Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Olsztynie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 marca 2025 r.

Sąd Okręgowy w (...) I Wydział Cywilny

w składzie następującym: Przewodniczący sędzia Rafał Kubicki

Protokolant sekretarz sądowy Piotr Ruciński

po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2025 r. w (...) na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank (...) S.A. w W.

przeciwko T. K. i P. K.

o zapłatę

I.  oddala powództwo,

II.  zasądza od powoda (...) Bank (...) S.A. w W. solidarnie na rzecz pozwanych: T. K. i P. K. kwotę 10 817 zł (dziesięć tysięcy osiemset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu z ustawowymi odsetkami za opóźnienie za okres od dnia uprawomocnienia się tego orzeczenia do dnia zapłaty.

sędzia Rafał Kubicki

Sygn. akt: I C 1872/24

UZASADNIENIE

(...) Bank (...) S.A. w W. w dniu
31.10.2024 r. pozwem skierowanym przeciwko T. K. i P. K. wniósł o:

I.  zasądzenie solidarnie od pozwanych na rzecz powoda kwoty 333.000 zł
z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 6.08.2024 r. do dnia zapłaty, tytułem zwrotu świadczenia w postaci kapitału kredytu wypłaconego stronie pozwanej (jako świadczenia nienależnego) z tytułu rozliczenia nieważności bądź bezskuteczności umowy (...) z dnia 28.03.2011 r.,

ewentualnie, o zasądzenie kwoty w częściach równych, tj. po 166.500 zł od każdego
z nich, z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 6.08.2024 r. do dnia zapłaty,

II.  zasądzenie solidarnie od strony pozwanej na rzecz powoda zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych,

III.  w związku z toczącym się postępowaniem w sprawie z powództwa kredytobiorców o uznanie umowy za trwale bezskuteczną (nieważną), na podstawie art. 177 § 1 pkt 1 k.p.c. zawieszenie postępowania w niniejszej sprawie do czasu prawomocnego zakończenia sprawy prowadzonej przed Sądem Apelacyjnym w Białymstoku pod sygn. akt: (...).

W uzasadnieniu powód wskazał, że na podstawie umowy kredytu hipotecznego nr (...)11- (...) z 28.03.2011 r. udostępnił stronie pozwanej środki pieniężne w kwocie 333.000 zł. W treści umowy zawarto liczne odesłania do waluty denominacji, przede wszystkim – kwota kredytu została podana w (...). Wysokość spłat uzależniona była od zmieniającego się kursu (...). W związku
z zakwestionowaniem mechanizmu denominacji jako zawierającego w swej konstrukcji niedozwolone postanowienia umowne, strona pozwana wystąpiła przeciwko bankowi
z powództwem, w ramach którego podniosła zarzut nieważności umowy. Sąd pierwszej instancji ustalił nieistnienie stosunku prawnego wynikającego z umowy kredytu nr (...)11- (...). Wobec tego, że na podstawie zakwestionowanej umowy strony dokonywały wzajemnie przysporzeń na swoją rzecz, zaktualizowało się roszczenie banku o zwrot przysporzenia dokonanego na rzecz kredytobiorców
w kwotach objętych żądaniem pozwu, odpowiadających wartości udostępnionego kapitału oraz dodatkowego świadczenia ustalonego drogą waloryzacji sądowej.

W odpowiedzi na pozew pozwani:

- wnieśli o oddalenie powództwa w całości,

- uznali co do zasady roszczenie powoda o zwrot na jego rzecz kwoty 333.000 zł, wypłaconej w wykonaniu nieważnej umowy kredytu oraz zgłosili zarzut potrącenia,
a także oświadczyli, że dokonali potrącenia z wierzytelności powoda dochodzonej
w niniejszej sprawie w kwocie 333.000 zł z wzajemnymi wierzytelnościami o zwrot świadczeń w ramach wykonywania nieważnej umowy w łącznej kwocie 400.263,46 zł (należności główne oraz odsetki),

- wnieśli o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

Na rozprawie w dniu 20 marca 2025 r. pełnomocnik powoda cofnął wniosek
o zawieszenie postępowania w związku z prawomocnym zakończeniem postępowania w sprawie z powództwa kredytobiorców o uznanie umowy za trwale bezskuteczną (nieważną), prowadzonej przed Sądem Apelacyjnym w Białymstoku pod sygn. akt:
(...).

Fakty istotne dla rozstrzygnięcia

Porównanie pozwu i odpowiedzi na pozew prowadzi do wniosku, że fakty nie są sporne. Obie strony opierały się na przebiegu i ustaleniach procesu prowadzonego przez Sąd Okręgowy w (...) pod sygnaturą akt (...) – w którym zapadł wyrok częściowo uwzględniający powództwo, zmieniony w drugiej instancji na wyrok
w całości uwzględniający – ustalający nieważność umowy kredytu. Ponieważ ustalenia te zostały uznane za prawidłowe przez Sąd Apelacyjny w Białymstoku pod sygnaturą akt (...), można je uznać za ustalone również w niniejszym procesie.

W dniu 28.03.2011 r. T. K. i P. K. zawarli
z poprzednikiem prawnym powoda (...) Bank (...) S.A. w G. umowę o kredyt mieszkaniowy N. – H. nr (...)11- (...), na podstawie której bank zobowiązał się oddać do dyspozycji kredytobiorców kwotę 365.000 zł
z przeznaczeniem na zakup domu na rynku pierwotnym. Dnia 4 lipca 2013 r. strony zawarły aneks nr (...) do umowy, na mocy którego zmniejszono kwotę udzielonego kredytu do wysokości 333.000 zł. Zawarcie kredytu poprzedzało złożenie wniosku,
w którym to kredytobiorcy wnioskowali o kwotę kredytu 390.000 zł przy wskazanej walucie (...), zaś walutę spłaty i uruchomienia kredytu – PLN. Umowa składała się
z 2 części: Część Szczególna Umowy ( (...)) i Część Ogólna Umowy ( (...)). Na mocy § 1 ust. 1 (...) udzielono powodom kredytu w kwocie 365.000 zł. Zastrzeżono, że ostateczna wysokość zobowiązania kredytobiorcy do spłaty, wyrażona w (...), określona zostanie po wypłacie całej kwoty kredytu i po przeliczeniach na tę walutę po kursie jej kupna, zgodnie z Tabelą kursów obowiązującą w banku w dniach
i momentach poszczególnych uruchomień środków. Okres kredytowania został ustalony od 28.03.2011 r. do 15.03.2041 r. (§ 1 ust. 3 (...)), oprocentowanie kredytu wynosiło 3,88 % p.a. i było zmienne (§ 1 ust. 4 (...)), marża banku w dniu udzielenia kredytu wynosiła 3,7% (§ 1 ust. 5 (...)). Prowizja za udzielenie kredytu została ustalona na 7.300 zł (§ 2 ust. 1.1 (...)). Na zabezpieczenie spłaty kredytu została ustanowiona hipoteka do kwoty 584.000 zł (§ 3 ust. I (...)), ponadto cesja na rzecz banku praw z umowy ubezpieczenia nieruchomości od ognia i innych zdarzeń losowych potwierdzona przez ubezpieczyciela (§ 3 ust. 2 (...)). Zasady uruchomienia kredytu określał § 4 (...) oraz § 12 (...). I tak, § 4 ust. 1 stanowił, że uruchomienie pierwszej transzy kredytu nastąpi nie później niż w ciągu 5 dni od daty spełnienia przez kredytobiorcę warunków uruchomienia, określonych w ust. 5. Walutą uruchomienia kredytu była waluta PLN. Spłata kredytu miała następować zgodnie z harmonogramem spłat, w równych ratach kapitałowo-odsetkowych (§ 5 (...)). W części ogólnej umowy ( (...)) w § 1 ust. 1 postanowiono, że kredyt mieszkaniowy N.-H. jest udzielany w złotych. Umowa przewidywała nadto, że w przypadku kredytu indeksowanego do waluty obcej: Kwota udzielonego kredytu określona została w (...) w złotych, z zastrzeżeniem, że kwota ta jest indeksowana do waluty obcej na zasadach, określonych w pkt 2; zobowiązanie kredytobiorcy do spłaty wyrażone było
w walucie obcej, do jakiej kredyt miał być indeksowany, a ostateczna wysokość tego zobowiązania, miała zostać określona po wypłacie całej kwoty kredytu oraz po przeliczeniach na walutę po kursie kupna danej waluty, zgodnie z Tabelą kursów obowiązującą w Banku w dniach i momentach poszczególnych uruchomień środków; na wysokość kwoty zobowiązania Kredytobiorcy oraz wysokość raty kapitałowo-odsetkowej, miały mieć wpływ zmiany kursów walut oraz zmiany spreadu walutowego w trakcie okresu kredytowania, tj. różne kursy w dniach kolejnych wypłat transz; ryzyko związane ze zmianą kursu waluty oraz zmianą wysokości spreadu walutowego miał ponosić kredytobiorca z uwzględnieniem w szczególności § 16 ust. 3 i 4 oraz § 25 ust. 6; Tabele kursów oraz informacje o wysokości spreadów walutowych były udostępniane poprzez zamieszczenie na stronie internetowej Banku, wywieszane na tablicy ogłoszeń w Banku oraz na życzenie klienta miały być podawane telefonicznie lub mailem (§ 1 ust. 2 pkt 1-5 (...)). W części ogólnej umowy wskazano także, że oprocentowanie kredytu ustalane jest według zmiennej stopy procentowej, stanowiącej sumę odpowiedniej stopy bazowej oraz marży Banku (§ 2 ust. 1 (...)). Stopa bazowa odpowiada obowiązującej w ostatnim dniu roboczym przed dniem uruchomienia środków stawce (...) w przypadku kredytów indeksowanych do USD lub (...)
(§ 2 ust. 2 pkt 3 (...)). Ustalona w ten sposób stopa bazowa obowiązywała do przedostatniego dnia włącznie 3-miesięcznego okresu obrachunkowego rozumianego jako okres kolejnych 3 miesięcy (§ 2 ust. 3 (...)). W zakresie marży umowa przewidywała, że ulega ona obniżeniu o 1,00 p.p. po ustanowieniu docelowego zabezpieczenia spłaty kredytu (§ 1 ust. 6 (...), 3 ust. 1 (...)). Zgodnie z § 4 ust. 3 (...), w przypadku kredytów indeksowanych do waluty obcej, o których mowa w ust. 2 pkt 3 i 4, do przeliczeń aktualnego salda kredytu na PLN miał mieć zastosowanie średni kurs NBP dla danej waluty, aktualny na ostatni dzień roboczy danego miesiąca. Całkowity koszt kredytu mógł ulec zmianie m.in. w przypadku zmiany kursów walut oraz zmiany wysokości spreadów walutowych (§ 6 ust. 2 pkt 6 i 7 (...)). Postanowiono nadto, że w przypadku kredytów indeksowanego do waluty obcej, uruchomienie środków następuje w złotych lub w walucie do jakiej kredyt jest indeksowany,
z zastrzeżeniem, że warunki są zgodne z warunkami transakcji, dotyczącymi waluty oraz celu kredytowania. W przypadku, gdyby kredytobiorca wybrał opcję uruchomienia w walucie indeksacji wszystkie transze kredytu miały być uruchamiane w walucie do jakiej kredyt jest indeksowany. Uruchomienie środków miało nastąpić na rachunek walutowy w banku bądź w formie przelewu na wskazany przez kredytobiorcę rachunek, na obowiązujących w banku zasadach wykonania przelewów w obrocie dewizowym.
W takich wypadkach kredytobiorca zobowiązany był do wpłaty depozytu w kwocie 300 zł, na wskazany w (...) rachunek obsługi kredytu w PLN, na poczet rozliczenia kosztów przelewu w obrocie dewizowym przez bank beneficjenta. Kwota depozytu miała być zablokowana do momentu rozliczenia kosztów przelewu przez bank.
W przypadku kredytu indeksowanego, gdy przyznana kwota kredytu, na skutek różnic kursowych, okazałaby się na dzień uruchomienia kredytu kwotą: 1. przewyższającą kwotę wymaganą do realizacji celu określonego w (...), bank miał uruchomić środki
w wysokości stanowiącej równowartość w walucie kredytu kwoty niezbędnej do realizacji tego celu oraz miał dokonać obniżenia salda kredytu o kwotę niewykorzystaną, 2. niewystarczającą do realizacji celu mieszkaniowego określonego w (...), kredytobiorca zobowiązany był przed uruchomieniem kredytu do zbilansowania inwestycji ze środków własnych lub ze środków przeznaczonych na dowolny cel. W § 16 ust. 4 (...) wskazano, że w przypadku wypłat w złotych, kwota transzy po wypłaceniu miała być przeliczana przez Bank na walutę, do jakiej kredyt jest indeksowany, według kursu kupna tej waluty, zgodnie z Tabelą kursów obowiązującą
w Banku w dniu i w momencie wypłaty środków. Po wypłacie każdej transzy bank miał wysyłać do kredytobiorcy harmonogram spłat informujący o kwocie wypłaconego kredytu w walucie do jakiej indeksowany był kredyt oraz o wysokości raty kapitałowo-odsetkowej (§ 16 (...)). W przypadku kredytu indeksowanego do waluty obcej harmonogram spłat kredytu wyrażony był w walucie do jakiej kredyt był indeksowany. Spłata mogła następować w złotych lub w zadeklarowanej przez kredytobiorcę walucie kredytu, wskazanej w (...) poprzez dokonanie wpłaty środków gotówką w kasie banku lub przelewem z rachunku osobistego. W dniu wymagalności, określonym
w harmonogramie spłat, bank pobiera środki wyłącznie w wysokości należnej bankowi kwoty, która w całości pokryje przypadającą na ten dzień kwotę raty kredytu wraz
z odsetkami ze złotowego rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego jeżeli spłata następuje w złotych bądź z rachunku walutowego kredytobiorcy jeżeli spłata następuje w walucie obcej. W przypadku spłaty kredytu w złotych, spłata miała następować
w równowartości kwot wyrażonych w walucie obcej, przy czym do przeliczeń wysokości rat kapitałowo-odsetkowych spłacanego kredytu miał być zastosowany kurs sprzedaży danej waluty według Tabeli kursów obowiązującej w Banku w dniu i w momencie spłaty. Natomiast spłata zaległej raty lub odsetek była wykonywana z datą wpływu środków, przy czym w przypadku kredytów indeksowanych, spłacanych w złotych
w równowartości kwot wyrażonych w walucie obcej, do przeliczeń spłacanej zaległej kwoty, miał być zastosowany kurs sprzedaży danej waluty wg Tabeli kursów, obowiązującej w Banku w dniu i w momencie spłaty. W przypadku wskazania przez kredytobiorcę waluty kredytu jako waluty spłaty i dokonania wpłaty na rachunek osobisty lub obsługi kredytu w złotych z dyspozycją na spłatę raty, bank nie zrealizowałby tej dyspozycji jako niezgodnej z umową. W przypadku deklaracji spłaty
w walucie kredytu, gdy klient dokonuje wpłaty gotówki bezpośrednio na rachunek walutowy obsługi kredytu wpłaty miały być przyjmowane w oddziałach i placówkach banku. Operacje w walutach obcych nie obejmowały bilonu (§ 19 pkt 1-6). W § 23 ust. 3 pkt 5 wskazano, że w przypadku kredytu indeksowanego, gdy wcześniejsza spłata kredytu następuje w złotych w równowartości kwot wyrażonych w walucie obcej, do przeliczeń kwot spłacanych przed terminem, miał być stosowany kurs sprzedaży danej waluty wg pierwszej Tabeli kursów obowiązującej w Banku w dniu spłaty, określonym w dyspozycji o wcześniejszej spłacie. Zgodnie z § 31 (...) wszystkie zmiany umowy mogły być dokonywane na piśmie, w formie aneksu pod rygorem nieważności umowy, z wyłączeniem m.in. zmiany oprocentowania kredytu, stawek opłat i prowizji, wysokości oprocentowania dla zadłużenia przeterminowanego. Tabela kursów nie została zdefiniowana w (...) ani w (...).

Wyrokiem z 23.01.2025 r. ((...)) Sąd Apelacyjny w Białymstoku:

I.  uchylił zaskarżony wyrok i umorzył postępowanie w zakresie żądania zasądzenia kwoty 236 507,39 złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia
7 sierpnia 2021r. do dnia 6 sierpnia 2024r.;

II.  zmienił zaskarżony wyrok:

1.  w punkcie I. w ten sposób, że:

a) ustalił, że Umowa (...) o kredyt mieszkaniowy (...), zawarta 28 marca 2011 roku w O. pomiędzy powodami P. K. i T. K. a (...) Bank (...) S.A. z siedzibą w G. (poprzednikiem prawnym pozwanego) - jest nieważna,

b) zasądził od pozwanego (...) Bank (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powodów P. K. i T. K. kwotę 67 263,46 złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 7 sierpnia 2021 roku do dnia zapłaty,

c) zasądził od pozwanego (...) Bank (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powodów P. K. i T. K. kwotę 21 487,96 CHF wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 7 sierpnia 2021 roku do dnia zapłaty;

2. zmienił zaskarżony wyrok w punkcie V. w ten sposób, że tytułem zwrotu kosztów procesu zasądził od pozwanego na rzecz powodów kwotę 13.792,70 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 30 stycznia 2024 r. do dnia zapłaty;

III. uchylił zaskarżony wyrok w punkcie II. i III.;

IV. oddalił apelację w pozostałej części;

V. zasądził od pozwanego na rzecz powodów kwotę 9.100 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia zasądzającego te koszty do dnia zapłaty.

Dodatkowego ustalenia wymagały więc tylko fakty zaistniałe później. Otóż bezsporne jest, że:

1)  pismami z 28.06.2024 r. powód wezwał stronę pozwaną do zapłaty należności
w kwocie 333.000 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie. Wezwania zostały doręczone pozwanym w dniu 3.07.2024 r. (k. 32-35),

2)  pozew w tej sprawie doręczono T. K. w dniu 6.12.2024 r. oraz P. K. w dniu 9.12.2024 r. (k. 45),

3)  pismem z 7.01.2025 r. pozwani skierowali do powoda oświadczenie
o potrąceniu (k. 52).

Rozważania

Sąd pominął na podstawie art. 235 ² § 1 pkt 2 k.p.c. wniosek strony powodowej o dopuszczenie dowodu z przesłuchania pozwanych jako nieistotny dla rozstrzygnięcia, bowiem zakres bezspornych twierdzeń faktycznych stron oraz zgromadzone w sprawie dowody w postaci dokumentów pozwalają w pełni na dokonanie prawidłowego rozpoznania niniejszej sprawy.

Na gruncie niniejszej sprawy powództwo (roszczenie o zapłatę) nie zasługiwało na uwzględnienie. Zgodnie z teorią dwóch kondykcji wyrażoną m.in. w uchwale SN
z 16.02.2021r. (III CZP 11/20, OSNC 2021, nr 6, poz. 40), w razie nieważności umowy kredytu dokonywane przez kredytobiorcę płatności, mające stanowić spłatę wykorzystanego kredytu, są świadczeniami nienależnymi, podobnie jak świadczeniem nienależnym jest w takiej sytuacji wypłata środków pieniężnych przez bank. To oznacza, że strona nieważnego stosunku prawnego może skorzystać z potrącenia. Wierzytelności o zwrot spełnionych świadczeń, wynikające z nieważnej umowy kredytu, są już bezsporne jako istniejące w danej po obu stronach wysokości.

