Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Olsztynie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VII Ka 87/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.1.1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Szczytnie z dnia 25 października 2022 r. w sprawie II K 562/20

0.1.1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☒ oskarżyciel posiłkowy K. C. (1)

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca oskarżonego A. Z. (1)

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.1.1.3. Granice zaskarżenia

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.1.2.1. Ustalenie faktów

0.1.2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.1.2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.1.2.2. Ocena dowodów

0.1.2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.1.2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

apelacji pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej w zakresie rażącej niewspółmierności (łagodności) kary orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej nie zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie stwierdzić należy, że zgromadzone w sprawie dowody Sąd meriti poddał wszechstronnej analizie i ocenie, zgodnie z dyrektywami określonymi w art. 4 k.p.k. Także przeprowadzone w oparciu o tę analizę wnioskowanie jest logiczne, zgodne z przesłankami wynikającymi z art. 7 k.p.k. i przekonująco uzasadnione w pisemnych motywach skarżonego wyroku. Analiza zebranego w sprawie materiału dowodowego prowadzi do wniosku, że Sąd I instancji wnikliwe zweryfikował tezy aktu oskarżenia w granicach niezbędnych dla ustalenia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia skutkującego skazaniem A. Z. (1), w szczególności spowodowania skutków określonych w art.177§2 kk. Z uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynikają powody takiego rozstrzygnięcia, a Sąd Okręgowy w pełni podziela przedstawioną tam argumentację, w szczególności z k. 648-649 co do okoliczności związanych z kwestia braku zapięcia przez pokrzywdzonego pasów bezpieczeństwa..

W ocenie Sadu Okręgowego ustalony w sprawie stan faktyczny nie budzi wątpliwości. Sąd I instancji prawidłowo, w oparciu o zebrany materiał dowodowy odtworzył przebieg zdarzenia, oceniając dowody w sposób zgodny z zasadami prawa procesowego. Tym samym ustalenia faktyczne w zakresie ustalonego zachowania oskarżonego nie wykraczały poza ramy swobodnej oceny dowodów albowiem poczynione zostały na podstawie wszechstronnej analizy przeprowadzonych dowodów, których ocena nie wykazuje błędów natury faktycznej czy logicznej, zgodna jest ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego oraz sędziowskim przekonaniem. Sąd orzekający, rozstrzygając o winie bądź niewinności oskarżonego, kieruje się własnym, wewnętrznym przekonaniem, nieskrępowanym żadnymi ustawowymi regułami dowodowymi, a przekonanie to pozostaje tak długo pod ochroną art. 7 k.p.k., dopóki nie zostanie wykazane, że sąd I instancji oparł swe przekonanie o winie oskarżonego bądź na okolicznościach nieujawnionych w toku przewodu sądowego, bądź też ujawnionych w toku przewodu sądowego, ale ocenionych w sposób sprzeczny ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1974 r. w sprawie Rw 618/74, OSNKW 3-4/1975, poz. 47, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 listopada 1990 r. w sprawie WRN 149/90, OSNKW 7-99/991, poz. 41, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 lutego 1996 r. w sprawie II KRN 199/95, OSN PiPr 10/1996, poz. 10), co w sprawie niniejszej nie miało miejsca.

Odnosząc się natomiast do zarzutu zawartego w apelacji pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej w zakresie rażącej niewspółmierności (łagodności) kary pozbawienia wolności orzeczonej wobec oskarżonego za przypisany mu czyn, to nie został on uwzględniony. Jednocześnie na uwadze należy mieć i to, że apelacja obrońcy oskarżonego między innymi zawierała postulaty dotyczące złagodzenia rozstrzygnięcia o karze ( k.665), które to Sąd Okręgowy ostatecznie podzielił.

W tym miejscu, celem jedynie przypomnienia stwierdzić trzeba, że rażąca niewspółmierność wymierzonej oskarżonemu kary zachodzi wtedy, gdy suma zastosowanych kar i środków karnych za przypisane przestępstwa nie uwzględnia należycie stopnia społecznej szkodliwości czynów, stopnia winy oraz nie realizuje określonych w art. 53 kk celów kary. Na gruncie art. 438 pkt 4 k.p.k. nie chodzi o każdą ewentualną różnicę w ocenach co do wymiaru kary, ale o różnicę ocen zasadniczej natury. Kara rażąco niewspółmierna to kara, której w realiach konkretnej sprawy nie sposób zaakceptować.

W niniejszej sprawie Sąd I instancji wymierzając oskarżonemu karę wziął pod uwagę wszystkie okoliczności obciążające i łagodzące, które miały wpływ na jej wysokość. Okolicznościom łagodzącym nie nadał jednak zbyt wystarczającej rangi, co oczywiście z pola widzenia nie może usuwać tragicznego, nieusuwalnego skutku w postaci śmierci pokrzywdzonego M. C. (2).

Przede wszystkim przestępstwo, którego dopuścił się A. Z. było występkiem nieumyślnym tak w zakresie naruszeń zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym jak i skutków tragicznego zdarzenia. W tym miejscu odwołać się należy do niebudzącego wątpliwości faktu braku zapiętych pasów u pokrzywdzonego M. C..

Oskarżony, który jest młodym człowiekiem, osobą niekaraną i cieszącą się dobrymi opiniami, prowadzi ustabilizowany tryb życia. Kierując pojazdu w dniu wypadku był w pracy i poruszał się samochodem celem wykonywania dalszych czynności zawodowych. Wymieniony przyznał się do winy i wyraził szczerą skruchę oraz wielokrotnie kierował wobec pokrzywdzonych przeprosiny za spowodowany przez siebie wypadek. Trafnie zauważono w apelacji obrońcy, że A. Z. po zdarzeniu zaciągnął kredyt aby możliwie szybko dokonać spłaty nałożonych na niego środków kompensacyjnych.

Mając na uwadze powyższe, nie pomijając oczywiście zawinienia A. Z., którego to zachowanie doprowadziło do wypadku na drodze, uznać należy, że w okolicznościach tej sprawy, wystarczającym będzie orzeczenie wobec oskarżonego kary roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby w wymiarze 3 lat. W konsekwencji także do 3 lat skrócono okres zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych.

W ocenie Sądu Okręgowego tak ukształtowana kara jest adekwatna do stopnia winy oskarżonego oraz stopnia społecznej szkodliwości jego czynu, winna spełnić wobec wymienionego cele określone w art. 53 kk w szczególności wychowawcze jak również właściwie kształtować świadomość prawną społeczeństwa. Według Sądu Okręgowego pozwoli ona uświadomienie oskarżonemu, że jego zachowanie nie było prawidłowe i zapobiegnie podobnym jego działaniom w przyszłości.

Wniosek

o wymierzenie oskarżonemu kary 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny w zakresie kary

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec podanych wcześniej okoliczności za zasadnego nie uznano postulatu pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej co do zaostrzenia wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności .

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.1.5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

0.1.5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.1.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Wyrok Sądu Rejonowego w Szczytnie II Wydziału Karnego z dnia 25 października 2022 r., sygn. akt II K 562/20 I zmieniono w ten sposób, że:

- w ramach rozstrzygnięcia z pkt I sentencji karę pozbawienia wolności orzeczoną w stosunku do oskarżonego A. Z. (1) złagodzono do roku,

- na podstawie art.69§1 kk i art.70§1 kk wykonanie kary roku pozbawienia wolności oskarżonemu A. Z. (1) warunkowo zawieszono tytułem próby na okres 3 (trzech) lat,

- w ramach rozstrzygnięcia z pkt II sentencji okres wskazanego tam zakazu złagodzono do 3 (trzech) lat,

II w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymano w mocy.

Zwięźle o powodach zmiany

Uznając wyrok za prawidłowy co do zasady złagodzono karę pozbawienia wolności oraz skrócono okres zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych kierując się okolicznościami wskazanymi wyżej.

0.1.5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.1.5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.1.5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.1.5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Zasądzono od oskarżonego A. Z. (1) na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe za postępowanie odwoławcze, w tym kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) zł tytułem jednej opłaty za obie instancje oraz zasądzono od wymienionego na rzecz oskarżycielki posiłkowej K. C. (1) kwotę 840 (osiemset czterdzieści) zł a także zasądzono na rzecz N. C. przedstawicielki ustawowej małoletnich oskarżycielek posiłkowych A. C. i K. C. (2) kwotę 1680 (tysiąc sześćset osiemdziesiąt) zł tytułem zwrotu wydatków poniesionych na ustanowienie pełnomocników z wyboru w instancji odwoławczej.

7.  PODPIS

0.1.1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Pełnomocnik oskarżycielki posiłkowej K. C. (1)

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego w Szczytnie z dnia 25 października 2022 r. w sprawie II K 562/20

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana