Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Olsztynie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 40/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

D. P. (1)

w dniu 14 października 2019r. w miejscowości B., gm. D. działając z zamiarem bezpośrednim pozbawienia życia L. F., poprzez zadanie 11 ciosów nożem w klatkę piersiową oraz kończyny, usiłował doprowadzić do śmierci wymienionej pokrzywdzonej, powodując: 2 rany kłute przedniej powierzchni klatki piersiowej z obustronna odmą opłucnową, ogniskowym uszkodzeniem obu płuc, uszkodzeniem przepony oraz złamania III lewego żebra i wyrostka mieczykowatego mostka, 3 rany kłuto- cięte lewego barku i ramienia, 2 rany cięte prawego przedramienia z uszkodzeniem mięśni oraz prawej tętnicy łokciowej i prawego nerwu łokciowego, 2 rany kłute tylnej powierzchni lewego uda oraz 2 rany kłute lewego podudzia z uszkodzeniem mięśni i lewego nerwu strzałkowego, czego konsekwencją było wystąpienie cech wstrząsu krwotocznego oraz ostra niewydolność oddechowa, skutkiem czego było spowodowanie ciężkiego uszczerbku na zdrowi pod postacią choroby realnie zagrażającej życiu, lecz zamierzonego skutku nie osiągnął z uwagi na postawę obronną pokrzywdzonej, interwencję osób trzecich oraz udzielenie pomocy medycznej L. F., tj. o czyn z art.13 § 1 k.k. w zw. z art. 148 § 1 k.k. w zb. z art.156 § 1 pkt 2 k.k. w zw. z art.11 § 2 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony D. P. (1), urodzony (...), posiada wykształcenie zawodowe, przed zatrzymaniem pracował w fabryce mebli w D., od około dwudziestu siedmiu lat żył w konkubinacie z L. F., z którą ma dwoje dorosłych już dzieci, tj. syna D. oraz córkę I.. Prokuratura Rejonowa O.-Północ w O. skierowała do Sądu Rejonowego w Olsztynie akt oskarżenia przeciwko D. P. (1), stawiając mu zarzut popełnienia przestępstwa z art. 207 § 1 k.k. na szkodę L. F.. Sprawa została zarejestrowana pod sygnaturą akt II K 1058/19. W toku powyższego postępowania, Sąd Rejonowy w Olsztynie w dniu 05 września 2019 roku uchylił dotychczas stosowane tymczasowe aresztowanie w stosunku do D. P. (1) oraz zastosował wolnościowe środki zapobiegawcze, m.in. zakaz zbliżania się do L. F. oraz H. B. na odległość bliższą niż 100 metrów. Pokrzywdzona L. F. w trakcie przebywania D. P. (1) w warunkach izolacji penitencjarnej wynajmowała stancję w D., natomiast po uchyleniu stosowania wobec wymienionego tymczasowego aresztowania zamieszkała wraz ze swoimi dziećmi w miejscowości B.. Po opuszczeniu aresztu śledczego, D. P. (1) wynajął pokój w domu jednorodzinnych należącym do P. M., znajdującym się w D. przy ulicy (...). Pokrzywdzona obawiała się oskarżonego, bowiem ten formułował wobec niej groźby pozbawienia życia. W trakcie trwania ich związku często dochodziło do awantur wywoływanych przez D. P. (1), którego zachowanie było niejednokrotnie agresywne i wulgarne. Oskarżony był zazdrosny o swoją partnerkę.

odpis postanowienia Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 05 września 2019 roku, sygn. akt II K 1058/19

34

zeznania świadka E. P.

418-419v., 607v.- 608

kopia aktu oskarżenia przeciwko D. P. (1) w sprawie PR 1 Ds. 1270.2019 o czyn z art. 207 § 1 k.k.

81-82

odpis nieprawomocnego wyroku

Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia

05 września 2019 roku, sygn. akt II K 1058/19

99-100

zeznania pokrzywdzonej L. F.