W ocenie Sądu pozwani skutecznie dokonali potrącenia, a następnie złożyli zarzut potrącenia swojej wierzytelności z tytułu spłat rat kapitałowo–odsetkowych
w wykonaniu nieważnej umowy w kwotach 303.770,85 zł (należność główna objęta pozwem w sprawie (...) Sądu Okręgowego w (...)) oraz 96.492,61 zł (odsetki za opóźnienie od tej wierzytelności) z wierzytelnością banku o zwrot wypłaconego kapitału w kwocie 333.000 zł. Celem zarzutu potrącenia jest zgłoszenie twierdzenia, że na skutek zdarzenia w postaci złożenia oświadczenia o potrąceniu doszło do umorzenia wzajemnych wierzytelności do wysokości wierzytelności niższej. Skuteczność tego twierdzenia uzależniona jest od spełnienia przesłanek formalnych
i materialnych. Do pierwszych zalicza się udowodnienie, że oświadczenie o potrąceniu zostało złożone w sposób pozwalający na dotarcie do adresata, zgłoszenie zarzutu potrącenia w procesie w wymaganym terminie i w wymaganej formie w postępowaniu, w którym zarzut taki jest dopuszczalny. Do przesłanek materialnych należy zaliczyć przeze wszystkim wykazanie, że pozwanemu przysługiwała wierzytelność wzajemna, która została potrącona. Nadto, przepis art. 498 k.c. przewiduje kilka przesłanek potrącenia ustawowego, których spełnienie umożliwia zastosowanie tej instytucji. Są nimi: wzajemność wierzytelności (tzn. dłużnik jest jednocześnie wierzycielem swojego wierzyciela i odwrotnie), jednorodzajowość świadczeń, wymagalność obu wierzytelności oraz możliwość dochodzenia ich przed sądem. Niespełnienie przesłanek formalnych powoduje pominięcie twierdzenia o potrąceniu i nierozpoznanie zarzutu. Niespełnienie przesłanek materialnych skutkuje nieuwzględnieniem żądania oddalenia powództwa z powodu wygaśnięcia wierzytelności powoda (M. M. [w:] A. A., P. P., M. R., M. S., E. S., M. M., Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz aktualizowany. Tom I. Art. 1-477(16), LEX/el. 2022, art. 203(1).

Mając powyższe na uwadze, wobec spełnienia przez pozwanych przesłanek formalnych zarzutu potrącenia poprzez dołączenie materialnoprawnego oświadczenia o potrąceniu przesłanym za pośrednictwem poczty elektronicznej oraz potwierdzeniem otrzymania oświadczenia przez pełnomocnika powoda (k. 100), jak również przesłanek materialnych poprzez wykazanie, że przysługiwała im wierzytelność wzajemna, należało uznać, że doszło do umorzenia wzajemnych wierzytelności stron do kwoty 333.000 zł.

Wymaga szczególnego podkreślenia, że na rozprawie (protokół k. 100) powód podtrzymał powództwo mimo dokonanego przez pozwanych potrącenia, nie formułując w istocie żadnych zarzutów wobec potrącenia – ani formalnych, ani merytorycznych.

Z tego względu żądanie powoda polegało oddaleniu – punkt I. sentencji wyroku na podstawie art. 410 § 2 k.c. w zw. z art. 405 k.c. i art. 498 § 2 k.c.

II. W punkcie II. wyroku Sąd orzekł o kosztach procesu na podstawie art. 98 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw
i celowej obrony (koszty procesu). W przedmiotowej sprawie nie można przyjąć celowości dochodzenia od pozwanych zwrotu kapitału na drodze sądowej. Pozwani jeszcze przed uprawomocnieniem się wyroku stwierdzającego nieważność umowy kredytu dążyli do rozliczenia się z bankiem, czemu dali wyraz kierując do powoda wezwanie do zapłaty, a następnie oświadczenie o potrąceniu wierzytelności wzajemnych. Mimo to powód, bezpodstawnie, podtrzymał żądanie pozwu i z żądaniem tym nie mógł się utrzymać.

Strona pozwana poniosła koszty zastępstwa procesowego wg norm przepisanych w kwocie 10.817 zł (stawka minimalna wynagrodzenia adwokackiego właściwa dla danej wartości przedmiotu sporu i opłata od pełnomocnictwa procesowego). Postanowieniem z 27.03.2025 r. Sąd sprostował oczywistą omyłkę pisarską w punkcie II wyroku z 27.03.2025 r. zastępując wpisaną w wyroku kwotę
„11 817 zł” prawidłową kwotą „10 817 zł”.

sędzia Rafał Kubicki