Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Olsztynie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 44/24

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżona

Czyn przypisany oskarżonej (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1

M. D.

W dniu 15 grudnia 2023 r. w mieszkaniu przy ul. (...) w P., przewidując możliwość pozbawienia życia A. P. (1) i godząc się na to, ugodziła go nożem w plecy w okolicach lewej łopatki, czym spowodowała u niego obrażenia ciała w postaci rany kłutej tylnej ściany klatki piersiowej zlokalizowanej na wysokości VII i VIII międzyżebrza w linii łopatkowej z kanałem biegnącym z góry i tyłu ku dołowi i przodowi przez skórę, tkankę podskórną, mięśnie, opłucną ścienną, lewą kopułę przepony i gubiącym się w śledzionie, której to ranie kłutej towarzyszyło krwawienie, odma opłucna lewostronna prężna oraz krwotok do jamy brzusznej z uszkodzonej śledziony, które to obrażenia stanowiły ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci choroby realnie zagrażającej życiu, lecz skutek śmiertelny nie nastąpił wobec niezwłocznego udzielenia pierwszej pomocy przez oskarżoną i fachowej pomocy medycznej w związku z wezwaniem pogotowia przez pokrzywdzonego i w związku z tym na podstawie art. 15§ 1 k.k. przyjmuje, że oskarżona dobrowolnie zapobiegła skutkowi przestępnemu w postaci śmierci pokrzywdzonego,

tj. czyn z art. 156 § 1 pkt 2 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżona M. D. ma 27 lat. Jej dwoje małoletnich dzieci znajduje się w pieczy zastępczej. Jest uzależniona od alkoholu. Przed osadzeniem pozostawała na utrzymaniu konkubenta, pokrzywdzonego A. P. (1).

Konkubenci zamieszkiwali w wynajętym mieszkaniu przy ul. (...) w P.. Oboje nadużywali alkoholu i często dochodziło między nimi do awantur.

M. D. i A. P. (1) w dzień poprzedzający zdarzenie spożywali alkohol w postaci wódki i piwa.

W dniu 15 grudnia 2023 r. od rana A. P. (1) zaczął spożywać z konkubiną piwo. Konkubenci kłócili się na temat tego, czy ich dziecko powinno zostać w rodzinie zstępczej.

W pewnym momencie oskarżona podeszła do stojącego w kuchni, odwróconego do niej plecami pokrzywdzonego i nożem kuchennym o długości ostrza 12,5 cm i długości rękojeści 10,5 cm zadała mu cios w plecy.

Oskarżona wyjęła nóż z rany i w panice zaczęła biegać po mieszkaniu. Pokrzywdzony udał się na tapczan do dużego pokoju i poprosił M. D. o wezwanie pogotowia. Z uwagi na to, że oskarżona nie reagowała na jego prośbę sam zadzwonił na numer alarmowy 112.

Już po rozpoczęciu przez pokrzywdzonego rozmowy z operatorem, oskarżona przejęła telefon i kontynuowała rozmowę z dyspozytorem medycznym. Instruowana przez niego udzieliła pierwszej pomocy A. P. (1), uciskając ranę folią, by zatamować uchodzące przez otwór rany powietrze.

Zespół ratownictwa medycznego przyjechał na miejsce zdarzenia w ciągu niespełna 2 minut od wezwania. Ratownicy oczyścili ranę i założyli opatrunek okluzyjny, następnie przetransportowali pokrzywdzonego na SOR.

Oskarżona podczas interwencji służb ratowniczych i mundurowych zachowywała się nerwowo, była pobudzona i używała słów wulgarnych. Gdy funkcjonariusze policji próbowali ustalić przebieg zdarzenia, M. D. stwierdziła, że A. P. (2) został zraniony nożem, gdy przebywał poza domem.

Funkcjonariusze kryminalnego pionu Policji ujawnili nóż z zakrwawionym ostrzem w łazience pod stertą ubrań do prania.

M. D. zatrzymano i doprowadzono do KPP w P..

W czasie zdarzenia pokrzywdzony doznał rany kłutej tylnej ściany klatki piersiowej zlokalizowanej na wysokości VII – VIII międzyżebrza w linii łopatkowej z kanałem biegnącym z góry i tyłu ku dołowi i przodowi przez skórę, tkankę podskórną, mięśnie, opłucną ścienną, lewą kopułę przepony i gubiącym się w śledzionie. Ranie kłutej towarzyszyło krwawienie, odma opłucnowa lewostronna prężna oraz krwotok do jamy brzusznej z uszkodzonej śledziony.

Rana kłuta klatki piersiowej z towarzyszącą odmą opłucnową prężną oraz krwotokiem do jamy brzusznej z uszkodzonej śledziony, które wymagały leczenia zabiegowego, operacyjnego ze wskazań życiowych stanowiły chorobę realnie zagrażającą życiu w rozumieniu art.156§ 1 pkt 2 k.k. Z kolei utrata śledziony wyczerpała znamiona skutku trwałego w postaci innego ciężkiego kalectwa leżącego w dyspozycji art.156§ 1 pkt 2 k.k.

M. D. w dniu 15 grudnia 2023 roku o godz. 15:57 miała 1,31 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

W śledztwie oskarżona została poddana badaniom sądowo-psychiatrycznym.

Biegli psychiatrzy oraz biegła psycholog nie stwierdzili u M. D. choroby psychicznej, upośledzenia umysłowego oraz ograniczonych zaburzeń osobowości. Rozpoznali cechy osobowości dyssocjalnej oraz uzależnienie od alkoholu. Ocenili, że w chwili popełnienia zarzucanego oskarżonej czynu jej zdolność do rozpoznania jego znaczenia oraz zdolność do pokierowania swoim postępowaniem nie były zaburzone w rozumieniu art. 31 § 1 k.k. czy 31 § 2 k.k.

Biegli wnieśli o orzeczenie wobec oskarżonej środka zabezpieczającego w postaci terapii uzależnień (leczenie odwykowe w poradni uzależnień), aby zapobiec ponownemu popełnieniu przez M. D. czynu podobnego rodzaju związanego z występującym u niej uzależnieniem od alkoholu oraz cechami osobowości dyssocjalnej.

Wywiad środowiskowy

Wyjaśnienia oskarżonej w części

Zeznania świadka D. K.

Zeznania świadka

M. Z.

Zeznania świadka P. B.

Protokół oględzin noża z dokumentacją fotograficzną

Protokół oględzin nagrania audio uzyskanego z WCPR w O.

Zeznania świadka

M. K.

Protokoły oględzin miejsca zdarzenia z dokumentacją fotograficzną

Protokół zatrzymania osoby

Sprawozdanie sądowo-lekarskie z opinią

Dokumentacja medyczna pokrzywdzonego

Protokół badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu

Opinie sądowo-psychiatryczno-psychologiczne (pisemna i ustna)

129

48

97v

79v-80

331-331v

82v-83

332

74v

189-193

169-171

28v-29

330-331

6-19

65-72

2

205-219

90-96

204

5

150-154

401v-402v

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Wyjaśnienia

M. D.

w części

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonej w części, w której przyznała, że wbiła nóż w plecy A. P. (1) oraz w części, w której konsekwentnie twierdziła, że nie chciała zabić konkubenta. Oskarżona wyjaśniła, że chciała go tylko postraszyć. Nie chciała mu zrobić krzywdy (k.54, k.97v, k.222v, k.329).

Sąd nie miał wątpliwości, że oskarżona celowo zadała pokrzywdzonemu cios nożem wykorzystując to, że był do niej odwrócony plecami. Konsekwencje dla zdrowia i życia pokrzywdzonego były bardzo poważne, jednak w ocenie Sądu oskarżona nie działała w bezpośrednim zamiarze pozbawienia życia A. P. (1). Świadczy o tym choćby to, że po jednokrotnym zadaniu ciosu, w niedługim czasie przystąpiła do udzielania pomocy pokrzywdzonemu. A. P. (1) po zadaniu mu ciosu, przeniósł się na kanapę, był coraz słabszy. Oskarżona niewątpliwie miała dogodne warunki, by kontynuować zadawanie ciosów nożem i zabić konkubenta, ale nie zrobiła tego.

Zeznania M. K.

Zeznania świadka Sąd uznał za obiektywne, rzeczowe i wiarygodne. Świadek pracuje w zespole ratownictwa medycznego i udzielał pomocy pokrzywdzonemu A. P. (1). Zastał pokrzywdzonego leżącego na kanapie, z rany słyszalny był syk powietrza.

Świadek potwierdził, że oskarżona udzieliła pokrzywdzonemu pomocy przedmedycznej. Podniósł, że stan pokrzywdzonego „rozwinąłby się o wiele mocnej”, gdyby nie ta pierwsza pomoc udzielona przez oskarżoną- okluzja rany torebką foliową (k.330v).

Zeznania P. B.

Zeznania świadka Sąd uznał za obiektywne, rzeczowe i wiarygodne. W czasie zdarzenia jako funkcjonariuszem KPP w P., świadek brała udział w interwencji i prowadziła z oskarżoną rozmowę w celu ustalenia przebiegu zdarzenia. Podała miejsce ujawnienia noża przez policjantów z pionu kryminalnego. Zeznała, że oskarżona na miejscu zdarzenia była agresywna słownie, wymachiwała rękoma, na przemian była nerwowa, płakacząca i agresywna (k. 74-76).

Ratownik medyczny M. K. również zwrócił uwagę, że M. D. była pod działaniem alkoholu, pobudzona, agresywna i wulgarna.

Zeznania D. K.

Zeznania świadka Sąd uznał za wiarygodne. Świadek był sąsiadem A. P. (1) i M. D.. Widywał ich pod wpływem alkoholu, słyszał awantury z ich udziałem. Kilkakrotnie wzywał w związku z tym Policję. Oskarżoną scharakteryzował jako osobę impulsywną, bardzo szybko denerwującą się i wulgarną (k.80).

Przez zamknięte drzwi swojego mieszkania słyszał jak oskarżona krzyknęła do policjantki po co przyjeżdżała, pokrzywdzony „mógł zdechnąć, miałaby święty spokój” (k. 80).

Sąd nie zakwestionował tego, że świadek wiernie zrelacjonował słowa oskarżonej. Biorąc pod uwagę całokształt okoliczności sprawy (choćby udzielanie pomocy konkubentowi po zadanym jednokrotnym ciosie nożem) słowa te nie mogą jednak stanowić przesłanki do oceny, że oskarżona chciała zabić A. P. (1). Słowa oskarżonej potwierdzają natomiast, że jest osobą wybuchową, impulsywną.

Zeznania M. Z.

Zeznania świadka są wiarygodne. Będąc sąsiadką oskarżonej i pokrzywdzonego była świadkiem licznych awantur między nimi. Wielokrotnie słyszała wulgarne kłótnie. Kilkakrotnie z D. K. wzywała policję na interwencję. W dniu zdarzenia w czasie interwencji oskarżona była bardzo pobudzona (k. 82v-83).

Protokół oględzin nagrania audio uzyskanego z WCPR w O.

Wiarygodny dokument, którego treść nie była kwestionowana przez strony. Z jego treści jasno wynika, że to pokrzywdzony nawiązał rozmowę z operatorem i poprosił o pomoc, a po połączeniu z dyspozytorem medycznym M. D. kontynuowała rozmowę i udzielała pomocy pokrzywdzonemu instruowana przez niego (przykładanie folii do rany).

Sprawozdanie sądowo-lekarskie wraz z opinią oraz opinia ustna złożona na rozprawie

Opinia biegłej M. H. była fachowa i rzeczowa. Biegła wskazała jakich obrażeń doznał pokrzywdzony, oceniła ich skutki w zakresie życia i zdrowia pokrzywdzonego. Zwróciła uwagę, że rana kłuta tylnej ściany klatki piersiowej przebiegała z odmą prężną lewostronną i cechami niewydolności oddechowej, które to wymagały leczenia zabiegowego w postaci drenażu jamy opłucnowej ze wskazań życiowych. Kanał rany kłutej drążył do śledziony uszkadzając jej miąższ, co z kolei doprowadziło do masywnego krwawienia do jamy brzusznej (około 2,8 litra krwi ewakuowano śródoperacyjnie) z cechami postępującej anemizacji organizmu. Pokrzywdzony w z związku z tym wymagał leczenia zabiegowego ze wskazań życiowych w postaci usunięcia krwawiącej śledziony, a także postepowania mającego na celu wyrównanie utraty krwi (przetaczanie preparatów krwi). Reasumując, życie pokrzywdzonego było zagrożone z dwóch powodów. Przy tego typu koincydencji obrażeń bez udzielenia specjalistycznej pomocy medycznej, do śmierci pokrzywdzonego mogło dojść w stosunkowo niedługim czasie. W momencie udzielenia pomocy przez pogotowie wystąpiły już cechy niewydolności oddechowej, była bardzo niska saturacja, bez pomocy medycznej w krótkim czasie doszłoby do pogłębienia objawów i śmierci pokrzywdzonego. (k.403v).

Biegła bez wątpliwości oceniła, że rana kłuta tylnej ściany klatki piersiowej powstała w wyniku urazu zadanego narzędziem ostrym, tnącym, kończystym do których zaliczane są m.in. noże.

Biegłą oceniła, że pierwsza pomoc udzielona przez oskarżoną ograniczyła zakres odmy spowodowanej raną kłutą (k.403v).

W pisemnej opinii biegła wskazała, że pokrzywdzony doznał również ran ciętych przedniej powierzchni ramienia i przedramienia lewego, przy czym w dokumentacji medycznej nie sprecyzowano liczby i wielkości ran. Rany te również powstały w przebiegu urazów zadanych narzędziem ostrym, tnącym, kończystym. Na rozprawie biegła dodała, że rany te mogą sugerować bardziej dynamiczny przebieg zdarzania, gdyż mogą stanowić obrażenia o charakterze obronnym - osłanianie się pokrzywdzonego kończyną górną przed ewentualnymi urazami, gdy oskarżona trzymała w ręku nóż (k.403).

Autor aktu oskarżenia w opisie czynu nie wskazał, że pokrzywdzony doznał ran ramienia i przedramienia. Sąd również nie przyjął ich w opisie czynu, gdyż na podstawie wyjaśnień oskarżonej nie można było ustalić, że zadała pokrzywdzonemu nożem inne urazy poza tym zadanym w plecy. Z koli pokrzywdzony odmówił składania zeznań.

Opinie sądowo-psychiatryczne

(pisemna i ustna)

Opinie Sąd uznał za rzeczowe, fachowe i jasne. Biegli L. G., B. G. i I. K. wyczerpująco odpowiedzieli na zadanie im pytania, a wnioski opinii logicznie i przekonująco uzasadnili.

Biegli wskazali, że oskarżona w czasie zdarzenia nie znajdowała się w stanie zaburzenia psychicznego, czy jakościowego zaburzenia świadomości. Znajdowała się wyłącznie w stanie zwykłego upojenia alkoholowego. Czyn którego się dopuściła, związany był z występującym u niej uzależnieniem od alkoholu oraz występującymi cechami osobowości dyssocjalnej.

Za rozpoznaniem u M. D. cech osobowości dyssocjalnej przemawiały słabo wykształcona sfera uczuciowości wyższej, brak zdolności do wyciągania praktycznych wniosków z dotychczasowych doświadczeń życiowych i „nadmierna drażliwość”.

Biegli wyczerpująco uzasadnili również potrzebę zastosowania wobec M. D. środka zabezpieczającego w postaci terapii uzależnień od alkoholu w placówce leczenia odwykowego.

Protokół oględzin noża

z dokumentacją fotograficzną

Wiarygodny dokument, którego treść nie była kwestionowana przez strony.

Protokoły oględzin miejsca zdarzenia z dokumentacją fotograficzną

Wiarygodne dokumenty, których treść nie była kwestionowana przez strony.

Dokumentacja medyczna pokrzywdzonego

Wiarygodne dokumenty, których treść nie była kwestionowana przez strony.

Protokół zatrzymania osoby

Wiarygodny dokument, którego treść nie była kwestionowana przez strony.

Protokół badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu

Wiarygodny dokument, którego treść nie była kwestionowana przez strony.

Informacja z Krajowego Rejestru Karnego

Wiarygodny dokument, sporządzony przez uprawniony organ. Jego treść nie była kwestionowana przez strony.

Wywiad środowiskowy

Wiarygodny dokument, sporządzony przez uprawniony organ. Jego treść nie była kwestionowana przez strony.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Wyjaśnienia M. D. w części

Wyjaśnienia oskarżonej ewoluowały w toku postępowania. Oskarżona w czasie pierwszego przesłuchania w śledztwie twierdziła, że konkubent przyszedł do domu już zraniony. Wyjaśniła również, że to ona wezwała pogotowie, a wcześniej przyłożyła szmatę, a potem reklamówkę do rany, z której „poszło powietrze i poleciła krew”. Wiedziała, że tak należy zrobić z filmów. Krew na nożu mogła być z kurczaka, którego przygotowywała na obiad (k.48- 48v).

Już w toku drugiego przesłuchania w śledztwie oskarżona przyznała jednak, że to ona dźgnęła konkubenta nożem (k.54).

Twierdziła, że od razu po wyjęciu noża tamowała ranę i wezwała pogotowie (k.97v, k.98).

Wersja oskarżonej, że konkubent przyszedł do domu zraniony była wymyślona w celu uniknięcia odpowiedzialności karnej. Taką wersję podważył ratownik medyczny w zeznaniach złożonych już w śledztwie, w których stwierdził, że pokrzywdzony w stanie, w jakim się znajdował, nie byłby w stanie dojść do mieszkania (pokonując przy tym schody). Wersja oskarżonej była naiwna. Podobnie jak nieudolna próba ukrycia zakrwawionego noża, który został ujawniony w rzeczach do prania (zdjęcia nr 26-28 k.16-16v).

Z kolei twierdzeniu oskarżonej, że od razu wezwała pogotowie i tamowała ranę przeczy zapis nagrania rozmów z operatorem i dyspozytorem medycznym. Na rozprawie M. D. stwierdziła, że nie za bardzo pamięta, kto wezwał pogotowie (k.329).

Na rozprawie oskarżona zaczęła wywodzić, że potknęła się o podest drewniany między kuchnią i salonem i nóż wbił się w pokrzywdzonego (k.329, zdjęcia nr 8 i 10 k.11v-12 próg miedzy kuchnią a pokojem).

Tego rodzaju przebieg zdarzenia jest niewiarygodny, nielogiczny i wymyślony spontanicznie przed Sądem.

Do twierdzenia oskarżonej odniosła się biegła z zakresu medycyny sądowej. Stwierdziła, że nóż może spowodować ranę kłutą, gdy ręka prowadząca nóż jest ustabilizowana. W przypadku ręki nieustabilizowanej, czyli niekontrolowanych upadków z narzędziem, takiej sytuacji z zaskoczenia, to zazwyczaj dochodzi do cofnięcia się ręki z narzędziem w przypadku napotkania jakiegokolwiek oporu. Biegła zwróciła uwagę, że u pokrzywdzonego kanał rany nie był krótki, obejmował dwie jamy ciała: klatkę piersiową i jamę brzuszną. Bardziej prawdopodobnym jest to, że ręka, która prowadził narzędzie była ustabilizowana. Biegła podsumowała, że w medycynie sadowej rzadko dochodzi do ran kłutych w sposób przypadkowy, są to sporadyczne sytuacje (k.404).

Zeznania A. P. (1)

Pokrzywdzony jako osoba najbliższa odmówił składania zeznań.

4.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd dokonał zmiany opisu czynu i kwalifikacji prawnej, ustalając przy zastosowaniu art. 15§ 1 k.k., że oskarżona swoim zachowaniem wyczerpała znamiona przestępstwa z art. 156 § 1 pkt 2 k.k.

W ocenie Sądu oskarżona godząc nożem w pokrzywdzonego działała z zamiarem zabójstwa, ale był to zamiar ewentualny. M. D. przewidywała możliwość pozbawienia życia A. P. (1) i godziła się na to. Ocenę taką uzasadniają następujące okoliczności:

- oskarżona użyła ostrego narzędzia, noża kuchennego o długości ostrza 12 cm

- miejsce, w które godził nóż i siła zadanego ciosu: nóż penetrował do tkanek miękkich, co spowodowało bardzo poważne skutki dla zdrowia i życia pokrzywdzonego, narzędzie zostało wprowadzone głęboko, kanał rany obejmował dwie jamy ciała: klatkę piersiową i jamę brzuszną, narzędzie przeszło przez całą grubość ściany klatki piersiowej (k.404-404v)

- działanie z zaskoczenia, oskarżona wykorzystała sytuację, gdy pokrzywdzony był odwrócony plecami, co stwarzało dogodną sytuację do zaatakowania konkubenta

- tło i powód zdarzenia: oskarżona bezpośrednio przed zdarzeniem kłóciła się z konkubentem, miała do niego negatywny stosunek

- charakter i usposobienie sprawcy: wybuchowość, gwałtowność i impulsywność oskarżonej

Sąd nie skazał jednak oskarżonej za usiłowanie zabójstwa (w zamiarze ewentualnym), gdyż zachowanie M. D. po zadaniu ciosu nożem, Sąd potraktował jako czynny żal określony w art. 15§ 1 k.k.

Na wstępie zaznaczyć należy, że usiłowanie było ukończone, gdyż zadając penetrujący do jam ciała cios nożem oskarżona wykonała czynność sprawczą prowadzącą do realizacji znamion zabójstwa. Po zakończonym usiłowaniu oskarżona podjęła jednak przeciwakcję zapobiegającą śmierci pokrzywdzonego. Oskarżona po tym, jak A. P. (1) skontaktował się z operatorem, by wezwać pogotowie, przejęła telefon, kontynuowała wezwanie karetki i udzieliła konkubentowi pierwszej pomocy według instrukcji podawanych przez dyspozytora medycznego. Przyłożyła do rany reklamówkę, co zdaniem biegłej z zakresu medycyny sądowej ograniczyło zakres odmy spowodowanej raną kłutą. Oskarżona tym samym dobrowolnie zapobiegła skutkowi przestępnemu w postaci śmierci pokrzywdzonego. W tej sytuacji w myśl art. 15§ 1 k.k M. D. nie ponosi odpowiedzialności karnej za usiłowanie zabójstwa, lecz za przestępstwo dokonane, czyli spowodowanie ciężkiego uszczerbku na zdrowiu.

Dodać należy, że czynnego żalu nie wyłącza okoliczność, że to sam pokrzywdzony zainicjował wezwanie pogotowia wybierając numer alarmowy. Jak wskazał SA w Białymstoku w wyroku z dnia 23 października 2001 r. , II AKa 243/01, LEX nr 53686 „Każde zachowanie się sprawcy usiłowania przestępstwa znamiennego skutkiem, które uruchomiło proces odwracania tego skutku i doprowadziło do tego, że skutek ten nie nastąpił, jest zapobieżeniem skutkowi stanowiącemu znamię czynu zabronionego (art. 15 § 1 k.k.), niezależnie od tego, czy w tym procesie brał udział tylko sprawca, czy także - z jego inicjatywy - inne osoby”. Niewątpliwie to pokrzywdzony połączył się z numerem alarmowym, gdyż oskarżona pierwotnie nie zareagowała na jego prośbę, by wezwał pogotowie, biegała w panice po mieszkaniu, jednak szybko zreflektowała się, przejęła telefon od konkubenta i kontynuowała rozmowę z dyspozytorem i instruowana udzieliła pokrzywdzonemu pierwszej pomocy. Artykuł art. 15 § 1 k.k. nie wymaga również podjęcia natychmiastowej akcji zmierzającej do zapobiegnięcia powstania skutku (wyrok SA w Katowicach, z dnia 28 września 2004 r. II AKa 281/04, LEX nr 156147) Zachowanie sprawcy nie musi być również następstwem jego moralnie dodatnich przeżyć (motywów), a nawet spontanicznych emocji, byle wyraziło się w jego zewnętrznym zachowaniu, znaczącym dla skutku (wyrok SA w Krakowie z dnia 25 października 2012 r. , II AKa 169/12, LEX nr 1236874).

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

5.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżona

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. D.

I

Stopień społecznej szkodliwości czynu jest znaczny. Oskarżona dokonała zamachu na zdrowie i życie ludzkie. Po zadaniu ciosu nożem życie pokrzywdzonego było poważnie zagrożone, jego stan wymagał leczenia operacyjnego. Zachowania oskarżonej nie tłumaczy poprzedzająca zdarzenie kłótnia z konkubentem.

Sąd uwzględnił jako okoliczności obciążające:

1.  Popełnienie przestępstwa pod wpływem alkoholu.

2.  Awanturnicze zachowanie w czasie interwencji.

3.  Dotychczasową karalność. M. D. była kilkukrotnie karana za przestępstwa przeciwko mieniu, przeciwko życiu i zdrowiu oraz przeciwko działalności instytucji państwowych oraz samorządu terytorialnego na kary ograniczenia wolności (karta karna k.341-344).

4.  Negatywną opinię w ostatnim oraz poprzednim miejscu zamieszkania. Oskarżona jest postrzegana jako osoba nadużywająca alkoholu, naruszająca zasady współżycia społecznego, awanturnicza oraz utrzymująca kontakty z tzw. światem przestępczym. Przed zdarzeniem, oskarżona była uczestniczką czterech interwencji domowych, które dotyczyły wszczynania awantur pod działaniem alkoholu (k.129).

Sąd uwzględnił jako okoliczności łagodzące:

1.  Udzielenie pomocy pokrzywdzonemu do przyjazdu pogotowia.

2.  Przyznanie się do zadania pokrzywdzonemu ciosu nożem.

3.  Skruchę okazaną w śledztwie i na rozprawie (k.97v, k.329).

4.  Przeproszenie pokrzywdzonego na sali rozpraw (k.400v).

W ocenie Sądu kara 5 lat pozbawienia wolności wymierzona oskarżonej jest sprawiedliwa, odpowiada zawinieniu oskarżonej, społecznej szkodliwości czynu, uwzględnia okoliczności obciążające i łagodzące. Spełnia również cele kary w zakresie prewencji indywidualnej i ogólnej.

6.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

II

Sąd uwzględnił wniosek zawarty w opinii biegłych lekarzy psychiatrów i psychologa i orzekł środek zabezpieczający w postaci terapii uzależnień od alkoholu w placówce leczenia odwykowego. Orzeczenie tego środka uzasadniały następujące okoliczności:

1.  Uzależnienie od alkoholu i wybuchowość po jego spożyciu. Cechy osobowości dyssocjalanej.

2.  Popełnienie przypisanego oskarżonej czynu w związku z uzależnieniem od alkoholu oraz cechami osobowości dyssocjalnej.

3.  Konieczność zapobieżenia ponownemu popełnieniu przez oskarżoną podobnego czynu zabronionego.

4.  Wysokie prawdopodobieństwo popełnienia czynu zabronionego z użyciem przemocy lub groźbą jej użycia.

III

Na poczet orzeczonej kary Sąd zaliczył oskarżonej okres tymczasowego aresztowania.

IV i V

O dowodach rzeczowych Sąd orzekł na podstawie przepisów powołanych w wyroku.

7.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VI

Sytuacja materialna oskarżonej uzasadniała zwolnienie jej z kosztów sądowych

VII

O wynagrodzeniu obrońcy z urzędu Sąd orzekł na podstawie przepisów powołanych w wyroku.

8.  Podpis