Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Olsztynie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IIK 84/24

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

K. K. (2)

art. 13§1 kk w zw. z art. 156§1 pkt 1 i 2 kk w zb. z art. 157§1 kk w zw. z art. 11§2 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 27 maja 2024r. ok. godz. 17.00 pokrzywdzona A. S. oczekiwała na przystanku P.-S. na przyjazd tramwaju. W tym czasie podszedł do niej oskarżony K. K. (1), który był pod wpływem alkoholu. Postawił na ławce obok szklankę i butelkę po piwie i zaczął jej coś opowiadać podniesionym głosem, gestykulując i zbliżając się do niej na bliską odległość. Kiedy pokrzywdzona dała mu do zrozumienia, że nie jest zainteresowana prowadzeniem rozmowy, odszedł od niej i agresywnie wymachując rękami zbliżył się do młodej kobiety - A. W. dalej coś opowiadając. Kiedy i ta kobieta nie okazała zainteresowania jego przemową, wziął do prawej ręki butelkę, zaś do lewej szklankę i zaczął oddalać się w kierunku KFC. Jednak po kilku krokach odwrócił się do kobiet i zaczął wyzywać pokrzywdzoną słowami wulgarnymi. Kiedy jego agresja wzrosła na takiego stopnia, że pokrzywdzona odebrała jego zachowanie jako zagrażające bezpieczeństwu kobiet i obawiając się, że rzuci w ich kierunku szklanymi przedmiotami trzymanymi w rękach, wstała z ławki, gotowa by przeciwdziałać takiemu rozwojowi wypadków. Zbliżyła się do oskarżonego, który w tym momencie zamachnął się na nią ręką, w której trzymał butelkę celując w jej twarz. A. S. udało się zablokować ten zamach, jednak oskarżony korzystając z okazji, że pokrzywdzona miała zajęte obie ręce, uderzył ją w twarz szklanką, na wysokości nosa i lewego oczodołu. Po tym uderzeniu jeszcze raz próbował uderzył ją butelką, ale pokrzywdzonej udało się odepchnąć oskarżonego przy okazji zrzucając z jego głowy czapkę. Pokrzywdzona wraz z młodą kobietą zaczęły oddalać się w przeciwnym kierunku. Oskarżony udał się za nimi, po raz kolejny biorąc zamach ręką w kierunku pokrzywdzonej z trzymaną w niej butelką. Później biegał za nią wokół wiaty przystankowej raz po raz grożąc jej trzymaną w ręku butelką. Ostatecznie pokrzywdzona zdecydowała się udać do pobliskiej jednostki policji, gdzie powiadomiła dyżurnego o zaistniałym zdarzeniu. W dniu zdarzenia nie udało się zatrzymać oskarżonego.

W wyniku uderzenia szklanką A. S. doznała złamania kości nosa, obrzęku tkanek miękkich i zasinienia w obrębie grzbietu nosa, krwiaka okularowego z obrzękiem tkanek miękkich oczodołu lewego, rany ciętej w obrębie grzbietu nosa, zasinienia w okolicy podoczodołowej prawej. Skutkiem powyższych obrażeń było naruszenie czynności narządu ciała na okres powyżej siedmiu dni w rozumieniu art. 157§1 kk.

Poprawę symetrii nosa i jego drożności wykonano w (...) Szpitalu (...) w O., gdzie po zdarzeniu pokrzywdzona się udała po pomoc medyczną.

Dzień po zdarzeniu, A. S. przebywając na balkonie swojego mieszkania, zauważyła idącego chodnikiem oskarżonego. Niezwłocznie poinformowała o tym fakcie funkcjonariusza Straży Miejskiej w O.. Patrol Straży Miejskiej ujął K. K. (1) i przekazał go K. w O..

zeznania A. S.

3, 20, 231v-233

dokumentacja medyczna pokrzywdzonej

19

nagranie z monitoringu

28

opinie medyczne

30-31, 110-111

protokół oględzin i odtworzenia zapisu monitoringu

34-38

zeznania A. W.

39, 233-233v

częściowo wyjaśnienia oskarżonego

230v-231

zeznania A. K. (1)

234

zeznania M. K.

234v-235

zeznania D. W.

89, 234

dokumentacja medyczna oskarżonego

239, 249, 253, 255

K. K. (1) w czasie popełnienia zarzucanego mu czynu miał zachowaną zdolność do rozpoznania znaczenia czynu i do pokierowania swoim postępowaniem. Rozpoznano u niego zespół uzależnienia spowodowany używaniem alkoholu oraz organiczne zaburzenia osobowości.

pisemna i ustna opinia sądowo-psychiatryczna

132-135, 260v-261v

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

zeznania A. S.

- zeznania pochodzą od osoby obcej dla oskarżonego, nieskonfliktowanej z nim, jednocześnie znajdują potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym, w tym nagraniach z monitoringu i dokumentacji medycznej.

dokumentacja medyczna pokrzywdzonej

niekwestionowany dowód z dokumentów

nagranie z monitoringu

niekwestionowany dowód , który posłużył do zweryfikowania zeznań pokrzywdzonej i bezpośredniego świadka zdarzenia -A. W.. Wprawdzie nagranie nie obejmuje tego fragmentu zdarzenia, podczas którego doszło do uderzenia pokrzywdzonej, gdyż nie objęły tego kamery, jednak wystarczająco dokumentuje agresywny, zaczepny sposób zachowania oskarżonego, okoliczność, że miał w rękach szklane przedmioty, którymi wymachiwał w kierunku pokrzywdzonej, że A. S. odniosła obrażenia twarzy oraz, że musiała uciekać przed oskarżonym. Mając na uwadze dynamiczny i niespodziewany przebieg zdarzenia, dowód ten w sposób najbardziej obiektywny oddaje przebieg zajścia, gdyż sama pokrzywdzona nieco inaczej zapamiętała szczegóły, co jednak w żaden sposób nie ujmuje wiarygodności jej zeznaniom a wręcz przeciwnie świadczy o spontaniczności jej relacji.

opinie medyczne

opinie były podstawą ustaleń jakie obrażenia ciała w wyniku zdarzenia odniosła pokrzywdzona i nie były one kwestionowane. Kwestią sporną była okoliczność, czy do kompetencji biegłego należy wypowiedzenie się, czy sposób działania sprawcy naraził pokrzywdzoną na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo nastąpienie skutku określonego w art. 156§1 kk. Biegła specjalista medycyny sądowej A. K. (2) uchyliła się od odpowiedzi na tak postawione pytanie. Powołując się na orzecznictwo i literaturę przedmiotu, stwierdziła, że należy to do kompetencji, na etapie postępowania przygotowawczego- do prokuratora, zaś na etapie postępowania sądowego- do sądu (k. 31).

Opowiadając się za stanowiskiem, że specjalista medycyny sądowej

ma możliwość przedstawienia w opinii hipotetycznych konsekwencji postępowania sprawcy, gdyż na tej podstawie organ procesowy jest w stanie ocenić przesłanki „bezpośredniości narażenia” i dokonać prawnej oceny czynu i ustalić kwalifikację karną, Sąd oparł swoje ustalenia na opinii sporządzonej przez biegłego B. Z.. Biegły zauważył, że w przypadku rozbicia szklanego przedmiotu na twarzy z powstaniem ostrych fragmentów szkła, może to powodować rany drążące gałek ocznych prowadzące do ich utraty. Zatem w przypadku uderzenia w twarz szklaną butelką lub szklanką, które ulegają rozbiciu istnieje narażenie na bezpośrednie niebezpieczeństwo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu w postaci "innego ciężkiego kalectwa" i "trwałego, istotnego zeszpecenia" w rozumieniu art. 156§1 kk. Takie rozumowanie zresztą jest zgodne z wiedzą powszechną, przeciętną, że rozbicie szklanego przedmiotu na twarzy, w okolicach oczu może skutkować pozbawieniem człowieka wzroku i istotnym, trwałym zeszpeceniem twarzy.

Mając na uwadze treść obu opinii, nie można mówić o ich sprzeczności, lecz o niejednolicie pojmowanym przez biegłych zagadnieniu, gdzie kończą się kompetencje biegłego lekarza, a co ustalać powinien organ procesowy.

Opinie biegłych są spójne, oparte na właściwie ustalonym stanie faktycznym, przekonywujące jako logiczna całość, wskazujące i wyjaśniające przesłanki, które doprowadziły do przedstawionych konkluzji.

protokół oględzin i odtworzenia zapisu monitoringu

dowód niekwestionowany, korespondujący z całym materiałem dowodowym

zeznania A. W.

zeznania świadka korespondujące z zeznaniami pokrzywdzonej i zapisem monitoringu

częściowo wyjaśnienia oskarżonego

wyjaśnienia oskarżonego w takim zakresie, w jakim pokrywają się z uznanym za wiarygodne materiałem dowodowym, nie budzą zastrzeżeń. Pozwalają na dokonanie dodatkowych ustaleń w zakresie jego stanu trzeźwości podczas zdarzenia. K. K. (1) wskazał, że był wtedy pod wypływem alkoholu, gdyż tego dnia wypił kilka piw.

zeznania A. K. (1)

zeznania szwagra oskarżonego niewiele wniosły do sprawy, gdyż wskazany nie był świadkiem zdarzenia. O jego przebiegu dowiedział się od oskarżonego i z tego względu, jego znajomość faktów jest w oczywisty sposób naznaczona nieobiektywizmem. Zeznania częściowo posłużyły do ustalenia stanu zdrowia psychicznego oskarżonego, w tym, w czasie popełnienia zarzucanego mu czynu.

zeznania M. K.

zeznania siostry oskarżonego niewiele wniosły do sprawy, gdyż wskazana nie była świadkiem zdarzenia. Zeznania częściowo posłużyły do ustalenia stanu zdrowia psychicznego oskarżonego, w tym, w czasie popełnienia zarzucanego mu czynu.

zeznania D. W.

zeznania policjanta pełniącego służbę na posterunku policji, do którego bezpośrednio po zdarzeniu zgłosiła się pokrzywdzona potwierdzają przebieg wypadków

pisemna i ustna opinia sądowo-psychiatryczna

Opinia biegłych jest spójna, oparta na właściwie ustalonym stanie faktycznym, przekonywująca jako logiczna całość, wskazująca i wyjaśniająca przesłanki, które doprowadziły do przedstawionych konkluzji.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

wyjaśnienia oskarżonego

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego w takim zakresie, w jakim pozostają sprzeczne z zeznaniami pokrzywdzonej i korespondującymi z nimi dowodami (k. 230v-231). Przede wszystkim niewiarygodne są twierdzenia oskarżonego, że agresję u niego wywołała pokrzywdzona nazywając go bez powodu pedofilem. Wyjaśnieniom oskarżonego przeczy przede wszystkim nagranie z monitoringu, na którym widać, że to oskarżony zaczepiał kobiety, agresywnie wymachiwał rękami, jeszcze zanim doszło do uderzenia pokrzywdzonej.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

K. K. (2)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Za przypisaniem oskarżonemu usiłowania dokonania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu w postaci pozbawienia pokrzywdzonej wzroku, jak też trwałego, istotnego zeszpecenia w postaci rozległych ran i szpecących blizn twarzy, z zamiarem ewentualnym, przemawiają zarówno okoliczności przedmiotowe jak i podmiotowe tego czynu. Oskarżony był niepohamowany w swojej agresji, działał szybko i z zaskoczenia, zadając A. S. trzy uderzenia szklanymi przedmiotami działał ze świadomością możliwości powstania daleko sięgającej krzywdy. Tylko częściowo przypadek a częściowo szybka reakcja pokrzywdzonej spowodowały, że tyko jedno uderzenie było skuteczne i, że obrażenia ciała ograniczyły się do złamania kości nosa i rozległego krwiaka okularowego oczodołu lewego.

Popełniając przestępstwo z art. 156 § 1 kk, sprawca musi obejmować swoją świadomością przynajmniej możliwość, że swoim zachowaniem spowoduje ciężki uszczerbek na zdrowiu pokrzywdzonego, i do osiągnięcia takiego skutku dążyć lub się nań godzić (wyrok SA w Białymstoku z 28.11.2016 r., II AKa 157/16, LEX nr 2252794; podobnie SA w Katowicach z 27.06.2018 r., II AKa 213/18, LEX nr 2533634). Jest to zamiar ogólny spowodowania uszczerbku na zdrowiu (por. Budyn-Kulik, Umyślność, s. 66–71; Konarska-Wrzosek [w:] Konarska-Wrzosek, s. 798). Sprawca nie musi chcieć spowodować konkretnego skutku wymienionego przez ustawodawcę w treści art. 156 § 1 kk czy godzić się na jego spowodowanie ani zakładać z góry czasu trwania skutku.

Jeżeli sprawca działający z zamiarem spowodowania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu celu tego nie osiąga powodując jednak "na drodze" przestępstwa średni uszczerbek na zdrowiu w rozumieniu art. 157 § 1 k.k., ponosi odpowiedzialność za czyn podlegający kumulatywnej kwalifikacji prawnej na podstawie art. 13§1 k.k. w zw. z art. 156 § 1 ptt 1 i 2 k.k. i art. 157§ 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. W związku z tym, że oskarżony spowodował u pokrzywdzonej średni uszczerbek na zdrowiu w rozumieniu art. 157§1 k.k., okoliczność ta znalazła odzwierciedlenie w kwalifikacji prawnej czynu mu przypisanego.

W przypadku gdy czyn sprawcy realizuje jednocześnie znamiona występku chuligańskiego i zbrodni, art. 57a § 1 nie ma zastosowania, ponieważ wówczas sprawca zostaje skazany za zbrodnię (por. K. Buchała (red.), Z. Ćwiąkalski, M. Szewczyk, A. Zoll, Komentarz..., teza 6 do art. 59).

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. K. (2)

I, II, III

Przy wymiarze kary K. K. (1) Sąd wziął pod uwagę jego uprzednią niekaralność oraz okoliczność incydentalnego charakteru zdarzenia w jego dotychczasowej linii życiowej. Uwzględniono także skutki na zdrowiu pokrzywdzonej, w tym psychiczne związane z traumą, jaką przeżyła skutkującą stanami lękowymi w sytuacjach kontaktu z mężczyznami. Przytoczone okoliczności w pełni uzasadniały wymierzenie oskarżonemu kary 3 lat pozbawienia wolności

Na podstawie art. 41a§1 i 4 k.k. orzeczono wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu kontaktowania się i zbliżania na odległość mniejszą niż 100 m do A. S. na okres 5 lat, co uzasadnione jest potrzebą jej izolacji od oskarżonego, od którego doświadczyła przemocy fizycznej.

Na podstawie art. 46§1 k.k. orzeczono wobec oskarżonego obowiązek zadośćuczynienia za doznaną krzywdę poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej kwoty 10.000,00 zł (o taką kwotę pokrzywdzona wnioskowała).

Zadośćuczynienia jest złagodzeniem i zniwelowaniem poczucia krzywdy, polegającym na zapewnieniu materialnych środków, które pozwalałyby na powrót do w miarę względnego funkcjonowania i dostosowania się do zmienionej rzeczywistości. Ustalając wysokość zadośćuczynienia Sąd miał na uwadze całokształt okoliczności przedmiotowej sprawy, w tym rodzaj i stopień cierpień doznanych przez pokrzywdzoną.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. K. (2)

IV

zgodnie z art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 28.05.2024r. godz. 22.15 (protokół zatrzymania, k. 25) do dnia 30.10.2024r.

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V

mając na uwadze stan majątkowy oskarżonego (brak majątku i dochodów) zwolniono go od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, (art. 624 § 1 k.p.k.)

1.Podpis