240-247, 603v.-605, 619-619v.

sprawozdanie

z wywiadu środowiskowego

284-285

protokół oględzin telefonu pokrzywdzonej

293-324

dane osobopoznawcze

351

W dniu 13 października 2019 roku, od godzin porannych w barze (...) co nieco" znajdującym się w D. oskarżony rozpoczął spożywać alkohol w postaci wódki i piwa, później przemieścił się w okolice urzędu gminy. Następnie, około godziny 19 pojechał busem do O., gdzie zasnął na przystanku na ulicy (...). W godzinach porannych następnego dnia, oskarżony zaczepił J. Ł., który rozstawiał w okolicach ulicy (...) w O. rowery i poprosił, żeby ten zamówił mu taksówkę. Oskarżony wsiadł do taksówki, którą kierował R. L.. Zamówił kurs do B., gdzie mieszkała razem z dziećmi pokrzywdzona L. F.. Po dotarciu na miejsce około godziny 02:30, D. P. (1) wszedł do zajmowanego przez L. F. pokoju, doszło pomiędzy nimi do krótkiej wymiany zdań. Oskarżony chwycił leżący na stole nóż i wypowiadając wulgarne słowa w stronę pokrzywdzonej zaatakował ją, zadając kilkanaście ran kłutych i ciętych celując w miejsca wrażliwe dla życia i zdrowia człowieka. L. F. próbowała zasłaniać się przed ciosami trzymając przed sobą drewniane krzesło. Oprócz L. F. w domu w B. przebywał D. P. (2), I. P. (dzieci oskarżonego oraz pokrzywdzonej) oraz R. K. (konkubent I. P.). Z uwagi na dochodzące krzyki oraz odgłosy tłuczonego szkła wymienieni wbiegli do pokoju L. F., ujrzeli D. P. (1), który trzymał w ręku nóż oraz L. F., której udzielili pomocy tamując krwotoki, niezwłocznie wezwali pogotowie ratunkowe. D. P. (1) opuszczając miejsce zdarzenia powiedział "zabraliście mi matkę, teraz ja ją zabieram", jednocześnie zabierając ze sobą nóż. Oskarżony zbiegł w kierunku pobliskiej ambony myśliwskiej, przy której zasnął. Po przebudzeniu udał się lasami do D. na wynajmowaną stancję.

protokół oględzin miejsca uszkodzenia ciała wraz z dokumentacją fotograficzną

7-9v.,

328-328v.

zeznania świadka D. P. (2)

14-15v., 605v.-606

zeznania świadka I. P.

20-21, 606v.-607

zeznania świadka R. K.

23-25v., 606-606v.

wyjaśnienia D. P. (1)

64-67,

115-117, 123-124, 600-601v.

protokół oględzin D. P. (1)

69-72

protokół wizji lokalnej

73-75

protokół oględzin miejsca ujawnienia noża kuchennego wraz z dokumentacją fotograficzną

77-79,

336-336v.

protokół oględzin zapisu rozmowy telefonicznej

157-158

zeznania świadka R. L.

160-162, 671v.-672

zeznania świadka J. Ł.

207-208, 619v.-620

protokół oględzin zapisu zgłoszenie telefonicznego

216-218

protokół oględzin zapisu zgłoszenie telefonicznego

230-233

zeznania pokrzywdzonej L. F.

240-247, 603v.-605, 619-619v.

protokół okazania pokrzywdzonej noża

342-342v.

protokół oględzin krzeseł wraz z dokumentacją

fotograficzną

435-436,

369-369v.

protokół oględzin miejsca (...) wraz z dokumentacją fotograficzną

431,

376-376v.

L. F. w wyniku ataku D. P. (1) doznała obrażeń ciała w postaci 2 ran kłutych przedniej powierzchni klatki piersiowej z obustronną odmą opłucnową, ogniskowych urządzeniem obu płuc, uszkodzeniem przepony oraz złamaniem III lewego żebra i wyrostka mieczykowatego mostka, 3 ran kłuto-ciętych lewego braku i ramienia, 2 ran ciętych prawego przedramienia z uszkodzeniem mięśni oraz prawej tętnicy łokciowej i prawego nerwu łokciowego, 2 ran kłutych tylnej powierzchni lewego uda oraz 2 ran kłutych lewego podudzia z uszkodzeniem mięśni i lewego nerwu strzałkowego. U pokrzywdzonej wystąpiły cechy wstrząsu krwotocznego oraz ostra niewydolność oddechowa. Skutkiem powyższych obrażeń było spowodowanie ciężkiego uszczerbku na zdrowiu pod postacią choroby realnie zagrażającej życiu. Pokrzywdzona była narażona na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia, ale dzięki szybkiej reakcji domowników i podjętych przez nich działaniach przedmedycznych oraz udzielonej następnie specjalistycznej pomocy medycznej pokrzywdzona uniknęła śmierci.

opinia sądowo-lekarska

149-151

dokumentacja medyczna pokrzywdzonej

148, 274, 615-616

zdjęcia obrażeń powstałych u pokrzywdzonej

325

orzeczenie o stopniu niepełnosprawności L. F.

445-445v.

D. P. (1) został zatrzymany w dniu 14 października 2019 roku o godzinie 16:25. Badanie trzeźwości przeprowadzone o godzinie 17:23 w dniu 14 października 2019 roku dało wynik 0,00 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

protokół badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu

55-55v.

protokół zatrzymania D. P. (1)

56-56v.

Oskarżony nie był karany sądownie.

karta karna

222

Oskarżony D. P. (1) nie cierpi na chorobę psychiczną, ani upośledzenie umysłowe. Jego zachowania kwalifikują się co najwyżej jako przejaw zazdrości partnerskiej. W trakcie rozpoznawanego zdarzenia znajdował się w stanie upojenia alkoholowego zwykłego. Oskarżony zna wpływ alkoholu na swój organizm i potrafił oraz powinien był przewidzieć skutki jego spożycia. Zachowana choćby częściowo pamięć krytycznych wydarzeń i nawiązywanie w swoich zachowaniach do konfliktowej sytuacji wykluczają rozważanie upojenia patologicznego oraz atypowego w ocenie poczytalności, kwalifikując jego stan tempore criminis jako upojenie alkoholowe zwykłe. Inaczej mówiąc, opiniowany w analizie zachowania i pamięci przedmiotowego wydarzenia nie ujawnia dysfunkcji pamięci, która mogłaby sugerować upojenie patologiczne. Ponadto, oskarżony nie działał w stanie endogennej psychozy, ani jakościowo zmienionej świadomości.

opinie

sądowo-psychiatryczne

361-363, 390-394, 479,

669v.-671, 724

opinia

sądowo-psychologiczna

683-684

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1.

odpis

postanowienia

Sądu Rejonowego

w O.

z dnia 05.09.2019 r.,

sygn. akt

II K 1058/19

dokument niekwestionowany

zeznania świadka

E. P.

Zeznania świadka są wyważone i obiektywne. Stanowią dowód rozważań, planów oskarżonego o dokonaniu zabójstwa partnerki L. F..

kopia aktu oskarżenia przeciwko D. P. (1)

w sprawie

PR 1 Ds. 1270.

2019 o czyn z

art. 207 § 1 k.k.

dokument niekwestionowany

odpis nieprawomocnego wyroku Sądu

Rejonowego w O. z dnia

05 września 2019 roku, sygn. akt II K 1058/19

dokument niekwestionowany

zeznania pokrzywdzonej

L. F.

Zeznania L. F., zarówno co do okoliczności sprzed zdarzenia, dotyczących jej relacji z oskarżonym, jak i co do opisu samego wydarzenia z dnia 14 października 2019 roku zasługują na podzielenie, albowiem są szczere i wyczerpujące. Pokrzywdzona wskazała na konfliktowe i agresywne zachowania oskarżonego, które w głównej mierze było spowodowane jego zazdrością. W sposób logiczny i przekonujący, odpowiadający doznanym obrażeniom, opisała okoliczności i sposób otrzymanych ciosów od oskarżonego. Zeznania te korespondują z zeznaniami świadków występujących w sprawie, m.in. D. P. (2), I. P. oraz R. K.. Ponadto opis zachowania oskarżonego w trakcie trwania ich związku znajduje potwierdzenie w treściach ujawnionych podczas oględzin zawartości telefonu pokrzywdzonej.

sprawozdanie

z wywiadu środowiskowego

Wywiad został przeprowadzony zgodnie z trybem przewidzianym w k.p.k. przez kompetentną, upoważnioną osobę.

protokół oględzin telefonu pokrzywdzonej

Dokument został przeprowadzony zgodnie z trybem przewidzianym w k.p.k. przez kompetentne i upoważnione osoby, zatem nie budzi wątpliwości.

dane osobopoznawcze

dokument niekwestionowany

protokół oględzin miejsca

uszkodzenia ciała wraz z dokumentacją fotograficzną

Dokument został przeprowadzony zgodnie z trybem przewidzianym w k.p.k. przez kompetentne i upoważnione osoby, zatem nie budzi wątpliwości.

zeznania świadka D. P. (2)

Zeznania D. P. (2) są dokładne, jasne i logiczne. Stanowią w głównej mierze dowód opisu zdarzenia z dnia 14 października 2019 roku, ale również wskazują, choć w dość zdawkowym zakresie, na zachowanie oskarżonego względem matki świadka.

Zeznania znajdują potwierdzenie w dowodach dokumentarnych, w szczególności z czynności przeprowadzonych na miejscu zdarzenia oraz w zeznaniach świadków, którzy również z D. P. (2) przebywali podczas zdarzenia w domu w B., tj. jego matki, siostry oraz jej partnera.

zeznania świadka I. P.

Zeznania I. P. są dokładne, jasne i logiczne. Stanowią dowód opisu zdarzenia z dnia 14 października 2019 roku, ale również wskazują na agresywne zachowanie oskarżonego względem świadka matki. Świadek przytacza konkretne wydarzenia z ich życia, np. złamanie nosa L. F. przez D. P. (1).

W ocenie Sądu świadek jest obiektywny, nie ukrywa, że ojciec podejmował próby pojednania się z matką, m.in. podaje, iż wysłał jej kwiaty. Zeznania te znajdują potwierdzenie w dowodach dokumentarnych, w szczególności z czynności przeprowadzonych na miejscu zdarzenia oraz w zeznaniach świadków, którzy również z I. P. przebywali podczas zdarzenia w domu w B., tj. jej matki, partnera oraz brata.

zeznania świadka R. K.

Zeznania świadka są obszerne, spójne i wiarygodne, a sam świadek jest osobą w pełni obiektywną.

Zeznania korespondują z relacją L. F., D. P. (2) oraz I. P., znajdują również potwierdzenie w dowodach dokumentarnych, w szczególności z czynności przeprowadzonych na miejscu zdarzenia.

wyjaśnienia

D. P. (1)

Wyjaśnienia oskarżonego zasługują zasadniczo na wiarę w zakresie odnoszącym się do przebiegu większości wydarzeń z dnia 14 października 2019 roku, jakkolwiek widoczna jest w nich tendencja do łagodzenia odpowiedzialności. Oskarżony opisuje dokładnie dzień poprzedzający krytyczne zdarzenie, podaje od kiedy i ile wypił alkoholu, do jakich miejsc się przemieszczał, z kim przebywał i rozmawiał, nawet z dokładnością podania imienia kobiety, z którą spożywał alkohol. Oskarżony wskazuje w jakiej odległości od domu w B., wysiadł z taksówki (powyższe znajduje potwierdzenie w zeznaniach taksówkarza). D. P. (1) zgodnie również z relacją pokrzywdzonej wyjaśnił, iż chwycił nóż, który znajdował się na stole. Oskarżony próbuje usprawiedliwić swój czyn spożytym alkoholem, żalem, który miał do byłej parterki oraz zazdrością spowodowaną jej rzekomą zdradą. Nie ma podstaw również do odmówienia dania wiary wyjaśnieniom oskarżonego w zakresie podjęcia próby pojednania się z L. F. przed krytycznym zdarzeniem, tj. napisania listu z przeprosinami oraz wysłania do niej kwiatów. Powyższe potwierdziła sama pokrzywdzona oraz I. P..

protokół oględzin D. P. (1)

Dokument został przeprowadzony zgodnie z trybem przewidzianym w k.p.k. przez kompetentne i upoważnione osoby, zatem nie budzi wątpliwości.

Dokument został przeprowadzony zgodnie z trybem przewidzianym w k.p.k. przez kompetentne i upoważnione osoby, zatem nie budzi wątpliwości.

protokół oględzin miejsca ujawnienia noża kuchennego

wraz z dokumentacją fotograficzną

Dokument został przeprowadzony zgodnie z trybem przewidzianym w k.p.k. przez kompetentne i upoważnione osoby, zatem nie budzi wątpliwości.

protokół oględzin zapisu rozmowy telefonicznej

Dokument został przeprowadzony zgodnie z trybem przewidzianym w k.p.k. przez kompetentne i upoważnione osoby, zatem nie budzi wątpliwości.

zeznania świadka R. L.

Zeznania świadka są spójne i wiarygodne, a sam świadek jest osobą w pełni obiektywną, nie związaną z żadną ze stron sporu Zeznania znajdują również potwierdzenie w dowodach dokumentarnych.

zeznania świadka J. Ł.

Zeznania świadka są spójne i wiarygodne, a sam świadek jest osobą w pełni obiektywną, nie związaną z żadną ze stron sporu Zeznania znajdują również potwierdzenie w dowodach dokumentarnych.

protokół oględzin zapisu zgłoszenia telefonicznego

Dokument został przeprowadzony zgodnie z trybem przewidzianym w k.p.k. przez kompetentne i upoważnione osoby, zatem nie budzi wątpliwości.

protokół oględzin zapisu zgłoszenia telefonicznego

Dokument został przeprowadzony zgodnie z trybem przewidzianym w k.p.k. przez kompetentne i upoważnione osoby, zatem nie budzi wątpliwości.

protokół okazania pokrzywdzonej noża

Dokument został przeprowadzony zgodnie z trybem przewidzianym w k.p.k. przez kompetentne i upoważnione osoby, zatem nie budzi wątpliwości.

protokół oględzin krzeseł wraz z dokumentacją

fotograficzną

Dokument został przeprowadzony zgodnie z trybem przewidzianym w k.p.k. przez kompetentne i upoważnione osoby, zatem nie budzi wątpliwości.

protokół oględzin miejsca

(...) wraz z

dokumentacją fotograficzną

Dokument został przeprowadzony zgodnie z trybem przewidzianym w k.p.k. przez kompetentne i upoważnione osoby, zatem nie budzi wątpliwości.

opinia

sądowo-lekarska

W ocenie Sądu opinia biegłego z zakresu medycyny sądowej została wydana w sposób rzetelny oraz zgodny z zasadami wiedzy fachowej. Opinia pozostaje w zgodności z dokumentacją medyczną i nie była kwestionowana. Biegły w sposób jednoznaczny wskazuje, iż skutkiem obrażeń doznanych przez pokrzywdzoną był ciężki uszczerbek na zdrowiu pod postacią „choroby realnie zagrażającej życiu” w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 k.k.

dokumentacja medyczna pokrzywdzonej

dokument niekwestionowany

zdjęcia obrażeń powstałych u pokrzywdzonej

dokument niekwestionowany

orzeczenie o

stopniu niepełnosprawności L. F.

dokument niekwestionowany

protokół badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu

Autentyczność i prawidłowość protokołu nie budzi wątpliwości. Protokołowana czynność została przeprowadzona zgodnie z obowiązującymi przepisami przez kompetentne i upoważnione osoby.

protokół zatrzymania D. P. (1)

Dokument został przeprowadzony zgodnie z trybem przewidzianym w k.p.k. przez kompetentne i upoważnione osoby, zatem nie budzi wątpliwości.

karta karna

Niekwestionowany dokument urzędowy.

opinie sądowo-psychiatryczne

W ocenie Sądu opinie sądowo-psychiatryczne sporządzone na potrzeby niniejszego postępowania nie są ze sobą sprzeczne, a jedynie opinia wydana przez psychiatrów M. P. (2) oraz T. M. stanowi rozszerzenie opinii biegłych psychiatrów G. B. oraz I. M.. Co prawda w pierwszej opinii, na podstawie danych z akt oraz jednorazowego badania, biegli ze S. nie byli w stanie określić dokładnego stanu psychicznego ówczesnego podejrzanego, jednak w kolejnej opinii biegli M. P. (2) oraz T. M. na podstawie analizy akt sprawy oraz badań sądowo-psychiatrycznych przeprowadzonych w dniach 19 oraz 20 lutego 2020 roku jednoznacznie wskazali, iż nie stwierdzają u D. P. (1) objawów choroby psychicznej, ani upośledzenia umysłowego, a w trakcie rozpoznawanego zdarzenia oskarżony znajdował się w stanie upojenia alkoholowego zwykłego. Ponadto, w uzupełnieniu powyższej opinii wymieni biegli zgodnie stwierdzili, iż D. P. (1) nie wymaga obserwacji sądowo-psychiatrycznej. W toku postępowania sądowego biegły G. B. podtrzymał wcześniej sporządzoną opinię, jednak podkreślił, iż wniosek o obserwację był adekwatny na tamten czas, ponadto podał, iż być może po ponownym badaniu D. P. (1), mając do dyspozycji całość materiału dowodowego opinia byłaby inna, jednak wobec danych zaprotokołowanych w opinii z ostrożności procesowej ją podtrzymał. Z kolei biegły T. M. podkreślił, iż biegli ze S. mieli do czynienia z podsądnym w epizodycznym zarzucie, natomiast on oraz biegły M. P. (2) opiniowali wcześniej do czynu emocjonalnie zależnego rozłożonego w czasie, w związku z czym niejako lepiej znali oskarżonego i to zróżnicowało ich stanowisko. Biegły M. P. (2) przychylił się do stanowiska biegłego T. M., dodając, iż dysponowali oni znacznie szerszym materiałem dowodowym niż zespół biegłych ze S.. Wobec powyższego uznano za przekonującą opinię biegłych z (...) w O., którzy nie widzieli potrzeby wnioskowania o skierowanie oskarżonego na obserwację sądowo-psychiatryczną. Opinia była sporządzona w sposób należyty i fachowy. Biegli G. B. oraz I. M. uzasadniając swoje stanowisko odnośnie wniosku o przeprowadzenie obserwacji sądowo-psychiatrycznej wobec D. P. (1) powołali się między innymi na deklarowaną przez oskarżonego rzekomą częściową niepamięć. Podkreślić należy, iż oskarżony relacjonując przebieg wydarzeń z okresu od 13 do 14 października 2019 roku podawał wiele szczegółów mających miejsce w tych dniach, jego ewentualna niepamięć (jeżeli przyjąć za wiarygodne jego twierdzenia w tym względzie) ograniczała się jedynie do przyczyny utraty telefonu oraz błędnego przyjęcia, iż zadał pokrzywdzonej 2 ciosy nożem. Zespół biegłych psychiatrów z O. kategorycznie wykluczył rozważanie upojenia patologicznego czy atypowego w ocenie poczytalności przy zachowaniu choćby częściowo pamięci krytycznych wydarzeń.

opinia

sądowo-psychologiczna

W ocenie Sądu opinia sądowo-psychologiczna została wydana w sposób rzetelny, zgodny z zasadami wiedzy fachowej. W sposób kompleksowy, jasny i logiczny biegły odpowiedział na postawione mu pytania. Opinia ta jest zbieżna z opinią biegłych psychiatrów z dnia 24 lutego 2020 roku, w której nie rozpoznano u D. P. (1) objawów choroby psychicznej, ani upośledzenia umysłowego. W opinii biegły psycholog stwierdził, iż oskarżony nie ujawnia dysfunkcji pamięci, która mogłaby sugerować upojenie patologiczne.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

zeznania świadka B. P.

Zeznania świadka nie miały znaczenia dla ustaleń faktycznych w sprawie, albowiem świadek nie miał żadnej wiedzy na temat rozpoznawanego zdarzenia.

zeznania świadka S. M.

Zeznania świadka nie miały znaczenia dla ustaleń faktycznych w sprawie, albowiem świadek nie miał żadnej wiedzy na temat rozpoznawanego zdarzenia.

zeznania świadka

E. M.

Zeznania świadka nie miały znaczenia dla ustaleń faktycznych w sprawie, albowiem świadek nie miał żadnej wiedzy na temat rozpoznawanego zdarzenia.

Z uwagi na jakość nagrania zapisu monitoringu miejskiego nie zdołano rozpoznać wizerunku osoby D. P. (1).

zeznania świadka M. K.

Zeznania świadka nie miały znaczenia dla ustaleń faktycznych w sprawie, albowiem świadek nie miał żadnej wiedzy na temat rozpoznawanego zdarzenia.

zeznania świadka P. K.

Zeznania świadka nie miały znaczenia dla ustaleń faktycznych w sprawie, albowiem świadek nie miał żadnej wiedzy na temat rozpoznawanego zdarzenia.

wyjaśnienia D. P. (1)

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego odnoszącym się do celu przybycia do miejsca zamieszkania L. F., tj. podpisania oświadczenia o zgodzie na zamieszkanie z nią w B.. Nie znajduje to potwierdzenia w zeznaniach pokrzywdzonej, która nie wskazała, iż podczas wymiany zdań poprzedzającej atak na nią, oskarżony wspomniał o takowym oświadczeniu. Co więcej oskarżony wiedział, iż nie może zbliżać się do byłej partnerki, nie posiadał przy sobie nawet kartki papieru potrzebnej do sporządzenia wskazywanego przez niego oświadczenia i co najważniejsze znał stanowisko pokrzywdzonej co do jego osoby i wspólnego mieszkania. Oskarżony w trakcie posiedzenia w przedmiocie zastosowania tymczasowego aresztowania jednoznacznie podał:

„Nie chciała mieć ze mną żadnego kontaktu”. Nie sposób również dać wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, iż zadał L. F. tylko dwa ciosy nożem w brzuch, gdyż przeczą temu obrażenia powstałe u pokrzywdzonej opisane w dokumentacji medycznej oraz opinii sądowo-lekarskiej sporządzonej przez lekarza medycyny sądowej.

D. P. (1) w toku postępowania sądowego negował zamiar pozbawienia życia L. F.. Powyższemu przeczy kompleksowa analiza wszystkich okoliczności zdarzenia. W ocenie Sądu jest to element obranej przez niego linii obrony, mającej ograniczyć rozmiar odpowiedzialności karnej. Kategorycznie należy odmówić dania wiary wyjaśnieniom oskarżonego odnoszącym się do jego związku z L. F. i ich wzajemnych pozytywnych relacji do czasu przepisania na nią udziału w domu. Przeczy temu zebrany w sprawie materiał dowodowy, w szczególności w postaci zeznań ich dzieci oraz samej L. F..

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

D. P. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W ocenie sądu oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona zarzuconego mu przestępstwa usiłowania zabójstwa, określonego w art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 148 § 1 k.k. w zb z art. 156 § 1 pkt 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., którego opis zawarty w akcie oskarżenia jest w ocenie sądu prawidłowy. Oskarżony, znajdując się w stanie nietrzeźwości, przemieścił się z O. do miejsca zamieszkania pokrzywdzonej L. F. w B., wszedł bezpośrednio do jej pokoju, po krótkiej wymianie zdań, chwycił za leżący na stole nóż, zadał pokrzywdzonej kilkanaście ran kłutych i ciętych celując w miejsca wrażliwe dla życia i zdrowia człowieka. Zarówno użyte narzędzie, sposób zadania ciosów, jak i lokalizacja obrażeń w okolicy, gdzie mieszczą się kluczowe dla życia organy wskazuje, że oskarżony działał z zamiarem bezpośrednim pozbawienia życia. Oskarżony był przekonany, że pozbawił życia pokrzywdzonej czego dowodem jest jego zachowanie po zdarzeniu, które opisał w swoich wyjaśnieniach (poszedł do lasu, położył się spać, a kiedy obudził się i przypomniał sobie co zrobił, rozważał samobójstwo). Oskarżony niejednokrotnie werbalizował zamiar zabójstwa pokrzywdzonej, nie tylko do samej L. F., ale również o swoich przemyśleniach opowiadał E. P.. W zestawieniu z dokonanym czynem takie wypowiedzi nie mogą być uznane jedynie za gołosłowne, wypowiadane pod wpływem zazdrości i urazy jaką żywił do konkubiny za rzekome zdrady. W sytuacji braku postawy obronnej przyjętej przez pokrzywdzoną (osłanianie ciała krzesłem) atak skierowany przez D. P. (1) w stronę L. F. z pewnością skutkowałby jej natychmiastową śmiercią. Stwierdzić również należy, że czyn oskarżonego stanowił usiłowanie, albowiem zamierzonego celu oskarżony nie osiągnął z uwagi na postawę pokrzywdzonej, natychmiastową pomoc udzieloną pokrzywdzonej przez domowników, a także z uwagi na rodzaj i charakter obrażeń pokrzywdzonej. Aktualnie, z perspektywy czasu oskarżony w wyjaśnieniach złożonych w toku postępowania sądowego zaprzecza zamiarowi zabójstwa, bowiem jak twierdzi w życiu nikogo nie chciał zabić, a tym bardziej kobietę, którą kocha. Nie budzi jednak w ocenie Sądu wątpliwości, że sprawca działał z zamiarem bezpośrednim, nagłym, powziętym głównie na tle stanu nietrzeźwości i poczucia zazdrości. Wcześniej oskarżony wielokrotnie zachowywał się w sposób agresywny, choć nigdy do tego stopnia. Pomimo, że D. P. (1) był świadom rozległości zadanych ran w żaden sposób nie zainteresował się jej stanem i ustaleniem czy otrzymała ona potrzebną pomoc. Co więcej przekonany o skuteczności swojego ataku, miał plan popełnienia samobójstwa do czego miała mu służyć zabrana linka, którą jednak później wyrzucił lub zgubił.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. P. (1)

