Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Olsztynie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IIK 81/24

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. R.

art. 207§1 kk w zb. z art. 13§1 k.k. w zw. z art. 156§1 pkt 2 k.k. w zb. z art. 157§1 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

M. R. poznał A. K. na stacjonarnej terapii odwykowej w (...) w G. w 2019r. Po jej zakończeniu para zamieszkała w miejscowości (...)/(...)tworząc bardzo hermetyczny związek, nie utrzymując bliższych kontaktów z sąsiadami, rodziną czy znajomymi. Rodzice A. K. mając do niej pretensje, że pije alkohol, nie utrzymywali z nią bliższych relacji. Podobna sytuacja miała miejsce z dwiema siostrami oskarżonego, które nadto nalegały na zakończenie związku brata z pokrzywdzoną. A. K. związała się z M. R. mając za sobą przemocowy związek z innym partnerem.

Pomimo wcześniejszych prób leczenia choroby alkoholowej, oboje nadal spożywali alkohol, przy czym zamykali się wtedy w domu spędzając czas wyłącznie w swoim towarzystwie. M. R. pod wpływem alkoholu stawał się agresywny wobec partnerki. Wybuchał złością bez uprzedzenia i powodu, wyzywał ją słowami wulgarnymi, wyganiał z domu, uderzał rękami po ciele, rzucał talerzami i kubkami. Sytuacja ta trwała co najmniej od 1 marca 2024r. A. K. dwukrotnie musiała uciekać z domu i nocować w altance. Odgłosy awantur słyszeli sąsiedzi, lecz obserwując, że po każdej kłótni, wychodzili z mieszkania w zgodzie okazując sobie czułość trzymaniem za ręce, pocałunkami, nie interweniowali starając się trzymać z boku.

W maju 2024r. A. W., przebywając na podwórku, zaważył, jak M. R. uderzył pokrzywdzoną ręką w twarz. Miało to miejsce na pobliskim przystanku autobusowym. Kiedy podszedł do oskarżonego i zwrócił mu uwagę, ten nic nie powiedział a A. W. nic z tym dalej nie zrobił, gdyż A. K. stwierdziła, że nic się nie stało. W dniu 18 maja 2024r. G. W. była świadkiem tego, jak M. R. szarpał pokrzywdzoną w drzwiach mieszkania. Kobieta chciała uciec, lecz oskarżony złapał ją za ubrania i wciągnął do domu.

W dniu 20 maja 2024r. w nocy M. R. spożywał alkohol. Około godz. 3.00 nagle wpadł w szał i bez powodu zaczął wyzywać A. K. słowami wulgarnymi, rzucał talerzami i innymi przedmiotami, które wpadły mu pod rękę. Następnie zaczął szarpać konkubinę za ręce, uderzać pięściami po twarzy, głowie, uszach, szarpać za włosy, kopać po nogach, plecach i biodrach. Po tym jak oskarżony przestał bić pokrzywdzoną i poszedł spać, ta skorzystała z okazji, wzięła telefon i uciekła z mieszkania. Usiadła pod altanką i siedziała tam kilka godzin. Kiedy nad ranem próbowała wejść do mieszkania, nikt jej nie otworzył a drzwi były zamknięte. Ostatecznie pomocy udzieliła jej sąsiadka G. W., która dała jej pić i pozwoliła jej się umyć w swoim mieszkaniu. Jej syn, A. W., widząc stan A. K. i dowiadując się od niej, że została pobita przez oskarżonego, postanowił wezwać Policję i pogotowie. Przybyli na miejsce policjanci, tj. K. D. i M. Ł. rozpytali pokrzywdzoną kto spowodował u niej obrażenia. Wymieniona potwierdziła, że to oskarżony ją pobił. Obecni na miejscu ratownicy medyczni zbadali pokrzywdzoną, ale ta odmówiła przetransportowania do szpitala twierdząc, że nie posiada ubezpieczenia. W karcie medycznych czynności ratunkowych zapisano, że badanie odbyło się w dniu 20 maja 2024r. ok. godz. 17.00. A. K. po raz kolejny przyznała, że pobił ją partner. Stwierdziła, że nie doznała utraty przytomności a alkohol spożywała dzień wcześniej. Ratownicy medyczni stwierdzili u pokrzywdzonej widoczny obrzęk twarzy, wyczuwalne krwiaki podskórne w okolicach skroniowych i potylicznych, krwiak okularowy lewego oczodołu, zasinienia na kończynach górnych oraz występujący ból urazowy zlokalizowany w okolicach głowy, kończyn górnych i plecach.

