Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Olsztynie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VII Ka 30/25

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 28 listopada 2024 r. w sprawie II K 1873/23

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca oskarżonego

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1

Prokurator zaskarżył powyższe orzeczenie na niekorzyść oskarżonych A. G. (1) oraz K. G. w części dotyczącej rozstrzygnięcia o karze i środkach karnych i zarzucił mu:

a) w zakresie czynu z pkt I wyroku obrazę przepisu prawa materialnego w innym wypadku niż w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonej, tj. art. 57b k.k. poprzez wymierzenie A. G. (1) za przestępstwo określone w art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 37a § 1 k.k. kary grzywny w wymiarze 120 (stu dwudziestu) stawek grzywny przy przyjęciu wysokości jednej stawki dziennej". w kwocie 20 zł (dwudziestu złotych), podczas gdy przestępstwo z art. 286 § I k.k. zagrożone jest karą pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8, a przepis art. 57b k.k. nakłada na Sąd przy skazaniu za przestępstwo popełnione W. warunkach art. 12 * 1 k.k. obowiązek wymierzenia kary przewidzianej za przypisane sprawcy przestępstwo powyżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia, a zatem wyłącza możliwość zastosowania art. 37a § 1 k.k., przez co orzeczenie nie odpowiada prawu,

b) w zakresie czynu z pkt II wyroku obrazę przepisu prawa materialnego w innym wypadku niż w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonej, tj. art. 57b k.k. poprzez wymierzenie K. G. za przestępstwo określone w art. 286 § I k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 37a § I k.k. kary grzywny w wymiarze 100 (stu) stawek grzywny przy przyjęciu wysokości jednej stawki dziennej w kwocie 20 zł (dwudziestu złotych), podczas gdy przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. zagrożone jest karą pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8, a przepis art. 57b k.k. nakłada na Sąd przy skazaniu za przestępstwo popełnione w warunkach art. 12§ 1 k.k. obowiązek wymierzenia kary przewidzianej za przypisane sprawcy przestępstwo powyżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia, a zatem wyłącza możliwość zastosowania art. 37a § I k.k., przez co orzeczenie nie odpowiada prawu,

c) obrazę przepisu prawa materialnego w innym wypadku niż w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonym, tj. art. 44 § 1 k.k. poprzez jego niezastosowanie, a w konsekwencji zaniechanie orzeczenia przepadku przedmiotów pochodzących bezpośrednio z przestępstwa w postaci podrobionych dokumentów, tj. umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr: (...), (...) oraz (...), który to przepadek ma charakter obligatoryjny,

d) obrazę przepisu postępowania mającego wpływ na treść wyroku, tj. art. 413§2 pkt 2 k.p.k. poprzez orzeczenie na podstawie art. 43b k.k. środka karnego w postaci podania wyroku do publicznej wiadomości poprzez jego wywieszenie na tablicy ogłoszeń Sądu przez okres jednego miesiąca, bez równoczesnego wskazania, wobec której oskarżonej wymierza się wspomniany środek karny,

e) błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający wpływ na jego treść polegający na nieprawidłowym ustaleniu wysokości orzeczonego wobec oskarżonej A. G. (1) oraz K. G. obowiązku naprawienia szkody w postaci zapłaty na rzecz pokrzywdzonego (...) S.A. odpowiednio kwoty 9 877,19 zł (dziewięciu tysięcy ośmiuset siedemdziesięciu siedmiu i 19/100 złotych) oraz kwoty 8 116,68 zł (ośmiu tysięcy sto szesnastu i 68/100 złotych), podczas gdy A. G. (1) oraz K. G. zostały uznane winnymi za popełnienie tego samego przestępstwa, w którym wyrządzono łączną szkodę w wysokości 8116,68 złotych, a tym samym winien zostać wobec nich orzeczony obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę pokrzywdzonemu (...) S.A. w W. wspomnianej kwoty solidarnie.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja prokuratora uznano za częściowo zasadną.

Na wstępie należy zauważyć, iż wydane przez Sąd I instancji rozstrzygnięcie w zakresie winy i sprawstwa obu oskarżonych zapadło na podstawie prawidłowo poczynionych ustaleń natury faktycznej, jak też i prawnej. Sąd Rejonowy dokonał prawidłowej analizy materiału dowodowego i nie naruszył reguł oceny dowodów określonych w art. 7 k.p.k., ani zasady obiektywizmu (art. 4 k.p.k.); w rezultacie dokonane przez Sąd I instancji ustalenia faktyczne są prawidłowe. Także wnioski powzięte przez Sąd na podstawie przeprowadzonych w sprawie dowodów, zdaniem Sądu Okręgowego, są logiczne, spójne i konsekwentne, dokonane w oparciu o zasady doświadczenia życiowego oraz są przekonująco uzasadnione.

Wobec zarzutów z pkt II a i b apelacji prokuratora w ocenie Sądu Okręgowego orzeczenie przez Sąd I instancji wobec oskarżonych kar grzywny, pomimo przyjęcia w ślad za aktem oskarżenia kwalifikacji z art.12§1 kk i związanego z tym obostrzenia z art. 57b kk, uznano za prawidłowe z uwagi na zastosowania art. 4§1 kk i obecnego brzmienia art. art.37a §1 i 2 kk. W tym ostatnim przepisie wskazano, że „przepisu § 1 nie stosuje się do sprawców określonych w art. 64§1 lub do sprawców, którzy popełniają przestępstwo działając w zorganizowanej grupie albo związku mających na celu popełnienie przestępstwa lub przestępstwa skarbowego, sprawców przestępstw o charakterze terrorystycznym i sprawców przestępstwa określonego w art. 178a prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego § 4”. Tym samym od 1 października 2023 r. wprost nie wskazuje się tam „art.57b kk”. Za powyższym stanowiskiem przemawia oprócz braku wskazania w §2 art. 37 a kk na art.57 b kk także porównanie praktycznie tożsamej treści art. 64§1 kk i art. 57 b kk w zakresie konsekwencji przy określaniu kary oraz stanowisko części doktryny prawa karnego – pogląd prof. D. Świeckiego.

Tym samym z uwagi na zastosowanie art.4§1 kk, podzielając stanowisko Sądu Rejonowego w zakresie orzeczenia wobec A. i K. G. kary grzywny, podwyższono liczbę stawek dziennych określając je w wartości nie niższej niż 150. Wprawdzie czyny, których dopuściły się oskarżone były popełnione przed 1 października 2023 r.(5-6 grudnia 2022 r.), to uznano, że kodeks karny w czasie orzekania przez Sądy w obu instancjach, wobec obecnej treści art.37a§1i2 kk, jest względniejszy dla sprawczyń; powoduje to konieczność orzeczenia kary grzywny nie niższej niż przy określeniu 150 stawek dziennych ale jednocześnie pozwala, mimo kwalifikacji z art.286§1 kk w zw. z art.12§1 kk i obostrzenia z art.57 b kk, na odstąpienie od orzekania wyłącznie kary przewidzianej za to przestępstwo tj. kary pozbawienia wolności.

Apelację prokuratora (zarzut z pkt II e) uwzględniono w zakresie rozstrzygnięcia z pkt III sentencji albowiem zasadnie oskarżyciel publiczny zarzucił błędne zasądzenie w wyroku od A. G. (1) kwoty 9877, 19 zł i od K. G. kwoty 8116,68 zł tytułem obowiązku naprawienia szkody. Z uwagi na treść rozstrzygnięcia i przypisanie wyłącznie A. G. popełnienia czynów z pkt 1 i 3 aktu oskarżenia z dnia 5 i 6 grudnia 2022 r. oraz czynu popełnionego przez oskarżone wspólnie i w porozumieniu w dniu 6 grudnia 2022 r. zasądzono:

a/ od oskarżonej A. G. (1) (wyłącznie) na rzecz (...) SA w W. kwotę 1760,51 (tysiąc siedemset sześćdziesiąt złotych i pięćdziesiąt jeden groszy) zł,

b/ od oskarżonych A. G. (1) i K. G. solidarnie na rzecz (...) SA w W. kwotę 8116,68 (osiem tysięcy sto szesnaście złotych i sześćdziesiąt osiem groszy) zł.

Wprawdzie zasadnie prokurator zarzucił (pkt II d) wyrokowi obrazę przepisu postępowania mająca wpływ na treść wyroku, tj. art. 413 2 pkt 2 k.p.k. poprzez orzeczenie w pkt IV sentencji na podstawie art. 43b k.k. środka karnego w postaci podania wyroku do publicznej wiadomości poprzez jego wywieszenie na tablicy ogłoszeń Sądu przez okres jednego miesiąca, bez równoczesnego wskazania, wobec której oskarżonej wymierzono ten środek karny, to Sad Okręgowy uchylił rozstrzygnięcie z pkt IV sentencji uznając, że okoliczności sprawy nie uzasadniają takiej dodatkowej dolegliwości dla oskarżonych.