1

Uznając oskarżonego za winnego popełnienia przypisanego mu czynu, Sąd wymierzył mu karę pozbawienia wolności, jak w części dyspozytywnej wyroku. Wymierzając karę sąd miał na uwadze bardzo wysoki stopień społecznej szkodliwości przypisanego oskarżonemu czynu, który stanowi zbrodnię. Stopień winy oskarżonego był bardzo wysoki ze względu na sposób działania sprawcy, ilość zadanych ciosów (11), użyte narzędzie (nóż), rodzaj i rozmiar spowodowanych obrażeń ciała u pokrzywdzonej, nie czynił żadnych działań aby udzielić pomocy pokrzywdzonej po zdarzeniu, sprawca był nietrzeźwy. Oskarżony działał w bezpośrednim zamiarze zabójstwa. Czyn oskarżonego godził w dobro prawne o najwyższej wartości, z użyciem niebezpiecznego narzędzia w postaci noża na szkodę osoby najbliższej - partnerki, z którą żył przez 27 lat. Oskarżony nie był karany sądownie, ale jednak wskazać należy, iż D. P. (1) złamał zakaz zbliżania się do L. F. orzeczony postanowieniem Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 05 września 2019 roku, sygn. akt II K 1058/19. Względem oskarżonego sąd nie dopatrzył się istotnych okoliczności łagodzących (poza formalnym przyznaniem się do swojego czynu i formalną niekaralnością) wskazujących na możliwość wymierzenia kary łagodniejszej, a w szczególności nadzwyczajnego złagodzenia kary, albowiem oskarżony na takie nie zasługuje. Wprawdzie deklarował skruchę i wolę przeproszenia pokrzywdzonej, jednak w ocenie Sądu jest to jedynie gołosłowna deklaracja obliczona raczej na wywarcie korzystnego wrażenia na składzie orzekającym. W ocenie Sądu oskarżony w istocie pozostaje mało krytyczny wobec swego zachowania. Stara się on stworzyć wrażenie osoby wrażliwej, spokojnej, a wręcz czułej, lecz w rzeczywistości, jeśli miałby tylko sposobność, to całkiem realnie można przypuszczać, że podjąłby działania zmierzające do zrealizowania swojego zamiaru. To przekonanie jest tym bardziej zasadne, że oskarżony w przeszłości deklarował wielokrotnie skruchę, a następnie łamał swoje obietnice chociażby związane z zakazem zbliżania się do pokrzywdzonej przekonany, że skoro pokrzywdzona nie jest z nim, to nie będzie z nikim.

Nie można też uznać, że pokrzywdzona wybaczyła mu czyn i doszło do pojednania.

W tych warunkach wymierzona oskarżonemu kara 15 lat pozbawienia wolności jest współmierna do rozmiaru winy oskarżonego i bardzo wysokiego stopnia społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu. W ocenie Sądu tylko surowa kara pozbawienia wolności w orzeczonym wymiarze spełni swoje cele wychowawcze i zapobiegawcze, czyniąc przy tym zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości.

D. P. (1)

3

Na podstawie art. 46 § 1 k.k. zasądzono od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonej L. F. kwotę 50 000 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.

Określając wysokość zadośćuczynienia Sąd miał na uwadze rozległość doznanych przez pokrzywdzoną obrażeń, jej cierpienia fizyczne i psychiczne. W ocenie sądu zasądzona kwota zrekompensuje pokrzywdzonej doznane przez nią w związku ze zdarzeniem cierpienia psychiczne i fizyczne.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. P. (1)

2

Na poczet kary zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 14 października 2019 roku, godz. 16:25 (art. 63 § 1 k.k.)

D. P. (1)

4

Zgodnie z art. 44 § 2 k.k. rozstrzygnięto o dowodzie rzeczowym, który służył do popełnienia przestępstwa.

D. P. (1)

5

Zgodnie z art. 230 § 2 k.p.k. rozstrzygnięto o dowodach rzeczowych zbędnych dla postępowania.

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6

Przyznano należne wynagrodzenie na rzecz obrońcy oskarżonej z urzędu adw. M. P..

7

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. oskarżony został zwolniony od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, albowiem nie ustalono, aby posiadał on majątek, jest również zadłużony, a obecnie od długiego czasu przebywa w izolacji penitencjarnej i nie ma żadnych źródeł dochodu.

7.  Podpis