Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Olsztynie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 157/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

P. D.

Opisane w pkt I – III.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony P. D. zamieszkiwał w S. w domu przy ul. (...), który należy do jego matki E. D. (1), która okresowo pracowała i przebywała za granicą, jak również zajmowała się prowadzeniem ośrodka wypoczynkowego w m. K..

Oskarżony ma wykształcenie niepełne średnie, ostatnio podejmował prace gospodarcze w ośrodku należącym do matki oraz jako pośrednik w sprzedaży biletów autobusowych w ramach zarejestrowanej na niego firmy - biura podróży, ale w zasadzie pozostawał na utrzymaniu matki i żony. Oskarżony był uprzednio wielokrotnie karany i stale używał środków odurzających. Wielokrotnie był hospitalizowany, w tym w WZLP w O. z rozpoznaniem zespołu abstynencyjnego spowodowanego używaniem kilku substancji. Ostatnio opuścił zakład karny w roku 2019. Oskarżony zamieszkiwał z żoną M. D. (1), z którą ma małoletniego syna. Zasadniczo utrzymywali się z zarobków żony oskarżonego, która była zatrudniona jako pielęgniarka. W domu pokrzywdzonej mieli do dyspozycji całe piętro.

Relacje pomiędzy wymienionymi, w szczególności pomiędzy oskarżonym a matką pozostawały okresowo napięte, gdyż miała ona pretensje do niego o sposób życia. Liczyła na to, że w związku z faktem zawarcia małżeństwa i posiadania dziecka ustabilizuje się i będzie się bardziej poczuwał do obowiązków, niemniej tak się nie stało, gdyż oskarżony nadal używał środków odurzających. Dochodziło między nimi do awantur na tym tle a E. D. (1) zaczęła kierować żądania, aby oskarżony ponosił koszty zamieszkiwania, albo wraz z żoną opuścił dom. Dochodziło do interwencji Policji wyzwanej przez E. D. (1). Kierowała ona względem oskarżonego i jego żony zarzuty odnoszące się do prawidłowości ich zachowania i opieki nad dzieckiem.

W dniu 06 lutego 2023 r. E. M. D. powróciła do Polski, wówczas doszło do nasilonych zachowań ze strony oskarżonego, który zaczął znęcać się nad matką, awanturował się i miał pretensje, że matka każe mu robić opłaty za dom. Pokrzywdzona zmuszona była zamykać się u siebie w pokoju, gdyż bała się oskarżonego. Miała miejsce sytuacja, że oskarżony dobijał się do drzwi, wyzywał matkę wulgarnie, mówił, że ma broń i groził jej pozbawieniem życia. Pokrzywdzona zwierzała się swojemu przyjacielowi, że strasznie boi się syna i w związku z tym zaproponował, aby nocowała u niego, co miało miejsce przez dwa dni.

W dniu 6 lutego 2023r. funkcjonariusze z Komendy Powiatowej Policji w S. dokonali przeszukania domu przy ul. (...). W trakcie przeszukania pomieszczeń zajmowanych przez P. D. ujawniono rzeczy w postaci: kartonowego pudełka koloru niebieskiego z metalowym wieczkiem z zawartością suszu roślinnego koloru zielonego, szklany słoik z zakrętką z zawartością suszu koloru zielonego, pojemnik koloru białego z nakrętką z zawartością suszu roślinnego koloru zielonego (etykieta koloru pomarańczowego), pojemnik koloru białego z nakrętką koloru białego z zawartością suszu roślinnego koloru zielonego (etykieta koloru biało-niebieskiego), pojemnik koloru białego z nakrętką koloru białego z zawartością suszu roślinnego koloru zielonego (etykieta koloru biało-granatowego), pojemnik przezroczysty z pokrywką koloru żółtego z zawartością kawałków ciasta z roślinnym suszem.

W dniu 10 lutego 2023r. po godz. 09:00 E. D. (1) wraz ze S. D. pojechała swoim samochodem marki (...) do należącego do niej Ośrodka (...), ponieważ planowała tam wyciąć drzewa. Kiedy wraz ze Z. D. (1) przebywała na terenie ośrodka w pewnym momencie przyjechał tam P. D. w towarzystwie (...), który zajmuje się prowadzeniem lombardu w S.. Oskarżony umówił się tam z wymienionym w celu dokonania sprzedaży łódek z ośrodka. W tym celu Ł. K. przyjechał samochodem z przyczepką i przybranym pracownikiem do pomocy. Kiedy mężczyzn z lombardu spostrzegła pokrzywdzona, zaczęła ich rozpytywać, co tu robią, wówczas Ł. K. zwątpił w zapewnienia oskarżonego co do posiadania tytułu prawnego uprawniającego do sprzedaży tych łódek i zamierzał zrezygnować z zakupu i odjechać.

Wówczas pojawił się oskarżony. Zaczął krzyczeć do pokrzywdzonej obraźliwe i wulgarne słowa typu „szmato", „kurwo" oraz skierował się w jej stronę. Wówczas widząc bardzo agresywne zachowanie syna zaczęła uciekać. Przebiegła na drugą stronę ogrodzenia przez podniesioną siatkę i biegła wzdłuż ogrodzenia, natomiast P. D. biegł za nią. W tym czasie również Z. D. (1) zaczął biec w ich kierunku. Był w niedużej od nich odległości około 10-15 metrów. E. D. (1) trzymała w tym czasie w ręku telefon, ale syn wyrwał go jej i rzucił w pole. Kiedy E. D. (1) przewróciła się na ziemię to wówczas P. D. zaczął ją intensywnie i szybko wielokrotnie kopać nogami w głowę oraz uderzać pięściami po głowie, zachowywał się jak w amoku, szale. Działał w zamiarze bezpośrednim spowodowania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu. Pokrzywdzona zasłaniała się rękoma przed ciosami i płakała, ale on nie przestawał. Z. D. (1) podbiegł do nich ponieważ chciał powstrzymać oskarżonego. Wówczas P. D. uderzył go z pięści w lewą skroń, jednakże Z. D. (1) zdążył się uchylić i został jedynie uderzony bokiem pięści po głowie. W tym momencie Z. D. (1) wypadł telefon i kiedy chciał go podnieść oskarżony nadepnął nogą na jego lewą rękę i wyciągnął z jego ręki telefon i odrzucił go w pole. P. D. chciał jeszcze podejść do matki i ją uderzyć, ale Z. D. (1) stanął pomiędzy nimi i mu to uniemożliwił. Wtedy P. D. odwrócił się i odszedł w kierunku drogi, a Z. D. (1) udzielił pokrzywdzonej pierwszej pomocy medycznej do czasu przybycia Policji i załogi karetki pogotowia, a następnie lotniczego pogotowia ratunkowego, które przetransportowało pokrzywdzoną do Szpitala Wojewódzkiego w O. celem hospitalizacji. Miała ona bowiem rozległe obrażenia całej powierzchni twarzy, opuchliznę w okolicy obu oczodołów, intensywnie krwawiła z ran głowy. Widoczne były nadto obrażenia na obu rękach, z których sączyła się krew (k. 56, k. 110 - 112). Natomiast w wyniku tego zdarzenia Z. D. (1) doznał obrażeń w postaci otarcia naskórka na lewej skroni, rozcięcia naskórka na nosie oraz rozcięcia naskórka na małym palcu lewej dłoni. Ponadto odnalazł swój telefon, który nie został uszkodzony.

W wyniku badań fizykochemicznych rzeczy zabezpieczonych w pomieszczeniach zajmowanych przez P. D. stwierdzono, susze roślinne, które do badań oznaczono nr IE, 5, 7, 9, 11 są zielem konopi innych niż włókniste. W dowodowych wyrobach cukierniczych - ciastkach, które do badań oznaczono nr 1.1, 1.2 i 3 stwierdzono obecność 19-tetrahydrokannabinolu, co kwalifikuje je jako żywicę konopi z godnie z definicją zawartą w art. 4 pkt 38 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii. W beżowym zmielonym suszu roślinnym oznaczonym nr 13 stwierdzono obecność psylocyny. Dowodowe ilości odpowiadają w przypadku ziela konopi innych niż włókniste (łącznie 51,36 g) około 51-171 tego typu porcjom, zaś psylocyny (6,02 g) około 6 tego typu porcjom. Średnia masa pełnego fragmentu ciasta, z dowodu oznaczonego nr 3 stanowiła 24,79 g. w związku z czym należy uznać, że całość dowodu nr 3 odpowiada łącznie około 10 całym fragmentom. Natomiast wyrób cukierniczy oznaczony nr 1 (577,90 g) odpowiada około 23 tego typu częściom. Każdą z nich należy traktować jako typową, pojedynczą porcję służącą w celu odurzenia. Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 17 sierpnia 2018r. w sprawie wykazu substancji psychotropowych, środków odurzających oraz nowych substancji psychoaktywnych ziele konopi innych niż włókniste zaliczane jest do środków odurzających grupy I-N, natomiast psylocyna zaliczana jest do substancji psychotropowych grupy I-P.

Z opinii biegłego z zakresu medycyny sądowej A. K. (1) wynikało, iż pokrzywdzona E. D. (1) doznała obrażeń ciała w postaci: rozległej rany w obrębie nasady nosa, rany w obrębie owłosionej skóry głowy, obrzęku tkanek miękkich nadgarstka lewego, złamania ściany przedniej zatoki szczękowej prawej, złamania ścian przyśrodkowych obu zatok szczękowych, złamania ściany dolnej oczodołu prawego, ułamania zęba 11, rozległego obrzęku tkanek miękkich i podbiegnięcia krwawego w obrębie powiek górnych i dolnych, złamania głowy II kości śródręcza, wieloodłamowego złamania policzka dystalnego palca I ręki lewej, zasinienia okolicy podoczodołowej lewej, policzkowej prawej i lewej, zausznej prawej, wieloodłamowego złamania paliczka dalszego kciuka z ubytkiem kości, wylewu podspojówkowego oka lewego które to obrażenia naruszyły czynności narządów jej ciała na okres powyżej 7 dni. Stwierdzone obrażenia mogły powstać w wyniku zdarzenia z dnia 10 lutego 2023r. Do powstania stwierdzonych obrażeń ciała mogło dojść w wyniku pobicia. W oparciu o stwierdzone u pokrzywdzonej obrażenia ciała nie można wnioskować o ilości zadanych jej ciosów oraz intensywności ich zadawania. Można natomiast stwierdzić, iż urazy były zadawane z dużą siłą o czym świadczą liczne złamania kości.

Z kolei z opinii biegłego z zakresu medycyny B. Z. (1) wynika, że: E. D. (1) w dniu 10.02.2023r. doznała obrażeń:

- głowy w postaci sińców, dwóch ran skóry owłosionej głowy w tym jednej bardzo rozległej, rany okolicy czołowej oraz rany nosa i okolic podoczodołowych ze złamaniem kości nosa, obu oczodołów, sitowia i zatok szczękowych,

- kończyn górnych z sińcami i otarciami naskórka rąk i przedramion, ranami rak oraz złamaniem kości lewego śródręcza i kciuka lewej ręki.

Skutkiem powyższych obrażeń było naruszenie czynności narządu oddychania i lewej ręki trwające dłużej siedem dni w rozumieniu art. 157 § 1 k.k. Powyższe obrażenia powstały w wyniku działania wielokrotnych urazów głowy i kończyn górnych. Lokalizacja obrażeń dowodzi, że działanie sprawcy było skierowane na głowę pokrzywdzonej, a obrażenia kończyn górnych były obrażeniami obronnymi. Rozległa rana skóry owłosionej głowy i rozległa rany górnego piętra twarzoczaszki powstały w wyniku działania narzędzi twardych, tępych lub tępokrawędzistych z dużą siłą. Głowa jest częścią ciała wybitnie wrażliwa na urazy mechaniczne. Tego rodzaju mnogie tępe urazy głowy mogą skutkować powstaniem obrażeń wewnątrzczaszkowych (krwiaki przymózgowe, stłuczenie mózgu i trwałych uszkodzeń gałek ocznych, które stanowią ciężki uszczerbek na zdrowiu (choroba realnie zagrażająca życiu, inne ciężkie kalectwo). Biegły stwierdził, że u pokrzywdzonej doszło do wieloodłamowego zmiażdżeniowego złamania kości nosa z efektem w postaci rozdzielenia piramidy nosa od jego nasady i złamania kości sitowej obu oczodołów. Obrażenia przedramion rąk mają charakter obrażeń obronnych, powstających podczas zasłaniania się przed ciosami. Obronne złamania kości rąk dowodzą że energia części urazów została przez nie zaabsorbowana i nie dotarła do głowy. Dlatego ze względu na charakter, lokalizację i rozległość obrażeń oraz sposób działania sprawcy należy przyjąć, że podczas zdarzenia E. D. (1) była narażona na bezpośrednie niebezpieczeństwo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu w postaci choroby realnie zagrażającej życiu i innego ciężkiego kalectwa w rozumieniu art. 156 § 1 pkt. 2 k.k. Natomiast nie doszło u pokrzywdzonej do zaistnienia skutku w postaci trwałego, istotnego zeszpecenia, blizny są widoczne, ale nie są przerośnięte, piramida i grzbiet nosa obecnie nie są zdeformowane (k. 819 o.).

Z opinii Instytutu Genetyki Sądowej w B. z zakresu badań alkoholu etylowego we krwi P. D. wynika, że w badanym materiale nie stwierdzono obecności alkoholu etylowego stężeniu powyżej 0,1%. W świetle uzyskanych wyników stwierdzić należy, iż stan osoby badanej (w czasie czynu z dnia 10 lutego 2023 r.) odpowiada stanowi "trzeźwości".

Natomiast z opinii Instytutu Genetyki Sądowej w B. z zakresu badań toksykologicznych wynika, że we krwi P. D. stwierdzono stężenie 19-tetrahydrokannabinolu (95,9 ng/ml) jest wyższe aniżeli próg dla stanu "pod wpływem" wg wytycznych środowisk naukowych (2,5 ng/ml). Biorąc pod uwagę kryteria wskazane przez środowiska naukowe należy stan osoby badanej sklasyfikować jako stan "pod wpływem środka działającego podobnie do alkoholu". W świetle powyższego należy stwierdzić, że osoba badana w chwili pobrania krwi znajdowała się w stanie "pod wpływem środka działającego podobnie do alkoholu", mając we krwi kannabidiol w stężeniu 3,7 ng/ml, delta9-tetrahydrokannabinolu w stężeniu 95,9 ng/ml oraz 11-nor-9-karboksy-delta9- THC (THCCOOH) w stężeniu 386,2 ng/ml. W odniesieniu do związków psychoaktywnych (za wyjątkiem nielicznych substancji, jak np. alkohol etylowy) nie prowadzi się rachunku retrospektywnego, co wynika ze złożonego metabolizmu oraz dużej ich zmienności w populacji. Z uwagi na długi upływ czasu między zdarzeniem a pobraniem krwi (wynoszącym powyżej 8 godzin), fakt iż badany nie został zatrzymany przez Policję w momencie kierowania pojazdem i nie znajdował się pod nadzorem funkcjonariuszy, możliwość ewentualnego przyjęcia środka psychoaktywnego po zdarzeniu nie ma możliwości wypowiedzenia się na temat stanu trzeźwości badanego (w odniesieniu do środków działających podobnie do alkoholu) w momencie zdarzenia. Na podstawie stwierdzonego stężenia analitu nie można określić czasu jego przyjęcia, nie można określić drogi/sposobu jego przyjęcia, wielkości przyjętej dawki.

Z uzupełniającej opinii z zakresu badań chemicznych wynika, iż w dowodowych wyrobach cukierniczych ciastkach, które do badań oznaczono nr 1.1, 1.2 oraz 1.3 stwierdzono obecność delta9-tetrahydrokannabinolu, co kwalifikuje je jako żywicę konopii z godnie z definicją zawartą w art. 4 pkt 38 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii. Susz roślinny oznaczony nr 2 jest zielem konopi innych niż włókniste. W dowodowych fragmentach grzybów, oznaczonych nr 3 i 7 stwierdzono obecność psylocyny. Dowodowe ilości odpowiadają w przypadku ziela konopi innych niż włókniste (nr 2 - 47,72 g) około 48-159 tego typu porcjom, zaś psylocyny (nr 3 i 7-łącznie 55,24 g) około 66 tego typu porcjom. Średnia masa pełnego fragmentu ciasta, z dowodu oznaczonego nr 1 stanowiła 24,48 g, w związku z czym należy uznać, że całość dowodu nr 1 odpowiada łącznie około 27 całym fragmentom. Każdy z nich należy traktować jako typową, pojedynczą porcję służącą w celu odurzenia. W pozostałym materiale dowodowym nie stwierdzono obecności substancji psychotropowych, środków odurzających oraz nowych substancji psychoaktywnych w rozumieniu ustawy z 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii.

Z treści opinii sądowo-psychiatryczno-psychologicznej dotyczącej P. D. uzyskanej na etapie postępowania przygotowawczego wynikało, iż nie jest on chory psychicznie, ani upośledzony umysłowo. Odnośnie tempore criminis co do zarzutu I i II biegli stwierdzili, że w okresach inkryminowanych nie występowały u podejrzanego zaburzenia psychotyczne czy jakościowe zaburzenia świadomości. Zażycie przez podejrzanego w tych okresach narkotyku marihuany nie spowodowało powstania u podejrzanego w tych okresach zaburzeń psychotycznych czy jakościowych zaburzeń świadomości. Odnośnie tempore criminis co do zarzutu I i II biegli stwierdzili, że w czasie popełnienia zarzucanych mu czynów zdolność do rozpoznania znaczenia czynów oraz zdolność do pokierowania swoim postępowaniem nie była zaburzona w rozumieniu art. 31 § 1 kk, czy też art. 31 § 2 kk. Odnośnie tempore criminis co do zarzutu III biegli stwierdzili, że ewentualne zażycie przez podejrzanego w tym okresie narkotyku marihuany nie spowodowało powstania u podejrzanego w tym okresie zaburzeń psychotycznych czy jakościowych zaburzeń świadomości. Odnośnie tempore criminis biegli stwierdzili, że czyny zarzucone podejrzanemu zostały popełnione w związku z uzależnieniem od marihuany oraz występującymi u niego cechami zaburzeń osobowości. Biegli stwierdzili konieczność zastosowania wobec podejrzanego środka zabezpieczającego w postaci terapii uzależnień, aby zapobiec ponownemu popełnieniu przez podejrzanego czynu zabronionego, w tym czynu podobnego rodzaju.

Biegli stwierdzili nadto, że czyny zarzucone podejrzanemu zostały również popełnione w związku z występowaniem u podejrzanego zaburzeniem osobowości o takim charakterze lub nasileniu, ze zachodzi co najmniej wysokie prawdopodobieństwo popełnienia czynu zabronionego z użyciem przemocy lub groźbą jej użycia. Biegli stwierdzili, że w razie skazania podejrzanego na karę pozbawienia wolności bez warunkowego jej zawieszenia za umyślne przestępstwo w związku z zaburzeniem osobowości zachodzi konieczność zastosowania wobec podejrzanego środka zabezpieczającego w postaci terapii, aby zapobiec ponownemu popełnieniu przez podejrzanego czynu zabronionego, w tym czynu podobnego rodzaju. Ponadto biegli uznali, że ze względu na aktualny stan zdrowia psychicznego może brać udział w postępowaniu karnym i w chwili obecnej poczytalność podejrzanego nie budzi wątpliwości. W ich ocenie aktualny stan zdrowia psychicznego podejrzanego pozwala mu na prowadzenie obrony w sposób samodzielny i rozsądny.

W dniu 03 listopada 2024 r. biegli wydali również opinię uzupełniającą, stwierdzając, że w aktualnym stanie występują wątpliwości, czy u oskarżonego występują objawy psychotyczne, w tym urojenia. Jego stan psychiczny oceniono jako niejednoznaczny.

Ze względu na niemożność wypowiedzenia się odnośnie aktualnego stanu psychicznego oskarżonego w warunkach jednorazowego badania sądowo - psychiatrycznego, biegli wystąpili o poddanie go obserwacji sądowo psychiatrycznej, którą przeprowadzono w Oddziale Psychiatrii Sądowej Samodzielnego Psychiatrycznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w C..

W opinii z dnia 11 lutego 2025 r. biegli nie stwierdzili co do oskarżonego przesłanek do wyłączenia lub ograniczenia poczytalności w rozumieniu art. 31 § 1 lub 2 k.k.

zeznania świadka Z. D.

72, 963 o. - 965

zeznania Ł. K.

146 o. - 147 o. , 965 o.

opinia wydana na podstawie ekspertyzy kryminalistycznej z zakresu badań chemicznych

444 - 447

opinia z zakresu medycyny sądowej A. K.

452 - 456

opinia z zakresu toksykologii

461 - 462, k. 463 - 470

opinia sądowo -psychiatryczna z dnia 08 maja 2023 r. i z dnia 03 listopada 2024 r.

496 - 502, 855 - 859

wyjaśnienia oskarżonego

962 - 963, k. 164 o., 178 o. - 179, 187 - 188, 719 - 720

zeznania H. S.

965, 267 o.,

zeznania M. D.

966 - 967, k. 26 - 27, 125

opinia biegłego z zakresu medycyny B. Z.

804 - 807, 818 o. - 820 o.

opinia sądowo - psychiatryczna wydana w dniu 11 lutego 2025 r.

954 - (...), 1010 o. - (...),

protokół zatrzymania

2-3,

protokół przeszukania

11- 13, 129 - 130, 16 - 17, 151 - 152,

opinia z zakresu broni balistyki

688 - 690

dane o karalności, odpisy wyroków

728 - 730, 198 - 203, 205 - 207

protokół oględzin

10, 28 - 29, 75 - 91, 92 - 102, 117 - 120, 131 - 132, 256 - 259, 141 - 142, 385 - 394, 166 - 167, 260 - 265

dokumentacja medyczna

285, 288, 334, 367 - 368. 383 - 384

opinia z zakresu badań genetycznych

537 - 538

1.1.2.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

wyjaśnienia oskarżonego

Wyjaśnieniom oskarżonego dano wiarę jedynie w zakresie, w jakim nie pozostawały w sprzeczności z poczynionymi ustaleniami faktycznymi.

Przesłuchany w charakterze podejrzanego P. D. w wyjaśnieniach przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu z pkt 1, tj. do posiadania marihuany. Podał, iż nie potrafi powiedzieć, czy przyznaje się do popełnienia czynów z zarzutów z pkt II i III, ponieważ nie pamięta co się wydarzyło w dniu 10 lutego 2023 r. Potwierdził swoje wyjaśnienia, jakie złożył wcześniej przed funkcjonariuszem Policji, w których przyznał się do popełnienia zarzucanych czynów z pkt I i II. Wyjaśnił wówczas, że znaleziona marihuana należy do niego, jednakże był to susz konopny, na który miał recepty i był zakupiony w aptece. Dodał, iż nie wszczynał żadnych awantur, nie wyzywał matki i nie znęcał się psychicznie nad nią. Stwierdził, że to ona prowokowała sytuacje kłopotliwe dla niego, prowokując jego i jego rodzinę. Podał wówczas, iż w dniu 10 lutego 2023r. był przy łódkach. Wyjaśnił, że gdy matka coś wyciągnęła i podeszła do niego to w nim „coś pękło” i nie wie co się stało, dodał że mogło to być spowodowane wcześniejszymi wydarzeniami. Przesłuchany ponownie w związku ze zmianą ogłoszonych mu zarzutów nie przyznał się do popełnienia przedstawionych mu zarzutów, stwierdzając iż nie pamięta przebiegu zdarzenia z 10 lutego 2023r., ponieważ miał wtedy zamroczoną świadomość spowodowaną wahaniami cukru w jego organizmie z uwagi na fakt, iż choruje na cukrzycę. Ponadto podał, iż cała sytuacja była sprowokowana niewłaściwym względem niego zachowaniem jego matki.

W toku rozprawy oskarżony formalnie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów, jednakże zaprzeczył, aby znęcał się nad matką, podał, że wprawdzie dochodziło między nimi do awantur, ale wynikały one z zachowania matki. Co do zarzutu odnoszącego się do posiadania środków odurzających wyjaśnił, że były to wyłącznie środki, które kupił legalnie w aptece, przepisane mu przez lekarza.

Wyjaśnieniom tym, w zakresie w jakim zaprzeczył sprawstwu, nie dano wiary, gdyż analiza zgromadzonych dowodów wskazuje, że oskarżony dopuścił się popełnienia zarzucanych mu czynów. Nie budzi przede wszystkim wątpliwości, że oskarżony dopuścił się ataku na pokrzywdzoną w dniu 10 lutego 2023 r., w czasie którego zadał jej z dużą siłą liczne kopnięcia i uderzenia w głowę, skutkujące stwierdzonymi przez biegłych obrażeniami ciała. Czyn ten, w żaden sposób nie sprowokowany przez pokrzywdzoną, pozostawał przy tym w wyraźnym związku z wcześniejszymi zachowaniami oskarżonego, który od przyjazdu matki z Niemiec zachowywał się agresywnie, wszczynał awantury i groził matce pozbawieniem życia, doprowadzając do tego, że zmuszona była nocować poza domem z obawy przed oskarżonym.

Twierdzenia, że zachowania te wynikały z niewłaściwego postępowania matki stanowią zdaniem sądu jedynie linię obrony a oskarżony stara się przedstawić siebie jako ofiarę zadawnionych zaniedbań wychowawczych i prowokacyjnych zachowań matki, podczas gdy jej postawa w ocenie sądu skierowana była jedynie na przeciwstawienie się nagannemu sposobowi życia oskarżonego, który uzależniony jest od środków odurzających i alkoholu i pomimo zawarcia związku małżeńskiego i posiadania małoletniego dziecka nie zamierzał tego sposobu zmienić.

Oskarżony pozostaje wobec swojego zachowania i uzależnień całkowicie bezkrytyczny, co wynika również wprost z opinii biegłych. Pokrzywdzona, pracując i prowadząc działalność gospodarczą, w istocie zapewniała oskarżonemu wygodne życie i nadal wyraźnie go wspiera, wcale nie chce obciążać a jednocześnie bardzo się obawia, co nie może dziwić zarówno w kontekście jego przeszłości, jak i przedmiotowego czynu. Nie sposób podzielić wyjaśnień, jakoby oskarżony był człowiekiem, który nie jest skłonny do przemocy, gdyż jest wręcz przeciwnie, na co ma wpływ używanie środków psychoaktywnych i rozpoznane u niego mieszane zaburzenia osobowości, z przewagą cech dyssocjalnych, co wskazano w opiniach psychiatrycznych. Biegli odnieśli się również do twierdzeń oskarżonego o wpływie cukrzycy na jego zachowanie i nie wskazali na jej wpływ na jego poczytalność. Ponadto, jak wynika z ostatniej opinii, oskarżony w toku obserwacji, pomimo udzielanych mu pouczeń, umyślnie nie przestrzegał diety, spożywając przesyłane mu produkty żywnościowe, w tym słodycze, utrudniając stabilizację poziomu cukru i kwestię tę zupełnie lekceważył. Równocześnie zaś w toku badań prezentował wypowiedzi symulujące doznania psychotyczne (w obu badaniach różne), które biegli ocenili w kategoriach postawy obronnej, zmierzającej do uniknięcia odpowiedzialności karnej.

Nie można również podzielić wyjaśnień co do ujawnionych w miejscu zamieszkania oskarżonego środków odurzających, w szczególności, że pochodziły z legalnego zakupu. Na te okoliczność żona oskarżonego przedstawiła dwie recepty, pochodzące z grudnia 2021 r., na łącznie 20 g. kwiatu konopi, zaś pomimo deklaracji o gotowości przedstawienia kolejnych, takowych nie przedstawiono. W żadnym razie nie można zatem uznać, że środki zabezpieczone u oskarżonego mają legalne pochodzenie.

dane o karalności, odpisy wyroków

Niekwestionowane dokumenty urzędowe

dokumentacja medyczna

Niekwestionowane dokumenty urzędowe

opinia biegłego z zakresu medycyny B. Z.

W pełni dano wiarę, jako prawidłowo sporządzonej, zawierającej należycie uzasadnione wnioski. Co do istoty sformułowane przez biegłego stanowisko jest zgodne z zawartym we wcześniejszej opinii, jednakże biegły w sposób wyraźny odniósł się do kwestii narażenia pokrzywdzonej na bezpośrednie niebezpieczeństwo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, wskazując że stan ten nastąpił a rozległa rana twarzy i wieloodłamowe złamanie kości w tej okolicy znajdowały się w bezpośrednim sąsiedztwie gałek ocznych, co mogło doprowadzić do ich uszkodzenia i utarty widzenia, co byłoby ciężkim kalectwem. Równocześnie, jak stwierdził biegły, była ona narażona na bezpośrednie niebezpieczeństwo choroby realnie zagrażającej życiu z racji tego, że doznała szeregu tępych urazów głowy, których dużą siłę potwierdza rozległość stwierdzonych obrażeń a takie urazy mogą skutkować powstaniem krwiaków wewnątrzczaszkowych, stanowiących chorobę realnie zagrażającą życiu.

Biegły odniósł się również do kwestii trwałego istotnego zeszpecenia twarzy pokrzywdzonej, stwierdzając po zapoznaniu się z przedstawioną przez nią dokumentacją fotograficzną, że taki stan nie zaistniał, jednak jest to skutkiem udzielonej pokrzywdzonej pomocy lekarskiej, gdyż w przeciwnym wypadku deformacja nosa dawałaby taki skutek.

Biegły wskazał, że określenie doznanych przez pokrzywdzoną ilości urazów głowy na nie mniej niż 10 nie jest błędem i nie ma wątpliwości, że były skutkiem celowego działania innej osoby. Podkreślił również istotną rolę obrażeń obronnych, które najpewniej powstały w wyniku osłaniania głowy rękoma, absorbując energię urazów. Gdyby nie to działanie obronne zakres obrażeń głowy byłby większy w stopniu trudnym do określenia. Wskazał również, że zakres doznanych przez pokrzywdzoną złamań jest adekwatny do siły i rozległości doznanych urazów i brak podstaw do przyjęcia, aby wynikały z patologicznej skłonności do łamliwości kości.

opinia sądowo - psychiatryczna wydana w dniu 11 lutego 2025 r.

W pełni należało podzielić jako miarodajną i należycie sporządzoną. Z opinii biegłych z dnia 11 lutego 2025 r., wydanej po przeprowadzeniu obserwacji wynika, że u oskarżonego P. D. nie stwierdzono objawów choroby psychicznej, upośledzenia umysłowego, ani istotnych zmian organicznych w ośrodkowym układzie nerwowym Stwierdzono natomiast uzależnienie mieszane od substancji psychoaktywnych (narkotyki, alkohol) oraz mieszane zaburzenia osobowości.

W ocenie biegłych mieszane zaburzenia osobowości mają charakter typowych zaburzeń dyssocjalnych, ale również występują cechy niedojrzałości emocjonalnej, infantylności, zawyżonej własnej oceny, skłonności do myślenia życzeniowego.

W czasie popełniania zarzucanych mu czynów (dotyczy czynów opisanych w punktach I-III) oskarżony P. D. miał zachowaną zdolność rozpoznania znaczenia czynów i kierowania swoim postępowaniem (warunki art. 31 § 1 i 2 kk nie zachodzą). O ile w czasie popełniania zarzucanych mu czynów oskarżony P. D. był pod wpływem substancji psychoaktywnej (np. marihuana), to był to stan zwykłego odurzenia (analogiczny do stanu zwykłego upojenia alkoholowego (warunki art.31 § 1 i 2 kk nie zachodzą). Oskarżony jest zdolny do udziału w postępowaniu i prowadzenia obrony w sposób samodzielny oraz rozsądny. Czyny zarzucane oskarżonemu zostały popełnione w związku z uzależnieniem od substancji psychoaktywnych (narkotyki, alkohol). Ze względu na uzależnienie mieszane od alkoholu i narkotyków konieczne jest odbycie przez oskarżonego leczenia odwykowego i z tego powodu ewentualną karę pozbawienia wolności powinien on odbywać w zakładzie z możliwością prowadzenia terapii odwykowej.

Biegli zwrócili uwagę na postawę obronną oskarżonego wyrażającą się w wypowiedziach sugerujących doznania psychotyczne, jednak są obliczone na uniknięcie odpowiedzialności karnej i nie mieszczą się w obrazie żadnego zespołu psychopatologicznego.

Ocenili jako wysokie prawdopodobieństwo dopuszczenia się podobnych czynów w przyszłości, jeżeli oskarżony nie ukończy terapii odwykowej, gdyż dotychczas nie ukończył żadnej i równocześnie prezentował negatywne nastawienie, że terapie nic nie dają. Ma on bezkrytyczne podejście do uzależnienia, deklaruje że nie widzi żadnych negatywnych skutków uzależnienia.

opinia sądowo -psychiatryczna z dnia 08 maja 2023 r. i z dnia 03 listopada 2024 r.

W pełni należało podzielić. Wnioski sformułowane przez biegłych w zakresie poczytalności oskarżonego tempore criminis są zbieżne z zawartymi w treści opinii sporządzonej po obserwacji sądowo - psychiatrycznej. Biegli nie stwierdzili objawów upośledzenia umysłowego, choroby psychicznej. Rozpoznali u niego cechy osobowości dyssocjalnej oraz zespół uzależnienia spowodowany używaniem kilku substancji. Biegli również zwrócili uwagę na występowanie u oskarżonego postawy obronnej poprzez wypowiedzi mające sugerować występowanie u niego zaburzeń psychotycznych, urojeń.

Wskazali, że czyny zarzucone oskarżonemu zostały popełnione w związku z występowaniem u niego zaburzeń osobowości o takim charakterze i nasileniu, że zachodzi co najmniej wysokie prawdopodobieństwo popełnienia czynu zabronionego w użyciem przemocy lub groźbą jej użycia. Wskazali na potrzebę zastosowania środka zabezpieczającego w postaci terapii uzależnień.

opinia wydana na podstawie ekspertyzy kryminalistycznej z zakresu badań chemicznych

W pełni należało podzielić jako należycie sporządzoną. Treści opinii nie kwestionowano.

opinia z zakresu badań genetycznych

W pełni dano wiarę. Wniosków tejże opinii nie kwestionowano. Z wyjaśnień oskarżonego wynika, że nie kwestionował również zadania pokrzywdzonej obrażeń ciała w dniu 10 lutego 2023 r. poprzez wielokrotne kopanie pokrzywdzonej. Niemniej nie budzi to wątpliwości również w świetle opinii z zakresu badań genetycznych, z której wynika że:

1. W próbce dowodowej opisanej numerem (...) i stanowiącej ślady biologiczne (tzw. kontaktowe) zabezpieczone z czubków obu butów opisanych jako "Przedmiot nr 1" odznaczono DNA pochodzące od co najmniej dwóch osób.

A. Na podstawie wyników badań genetycznych oraz analizy statystycznej można wnioskować, że przy oszacowanej wartości ilorazu wiarygodności LR (LR równe 1,28x10 do 19) wynik badania genetycznego uzyskany w ww. próbce dowodowej ekstremalnie mocno wspiera hipotezę (HI) wskazującą, że ujawnione DNA pochodzi od E. D. (1) i innej osoby, w stosunku do hipotezy (H2) zakładającej, że oznaczone DNA pochodzi od dwóch innych, przypadkowych i niespokrewnionych osób z populacji.

B. Na podstawie wyników badań genetycznych oraz analizy statystycznej można wnioskować, że przy oszacowanej wartości ilorazu wiarygodności LR (LR równe 2,09x10 do 9) wynik badania genetycznego uzyskany w ww. próbce dowodowej ekstremalnie mocno wspiera hipotezę (HI) wskazującą, że ujawnione DNA pochodzi od E. D. (1) i innej osoby, w stosunku do hipotezy (H2) zakładającej, ze oznaczone DNA pochodzi od dwóch innych, przypadkowych osób z populacji, z których jedna jest spokrewniona z badaną E. D. (1).

C. Prawdopodobne jest, że drugim dawcą tego śladu biologicznego jest osoba płci męskiej, spokrewniona z badaną kobietą. Jej identyfikacja powinna być możliwa po nadesłaniu materiału porównawczego pobranego od wytypowanej osoby. Należy zaznaczyć, że włączenie do badań porównawczych i statystycznych profilu DNA tej osoby zmieni treść założonych hipotez statystycznych, a także oszacowaną dla nich wartość ilorazu wiarygodności.

2. W próbce dowodowej opisanej numerem (...), stanowiącej ślady biologiczne (tzw. kontaktowe) zabezpieczone z mankietów nogawek spodni opisanych jako „Przedmiot nr 2", oznaczono DNA pochodzące od co najmniej dwóch osób.

A. Przeprowadzona analiza statystyczna wykluczyła, aby jednym z dawców tego śladu była badana E. D. (1) (LR przyjmuje wartość mniejszą od 1 dla zestawu hipotez: HO - ujawnione DNA pochodzi od E. D. (1) i innej osoby, HI oznaczone DNA pochodzi od dwóch innych, przypadkowych i niespokrewnionych osób z populacji).

B. Prawdopodobne jest jednak, że dawcą tego śladu biologicznego jest osoba płci męskiej, spokrewniona z badaną kobietą. Jej identyfikacja powinna być możliwa po nadesłaniu materiału porównawczego pobranego od wytypowanej osoby. Należy zaznaczyć, że włączenie do badań porównawczych i statystycznych profilu DNA tej osoby zmieni treść założonych hipotez statystycznych, a także oszacowaną dla nich wartość ilorazu wiarygodności.

3 W próbkach dowodowych opisanych numerami:

a) (...), stanowiącej ślady biologiczne (tzw. kontaktowe) zabezpieczone z dolnych części rękawów kurtki opisanej jako "Przedmiot nr 3"

b) (...) i stanowiącej ślady biologiczne zabezpieczone w postaci wymazu z prawej dłoni podejrzanego P. D. (,,Ślad nr 1") występuje niewielka ilość dobrej jakości DNA ludzkiego, która jest niewystarczająca do uzyskania informatywnych profili DNA kwalifikujących się do interpretacji.

4. W próbce dowodowej opisanej numerem (...), stanowiącej ślady biologiczne zabezpieczone w postaci wymazu z lewej dłoni podejrzanego P. D. (,Ślad nr 2"), oznaczono DNA pochodzące od co najmniej dwóch osób. A. Na podstawie wyników badań genetycznych oraz analizy statystycznej można wnioskować, że przy oszacowanej wartości ilorazu wiarygodności LR (LR=113,79) wynik badania genetycznego uzyskany w ww. próbce dowodowej umiarkowanie wspiera hipotezę (HI) wskazującą, że ujawnione DNA pochodzi od E. D. (1) i innej osoby, w stosunku do hipotezy (H2) zakładającej, że oznaczone DNA pochodzi od dwóch innych, przypadkowych i niespokrewnionych osób z populacji.

B. Wartości ilorazu wiarygodności LR przyjmuje wartość mniejszą od 1 dla zestawu hipotez: HO ujawnione DNA pochodzi od E. D. (1) i innej osoby, HI - oznaczone DNA pochodzi od dwóch innych, przypadkowych osób z populacji, z których jedna jest spokrewniona z badaną E. D. (1). Ta wartość LR wyklucza udział badanej kobiety w analizowanym śladzie biologicznym. C. Prawdopodobne jest, że drugim dawcą tego śladu biologicznego jest osoba płci męskiej, spokrewniona z badaną kobietą. Jej identyfikacja powinna być możliwa po nadesłaniu materiału porównawczego pobranego od wytypowanej osoby. Należy zaznaczyć, że włączenie do badań porównawczych i statystycznych profilu DNA tej osoby zmieni treść założonych hipotez statystycznych, a także oszacowaną dla nich wartość ilorazu wiarygodności.

opinia z zakresu broni balistyki

Należało w pełni podzielić. Z opinii z zakresu badań broni i balistyki Laboratorium Kryminalistycznego KWP w O. wynika, że nadesłana do badań dowodowa dubeltówka pneumatyczna (...) kal.68 o nr (...) nie jest bronią pneumatyczną w myśl ustawy z 21 maja 1999r. o broni i amunicji i na jej posiadanie nie jest wymagane pozwolenie i nie jest wymagana rejestracja. Na dowodowej dubeltówce nie stwierdzono śladów dokonywania przeróbek zmieniających jej rodzaj, kaliber lub przeznaczenie. Również nadesłana do badań dowodowa dubeltówka pneumatyczna (...) kal.68 o nr (...) nie jest bronią pneumatyczną w myśl ustawy z 21 maja 1999r. o broni i amunicji i na jej posiadanie nie jest wymagane pozwolenie i nie jest wymagana rejestracja. Na dowodowej dubeltówce nie stwierdzono także śladów dokonywania przeróbek zmieniających jej rodzaj, kaliber lub przeznaczenie. Nadesłane do badań 8 pocisków kal. 68 produkcji fabrycznej nie są amunicją objętą ustawy z 21 maja 1999r. o broni i amunicji i na jej posiadanie nie jest wymagane pozwolenie. Także nadesłane do badań 3 puste pojemniki po gazie CO2 12g firmy U. nie są amunicją, ani nie są istotnymi częściami broni w myśl ustawy z 21 maja 1999r. o broni i amunicji i na jej posiadanie nie jest wymagane pozwolenie.

opinia z zakresu medycyny sądowej A. K.

Należało w pełni podzielić, jako prawidłowo sporządzoną i zawierającą umotywowane wnioski. Są one niemal całkowicie zbieżne z ustaleniami biegłego B. Z., zwłaszcza co do istoty. Brak jest zatem powodów do ich kwestionowania a wobec treści opinii strony nie wniosły żadnych zarzutów.

opinia z zakresu toksykologii

Należało w pełni podzielić, jako niekwestionowaną i prawidłowo sporządzoną.

protokół oględzin

Niekwestionowane dokumenty urzędowe

protokół przeszukania

Niekwestionowane dokumenty urzędowe

protokół zatrzymania

Niekwestionowane dokumenty urzędowe

zeznania H. S.

Dano wiarę, nie stwierdzając podstaw do kwestionowania

zeznania Ł. K.

Dano wiarę, nie stwierdzając podstaw do kwestionowania.

zeznania M. D.

Dano wiarę na okoliczności niesprzeczne z poczynionymi ustaleniami. Świadek jest żoną oskarżonego, w ocenie sądu prezentowała w zeznaniach podejście stronnicze i bezkrytyczne, obliczone na wsparcie jego linii obrony zarówno w zakresie obwiniania pokrzywdzonej o niewłaściwe zachowanie, jak i negowanie nagannego postępowania oskarżonego. Świadek jest faktycznie skonfliktowana z pokrzywdzoną, która zarzucała jej uprzednio zaniedbania wychowawcze wobec małoletniego i formułowała podejrzenia o stosowanie środków odurzających. Wskazywała wobec kuratora, że synowa jest psychicznie uzależniona od oskarżonego i zrobi wszystko, co ten jej każe i nawet w przypadku stosowania wobec niej przemocy do tego się nie przyzna (k. 379 o.). Niestety zauważyć trzeba, że zarzuty i obawy pokrzywdzonej, co do przyszłego zachowania oskarżonego, które ówcześnie zgłaszała okazały się w pełni uzasadnione.

zeznania świadka Z. D.

W pełni dano wiarę, nie znajdując podstaw do kwestionowania. Świadek spójnie i konsekwentnie opisał okoliczności czynu z dnia 10 lutego 2023 r., jednocześnie również odniósł się do relacji między pokrzywdzoną a oskarżonym, w ocenie sądu obiektywnie. Świadek bynajmniej nie jest osobą negatywnie nastawioną do oskarżonego, przeciwnie – zna go od dziecka, utrzymywał z nim kontakty i zajmował się nim. Oskarżony nie wahał się jednak uderzyć tego starszego człowieka pięścią w głowę tylko dlatego, że próbował bronić pokrzywdzonej. Boleśnie przydepnął mu też rękę, aby uniemożliwić podniesienie z ziemi telefonu.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Mając na uwadze, że w świetle zgromadzonego materiału dowodowego fakt popełnienia zarzuconych oskarżonemu czynów nie budził wątpliwości należy wskazać, że czynem opisanym w pkt I wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii. W orzecznictwie sądowym przyjmuje się, że w przypadku posiadania marihuany typową porcją pozwalającą na odurzenie jest 1 g, a w wypadku amfetaminy od 0,1 g (tak np. SN w postanowieniu z 3 grudnia 2020 r., I KK 167/20, LEX nr 3276652). Zatem podzielić należy stanowisko, że posiadana przez podejrzanego łączna ilość środków odurzających i psychotropowych pozwalała na odurzenie wielu osób. Taka ilość środków odurzających posiadanych przez podejrzanego pozwalała na uznanie posiadania znacznej ilości środków narkotycznych w rozumieniu ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i zakwalifikowanie tego czynu z art. 62 ust. 2 tej ustawy. Nadto należy zaznaczyć, iż (jak wskazano w orzecznictwie) "Dla przypisania oskarżonemu odpowiedzialności z art. 62 ust. 2 u.p.n. nie jest konieczne dokładne ustalenie, ile substancji aktywnej (zabronionej) znajduje się w tabletkach i proszku. Chociaż substancje psychotropowe będące przedmiotem nielegalnego obrotu (posiadania) z reguły nie są czystym narkotykiem z uwagi na mogące się pojawić w procesie produkcji zanieczyszczenia albo celowe dodawanie zwiększających masę wypełniaczy, to w toku postępowania w celu wydania prawidłowego orzeczenia nie zachodzi konieczność oddzielenia (w zależności od procentowej jakości narkotyku) innych substancji" (tak np. Sąd Najwyższy w postanowieniu z 4 lipca 2019r., IV KK 94/19, LEX nr 2691590). P. D. był już uprzednio karany sądownie, w tym za przestępstwa podobne, wyrokiem łącznym SR w Szczytnie z dnia 24 kwietnia 2018 r., Sygn. akt II K 19/18, zmienionym wyrokiem SO w Olsztynie z dnia 05 lipca 2018 r. II Ka 576/18 na karę 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności (k. 205), co pozwoliło zakwalifikować jego zachowanie polegające na posiadaniu środków odurzających i substancji psychotropowych jako popełnione w warunkach powrotu do przestępstwa w ramach recydywy specjalnej zwykłej, tj. w warunkach art. 64 § 1 kk.

Oskarżony, zadając wielokrotne ze znaczną siłą kopnięcia pokrzywdzonej skierowane zwłaszcza w głowę i uderzenia pięściami działał w zamiarze spowodowania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu i należy podzielić stanowisko, że był to zamiar bezpośredni. Biegły wskazał, że pokrzywdzona doznała co najmniej 10 urazów głowy, które skutkowały licznymi obrażeniami ciała, złamaniami kości, w tym kości czaszki, powstaniem rozległej rany w okolicy nosa, skutkującej niemalże oderwaniem nosa od jego nasady. Świadczy to w ocenie sądu o bardzo brutalnym charakterze działania, znacznej sile urazów i jak przyjął biegły – ich nakierowaniem na głowę, której wrażliwość na tego rodzaju urazy jest każdemu wiadoma. Biegły wskazał na istotną rolę obrażeń obronnych, gdyż bez osłaniania głowy zaistniałe skutki mogłyby być jeszcze daleko poważniejsze. Podobnie należy mieć na uwadze rolę Z. D., który w miarę swoich możliwości starał się powstrzymywać oskarżonego. Nie ulega wątpliwości, że pokrzywdzona była bezpośrednio narażona na zaistnienie ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, co wynika z opinii B. Z., w szczególności na zaistnienie krwiaków przymózgowych (choroba realnie zagrażająca życiu), czy uszkodzeń gałek ocznych (trwałe kalectwo). W istocie można przyjąć, że niewystąpienie bardziej drastycznych skutków jest szczęśliwym dla pokrzywdzonej zbiegiem okoliczności, jakkolwiek doszło do wystąpienia skutku w postaci rozstroju zdrowia na czas przekraczający (faktycznie znacznie przekraczający) 7 dni. Czyn ten wpisuje się w szerszy kontekst zachowań oskarżonego, przybierających postać wszczynania awantur i grożenia pokrzywdzonej pozbawieniem życia. Zachowaniem swoim wyczerpał zatem znamiona określone w art. 207 § 1 k.k. w zb. z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 156 § 1 pkt 2 k.k. w zb. z art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. Czynem na szkodę Z. D. oskarżony wyczerpał znamiona z art. 217 § 1 k.k.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

Wymierzając oskarżonemu kary sąd miał na uwadze stopień społecznej szkodliwości czynów, który w przypadku czynu na szkodę E. D. ustalono jako znaczny. Jest to zbrodnia zagrożoną surową karą pozbawienia wolności. Wziąć należy pod uwagę zamiar bezpośredni i stopień umyślnej winy oskarżonego. Sąd uwzględnił na niekorzyść uprzednią karalność oskarżonego, jak i znajdowanie się pod wpływem środka odurzającego w czasie czynu II i III i był to w ocenie sądu czynnik prowadzący do popełnienia przestępstwa. Co do czynu I uwzględnić należało działanie w warunkach recydywy z art. 64 § 1 k.k. Jako okoliczność łagodzącą można przyjąć częściowe przyznanie się i wyrażenie skruchy, jak również stanowisko pokrzywdzonej, że wybaczyła oskarżonemu, jednakże nie może to prowadzić do wniosków o potrzebie wymierzenia kary nadzwyczajnie złagodzonej, gdyż stoją temu na przeszkodzie charakter i okoliczności przestępstwa, jak również uprzednia karalność oskarżonego. Budzi również zdaniem sądu zasadnicze wątpliwości autentyczność postawy oskarżonego, który mimo deklarowania skruchy równocześnie uzewnętrzniał postawę zupełnie bezkrytyczną, obwiniającą pokrzywdzoną, jak i negatywne nastawienie do leczenia uzależnień. W ocenie sądu istnieje wysokie ryzyko dopuszczenia się przez niego czynów z użyciem przemocy w przyszłości, o ile nie podejmie rzeczywistego procesu terapeutycznego, zwłaszcza mając na uwadze stwierdzone zaburzenia osobowości i cechy dyssocjalne, co stwierdzili biegli. Mając na uwadze również pozostałe okoliczności wskazane w art. 53 sąd wymierzył oskarżonemu kary jednostkowe, jak i karę łączną, jak w części dyspozytywnej wyroku, uznając je za odpowiednie. W przypadku czynu II, jak i wymiaru kary łącznej należało również mieć na uwadze art. 4 § 1 k.k.

Na podstawie art. 46 § k.k. orzeczono od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonej E. D. (1) nawiązkę w wysokości 30.000 zł. a na rzecz pokrzywdzonego Z. D. (1) nawiązkę w kwocie 2.000 zł. Jest to uzasadnione wyrządzeniem krzywdy, za którą oskarżony powinien i jest zobowiązany zadośćuczynić, przynajmniej w części.

Na podstawie art. 41a § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 4 § 1 k.k., art. 41 a § 4 k.k., art. 43 § 1 k.k. sąd orzekł wobec oskarżonego zakaz zbliżania się do pokrzywdzonej E. D. (1) na odległość mniejszą niż 50 metrów na okres lat 3, co jest uzasadnione charakterem popełnionego przestępstwa, jak i stanowiskiem przedstawionym przez samą pokrzywdzoną.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

Na podstawie art. 63 §1 k.k. na poczet kary zaliczono oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 06 lutego 2023 r. (g. 14.40) do dnia 07 lutego 2023 r. (g. 12.32) i od 10 lutego 2023 (16.45).

Na podstawie art. 70 § 4a ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w związku ze skazaniem za czyn z pkt I orzeczono świadczenie pieniężne na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i oraz Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie 5.000 zł.

Na podstawie art. 62 k.k. orzeczono, że oskarżony powinien odbywać orzeczoną karę w zakładzie karnym, w którym prowadzi się terapię odwykową w zakresie uzależnienia od środków odurzających i alkoholu. Ponadto na podstawie art. 93 pkt 4 k.k., art. 93a § 1 pkt 3 k.k. w związku ze skazaniem za czyn z pkt II orzeczono wobec oskarżonego środek zabezpieczający w postaci terapii uzależnień, co wynika ze stanowiska biegłych psychiatrów.

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. oskarżonego zwolniono od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, w tym opłaty.

1.Podpis