Policjanci udali się do mieszkania oskarżonego, który był w nim obecny, ciągle pod wyraźnym działaniem alkoholu. M. R. doprowadzono do KP w O. i po uprzednim badaniu lekarskim w (...) w P. osadzono w (...) w KPP w P..

W tym samym dniu została założona Niebieska Karta. Na pierwszej wizycie domowej monitorującej sytuację w rodzinie, A. K. potwierdziła fakt pobicia jej przez partnera.

Dzień po zdarzeniu, w dniu 21 maja 2024r., pokrzywdzona została zawieziona do Przychodni (...) w O. na badanie. Specjalista medycyny rodzinnej stwierdził u niej krwiak powieki górnej oka lewego zaciskający szparę powiekową, podbiegnięcie krwawe policzka lewego, krwiak małżowiny usznej lewej i cechy jej naderwania, krwiak za uchem lewym i prawym, drobne podbiegnięcia krwawe na klatce piersiowej na piersi lewej, na łopatce lewej, na ramieniu i przedramieniu prawym, podbiegnięcia krwawe okolicy lędźwiowej lewej, na przedramieniu lewym i powierzchni grzbietowej ręki zlewające się w jeden obszar, na nogach liczne różnoczasowe zasinienia i strupy.

Następnie pokrzywdzona została skierowana na Szpitalny Oddział Ratunkowy SPZOZ w P.. Tam przeszła badanie TK, które ujawniło złamanie kręgów odcinka lędźwiowego kręgosłupa (złamanie wyrostków poprzecznych prawych kręgów L1 i L2).

Obrażenia w postaci złamania wyrostków poprzecznych kręgów lędźwiowych oraz krwiak podskórny okolicy ciemieniowej skutkowały naruszeniem czynności narządu ciała na czas przekraczający dni 7. Biorąc pod uwagę zakres i lokalizację uszkodzeń ciała pokrzywdzona została narażona na skutek w postaci krwiaka podtwardówkowego oraz uszkodzenia gałki ocznej z utratą widzenia stereoskopowego (jednooczna ślepota).

zeznania A. K.

2-3

dokumentacja medyczna

6, 61-67

protokół zatrzymania osoby

7-8

protokół oględzin osoby

10-11

dokumentacja fotograficzna z oględzin osoby

12

zeznania A. W.

14-15, 222v-223

opinia sądowo- lekarska pisemna i ustna

72-75, 271v-272

wywiad środowiskowy

57-58

zeznania A. F.

82

zeznania U. N.

87-88, 224v-225

zeznania D. P.

272-272v

zeznania H. W. (odpis)

104, 283v

zeznania G. W. (odpis)

106, 223v-224

zeznania M. Ł.

108, 226

zeznania K. D.

112, 226-226v

zeznania Z. T.

284

zeznania I. A.

284-284v

M. R. w czasie popełnienia zarzucanego mu czynu miał zachowaną zdolność do rozpoznania znaczenia czynu i do pokierowania swoim postępowaniem. Rozpoznano u niego zespół uzależnienia spowodowany używaniem alkoholu oraz napady padaczki alkoholowej w wywiadzie. Czyn, którego się dopuścił pozostaje w związku z występującym u niego uzależnieniem od alkoholu. Aby zapobiec ponownemu popełnienia przez niego czynu zabronionego, w tym podobnego rodzaju zachodzi konieczność orzeczenia wobec niego środka zabezpieczającego w terapii uzależnień

opinia sądowo- psychiatryczno-psychologiczna pisemna i ustna

120-123, 226v-227v

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

zeznania A. K.

zeznania pokrzywdzonej z dnia 20 maja 2024r. jako złożone spontanicznie, bezpośrednio po zdarzeniu, korelujące z pozostałym materiałem dowodowym uznanym za wiarygodny, nie budzą żadnych zastrzeżeń w odróżnieniu od jej późniejszych depozycji, co szczegółowo omówiono pod poz. 2.2 uzasadnienia. Nie ma żadnych dowodów na to, że pokrzywdzona składając zeznania o godz. 17.28 znajdowała się jeszcze pod wpływem alkoholu, gdyż jak sama twierdziła alkohol spożywała dzień wcześniej. Zresztą jej wypowiedź jest logiczna, nie nasuwająca żadnych zastrzeżeń.

dokumentacja medyczna

nie budzący wątpliwości dowód z dokumentu

protokół zatrzymania osoby

nie budzący wątpliwości dowód z dokumentu

protokół oględzin osoby

nie budzący wątpliwości dowód z dokumentu

dokumentacja fotograficzna z oględzin osoby

nie budzący wątpliwości dowód z dokumentu

zeznania A. W.

zeznania świadka korelują z pierwszymi zeznaniami pokrzywdzonej A. K.. Potwierdzają częste awantury, jakie wywoływał oskarżony, podczas których wyzywał pokrzywdzoną sławami wulgarnymi, wyganiał ją z domu oraz co najmniej jednokrotnie uderzył ją w twarz. Wprawdzie świadek przywołał także słowa wulgarne, jakich miała używać w trakcie kłótni pokrzywdzona, jednak miały one charakter obronny. Jednocześnie co najmniej dwukrotnie, on sam, jak i jego kolega widząc agresywne zachowanie oskarżonego wobec partnerki, poczuli się w obowiązku wzięcia jej w obronę, co ewidentnie świadczyło o rozkładzie sił na niekorzyść pokrzywdzonej.

opinia sądowo- lekarska pisemna i ustna

opinia biegłej jest spójna, oparta na właściwie ustalonym stanie faktycznym, przekonywująca jako logiczna całość, wskazująca i wyjaśniająca przesłanki, które doprowadziły do przedstawionych konkluzji.

wywiad środowiskowy

nie budzący wątpliwości dowód z dokumentu, sporządzony przez kuratora sądowego w oparciu głównie o wywiad zebrany od pokrzywdzonej

zeznania A. F.

zeznania pracownika socjalnego, do którego docierały sygnały ze środowiska o nadużywaniu alkoholu przez oskarżonego i jego partnerkę oraz o słyszanych wyzwiskach, korelują z pozostałym materiałem dowodowym uznanym za wiarygodny. Potwierdzają także, że pokrzywdzona jeszcze kilka dni po zdarzeniu z dnia 20 maja 2024r. utrzymywała, że pobił ją oskarżony.

zeznania U. N.

zeznania siostry oskarżonego potwierdzają, że jego rodzina nie miała żadnych informacji na temat tego, co działo się w jego związku z pokrzywdzoną. Ani oskarżony ani A. K. nie zwierzali się świadkowi ze swoich spraw osobistych, natomiast ich problem alkoholowy był znany w rodzinie od lat. Jednocześnie zeznania świadka potwierdzają, że pokrzywdzona zdając relację o przebiegu zdarzenia z dnia 20 maja 2024r. najpierw jednej siostrze oskarżonego- B. Ż., później drugiej siostrze- U. N. potwierdziła, że pobił ją oskarżony.

zeznania D. P.

zeznania świadka - dzielnicowego- korelują z pierwszymi zeznaniami pokrzywdzonej A. K.. Świadek odtworzył przebieg interwencji w dniu 20 maja 2024r. opisując obrażenia pokrzywdzonej. Stwierdził, że problem alkoholowy oskarżonego i jego partnerki był powszechnie znany, lecz nie dotarły do niego wcześniej żadne sygnały o przemocy w rodzinie.

zeznania G. W. (odpis)

zeznania świadka korelują z pierwszymi zeznaniami pokrzywdzonej A. K.. Potwierdzają częste kłótnie pomiędzy oskarżonym i jego partnerką, stanowią dowód stosowania przez oskarżonego przemocy wobec pokrzywdzonej poprzez jej szarpanie na klatce schodowej oraz zachowanie skutkujące zasłyszanymi przez świadka słowami pokrzywdzonej: "zostaw mnie, nie bij mnie". Jednocześnie zeznania świadka stanowią dowód, że pomiędzy awanturami, oskarżony z pokrzywdzoną funkcjonowali zgodnie, okazywali sobie uczucia trzymaniem za rękę podczas wychodzenia z domu. To tłumaczy dlaczego sąsiedzi, nawet będąc świadkami awantur, nie wtrącali się w ich życie, nie wzywali Policji, oceniając, że pokrzywdzonej widocznie nie dzieje się krzywda.

zeznania M. Ł.

zeznania świadka- interweniującego policjanta- korelują z pierwszymi zeznaniami pokrzywdzonej A. K., korespondują z pozostałym materiałem dowodowym uznanym za wiarygodny

zeznania K. D.

zeznania świadka- interweniującego policjanta- korelują z pierwszymi zeznaniami pokrzywdzonej A. K., korespondują z pozostałym materiałem dowodowym uznanym za wiarygodny

opinia sądowo- psychiatryczno-psychologiczna pisemna i ustna

opinia biegłych jest spójna, oparta na właściwie ustalonym stanie faktycznym, przekonywująca jako logiczna całość, wskazująca i wyjaśniająca przesłanki, które doprowadziły do przedstawionych konkluzji

zeznania H. W. (odpis)

zeznania sąsiadki oskarżonego potwierdzające, że oskarżony nie utrzymywał z sąsiadami bliższych relacji, że choć sąsiedzi słyszeli hałasy dobiegające z jego mieszkania trzymali się na uboczu wiedząc, że wraz z partnerką mają problem alkoholowy, ale zawsze po nieporozumieniach godzili się i okazywali sobie uczucia

zeznania Z. T.

zeznania sąsiadki oskarżonego potwierdzające, że oskarżony nie utrzymywał z sąsiadami bliższych relacji, że choć sąsiedzi słyszeli hałasy dobiegające z jego mieszkania trzymali się na uboczu wiedząc, że wraz z partnerką mają problem alkoholowy, ale zawsze po nieporozumieniach godzili się i okazywali sobie uczucia

zeznania I. A.

zeznania sąsiadki oskarżonego potwierdzające, że oskarżony nie utrzymywał z sąsiadami bliższych relacji, że choć sąsiedzi słyszeli hałasy dobiegające z jego mieszkania trzymali się na uboczu wiedząc, że wraz z partnerką mają problem alkoholowy, ale zawsze po nieporozumieniach godzili się i okazywali sobie uczucia

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

wyjaśnienia oskarżonego

wyjaśnienia oskarżonego (k. 40-41, 46, 106v) jako sprzeczne z materiałem dowodowym, w oparciu o który dokonano ustaleń faktycznych nie są wiarygodne. Jego twierdzenia, że A. K. wielokrotnie doznawała obrażeń ciała na skutek ataków padaczkowych, podczas których przewracała się, rozbijała głowę, robiła sobie siniaki, pozostaje w sprzeczności z tymi zeznaniami pokrzywdzonej, które zostały złożone w warunkach zapewniających ich wiarygodność, a zatem spontanicznych, szczerych, nie obarczonych jeszcze późniejszą jej postawą, by za wszelką cenę bronić partnera. Z tego samego powodu niewiarygodne były twierdzenia oskarżonego, że obrażenia, jakich pokrzywdzona doznała w dniu 20 maja 2024r. powstały na skutek upadku w wyniku ataku padaczkowego i transportowania (ciągnięcia) jej za ręce z łazienki, przez kuchnię do pokoju, by położyć ją do łóżka a słowa wulgarne jakie wtedy wypowiadał nie były kierowane do niej lecz były przekleństwem poprzedzającym próbę ocucenia jej. Należy zresztą zwrócić uwagę na niekategoryczne zapewnienia oskarżonego o tym, że raczej nie uderzał jej pięściami po głowie i twarzy, raczej jej nie kopał, że nie pamięta, by ją wyzywał, chyba że był wtedy bardzo pijany. Co więcej, liczebność, umiejscowienie obrażeń na prawie wszystkich powierzchniach ciała pokrzywdzonej, w tym na szczycie głowy, wyklucza możliwość ich powstania na skutek upadku, co stwierdziła biegła z zakresu medycyny sądowej.

zeznania A. K.

zeznania A. K. złożone w dniu 21 czerwca 2024r. (k. 85-86) i później na rozprawie (k. 207-208) nie są wiarygodne, gdyż pozostają sprzeczne z jej pierwszą relacją, złożoną bezpośrednio po zdarzeniu, a zatem najbardziej spontaniczną i nie zakłóconą zniekształconą oceną sytuacji, jaka pojawiła sią z czasem. Należy na wstępie zaznaczyć, że A. K. nie miała żadnej motywacji, by fałszywie oskarżać swojego partnera w dniu 20 maja 2024r. kiedy zdawała relację o przebiegu zdarzenia najpierw sąsiadowi, później interweniującym policjantom, ratownikom medycznym, następnie przesłuchującej ją policjantce, wreszcie badającym ją lekarzom i pracownikowi MOPS-u. Wręcz przeciwnie, zawsze cierpliwie znosiła zachowanie partnera godzące w jej dobra osobiste, nikomu się nie skarżąc, czekając na jego wytrzeźwienie, które niosło za sobą zawsze poprawę relacji. Oskarżony bowiem zachowując trzeźwość potrafił być dla niej czuły, opiekuńczy, okazywał jej uczucia. Ta świadomość motywowała A. K. do tego, by przebaczać oskarżonemu jego zachowanie polegające na stosowaniu przemocy fizycznej i psychicznej, gdyż do dnia 20 maja 2024r. jej natężenie było umiarkowane. Pokrzywdzona już wcześniej była w przemocowym związku, zatem mogła przyjmować taki związek za normę. Sytuacja zmieniła się w dniu 20 maja 2024r. kiedy to nastąpiła eskalacja przemocy oskarżonego wobec pokrzywdzonej. Jej skala przeraziła nawet ją samą, choć nie na tyle, by podjąć samodzielnie jakieś działania, choćby wezwać karetkę czy Policję. Niemniej po wezwaniu odpowiednich służb przez sąsiada, będąc przestraszona i cierpiąc fizycznie, po raz pierwszy otworzyła się wobec osób trzecich opisując szczerze zachowanie partnera. Relację swoją powtarzała kilkukrotnie wobec różnych osób, będąc w niej konsekwentną. Dopiero wraz z upływem czasu kiedy dolegliwości bólowe ustąpiły i w pamięci zatarły się negatywne przeżycia, A. K. wróciła do wyrobionej przez lata postawy, by chronić partnera, wycofała się z podejmowania działania na rzecz ochrony siebie. Można przyjąć u niej istnienie nieuświadomionego mechanizmu wykluczającego racjonalne zachowanie. Będąc przez lata ofiarą przemocy, uodporniła się na ból fizyczny i psychiczny, odczuwa większy lęk, że będzie musiała poradzić sobie sama, niż przed kontynuacją związku z oskarżonym. Należy pamiętać, że nie ma wsparcia w rodzinie, uzależnienie spowodowało, że utraciła pracę w IPN w W., gdzie przez 19 lat pracowała, ostatnio na stanowisku starszego kustosza. Niewątpliwe A. K. wymagała opieki i takową oskarżony jej zapewniał, co skutkowało całkowitym podporządkowaniem się jej parterowi. Zresztą przemoc odbywała się w cyklach. Wybuchy przemocy u oskarżonego, mające miejsce pod wypływem alkoholu, z reguły były przerywane okresami kiedy M. R. okazywał partnerce czułość, miłość, opiekował się nią. W tej fazie pokrzywdzonej łatwo było uwierzyć, że się zmienił, i że wszystko już będzie dobrze, zapomnieć o tym co zaszło. To było powodem, dla którego pokrzywdzona wraz z kolejnymi zeznaniami, składała depozycje coraz korzystniejsze dla oskarżonego. Niemniej należy zwrócić uwagę na to, że jeszcze składając zeznania w dniu 21 czerwca 2024r. nie wspomniała słowem o swoim upadku na skutek ataku padaczkowego. Jedynie osłabiła wymowę swoich pieszych zeznań podkreślając, że zdarzenie z dnia 20 maja 2024r. było incydentem, wcześniej mógł ją tylko szarpnąć za ramię, by się uspokoiła. Wersja z upadkiem w łazience pojawiła się dopiero na rozprawie, po wysłuchaniu wyjaśnień oskarżonego. Na rozprawie wskazała, że oskarżony mógł ją czasami szarpnąć pod wypływem alkoholu, wyzwać, ale nie w sposób upadlający, mógł rzucać naczyniami ale nie w nią tylko w podłogę czy ścianę. Nie uważała jednak, by takie zachowanie stanowiło znęcanie się nad nią. Jeśli chodzi o zdarzenie z dnia 20 maja 2024r. stwierdziła, że szarpali się obydwoje, a oskarżony mógł ją pchnąć i szarpnąć za ucho, ale jej nie bił i nie kopał. Zatem choć intencją pokrzywdzonej było zbagatelizowanie, umniejszenie znaczenia zachowań oskarżonego, użyte przez nią sformułowania ewidentnie wskazywały na przemoc fizyczną i psychiczną.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

M. R.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przestępstwo znęcania się z art. 207§1 k.k. oznacza systematycznie powtarzające się zachowania złożone z jedno- lub wielorodzajowych pojedynczych czynności naruszających różne dobra, np. nietykalność ciała, godność osobistą. Całość tego postępowania określonego zbiorowo, którego poszczególne fragmenty mogą (aczkolwiek oceniane pojedynczo nie muszą) wypełniać znamiona różnych typów czynów zabronionych stanowi jakościowo odmienny, odrębny typ przestępstwa. Przestępstwo znęcania się jest przestępstwem formalnym. Dla jego bytu nie jest wymagane spowodowanie jakichkolwiek skutków. W przypadku znęcania się, które pociąga za sobą skutki w postaci uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia, w grę wchodzi kwalifikacja kumulatywna z odpowiednim przepisem określającym przestępstwo skutkowe (art. 156–157 k.k.).

Mając na uwadze ustalony stan faktyczny, należy stwierdzić, że oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona przestępstwa znęcania się. Wielokrotnie, na przestrzeni co najmniej 3 miesięcy, wyzywał pokrzywdzoną słowami wulgarnymi, wyganiał ją z domu, uderzał z otwartej dłoni w twarz, a w dniu 20 maja 2024r. pobił ją tak silnie, że spowodował u niej obrażenia skutkujące naruszeniem czynności narządu ciała na okres przekraczający 7 dni, przy czym obejmował swoim zamiarem możliwość spowodowania skutku w postaci ciężkiego uszczerbku na zdrowiu.

Za przypisaniem oskarżonemu usiłowania dokonania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu w postaci innego ciężkiego kalectwa (jednooczna ślepota) i choroby realnie zagrażającej życiu (krwiak podtwardówkowy), z zamiarem ewentualnym, przemawiają zarówno okoliczności przedmiotowe jak i podmiotowe tego czynu. Oskarżony był niepohamowany w swojej agresji, zadawał pokrzywdzonej uderzenia po całym ciele, kopał, bił ją pięściami, w tym po głowie, ze świadomością możliwości powstania daleko sięgającej krzywdy. Tylko przypadek spowodował, że obrażenia ciała ograniczyły się do tych naruszających czynność narządu ciała na okres powyżej 7 dni.

Popełniając przestępstwo z art. 156 § 1 k.k., sprawca musi obejmować swoją świadomością przynajmniej możliwość, że swoim zachowaniem spowoduje ciężki uszczerbek na zdrowiu pokrzywdzonego, i do osiągnięcia takiego skutku dążyć lub się nań godzić (wyrok SA w Białymstoku z 28.11.2016 r., II AKa 157/16, LEX nr 2252794; podobnie SA w Katowicach z 27.06.2018 r., II AKa 213/18, LEX nr 2533634). Jest to zamiar ogólny spowodowania uszczerbku na zdrowiu (por. Budyn-Kulik, Umyślność, s. 66–71; Konarska-Wrzosek [w:] Konarska-Wrzosek, s. 798). Sprawca nie musi chcieć spowodować konkretnego skutku wymienionego przez ustawodawcę w treści art. 156 § 1 k.k. czy godzić się na jego spowodowanie ani zakładać z góry czasu trwania skutku.

Jeżeli sprawca działający z zamiarem spowodowania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu celu tego nie osiąga powodując jednak "na drodze" przestępstwa średni uszczerbek na zdrowiu w rozumieniu art. 157 § 1 k.k., ponosi odpowiedzialność za czyn podlegający kumulatywnej kwalifikacji prawnej na podstawie art. 13§1 k.k. w zw. z art. 156 § 1 pkt 2 k.k. i art. 157§ 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. W związku z tym, że oskarżony spowodował u pokrzywdzonej średni uszczerbek na zdrowiu w rozumieniu art. 157§1 k.k., okoliczność ta znalazła odzwierciedlenie w kwalifikacji prawnej czynu mu przypisanego.

Sąd jedynie przez niedopatrzenie nie zawarł w kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu art. 207§ 1 k.k., co jest skutkiem oczywistej omyłki pisarskiej. Nadto skorygował kwalifikację prawną czynu przypisanego oskarżonemu - w stosunku do czynu mu zarzucanego- poprzez zastąpienie art. 156§1 pkt 1 k.k. przepisem art 156§1 pkt 2 k.k., gdyż jednooczna ślepota czy też krwiak podtwardówkowy zaliczają się odpowiednio do innego ciężkiego kalectwa i choroby realnie zagrażającej życiu.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. R.

I

I

Przy wymiarze kary oskarżonemu Sąd wziął pod uwagę jego uprzednią niekaralność oraz okoliczność, że pokrzywdzona pojednała się z nim, nie rości do niego żadnych pretensji, w tym finansowych. Uwzględniono skutki na zdrowiu A. K., względnie krótki okres popełnienia przestępstwa znęcania się. Przytoczone okoliczności uzasadniały wymierzenie oskarżonemu kary 3 lat pozbawienia wolności, co stanowi dolną granicę ustawowego zagrożenia.

M. R.

II

I

Mając na uwadze wnioski płynące z opinii sądowo- psychiatryczno- psychologicznej, że czyn, którego oskarżony się dopuścił pozostaje w związku z występującym u niego uzależnieniem od alkoholu i aby zapobiec ponownemu popełnienia przez niego czynu zabronionego, w tym podobnego rodzaju zachodzi konieczność orzeczenia wobec niego środka zabezpieczającego w terapii uzależnień, Sąd zawarł takie rozstrzygnięcie w wyroku opierając je na przepisach art. 93a§1 pkt 3 k.k., art. 93b§1 k.k., art. 93c pkt 5 k.k. Podjęcie leczenia występującego u oskarżonego uzależnienia od alkoholu powinno wspomóc oskarżonego w przestrzeganiu przez niego porządku prawnego w przyszłości.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. R.

III

zgodnie z art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 20.05.2024r. godz. 17.20 do 28.11.2024r.

M. R.

IV

W oparciu o § 4 ust. 3, §17 ust. 2 pkt 5, § 20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U. z 2024 r. poz. 763) zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. T. wynagrodzenie za obronę z urzędu w wysokości 1 920,00 zł powiększone o kwotę 441,60 zł podatku VAT w stawce 23%.

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V

mając na uwadze stan majątkowy oskarżonego (brak majątku i dochodów) zwolniono go od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, (art. 624 § 1 k.p.k.)

1.Podpis