Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Olsztynie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 kwietnia 2019 roku

Sąd Okręgowy w Olsztynie VI Wydział Cywilny Rodzinny w składzie:

Przewodniczący: SSO Jolanta Biernat-Kalinowska

Sędziowie: SO Hanna Niewiadomska (spr.)

SR del do SO Bogusława Olszewska-Wojgienica

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Anna Greifenberg-Krupa

po rozpoznaniu w dniu 17 kwietnia 2019 roku w Olsztynie

na rozprawie

sprawy z powództwa Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w S. działającego na rzecz G. C.

przeciwko M. C.

o alimenty

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Szczytnie

z dnia 17 grudnia 2018 roku

sygn. akt III RC 227/17

I.  Zmienia zaskarżony wyrok w punkcie I w ten sposób, że zasądzone tam alimenty obniża do kwoty 100 zł (sto złotych) miesięcznie, poczynając od dnia 17 kwietnia 2019 roku.

II.  Odstępuje od obciążenia powoda kosztami procesu za instancję odwoławczą na rzecz pozwanego.

Sygn. akt VI RCa 62/19

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Szczytnie wyrokiem z dnia 17 grudnia 2018 r. wydanym w sprawie III RC 227/17 zasądził od pozwanego M. C. na rzecz powoda G. C. w kwocie po 250 zł miesięcznie, płatnej z góry do dnia 10 każdego miesiąca, do rąk powoda G. C., poczynając od dnia 01 grudnia 2018 r. (punkt I), oddalił powództwo w pozostałej części (punkt II), zwolnił pozwanego od kosztów sądowych za I instancję (punkt III) oraz nadał wyrokowi w punkcie I rygor natychmiastowej wykonalności (punkt IV).

W uzasadnieniu Sąd powołując się na treść art. 133 § 2 kro wskazał, że powód znajduje się w niedostatku, co skutkuje tym, że jest uprawniony do świadczeń alimentacyjnych. Podniósł, że powód został uznany za osobę niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym, leczy się (...)z powodu (...). Wymaga odpowiedniego zatrudnienia na stanowisku przystosowanym do jego stanu zdrowia. Sąd podkreślił, że powód już w okresie nauki szkolnej wykazywał się dużą niezaradnością w realizacji postawionych celów, podejmował naukę w różnych szkołach, których nie ukończył. Obecnie z powodu swojego stanu zdrowia ma znaczne problemy ze znalezieniem pracy, a co za tym idzie samodzielnym utrzymaniem się. Podejmuje jednak w tym kierunku starania. Sąd podkreślił, że aktywne uprawianie przez powoda sportu nie świadczy o tym, że stan jego zdrowia jest dobry pomaga mu jednak na poprawę samopoczucia fizycznego i psychicznego. Zwrócił uwagę, że aktualnie powód nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie, a otrzymywana pomoc finansowa z pomocy społecznej i od jego matki nie wystarcza mu na zaspokojenie jego usprawiedliwionych potrzeb. Pozwany natomiast ma możliwości majątkowe i finansowe aby w części finansować potrzeby syna. Tym samym Sąd uznał, że zasądzona kwota alimentów na rzecz powoda pomoże mu w zaspokojeniu podstawowych potrzeb życiowych i nie uszczupli znacząco dochodów pozwanego. Jednocześnie nie jest tak wysoka, aby pozwoliła powodowi na porzucenie starań w znalezieniu pracy.

Powyższe rozstrzygnięcie w punkcie I i II zaskarżył apelacją pozwany M. C. zarzucając mu naruszenie art. 233 k.p.c. w zw. z art. 328 § 2 k.p.c. przez nierozważenie wnikliwie zebranego materiału dowodowego, nie wyjaśnienie istotnych okoliczności sprawy, co spowodowało dowolną ocenę materiału dowodowego i błąd w ustaleniach faktycznych skutkujący przyjęciem, że powód znajduje się w niedostatku i potrzebuje czasu na poprawę swojego stanu zdrowia.

W konsekwencji wniósł o jego zmianę poprzez zasądzenie od niego na rzecz powoda alimentów w kwocie po 100 zł miesięcznie, ewentualnie o uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji oraz o zasadzenie kosztów postępowania za II instancję, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych.

W uzasadnieniu wskazał, że od 2010 r., kiedy został uchylony jego obowiązek alimentacyjny względem powoda do czasu wystąpienia z przedmiotowym powództwem powód radził sobie z własnym utrzymaniem, co świadczy o tym, że podejmował on prace dorywcze lub miał inne źródło dochodów. Zwrócił uwagę, że okoliczność iż powód bierze udział w zawodach (...)świadczy o tym, że posiada on środki finansowe na zakup sprzętu sportowego, opłacenie startów, dojazdy na zawody oraz wskazuje, że może on podjąć zatrudnienie, choćby dorywcze. Powód natomiast od lat korzysta z pomocy opieki społecznej, nie wykazuje inicjatywy w znalezieniu zatrudnienia umożlwiającego mu samodzielne utrzymanie się. Podniósł, że wspiera finansowo córkę i schorowanego ojca i nie ma możliwości alimentowania syna w kwocie wyższej niż 100 zł miesięcznie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja pozwanego zasługuje na uwzględnienie.

Po pierwsze jednak należy podkreślić, iż Sąd Rejonowy w sposób prawidłowy ustalił stan faktyczny w niniejszej sprawie. Materiał dowodowy zgromadzony przez Sąd I instancji jest również wystarczający do rozstrzygnięcia sprawy. Sąd I instancji w uzasadnieniu orzeczenia rozważał szczegółowo sytuację materialną i życiową stron. W wyniku poczynionych ustaleń doszedł do przekonania, iż G. C. znajduje się w niedostatku i dlatego też pozwany winien łożyć na jego utrzymanie.

W ocenie Sądu Okręgowego nałożenie na pozwanego obowiązku alimentacyjnego względem syna nie jest w zasadne. Niemniej jednak wobec uznania przez pozwanego powództwa do kwoty 100 zł miesięcznie należało w tym zakresie zaskarżony wyrok zmienić.

Podkreślić należy, że G. C. ma obecnie (...) lat. Nie uczy się obecnie i nie pracuje. Wprawdzie posiada orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym i wymaga przystosowanego stanowiska pracy, leczy się (...) z powodu (...)niemniej jednak nie jest osobą obłożnie chorą, uznaną za całkowicie niezdolną do pracy. Powód uznany został tylko częściowo uznany za niezdolnego do pracy, co nie uniemożliwia mu podjęcia zatrudnienia. Wskazać należy, że przedmiotowe orzeczenie powód posiada od ponad dwóch lat i w tym czasie nie podjął żadnej pracy choćby dorywczej. Wprawdzie powód wziął udział w kursie polegającym na nauce języka hiszpańskiego i zdobyciu umiejętności kelnera to również nie podejmuje żadnych działań zmierzających do znalezienia pracy w tym charakterze. Powód w czasie pobytu w H. pracował jako (...)tym samym uznać należy, że może on w tym zawodzie pracować. Podkreślić należy, że powód w pierwszej kolejności powinien podjąć działania mające na celu umożliwienie mu samodzielnego utrzymania się a nie w tym zakresie stale liczyć na pomoc rodziców. Powód realizuje się w pasjach sportowych i w podobny sposób powinien realizować się w życiu zawodowym tym bardziej, że stan zdrowia wprawdzie ogranicza mu możliwość podjęcia zatrudnienia ale go nie wyklucza.

Nadto wskazać należy, że pozwany aż do 2010 r. łożył alimenty na rzecz powoda. Tym samym wywiązał się ze swojego obowiązku jakim jest umożliwienie dziecku zdobycia takiego wykształcenia, przy wykorzystaniu jego zdolności i chęci, które zapewni mu samodzielny byt. Tymczasem powód nie podejmuje jakichś zorganizowanych działań, które miałyby doprowadzić do jego finansowego usamodzielnienia się. Powód aktywnie uprawia sport – biega w maratonach, jeździ na rowerze. Słusznie Sąd Rejonowy uznał, że uprawianie sportu pozwala mu na poprawę samopoczucia fizycznego i psychicznego, ale nie skutkuje się wyzbyciem stanów (...) Nie mniej jednak wiele osób cierpi na podobne zaburzenia a pomimo to podejmuje pracę zarobkową. Priorytetem w działaniach powoda powinno być uzyskanie samodzielności finansowej.

Reasumując zdaniem Sądu Okręgowego w realiach niniejszej sprawy brak było podstaw do zasądzenia od pozwanego na rzecz powoda alimentów. Niemniej jednak pozwany uznał powództwo do kwoty po 100 zł miesięcznie, zaś Sąd jest tym uznaniem stąd na podstawie art. 386 § 1 k.p.c., zaskarżony wyrok w punkcie I zmienił w ten sposób, że ustalone tam alimenty obniżył do kwoty po 100 złotych miesięcznie.

Sąd mając na uwadze sytuacje materialną powoda na podstawie art. 102 k.p.c. odstąpił od obciążania go kosztami procesu za instancję odwoławczą.