Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Olsztynie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 grudnia 2022 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	Sędzia Wojciech Wacław
Protokolant:	starszy sekretarz sądowy Justyna Szubring

po rozpoznaniu w dniu 28 grudnia 2022 r. w Olsztynie

na rozprawie

sprawy z powództwa D. K.

przeciwko (...) przy ulicy (...) w S.

o uchylenie uchwały wspólnoty mieszkaniowej

I.  oddala powództwo,

II.  zasądza od powódki na rzecz pozwanego kwotę 377 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

I C 1372/21

UZASADNIENIE

Powódka D. K. wniosła o uchylenie uchwały nr (...) pozwanej (...) przy ulicy (...) w S. podjętej w trybie mieszanym.

Na uzasadnienie swego żądania wskazała iż jest właścicielem wyodrębnionego lokalu nr (...) w budynku przy ul. (...) w S.

Na zebraniu w dniu 11 listopada 2021 r. Wspólnota Mieszkaniowa wymienionej nieruchomości podjęła uchwałę nr (...) w sprawie wyboru Zarządu Wspólnoty. Zgodnie z przyjętym Statutem Wspólnoty Mieszkaniowej Zarząd Wspólnoty jest zobowiązany do przesłania każdemu z członków wspólnoty zawiadomienia o którym jest mowa w art. 32 ustawy o własności lokali. Zawiadomienie to winno być dokonane na piśmie przynajmniej na tydzień przed terminem zebrania (statut wspólnoty zakłada okres dwutygodniowy) z podaniem jednocześnie informacji o dniu, godzinie, miejscu i porządku obrad.

Dodatkowo, zgodnie z art. 32 ust. 2 ustawy o własności lokali, w wypadku zamierzonej zmiany we wzajemnych prawach i obowiązkach właścicieli lokali, z uwagi na obowiązek wskazania treści takiej zmiany, uzasadnione jest dołączenie do przesyłanego zawiadomienia projektów odpowiednich uchwał.

Powyższy proces organizacji zebrania wspólnoty nie miał miejsca i w związku z brakiem pisemnego zawiadomienia powódka nie uczestniczyła w zebraniu jak również nie mogła ustanowić swojego pełnomocnika.

W wyniku takiego działania w dokumentach złożonych przez Zarząd Wspólnoty (B. L. (1) i D. L.) do Zarządcy, którym jest (...) sp. z o.o. w S. ul. (...) w dniu 17 listopada br. wpłynęła jedynie uchwała nr (...) wraz z listą do głosowania, bez protokołu z zebrania, który by potwierdził prawidłowość zwołania zebrania, listy obecności, pisemnych pełnomocnictw lokali nr (...), odnotowanych treści podjętych uchwał i wyniku głosowania. Z treści uchwały nr (...) wynika jednoznacznie, że była ona podjęta na zebraniu, gdzie protokolantem zebrania była T. G., a przewodniczącym zebrania B. L. (1).

Nie jest prawdą, że przedmiotowa uchwała podjęta została w drodze indywidualnego zbierania głosów, bowiem w ocenie powódki została podjęta częściowo na zebraniu w dniu 11 listopada 2021 i częściowo w drodze indywidualnego zbierania głosów, jak wynika z zapisu w treści uchwały nr (...).

W dniu 22 listopada 2021 r. członek Zarządu B. L. (1) przesłała drogą elektroniczną do Zarządcy (...) (...) upoważnienie lokalu nr (...) do głosowania oraz notatkę ze „spotkania" z dnia 11 listopada 2021 r. Z treści e-maila także wynika, że w dniu 11.11.2021 r. o godz. 10 odbyło się zebranie wspólnoty podczas którego została podjęta przedmiotowa uchwała (nr (...)).

Pełnomocnictwo właściciela lokalu nr (...) nie jest właściwe (brakuje numeru dowodu osobistego osoby udzielającej Pani A. F. i przyjmującej pełnomocnictwo T. S.). Z treści owego pełnomocnictwa wynika też, że T. S. może reprezentować na zebraniach Wspólnoty

Mieszkaniowej oraz głosować nad uchwałami w porządku zebrań w zawiadomieniach o zebraniu).

Protokolant zebrania T. G. jak również przewodniczący

zebrania wspólnoty B. L. (1) nie zwróciły uwagi na niezachowaną formę

szczególnej dla udzielenia pełnomocnictwa, które może skutkować jego nieważnością.

Oznacza to, że osoba dokonująca czynności prawnej w imieniu mocodawcy działa bez umocowania. W wyniku tak niejasnych okoliczności powódka domniemywa, że w dniu 11 listopada 2021 r. T. S. wzięła udział w głosowaniu bez stosownego pełnomocnictwa.

Następnie 24 listopada br. wpłynęło także drogą elektroniczną do Zarządcy ((...) (...) z o.o.) od członka Zarządu B. L. (1) kolejne pełnomocnictwo współwłaściciela lokalu nr (...) do reprezentowania w sprawach wspólnoty. Z treści pełnomocnictwa wynikalo, że B. N. (1) udziela pełnomocnictwa A. B. do reprezentowania w sprawach wspólnoty, nie ma natomiast żadnej wzmianki, którego lokalu dotyczy pełnomocnictwo i na jakiej podstawie zostało ono udzielone (w księgach wieczystych (...) (...) (...) właścicielem lokalu nr (...) są A. i L. G.). W tym przypadku także zachodzi domniemanie, że w dniu 11.11.2021 r. Pani A. B. wzięła udział w głosowaniu bez stosownego pełnomocnictwa.

W związku z rażącymi uchybieniami przy sposobie zorganizowania i prowadzenia zebrania w dniu 11 listopada 2021 r., podczas którego została podjęta uchwała nr (...), narusza ona zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną oraz narusza interesy właściciela. Wykonując obowiązki protokolanta i przewodniczącego zebrania, należy spełniać swoje obowiązki z należytą starannością, której tu zabrakło. Złożenie niekompletnych dokumentów (jedynie uchwały nr (...) wraz z listą do głosowania) do Zarządcy w dniu 17.11.2021 r.

bez pisemnych pełnomocnictw lokali nr (...), protokołu z zebrania, który by potwierdził prawidłowość zwołania zebrania, listy obecności, odnotowanych treści podjętych uchwał wyniki głosowania, następnie dosyłanie drogą elektroniczną dokumentów w dniu 22 i 24 listopada do Zarządcy tj. brakujących pełnomocnictw, „tworzenie" notatki ze spotkania z dn. 11 listopada 2021 r. z uwagi na tak dużą rozpiętość czasową przy zbieraniu dokumentów świadczy o niedochowaniu należytej staranności i znacznej winie w postaci niedbalstwa.

W ocenie powódki uchwała nr (...) jest sprzeczna z zasadami funkcjonowania wspólnoty, jakie zostały przyjęte w statucie lub jakie wynikają z przepisów prawa.

W tym stanie rzeczy wniesienie pozwu jest konieczne i uzasadnione.

W odpowiedzi na pozew pozwana Wspólnota wniosła o oddalenie powództwa, podnosząc, iż w dniu 11 listopada 2021r. o godzinie 10.00 mieszkańcy budynku przy ul. (...) spotkali się w celu omówienia bieżących spraw dotyczących Wspólnoty. Na zebraniu stawili się osobiście S. S. (1), D. L., B. L. (2), T. G., M. C., K. S.. W imieniu B. N. (2) przybyła A. B., A. T. S.. O zebraniu część członków Wspólnoty została zawiadomiona przez członka zarządu Wspólnoty - B. L. (1), ci zobowiązali się przekazać informację pozostałym. Powódka miała otrzymać informację o spotkaniu od drugiego z członków zarządu Wspólnoty - B. K. (B. K. jest córką Powódki, wspólnie zamieszkuje w lokalu nr (...), córka często występowała w imieniu matki na zebraniach).

Na spotkaniu zostały poruszone kwestie przechowywania dokumentacji Wspólnoty, ogrzewania, usterki dachu, porządku w piwnicy oraz wokół budynku, rozliczenia projektu unijnego dotyczącego pomp ciepła. Podczas dyskusji został zgłoszony wniosek o powołanie trzeciego członka zarządu. Większość członków Wspólnoty wytypowała na tę funkcję D. L.. W związku z nieobecnością dwóch osób postanowiono podjąć uchwałę w tym przedmiocie większością głosów, częściowo na wskazanym zebraniu oraz w drodze indywidualnego zbierania głosów.

W dniu 12.11.2021r. B. L. (1) i D. L. udali się do mieszkania nr (...) w celu poinformowania Powódki oraz B. K. o przebiegu zebrania i odebrania głosu w sprawie uchwały, jednak powódka nie chciała rozmawiać. Kolejnego dnia, została podjęta kolejna próba rozmowy, lecz Powódka odmówiła oddania głosu. Druga z nieobecnych osób oddała głos za przyjęciem uchwały.

Uchwałą nr (...) właściciele lokali postanowili, iż zarząd Wspólnoty Mieszkaniowej (...) przy ul. (...) będzie składał się z 3 osób — B. K., B. L. (1) i D. L..

Za przyjęciem uchwały głosowało 86% udziałów tj. właściciele lokalu nr (...), przeciw uchwale głosowało 0% udziałów, wstrzymało się od głosowania 14% udziałów.

Co do braku pisemnego zawiadomienia Powódki o organizowanym zebraniu oraz o braku dołączenia projektu przedmiotowej uchwały pozwana podniosła, iż zgodnie z art. 30 ust. pkt 3 ustawy o własności lokali Zarząd lub zarządca, któremu zarząd nieruchomością wspólną powierzono w sposób określony w art. 18 ust. a, jest obowiązany zwoływać zebranie ogółu właścicieli lokali co najmniej raz w roku, nie później niż w pierwszym kwartale każdego roku.

Spotkanie członków Wspólnoty nie miało jednak charakteru „zebrania rocznego", natomiast, a nikt z członków Wspólnoty nie wnosił sprzeciwu co do formy przeprowadzonego spotkania.

Oprócz zawiadomienia przez córkę, podejmowane były dwukrotnie próby poinformowania Powódki o przebiegu spotkania oraz prośby o oddanie głosu.

Co do kwestii niedołączenia projektu uchwały dotyczącej wyboru członków zarządu pozwana wskazała, iż inicjatywa w tym przedmiocie wynikła dopiero w czasie trwania spotkania.

W kwestii braku dołączenia dokumentów do uchwały nr (...) oraz listy właścicieli lokali z oddanymi głosami tj. protokołu z zebrania, listy obecności, pisemnych pełnomocnictw lokali nr (...), odnotowanych treści uchwał i wyników głosowania podniesiono, iż Wspólnota Mieszkaniowa załączyła notatkę ze spotkania z dnia 11.11.2021r. oraz udzielone pełnomocnictwa.

Uchwała nie została podjęta wyłącznie na zebraniu, bowiem w uchwale nr (...) stwierdzone zostało, iż uchwała została podjęta większością głosów częściowo na zebraniu i częściowo w drodze indywidualnego zbierania głosów przez Pozwaną. Wspólnota liczy 9 członków — 7 z nich było obecnych na zebraniu osobiście lub przez pełnomocnika, natomiast 2 były nieobecne — Pozwana oraz B. L. (2), który następnego dnia z inicjatywy członków Zarządu Wspólnoty został powiadomiony o przebiegu spotkania oraz został poproszony o zajęcie stanowiska w przedmiocie podjęcia uchwały.

Jego głos na liście właścicieli lokali z oddanymi głosami oraz próba uzyskania głosu od Powódki świadczy, iż uchwała została podjęta częściowo na zebraniu oraz w drodze indywidualnego zbierania głosów.

Co do nieprawidłowości w udzielonych przez dwóch członków Wspólnoty pełnomocnictw - przepisy kodeksu cywilnego nie regulują obowiązku zawarcia w udzielanym pełnomocnictwie elementów takich jak numer dowodu osobistego. Niezrozumiałym jest także dla Pozwanej zarzut niezachowania formy szczególnej tego pełnomocnictwa, skoro udzielone upoważnienie w treści „udzielam pełnomocnictwa (...) do reprezentowania mnie na zebraniach Wspólnoty Mieszkaniowej oraz głosowania w moim imieniu nad uchwałami wymienionymi w porządku zebrań w Zawiadomieniach o zebraniu (bezterminowo)" oznacza, udzielenie pełnomocnictwa rodzajowego — do dokonywania czynności przekraczających zwykły zarząd we wspólnocie mieszkaniowej.

Udzielenie pełnomocnictwa szczególnego — do dokonania konkretnej czynności jest w tej sytuacji przywilejem a nie obowiązkiem.

Wątpliwym jest również podważanie pełnomocnictwa właściciela nr 4, bowiem niezaktualizowany wpis w księdze wieczystej nie jest przesłanką dyskwalifikującą ważność głosu.

Zarzuty formalne mogą stanowić podstawę uchylenia uchwały właścicieli lokali tylko wówczas, gdy zarzucana wadliwość miała lub mogła mieć wpływ na treść uchwały.

Powódka wskazała na uchybienia, które w jej ocenie wystąpiły w związku z podejmowaną uchwałą nr (...), nie podjęła jednak próby określenia w jaki sposób powyższe zarzuty formalne miały wpływ na treść uchwały. Wszyscy członkowie Wspólnoty, mimo niezachowania formy pisemnej zawiadomienia jak przy corocznych zebraniach, zostali powiadomieni o spotkaniu o czym świadczy liczna frekwencja.

Wątpliwe jest podnoszenie też przez Powódkę braku dokumentów w kartotekach administratora, bowiem najistotniejsza część z nich została przesłana. Ogół właścicieli zagłosował pozytywnie za podjęciem przedmiotowej uchwały, natomiast jedyną osobą wstrzymującą się od głosu była Powódka. (odpow. na pozew)

Sąd ustalił i zważył co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Bezspornym w sprawie jest, iż w roku 2021 pozwana wspólnota podjęła uchwałę (...) wskazaną w pozwie i odpowiedzi na pozew, której to treść odzwierciedla kopia jak na k. 14-15 akt sprawy.

Formułując przy tym żądanie uchylenia przedmiotowej uchwały, powódka sformułowała wobec niej zarzuty, zarówno dotyczące uchybień w zakresie przeprowadzenia zebrania oraz głosowania, jak też naruszenia określonej ustawą procedury przewidzianej art. 32 ust 2 Ustawy o własności lokali, nakazującej podanie w zawiadomieniu o zebraniu członków w razie zamierzonej zmiany we wzajemnych prawach i obowiązkach właścicieli treści tejże zmiany.

Powódka w pozwie zarzuciła zatem następujące błędy w organizacji zebrania wspólnoty:

- brak pisemnego zawiadomienia, o którym mowa w art. 32 ustawy o własności lokali wraz z projektem uchwały,

- brak przesłania administratorowi ( Towarzystwu Budownictwa (...) Sp. z o.o.) protokołu z zebrania, listy obecności, pisemnych pełnomocnictw lokali nr (...), odnotowanych treści uchwał i wyników głosowania do uchwały nr (...) i listy do głosowania,

- niepodjęcie częściowego głosowania w formie indywidualnego zbierania głosów oraz nieskuteczność udzielonych pełnomocnictw.

W ocenie powódki bowiem brak zawiadomienia i zamieszczenia w zawiadomieniu wzmiankowanej informacji spowodował po jej stronie przede wszystkim niemożność uczestniczenia w zebraniu, jak również niemożność ustanowienia pełnomocnika, zaś sama uchwała w jej ocenie została podjęta faktycznie w trybie mieszanym tj. częściowo na zebraniu, częściowo zaś w trybie indywidulanego zbierania głosów.

W pierwszej przy tym kolejności i dla porządku wskazać należy, iż okoliczności faktyczne sprawy dla jej rozstrzygnięcia istotne, takie jak treść uchwały, przebieg samego zebrania, sposób i faktyczny sposób zebrania głosów, czy fakt braku pisemnego powiadomienia powódki (jak i zawiadomienia innych członków wspólnoty bez zachowania tej formy) o zaplanowanym na 11 listopada 2021 r. zebraniu były pomiędzy stronami niesporne.

Strony natomiast w istocie (co stanowiło oś sporu w niniejszej sprawie) spierały się nie tyle co do prawnomaterialnej oceny treści uchwały, w kontekście możliwości przypisania jej określonych skutków dla wspólnoty oraz dla jej poszczególnych członków, ile co do oceny wpływu trybu i sposobu w jakim uchwała została podjęta na fakt jej uchwalenia, czy też na jej taką a nie inną jej treść.

Odnosząc się do samej treści uchwały, tu w pierwszej kolejności wskazać należy, iż podstawą uchylenia uchwały wspólnoty w trybie art. 25 ustawy o własności lokali jest jej sprzeczność z przepisami prawa lub z umową właścicieli lokali, bądź naruszenie zasad prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną lub inny sposób naruszenia interesów któregokolwiek spośród właścicieli lokali.

W ocenie sądu zebrany w sprawie materiał dowodowy, a właściwie niesporne pomiędzy stronami okoliczności, dają podstawy dla uznania, iż zaskarżona uchwała pod wspomniany przepis nie podpada, co wymaga szczegółowego odniesienia się do jej treści, a przede wszystkim do trybu i sposobu jej podjęcia w kontekście formułowanych wobec niej zarzutów.

W ocenie Sądu jednakże treść oraz charakter tejże uchwały, a także tryb i sposób jej podjęcia, wbrew stanowisku powódki, nie mogły skutkować jej uchyleniem.

Sąd przy tym w pierwszej kolejności i z urzędu poddał ocenie treść samej uchwały w kontekście ewentualnego naruszenia interesu powódki lub naruszenia zasad prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną, którego to naruszenia Sąd się w sprawie nie dopatrzył.

Poszerzenie bowiem grona członków zarządu poprzez dokooptowanie doń jednej dodatkowej osoby, z założenia negatywnych skutków zarówno dla wspólnoty jak i jej poszczególnych członków nie niesie, co jawi się oczywistym.

Nie ulega bowiem wątpliwości, iż taka ilość członków zarządu pozwala na zachowanie niezbędnej decyzyjności wspólnoty, zważywszy na zasadę dwuosobowej reprezentacji wspólnoty przy jej zarządzie kilkuosobowym, oraz możliwość wzajemnego zastępowania się przy podejmowaniu bieżących działań w imieniu wspólnoty.

Jakkolwiek też pełnomocnik w powódki w swych zeznaniach pisemnych wskazał na obecne trudności czy niedogodności w zakresie porozumienia się pomiędzy członkami zarządu przy podejmowaniu bieżących decyzji w imieniu wspólnoty, jednakże powyższe samo przez się, nawet jeśli post factum miałoby miejsce, nie może przesądzać o wadliwości uchwały.

Ta bowiem jest wyrazem zbiorowej nieprzymuszonej woli „udziałowej” większości członków wspólnoty co do tego, kogo należy powołać do zarządu i nie jest rzeczą Sądu arbitralna, całościowa i wiążąca dla wspólnoty ocena przydatności określonej osoby w zarządzie, bo po temu istnieją inne instrumenty kontrolne. Poszczególni członkowie zarządu odpowiadają bowiem za swoje działania i zaniechania przed wspólnotą i mogą być w sposób wiążący kolejną uchwałą wspólnoty odwołani (niezależnie od innych rodzajów ich odpowiedzialności np. odszkodowawczej lub karnej ).

W razie zaś braku działania zarządu lub oczywistego jego działania na szkodę wspólnoty, może być przez Sąd wyznaczony w innym już trybie zarządca przymusowy.

Inną rzeczą jest to, czy rzeczywisty brak powiadomienia powódki o zebraniu i brak informacji o powiększeniu składu zarządu, mógł skutkować sam przez się możliwością i koniecznością uchylenia uchwały, bowiem prawdą jest, iż statut wspólnoty taki wymóg przewiduje.

Oceniając jednakże kwestię dotyczącą braku informacji o planowanym poddaniu pod głosowanie zaskarżonej uchwały jako forsowanego przez stronę uchybienia skutkującego możliwością jej uchylenia, to tu wartym jest jedynie powtórzenie obszernie przytoczonego w tej mierze w odpowiedzi na pozew orzecznictwa dotyczącego powinności wykazania w toku procesu o uchylenie uchwały tego, że ewentualne uchybienie co najmniej mogło mieć realny wpływ na jej podjęcie lub jej treść.

Powyższemu powódka jednakże w toku niniejszego postępowania dowodowo nie sprostała, choć jak się wydaje, jeśli taki wpływ realnie by istniał, wykazanie powyższego np. zeznaniami członków wspólnoty, (którzy nawet poniewczasie mogliby potwierdzić ewentualny brak akceptacji dla uchwały bądź to podczas zebrania, bądź to w czasie odbierania podpisów w ramach głosowania obiegiem) - nie nastręczało procesowych trudności.

Przeciwnie, jak wynika z zeznań przesłuchanych na rozprawie w dniu 28 września 2022 r. świadków oraz stron, zostało potwierdzone, iż ten przejaw zbiorowej woli większości członków wspólnoty nie był dotknięty wadą w postaci choćby tkwienia w błędzie przy ocenie faktów (okoliczności) stanowiących przesłankę oddania takiego a nie innego głosu i brak jest podstaw, by w tym zakresie zeznaniom tym wiary odmówić.

Faktycznie zaś twierdzenia (czy domniemania ) co do innego przebiegu zebrania i dalszego głosowania w razie obecności na nim powódki, bądź obecności jej pełnomocnika, mają w realiach sprawy i jej stanie dowodowym jedynie spekulatywny charakter, bez wykazania tu właściwego powiązania przyczynowo skutkowego.

Warto jedynie wskazać, iż ostatnia uchwała Sądu Najwyższego - III CZP 59/19 z dnia 27-02-2020 dotycząca skutków niezapewnienia wszystkim właścicielom lokali udziału w głosowaniu nad uchwałą podejmowaną w trybie indywidualnego zbierania głosów dotyczyła stanu faktycznego dalece odbiegającego od okoliczności sprawy niniejszej, bowiem odnosiła się do sytuacji zbierania głosów jedynie w trybie „obiegowym” i to drogą mailową. Tam też telefonowano jedynie do niektórych właścicieli lokali z prośbą o poparcie uchwały, następnie przesyłano tym osobom e-maile zawierające projekty uchwał wraz z kartą do głosowania i prośbą o jej wypełnienie , a korespondencja e-mailowa nie została skierowana do wszystkich właścicieli.

Z jednej strony jest to zatem sytuacja dalece odległa od tu zastanej, z drugiej zaś potwierdza konieczność wykazania określonych związków uchybień z treścią uchwały, co jedynie wzmacnia przedstawioną wcześniej argumentację.

Odnosząc się w dalszej kolejności do sygnalizowanych w pozwie braków w pełnomocnictwie – tu możnaby faktycznie mieć istotne zastrzeżenie co do pełnomocnictwa udzielonego w imieniu właścicieli (właściciela) lokalu nr (...), skoro faktycznie (co Sąd sprawdzał przed wyrokowaniem w aktualnym dostępie do zapisów w księgach wieczystych), w księdze tego lokalu figurują nadal osoby, jak wynika w bezspornych okoliczności sprawy nieżyjące.

Bez uporządkowania zatem i uaktualnienia zapisów w księdze wieczystej lokalu co do rzeczywistego spadkobiercy (może to być np. osoba obca jako spadkobierca testamentowy ) lub bez pozyskania miarodajnego dokumentu co do następstwa prawnego po właścicielach, niemożliwym było zatem przypisanie wiążącego głosu temu lokalowi.

Powyższa okoliczność nie może jednak przesądzać o wadliwości ustalenia, że uchwała została podjęta większością, skoro oba zakwestionowane w pozwie głosy tj. co do lokalu (...) jak i lokalu nr (...) mają łączną „wagę ułamkową” równą 23/100 (11/100 + 12/100).

Nawet zatem, jeśli tych głosów nie brać by zgodnie z twierdzeniami powódki w rachubę, to przeprowadzona tak symulacja prowadzi do tego samego końcowego rezultatu głosowania w postaci „większościowego” przyjęcia uchwały. (86/100 – 23/100 = 63/100).

Niezależnie od tego, warto jedynie zauważyć, że twierdzenia i ocena powódki, co do konieczności podania numerów dowodów tożsamości mocodawcy i pełnomocnika jako warunku prawnomaterialnej skuteczności pełnomocnictwa, nie znajdują oparcia w przepisach, co najwyżej takie podanie może stanowić swoisty przejaw „dobrej praktyki”, co nie wpływa jednak na ważność pełnomocnictwa jako takiego.

Forsowanie zaś tego wymogu w każdej sytuacji (np. w razie oczywistej, osobistej znajomości prowadzącego zebranie ze zgłaszającymi się osobami, o czym mowa w odpowiedzi na pozew) byłoby nadmiernym w tych konkretnych warunkach formalizmem.

Końcowo należy jedynie wskazać, iż samo oddanie administratorowi niepełnej dokumentacji (nawet jeśli do powyższego by doszło), nie stanowi odrębnej podstawy uchylenia, co najwyżej może stanowić przejaw niepełnego, bądź „opóźnionego” obiegu dokumentacji pomiędzy wspólnotą a administratorem, nie wpływający na wadliwość uchwały jako taką.

Zauważyć tu jedynie należy, iż kluczowym dla zarządcy, a właściwie administratora wspólnoty, jest poinformowanie o treści uchwały o zmianie składu zarządu wspólnoty, natomiast administrator nie jest obowiązany ani uprawniony do wiążącej kontroli i weryfikacji wyników głosowania wspólnotowego.

Stąd też wskazywany w pozwie „brak wymaganej staranności” w tym zakresie jako podstawa uchylenia uchwały jest tu chybiony.

W tym stanie rzeczy powództwo należało oddalić jak w pkt I o kosztach procesu orzekając po myśli art. 98 i 108 kpc jak w pkt II wyroku.