Wobec treści art.447§6 kpk nie uwzględniono zarzutu z pkt II c apelacji (k. 354 odw.) uznając, że w tym zakresie możliwe jest zastosowania art. 120 kpk.

Wniosek

Prokurator wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez:

a) wymierzenie oskarżonej A. G. (1) w oparciu o przepis art. 286§1 k.k. w zw. z art. 12§1 k.k. przy zastosowaniu przepisu art. 57b k.k. kary 9 (dziewięciu) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 1 (jednego) roku z obowiązkiem informowania sądu o przebiegu próby oraz o wymierzenie K. G. w oparciu o przepis art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k. przy zastosowaniu przepisu art. 57b k.k. kary 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 1 (jednego) roku z obowiązkiem informowania kuratora o przebiegu próby oraz na podstawie art. 73§2 k.k. oddanie jej pod dozór kuratora,

b) na podstawie art. 44 § 1 k.k. orzeczenie przepadku przedmiotów pochodzących bezpośrednio z przestępstwa w postaci podrobionych dokumentów, tj. umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr: (...), (...) oraz (...) poprzez ich zniszczenie,

c) na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczenie wobec oskarżonych A. G. (1) oraz K. G. obowiązku naprawienia szkody w całości:

- poprzez zapłatę przez oskarżoną A. G. (1) na rzecz pokrzywdzonego (...) S.A. w W. kwoty 1 760,51 zł (tysiąca siedmiuset sześćdziesięciu 51/100 złotych),

- poprzez zapłatę przez A. G. (1) oraz K. G. solidarnie na rzecz pokrzywdzonego - (...) S.A. w W. kwoty 8 116,68 zł (ośmiu tysięcy stu szesnastu 68/100 złotych), tj. każda w kwocie po 4 05 8,34 zł (cztery tysiące pięćdziesiąt osiem 34/100 złotych),

d) na podstawie art. 43b k.k. orzeczenie wobec oskarżonych A. G. (1) oraz K. G. środka karnego w postaci podania wyroku do publicznej wiadomości poprzez jego wywieszenie na tablicy ogłoszeń Sądu przez okres jednego miesiąca.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec wskazanych okoliczność za zasadny uznano jedynie zarzut z pkt II e apelacji.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Wyrok Sądu Rejonowego w Olsztynie II Wydziału Karnego z dnia 28 listopada 2024 r., sygn. akt II K 1873/23

I zmieniono w ten sposób, że:

- w zakresie rozstrzygnięcia z pkt I sentencji liczbę stawek dziennych grzywny wobec A. G. (2) podwyższono do 180 (stu osiemdziesięciu) a wartość jednej stawki dziennej łagodzi do kwoty 10 (dziesięciu) zł,

- w zakresie rozstrzygnięcia z pkt II sentencji liczbę stawek dziennych grzywny wobec K. G. podwyższono do 160 (stu sześćdziesięciu) a wartość jednej stawki dziennej łagodzi do kwoty 10 (dziesięciu) zł,

- w ramach rozstrzygnięć z pkt III sentencji:

a/ zasądzono od oskarżonej A. G. (1) na rzecz (...) SA w W. kwotę 1760,51 (tysiąc siedemset sześćdziesiąt złotych i pięćdziesiąt jeden groszy) zł,

b/ zasądzono od oskarżonych A. G. (1) i K. G. solidarnie na rzecz (...) SA w W. kwotę 8116,68 (osiem tysięcy sto szesnaście złotych i sześćdziesiąt osiem groszy) zł,

- uchylono rozstrzygnięcie z pkt IV sentencji,

II w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymano w mocy.

Zwięźle o powodach zmiany

Sąd Okręgowy uznał, że nie doszło do obrazy art. 57b kk i że po 1 października 2023 r. możliwe było orzeczenie wobec oskarżonych kar grzywny i wymierzenie ich w wysokośi powyżej 150 stawek dziennych.

Mimo zasadności zarzutu co do obrazy art.413§2 pkt 2 k.p.k. kpk uchylono rozstrzygnięcie o podaniu treści wyroku do publicznej wiadomości.

Zasadnie prokurator natomiast argumentował i wnosił co do obowiązku naprawienia szkody i w tym wypadku konieczna była wskazana wyżej korekta wyroku Sądu I instancji.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Uznając, że oskarżone nie są w stanie ponieść kosztów sądowych na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. zwolniono je z obowiązku ich poniesienia za postepowanie odwoławcze.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 28 listopada 2024 r. w sprawie II K 1873/23

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana