Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Olsztynie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 lutego 2019 roku

Sąd Okręgowy w Olsztynie VI Wydział Cywilny Rodzinny w składzie:

Przewodniczący: SSO Waldemar Pałka

Sędziowie: SO Jolanta Piórkowska (spr.)

SO Przemysław Jagosz

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Anna Greifenberg-Krupa

po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2019 roku w Olsztynie

na rozprawie

sprawy z powództwa D. K.

przeciwko P. K.

o alimenty

na skutek apelacji powódki

od wyroku Sądu Rejonowego w Olsztynie

z dnia 30 listopada 2018 roku

sygn. akt III RC 730/18

oddala apelację.

Sygn. akt VI RCa 26/19

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Olsztynie wyrokiem z 30 listopada 2018r. w sprawie III RC 730/18 oddalił powództwo D. K. skierowane przeciwko P. K. o alimenty, nie obciążył powódki kosztami procesu na rzecz pozwanego.

Sąd uzasadnił decyzję brakiem możliwości przyjęcia, że od ostatniego orzeczenia doszło do zmiany stosunków, a tylko ta okoliczność mogłaby uzasadniać odmienne rozstrzygnięcie. W ocenie Sądu Rejonowego powódka nie straciła finansowo na rozstaniu z pozwanym, albowiem w czasie wspólnego ich funkcjonowania ponosiła szereg kosztów i wydatków na utrzymanie pozwanego. Sąd dostrzegł również nieznaczne możliwości zarobkowe pozwanego, a jednocześnie zachowane możliwości zarobkowe powódki pomimo pogorszenia się jej stanu zdrowia.

Apelację od tego wyroku złożyła powódka wnosząc o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez zasądzenie alimentów w wysokości 800 zł miesięcznie.

Zarzuciła wyrokowi błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia polegający na nieprawidłowym ustaleniu sytuacji materialnej pozwanego poprzez zawyżenie jego zobowiązań oraz w związku z błędnym ustaleniem zmian w sytuacji zdrowotnej i życiowej powódki. Zarzuciła również naruszenie prawa procesowego - art. 233§1 k.p.c. poprzez dokonanie nieprawidłowej oceny materiału dowodowego zgromadzonego w toku postępowania.

Uzasadniła swoje stanowisko podając, że Sąd przyjął za podstawę rozstrzygnięcia nieprawidłowe ustalenia. Ustalił bowiem, że zadłużenie pozwanego wobec M. M. wynosi 8 159 zł, podczas gdy w rzeczywistości wynosi 2000 zł, zaś spłacone przez nią zadłużenia pozwanego wynosiły około 70 000 zł, a nie 11 000 zł.

Wskazała, że potrzebuje wsparcia finansowego w utrzymaniu, gdyż bez pomocy finansowej pozwanego znajduje się w niedostatku. Podkreśliła pogarszający się stan zdrowia, co jest w jej ocenie wynikiem stresu jakiego doświadczyła wskutek odejścia pozwanego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelację należało oddalić.

Zarzuty sformułowane w apelacji dotyczące kosztów utrzymania powódki oraz jej zaangażowania w sprawy pozwanego w czasie funkcjonowania związku małżeńskiego są istotne i Sąd Odwoławczy ich nie dyskredytuje, jednak nie mogą mieć one samoistnie decydującego wpływu na rozstrzygnięcie.

Podstawą do zmiany orzeczenia o alimentach jest przepis art. 138 k.r.o. obligujący stronę oczekującą ingerencji w rozstrzygnięcie do wykazania zmiany stosunków mającej miejsce od momentu rozstrzygnięcia o alimentach do momentu zwrócenia się o jego korektę. Powódka tymczasem w znacznej mierze powołała się na okoliczności, które były podstawą poprzedniego rozstrzygnięcia. W pozostałym zakresie natomiast jej argumenty nie dały podstaw do przyjęcia, że spełnione zostały przesłanki wskazane w art. 60§2 k.r.o., czyli, że rozwód spowodował istotne pogorszenie się sytuacji finansowej powódki.

Eksponowana przez powódkę jej sytuacja zdrowotna nie miała istotnego wpływu na rozstrzygnięcie, albowiem powódka nie wykazała zmiany stosunków finansowych wynikających z tej kwestii. Pogorszony stan zdrowia nie jest samoistną podstawą do ustalenia alimentów. Może nią być jedynie wynikający ze stanu zdrowia zmieniony stan finansowy, a tego powódka nie wykazała w sposób dostateczny.

Nie może również orzeczenie o alimentach opierać się na fakcie spłacenia przez pozwanego zaległości alimentacyjnych. U podstaw orzeczenia o alimentach leżą bowiem możliwości finansowe. Możliwości finansowe pozwanego są ograniczone jego stanem zdrowia. Stan ten jest utrwalony. Powódka tymczasem wykorzystując własne możliwości zarobkowe jest w stanie samodzielnie zabezpieczyć swoje potrzeby. Ma bowiem znacznie większe możliwości zarobkowe.

W świetle przedstawionej sytuacji stron dostrzec należy szereg okoliczności wskazujących na poprawienie się sytuacji finansowej powódki po rozwiązaniu małżeństwa z pozwanym. Z jej twierdzeń wynika, że pozwany był głównie obciążeniem finansowym jej budżetu. Powódka nie tylko spłacała wygenerowane jego decyzjami zobowiązania finansowe, ale w znacznym zakresie ponosiła koszty jego utrzymania. Odseparowanie się więc od obowiązków wobec pozwanego w naturalny sposób skutkowało poprawieniem się kondycji finansowej powódki. Aktualne więc pewne pogorszenie sytuacji wynikające z konieczności poczynienia nakładów na profilaktykę zdrowotną nie daje podstaw do przyjęcia, że różnica w sytuacji powódki w momencie zakończenia związku małżeńskiego i obecnej klasyfikuje się jako istotnie pogorszona.

Kwestia nakładów finansowych poczynionych przez powódkę w trakcie trwania związku małżeńskiego stron nie jest okolicznością nową, nie mieści się w granicach okoliczności, które zmieniły się po poprzednim orzeczeniu o alimentach. Te sytuacje nie mogą mieć wpływu na ustalenie obecnych obowiązków byłych małżonków. Małżeństwo stron zostało zakończone, strony oczywiście będą emocjonalnie oceniać swoje zaangażowanie w związek, jednak na kwestie prawne nie ma to wpływu. Wzajemne rozliczenia stron w czasie funkcjonowania związku małżeńskiego nie mają istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia o alimentach. Sąd w tym postępowaniu uprawniony był do badania wyłącznie różnicy między sytuacją stron istniejącą w czasie poprzedniego orzekania o alimentach i obecną.

Z tego powodu Sąd odwoławczy uznał, że brak jest podstaw do uwzględnienia apelacji. Okoliczności eksponowane przez powódkę nie miały możliwości podważenia stanowiska Sądu Rejonowego. Na podstawie art. 385 k.p.c. orzekł o oddaleniu apelacji.