złożenia wyliczenia odsetek, złożył wydruki z kartoteki (vide: k. 259-281) i wyliczenie (k. 314), na podstawie których nie sposób zweryfikować wysokości zadłużenia z tytułu odsetek.

Z treści ugody zawartej w dniu 10 października 2014 r. wynikało, że na ten dzień pozwani posiadali zadłużenie z tytułu niespłaconego kapitału w wysokości 274.197,32 zł oraz odsetek w kwocie 119.369,00 zł, wynikającego z umowy o kredyt konsumpcyjny hipoteczny nr (...). Zgodnie z § 2 z ogólnej kwoty odsetek pozwani mieli spłacić 70.000 zł najpóźniej w dniu podpisania ugody. Część odsetek w wysokości 18.593,00 zł miała zostać zawieszona, a następnie umorzona przez bank po dokonaniu terminowej spłaty całości zadłużenia. Pozostałe odsetki zapadłe oraz bieżące, miały być płatne miesięcznie w kwotach nie niższych niż 500 zł do końca każdego miesiąca. Spłatę zaległego kapitału rozłożono na pięć rocznych rat w kwocie.

Zgodnie z § 5 umowy, w przypadku rozwiązania ugody, na zasadach określonych w § 4 ugody, stawały się ponownie w pełni obowiązujące, zasady rozliczenia zadłużenia kredytowego, wynikającego z umowy kredytowej z dnia 9 listopada 2007 r. zmienionej aneksem z dnia 30.10.2009 r. W niniejszej sprawie bank nie złożył rozliczenia z którego w sposób nie budzący wątpliwości wynikałaby należna kwota odsetek umownych. Z przedstawionego rozliczenia nie wynika wg jakiego oprocentowania bank naliczał odsetki. Ponadto bank nie złożył do akt aneksu do umowy z dnia 30 października 2009 r., którym stronę zmieniły umowę. Sąd nie miał możliwości ustalenia, czy strony w aneksie nie dokonały zmian w zakresie oprocentowania zaległości. Zatem w tym zakresie powództwo podlegało oddaleniu.

Sąd zasądził odsetki ustawowe za opóźnienie w wysokości 3.523,74 zł od kwoty kapitału (79.197,32 zł) za okres od dnia 22 września 2020 r. do dnia 08 lipca 2021 r. zgodnie z art. 481 § 1 i 2 k.c. Powód w niniejszej sprawie dochodził odsetek karnych w kwocie 7.023,17 zł. Jednakże nie wykazał dokumentami (nie złożył aneksu), aby strony w inny sposób oznaczyły odsetki.

W niniejszej sprawie powód dochodził od pozwanych zwrotu kosztów w kwocie 209,94 zł. Sąd oddalił powództwo w tym zakresie. Podkreślenia wymaga to, że aby wywołać skutek w postaci obciążenia pozwanych kosztami czynności banku, powinny mieć one charakter celowy. Powód zaś nie wykazał czego dotyczą powyższe koszty. Jeżeli koszty dotyczą innych postępowań sądowych czy egzekucyjnych, wówczas koszty rozliczane są w tych innych postępowaniach.

W świetle art. 118 k.c. jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi sześć lat, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata. Jednakże koniec terminu przedawnienia przypada na ostatni dzień roku kalendarzowego, chyba że termin przedawnienia jest krótszy niż dwa lata.

Zatem na podstawie art. 118 k.c. termin przedawnienia dla roszczenia banku wynosi 3 lata. W przedmiotowej sprawie nie doszło do przedawnienia roszczenia, nie upłynął bowiem okres 3 lat od daty umorzenia postępowania egzekucyjnego. Wskazać bowiem należy, że powód w dniu 21 czerwca 2012 r. złożył wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego. Następnie w dniu 10 października 2014 r. strony zawarły ugodę, na podstawie której pozwani uznali zadłużenie z tytułu umowy kredytu. Postępowanie egzekucyjne zostało umorzone w dniu 28 grudnia 2018 r. Powód złożył w dniu 10 września 2021 r. pozew. Nie budzi wątpliwości, że wszczęcie postępowania egzekucyjnego powoduje przerwanie biegu przedawnienia roszczenia wynikającego z przedmiotowego nakazu zapłaty. Taki skutek wywołuje także złożenie wniosku do Sądu o nadanie klauzuli wykonalności, zawarcie ugody przez strony. Zgodnie z regulacją art. 124 k.c.: po każdym przerwaniu przedawnienia biegnie ono na nowo ( § 1). W razie przerwania przedawnienia przez czynność w postępowaniu przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym albo przez wszczęcie mediacji, przedawnienie nie biegnie na nowo, dopóki postępowanie to nie zostanie zakończone (§ 2). Zatem przez cały czas trwania postępowania egzekucyjnego (...) nie rozpoczął się na nowo bieg przedawnienia. Ponadto zgodnie bowiem z treścią art. 77 ustawy o księgach wieczystych i hipotece (t.j., Dz.U. z 2023 r. poz. 146) przedawnienie wierzytelności zabezpieczonej hipoteką nie narusza uprawnienia wierzyciela hipotecznego do uzyskania zaspokojenia z nieruchomości obciążonej.

Mając na względzie wszystkie powyższe okoliczności, Sąd na podstawie powołanych przepisów i art. 69 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. prawo bankowe, zasądził od pozwanych na rzecz powoda kwotę 82.721.06 zł, na którą składa się: 79.197,32 zł tytułem kapitału i 3.523,74 zł tytułem odsetek ustawowych za opóźnienie.

Nadto od kwoty kapitału tj. od kwoty 79.197, 32 zł na podstawie art. 481 k.c. zasądzono ustawowe odsetki za opóźnienie od dnia 09 lipca 2021 r. do dnia zapłaty. W pozostałym zakresie oddalono powództwo (pkt I i II wyroku).

sędzia Ewa Oknińska