VII Ka 123/25 - wyrok Sąd Okręgowy w Olsztynie z 2025-03-13
Sygn. akt VII Ka 123/25
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 4 marca 2025 r.
Sąd Okręgowy w Olsztynie w VII Wydziale Karnym Odwoławczym
w składzie:
Przewodniczący: SSO Dariusz Firkowski
Protokolant: st. sekr. sąd. Monika Tymosiewicz
przy udziale prokuratora Prokuratury Rejonowej Olsztyn-Południe w Olsztynie Marioli Beker-Pawluczuk
po rozpoznaniu w dniu 4 marca 2025 r.
sprawy: P. R. (1), ur. (...) w N., syna I. i D. z domu J.
oskarżonego z art. 178a§1 kk
na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego
od wyroku Sądu Rejonowego w Olsztynie II Wydziału Karnego z dnia 16 grudnia 2024 r. , sygn. akt II K 1047/24
I utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok,
II zwalnia oskarżonego P. R. (1) od kosztów sądowych za postepowanie odwoławcze.
FORMULARZ UZASADNIENIA WYROKU SĄDU ODWOŁAWCZEGO (UK 2)
UZASADNIENIE |
|||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
VII Ka 123/25 |
|
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
1 |
||
1CZĘŚĆ WSTĘPNA |
0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
Wyrok Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 16 grudnia 2024 r. w sprawie II K 1047/24 |
0.11.2. Podmiot wnoszący apelację |
☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
☐ oskarżyciel posiłkowy |
☐ oskarżyciel prywatny |
☒ obrońca oskarżonego P. R. (1) |
☐ oskarżony |
☐ inny |
0.11.3. Granice zaskarżenia |
0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||
☐ |
co do kary |
|||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||
0.11.3.2. Podniesione zarzuty |
||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||
☐ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k.
– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||
☐ |
||||
☐ |
brak zarzutów |
0.11.4. Wnioski |
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
1Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy |
0.12.1. Ustalenie faktów |
0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione |
|||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|
0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione |
|||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|
0.12.2. Ocena dowodów |
0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
1STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
||
Lp. |
Zarzut |
|
Obrońca oskarżonego wyrokowi zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych, mający wpływ na treść orzeczenia, polegający na bezpodstawnym przyjęciu, że wina i społeczna szkodliwość czynu oskarżonego była znaczna, co skutkowało ustaleniem przez Sąd, iż w stosunku do oskarżonego nie zachodzą przesłanki do warunkowego umorzenia postępowania, podczas gdy właściwa analiza elementów podmiotowych i przedmiotowych czynu, a zwłaszcza sposób i okoliczności popełnienia czynu, prowadzi do wniosku, że stopień winy oraz społecznej szkodliwość czynu nie był znaczny, a zatem w niniejszej sprawie, wobec ziszczenia się pozostałych przesłanek, zachodziły podstawy do warunkowego umorzenia postępowania względem oskarżonego oraz orzeczenia środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów wyłącznie co do kategorii pojazdów, którą poruszał się oskarżony. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||
Apelacja obrońcy oskarżonego nie zasługiwała na uwzględnienie. Przede wszystkim stwierdzić należy, że zgromadzone w sprawie dowody Sąd meriti poddał wszechstronnej analizie i ocenie, zgodnie z dyrektywami określonymi w art. 4 k.p.k. Także przeprowadzone w oparciu o tę analizę wnioskowanie jest logiczne, zgodne z przesłankami wynikającymi z art. 7 k.p.k. i przekonująco uzasadnione w pisemnych motywach skarżonego wyroku. Analiza zebranego w sprawie materiału dowodowego prowadzi do wniosku, że Sąd I instancji wnikliwe zweryfikował tezy aktu oskarżenia w granicach niezbędnych dla ustalenia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia skutkującego skazaniem P. R. (1). Z uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynikają powody takiego rozstrzygnięcia, a Sąd Okręgowy w pełni podziela przedstawioną tam argumentację. Sąd I instancji prawidłowo, w oparciu o zebrany materiał dowodowy odtworzył przebieg zdarzenia, oceniając dowody w sposób zgodny z zasadami prawa procesowego. Tym samym ustalenia faktyczne w zakresie ustalonego zachowania P. R., który w stanie nietrzeźwości prowadził pojazd mechaniczny nie wykraczały poza ramy swobodnej oceny dowodów albowiem poczynione zostały na podstawie wszechstronnej analizy przeprowadzonych dowodów, których ocena nie wykazuje błędów natury faktycznej czy logicznej, zgodna jest ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego oraz sędziowskim przekonaniem. W tym stanie rzeczy podnieść należy, że Sąd orzekający, rozstrzygając o winie bądź niewinności oskarżonego, kieruje się własnym, wewnętrznym przekonaniem, nieskrępowanym żadnymi ustawowymi regułami dowodowymi, a przekonanie to pozostaje tak długo pod ochroną art. 7 k.p.k., dopóki nie zostanie wykazane, że sąd I instancji oparł swe przekonanie o winie oskarżonego bądź na okolicznościach nieujawnionych w toku przewodu sądowego, bądź też ujawnionych w toku przewodu sądowego, ale ocenionych w sposób sprzeczny ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1974 r. w sprawie Rw 618/74, OSNKW 3-4/1975, poz. 47, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 listopada 1990 r. w sprawie WRN 149/90, OSNKW 7-99/991, poz. 41, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 lutego 1996 r. w sprawie II KRN 199/95, OSN PiPr 10/1996, poz. 10), co w sprawie niniejszej nie miało miejsca. W konsekwencji prawidłowo ustalono, że oskarżony w dniu 11 czerwca 2023 r. na drodze publicznej (...) na odcinku pomiędzy miejscowościami L.–S., kierował pojazdem mechanicznym marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...) będąc się w stanie nietrzeźwości z wynikiem badań 1,20 promila alkoholu etylowego we krwi. czym wypełnił znamiona przestępstwa z art. 178a§1 kk. Także zdaniem Sądu Okręgowego zastosowanie wobec oskarżonego instytucji warunkowego umorzenia postępowania nie byłoby zasadne i współmierne do wagi popełnionego czynu. Wbrew stanowisku skarżącego uznać należało, iż szkodliwość społeczna czynu oskarżonego przekraczała stopień określony treścią art. 66§1kk. Jak bowiem wynika z prawidłowo ustalonego stanu faktycznego u P. R. oznaczono stężenie alkoholu we krwi o wartości - 1,2 promila, przy czym pobranie krwi miało miejsce o godzinie 3.00 a samo zdarzenie miało miejsce nie później niż o godzi. 0.15. Słusznie Sąd I instancji zauważył, że za dużą szkodliwością czynu oskarżonego przemawia fakt, iż oskarżony doprowadził do kolizji drogowej, zatem nie był w stanie opanować pojazdu. Co więcej, jak wynika z zeznań P. M.- k. 29 odw. uczestnicy imprezy, w której uczestniczył P. R. starali się go przekonać do zaniechania jazdy samochodem a ponadto nawet jego partnerka i ich syn nie pojechali z oskarżonym. Wprawdzie sam P. R. w wyniku zdarzenia odniósł poważne obrażenia, to niemniej swoim czynem stworzył bardzo konkretne zagrożenie bezpieczeństwa dla pozostałych uczestników ruchu drogowego; oskarżony wykazał wysoce lekceważący stosunek względem obowiązującego porządku prawnego, prowadząc pojazd bezpośrednio po spożywaniu alkoholu i to bez żadnej uzasadnionej przyczyny, w sytuacji gdy miał zapewniony transport do domu. Z tych względów brak było podstaw do uwzględnienia postulatu zawartego w apelacji o warunkowe umorzenie postępowania. W ocenie Sądu Okręgowego ukształtowane zaskarżonym wyrokiem orzeczenie o karze i środkach karnych w żadnym wypadku nie nosi cech rażącej surowości i spełnia cele prewencji indywidualnej i ogólnej poprzez wyeliminowanie z uczestnictwa w ruchu drogowym kierującego naruszającego obowiązujące w nim zasady. Tym samym winna ona spełnić wobec wymienionego cele określone w art. 53 kk w szczególności wychowawcze jak również właściwie kształtować świadomość prawną społeczeństwa. Według Sądu Okręgowego pozwoli ona uświadomienie oskarżonemu, że jego zachowanie nie było prawidłowe i zapobiegnie podobnym jego działaniom w przyszłości. |
||
Wniosek |
||
o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez: 1) warunkowe umorzenie postępowania karnego na okres próby w wymiarze jednego roku; 2) orzeczenie wobec oskarżonego środka karnego w postaci świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie 3.000 zł; 3) orzeczenie wobec oskarżonego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych dla których wymagane jest prawo jazdy kategorii B na okres 1 roku, zaliczając oskarżonemu na poczet wskazanego okresu okres rzeczywistego zatrzymania prawa jazdy tj. od 11.06.2024 roku. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||
Wobec podanych wcześniej okoliczności nie uznano za zasadne postulatu zawartego w apelacji obrońcy oskarżonego. |
1OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
|
1. |
|
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
|
1ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
|
0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
|
0.11. |
Przedmiot utrzymania w mocy |
0.1Wyrok Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 16 grudnia 2024 r. w sprawie II K 1047/24 utrzymano w mocy. |
|
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
|
Wobec wskazanych wcześniej okoliczności uznano wyrok za prawidłowy tak co do zasady jak i zaaprobowano wymierzone oskarżonemu karę i środki karne. |
|
0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
|
0.0.11. |
Przedmiot i zakres zmiany |
Zwięźle o powodach zmiany |
|
0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
|||
0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
|||
1.1. |
|||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
|||
4.1. |
|||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
|||
0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
|||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
||
1Koszty Procesu |
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
II |
Zwolniono oskarżonego od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze uznając, że przemawiają za tym względy słuszności. |
1PODPIS |
ZAŁĄCZNIK DO FORMULARZA UZASADNIENIA WYROKU SĄDU ODWOŁAWCZEGO
Załącznik do formularza UK 2
0.11.3. Granice zaskarżenia |
||||||
Kolejny numer załącznika |
1 |
|||||
Podmiot wnoszący apelację |
Obrońca oskarżonego P. R. (1) |
|||||
Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja |
Wyrok Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 16 grudnia 2024 r. w sprawie II K 1047/24 |
|||||
0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||||
☐ |
co do kary |
|||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||||
0.11.3.2. Podniesione zarzuty |
||||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||||
☐ |
||||||
☐ |
brak zarzutów |
|||||
0.11.4. Wnioski |
||||||
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Olsztynie
Osoba, która wytworzyła informację: Dariusz Firkowski
Data wytworzenia informacji: