Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Olsztynie

POSTANOWIENIE

Dnia 18 grudnia 2017 roku

Sąd Okręgowy w Olsztynie Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Beata Łożyńska-Motyka

Sędziowie: SSO Beata Urbańska-Woike

SSO Beata Kurowska

po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2017 roku w Olsztynie,

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa J. L.

o wydanie świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych

w przedmiocie zażalenia powoda

na zarządzenie Przewodniczącego IV Wydziału Pracy Sądu Rejonowego w Szczytnie z dnia 6 listopada 2017 r. , sygn. akt IV P 172/17 o zwrocie pozwu

p o s t a n a w i a:

oddalić zażalenie.

SSO Beata Urbańska-Woike SSO Beata Łożyńska-Motyka SSO Beata Kurowska

UZASADNIENIE

Powód J. L. wniósł o wydanie świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych. W uzasadnieniu pozwu wskazał, że Spółdzielnia Kółek Rolniczych w N. Zakład w B., w której pracował w okresie od 1 października 1976 r. do 29 lutego 1980 r. została zlikwidowana. Wskazał, że obecnie kompletuje dokumenty na emeryturę i świadectwo wykonywania pracy w warunkach szczególnych jest mu niezbędne do udokumentowania wykonywania takiej pracy w rozmiarze 15 lat.

Zarządzeniem Przewodniczącego IV Wydziału Pracy Sądu Rejonowego w Szczytnie z dnia 20 października 2017 r. powód został wezwany do uzupełnienia braków formalnych pozwu przez wskazanie numeru PESEL oraz wskazanie pozwanego i jego adresu, tj. pracodawcy bądź jego następcy prawnego w terminie 7 dni pod rygorem zwrotu pozwu. Odpis zarządzenia doręczono powodowi w dniu 25 października 2017 roku. Powód w zakreślonym terminie nie uzupełnił wszystkich braków formalnych pozwu, tj. nie wskazał pozwanego oraz jego adresu.

Zarządzeniem z dnia 6 listopada 2017 r. roku Przewodniczący IV Wydziału Pracy Sądu Rejonowego w Szczytnie zwrócił pozew. W uzasadnieniu zarządzenia wskazał, że powód nie uzupełnił braków formalnych pozwu w całości, albowiem nie określił, kto jest stroną pozwaną w niniejszej sprawie. Nadto Przewodniczący podniósł, że sprawy dotyczące wydania świadectwa pracy, czy też jego sprostowania są rozpoznawane w procesie, zatem bez wskazania pozwanego postępowanie nie może się toczyć.

Na powyższe zarządzenie powód wniósł zażalenie, do którego dołączył dane świadków, którzy pracowali z nim w tym samym zakładzie pracy.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z przepisem art. 126 § 1 pkt 1 i § 2 k.p.c. każde pismo procesowe powinno zawierać oznaczenie sądu, do którego jest skierowane, imię i nazwisko lub nazwę stron. Gdy pismo procesowe jest pierwszym pismem w sprawie, powinno ponadto zawierać oznaczenie przedmiotu sporu oraz oznaczenie miejsca zamieszkania lub siedziby i adresy stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników, a gdy jest pierwszym pismem w sprawie również numer Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL) lub numer identyfikacji podatkowej (NIP) powoda będącego osobą fizyczną, jeżeli jest on obowiązany do jego posiadania lub posiada go nie mając takiego obowiązku. Jednocześnie stosownie do regulacji zawartej w art. 187 § 1 k.p.c. pozew powinien czynić zadość warunkom pisma procesowego. Jak z powyższego wynika pozew w pierwszej kolejności musi zatem w swojej treści odpowiadać wymogom formalnym przewidzianym dla każdego pisma procesowego (zob. art. 126-128), a ponadto zawierać obligatoryjną treść pozwu określoną w art. 187 § 1 pkt 1 i 2.

Nie ulega wątpliwości, że wniesiony przez powoda pozew zawierał braki formalne, uniemożliwiające nadanie sprawie właściwego biegu. W tej sytuacji Przewodniczący Wydziału na podstawie art. 130 § 1 k.p.c. prawidłowo wezwał powoda do uzupełnienia braków formalnych, wskazując precyzyjnie w jakim zakresie i w jakim terminie wniesione pismo procesowe winno być uzupełnione. Powód uzupełnił braki pozwu w zakresie wskazania numeru PESEL, natomiast nie wskazał, kto jest stroną pozwaną w niniejszej sprawie, tzn. przeciwko komu kieruje pozew o wydanie świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych. Należy przy tym podnieść, że w wezwaniu do uzupełnienia braków formalnych Przewodniczący Wydziału pouczył powoda, że Sąd nie wydaje świadectwa pracy lub świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych, a jedynie pozytywnie rozstrzygając o żądaniu pracownika może zobowiązać pracodawcę lub jego następcę prawnego do wydania takiego dokumentu, zatem postępowanie może się toczyć wyłącznie z udziałem drugiej strony procesu.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że zasadnie Przewodniczący Wydziału uznał, iż powód uzupełnił jedynie częściowo braki formalne pisma procesowego, co skutkowało zwrotem pozwu. Stosownie bowiem do treści art. 130 § 2 k.p.c. po bezskutecznym upływie terminu do uzupełnienia braków przewodniczący zwraca stronie pismo. Nie jest bowiem możliwe jakiekolwiek prowadzenie sprawy bez określenia strony pozwanej.

Należy jednocześnie podnieść, że brak świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych nie uniemożliwia powodowi złożenia w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych wniosku o przyznanie emerytury z tytułu pracy w warunkach szczególnych. Jeśli organ rentowy odmówi przyznania takiej emerytury, powód będzie mógł wnieść odwołanie do Sądu Okręgowego i w postępowaniu wywołanym wniesieniem odwołania od decyzji organu rentowego, będzie miał możliwość udowadniania, choćby w drodze zeznań świadków, z którymi pracował w Spółdzielni, że wykonywał pracę w warunkach szczególnych.

Mając zatem powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy na podstawie art. 397 § 2 k.p.c. w związku z art. 385 k.p.c. oddalił zażalenie, jako bezzasadne.

SSO Beata Urbańska-Woike SSO Beata Łożyńska-Motyka SSO Beata Kurowska