VII Ka 311/25 - wyrok Sąd Okręgowy w Olsztynie z 2025-08-07
Sygn. akt VII Ka 311/25
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 16 lipca 2025 r.
Sąd Okręgowy w Olsztynie w VII Wydziale Karnym Odwoławczym
w składzie:
Przewodniczący: SSO Dariusz Firkowski
Protokolant: pomoc sekretarza Igor Rapicki
przy udziale prokuratora Prokuratury Okręgowej w Olsztynie Anny Winogrodzkiej-Miszczak
po rozpoznaniu w dniach 29 maja i 16 lipca 2025 r.
sprawy: K. S. (1), ur. (...) w B., syna S. i T. z domu P.
oskarżonego z art. 279§1 kk w zw. z art. 64§1 kk
na skutek apelacji wniesionej przez oskarżonego
od wyroku Sądu Rejonowego w Biskupcu II Wydziału Karnego z dnia 23 stycznia 2025 r., sygn. akt II K 189/24
I utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok,
II zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze,
III zasądza od Skarbu Państwa na rzecz radcy prawnego Ł. L. kwotę 1008 (tysiąc osiem) zł tytułem opłaty za pełnioną z urzędu obronę oskarżonego K. S. (1) wykonywaną w postępowaniu odwoławczym oraz kwotę 231,84 (dwieście trzydzieści jeden złotych i osiemdziesiąt cztery grosze) zł tytułem podatku od towarów i usług od tej opłaty.
FORMULARZ UZASADNIENIA WYROKU SĄDU ODWOŁAWCZEGO (UK 2)
UZASADNIENIE |
|||
|
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
VII Ka 311/25 |
|
|
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
1 |
||
|
1. CZĘŚĆ WSTĘPNA |
|||
|
1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
|
Wyrok Sądu Rejonowego w Biskupcu z dnia 23 stycznia 2025 r. w sprawie II K 189/24 |
|
1.2. Podmiot wnoszący apelację |
|
☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
|
☐ oskarżyciel posiłkowy |
|
☐ oskarżyciel prywatny |
|
☐ obrońca oskarżonego |
|
☒ oskarżony K. S. (1) |
|
☐ inny |
|
1.3. Granice zaskarżenia |
|
1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||
|
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||
|
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||
|
☐ |
co do kary |
|||
|
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||
|
1.3.2. Podniesione zarzuty |
||||
|
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||
|
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||
|
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||
|
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||
|
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k.
– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||
|
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||
|
☐ |
||||
|
☐ |
brak zarzutów |
|||
|
1.4. Wnioski |
|
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
|
2. Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy |
|
2.1. Ustalenie faktów |
|
2.1.1. Fakty uznane za udowodnione |
|||||
|
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|
|
2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione |
|||||
|
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|
|
2.2. Ocena dowodów |
|
2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||
|
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
|
2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||
|
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
|
3. STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
||
|
Lp. |
Zarzut |
|
|
1 |
Oskarżony K. S. (1) w nieformalnej apelacji wyrokowi zarzucił błędne przypisanie mu popełnienia zarzucanego czynu w sytuacji gdyż już w postępowaniu przygotowawczym kwestionował swoje sprawstwo i miał złożyć wyjaśnienia przed Sądem, przy czym nie uczestniczył w przewodzie sądowym z przyczyn od siebie niezależnych. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||
|
Apelacja oskarżonego nie zasługiwała na uwzględnienie. Wskazać należy, że zgromadzone w sprawie dowody Sąd meriti poddał analizie i ocenie, zgodnie z dyrektywami określonymi w art. 4 k.p.k. Także przeprowadzone w oparciu o tę analizę wnioskowanie jest logiczne, zgodne z przesłankami wynikającymi z art. 7 k.p.k. i przekonująco uzasadnione w pisemnych motywach skarżonego wyroku. Analiza zebranego w sprawie materiału dowodowego prowadzi do wniosku, że Sąd I instancji trafnie zweryfikował tezy aktu oskarżenia w granicach niezbędnych dla ustalenia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia skutkującego skazaniem K. S.. Z uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynikają powody takiego rozstrzygnięcia, a Sąd Okręgowy w pełni podziela przedstawioną tam argumentację. Sąd I instancji prawidłowo, w oparciu o zebrany materiał dowodowy odtworzył przebieg zdarzenia, oceniając dowody w sposób zgodny z zasadami prawa procesowego. Tym samym ustalenia faktyczne w zakresie ustalonego zachowania K. S. w zakresie dokonanej kradzieży z włamaniem nie wykraczały poza ramy swobodnej oceny dowodów albowiem poczynione zostały na podstawie wszechstronnej analizy przeprowadzonych dowodów, których ocena nie wykazuje błędów natury faktycznej czy logicznej, zgodna jest ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego oraz sędziowskim przekonaniem. W tym stanie rzeczy podnieść należy, że Sąd orzekający, rozstrzygając o winie bądź niewinności oskarżonego, kieruje się własnym, wewnętrznym przekonaniem, nieskrępowanym żadnymi ustawowymi regułami dowodowymi, a przekonanie to pozostaje tak długo pod ochroną art. 7 k.p.k., dopóki nie zostanie wykazane, że sąd I instancji oparł swe przekonanie o winie oskarżonego bądź na okolicznościach nieujawnionych w toku przewodu sądowego, bądź też ujawnionych w toku przewodu sądowego, ale ocenionych w sposób sprzeczny ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1974 r. w sprawie Rw 618/74, OSNKW 3-4/1975, poz. 47, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 listopada 1990 r. w sprawie WRN 149/90, OSNKW 7-99/991, poz. 41, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 lutego 1996 r. w sprawie II KRN 199/95, OSN PiPr 10/1996, poz. 10), co w sprawie niniejszej nie miało miejsca. Prawidłowo Sąd I instancji dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego złożonym w postępowaniu przygotowawczym. W dniu 13 sierpnia 2024 r. K. S. przyznał się do zarzucanego mu czynu, korzystając jednocześnie z prawa do odmowy składania wyjaśnień - k. 38-39. Wskazać należy, że brak jest jakichkolwiek podstaw do zakwestionowania treści przedmiotowego protokołu. Przed przesłuchaniem oskarżony został pouczony o swoich uprawnieniach oraz podał, że treść zarzutu dotyczącego kradzieży z włamaniem rozumie. Ponadto zauważyć należy, że co do K. S. uprzednio toczyło się wiele postępowań a zatem doskonale rozumiał on wagę oraz znaczenie przyznania się do winy. W tej sytuacji jego wyjaśnienia z rozprawy odwoławczej nie mogły być uznane za wiarygodne albowiem stanowiły jedynie obraną linię obrony i dodatkowo w tym zakresie odwołać się należy do zeznań J. S. (1), która podała przed Sądem I instancji, iż do lombardu gdzie jest zatrudniona przyszedł oskarżony i J. B. (1) i ten ostatni na polecenie K. S. („no wyjmij z plecaka”) wyjmował z plecaka wkrętarkę celem jej zastawienia – k. 107-108. Zauważyć także należy, że w dniu 29 maja 2025 r. – k.190 odw. K. S. wyjaśnił, że na mieście spotkał kolegę (J. B.), z którym poszedł do lombardu; sam zaś J. B. przed Sądem Rejonowym początkowo twierdził, że wprawdzie był w lombardzie aby zastawić wkrętarkę ale uczynił to na polecenie innej osoby, tj. M. H. (1), który rzekomo do środka nie wchodził i miał czekać na zewnątrz – k. 106 by następnie podać, że „nie wie skąd K. S. miał wkrętarkę” – k. 108 a sam K. S. o rzekomej bytności M. H. w okolicach lombardu nic nie wyjaśniał - k. 190 odw. Wobec takich twierdzeń oraz w kontekście wiarygodnych zeznań J. S. w żadnej mierze nie można było dać wiary tak zeznaniom J. B. co do tego, że to nie od oskarżonego otrzymał wkrętarkę oraz wyjaśnieniom K. S., że nie dokonał kradzieży z włamaniem i był jedynie w lombardzie. Zeznania J. S. Sąd I instancji zasadnie uznał za w pełni wiarygodne albowiem świadek jest osobą obcą dla oskarżonego i dla J. B. i tym samym jej spójna i logiczna relacja była w pełni bezstronna. Trafnie przy tym w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku zauważono – k. 125 odw.-126, że z uwagi na wykonywany zawód, posiadała ona wiedzę co do osoby J. B. (1) oraz tego, że wielokrotnie zastawiał on w lombardzie przedmioty w interesie osób trzecich jak i K. S.. W zakresie twierdzeń K. S. z rozprawy odwoławczej, to w czasie czynu i rozpoznania sprawy przed Sądem I instancji nie był on pozbawiony wolności. Z informacji jak na k. 161 wynika, że był on osadzony w ZK w innych sprawach do 25 stycznia 2024 r. a następnie od 28 lutego 2025 r. Ponadto K. S. został pouczony o obowiązkach - k. 37, w szczególności w zakresie zmiany miejsca pobytu a zatem twierdzenia co do wyjazdu w delegację – k. 190 odw. w żadnym wypadku nie usprawiedliwiają niepodjęcia zawiadomienia kierowanego na podawany adres dla doręczeń - k. 38, k. 102-103 oraz nieobecności na rozprawie przed Sądem Rejonowym w Biskupcu. Wreszcie wskazać należy, że wobec treści dokumentu jak na k. 205 oraz po wysłuchaniu wyjaśnień K. S. Sąd Okręgowy nie znalazł żadnych podstaw aby co do wymienionego winień być w obu instancjach dopuszczony dowód z opinii biegłych psychiatrów co w konsekwencji miałoby się wiązać z ustanowieniem obrońcy z urzędu w I instancji. |
||
|
Wniosek |
||
|
o zmianę zaskarżonego orzeczenia poprzez uniewinnienie oskarżonego od przypisanego mu czynu. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|
|
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||
|
W orzeczeniu Sądu I instancji nie stwierdzono obrazy przepisów postępowania oraz błędu w ustaleniach faktycznych. |
||
|
4. OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
|
|
1. |
|
|
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
|
|
5. ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
|
|
5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
|
|
1. |
Przedmiot utrzymania w mocy |
|
Wyrok Sądu Rejonowego w Biskupcu z dnia 23 stycznia 2025 r., sygn. akt II K 189/24 utrzymano w mocy. |
|
|
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
|
|
W ocenie Sądu Okręgowego brak było podstaw do podzielenia zarzutów dotyczących obrazy prawa procesowego oraz błędu w ustaleniach faktycznych. Także orzeczona bezwzględna kara pozbawienia wolności, przy przyjęciu wypadku mniejszej wagi w żadnym wypadku nie razi surowością o ile zważy się na działanie w warunkach art.64§1 kk oraz tego, że kolejnej kradzieży z włamaniem K. S. dopuścił się w kilka miesięcy po opuszczeniu zakładu karnego – k. 161. |
|
|
5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
|
|
1. |
Przedmiot i zakres zmiany |
|
Zwięźle o powodach zmiany |
|
|
5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
|||
|
5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
|||
|
1.1. |
|||
|
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
|
2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
||
|
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
|
3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
||
|
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
|||
|
4.1. |
|||
|
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
|
5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
|||
|
5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
|||
|
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
||
|
III |
Ponieważ oskarżony korzystał w postępowaniu odwoławczym z pomocy obrońcy wyznaczonego z urzędu, zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz radcy prawnego Ł. L. kwotę 1008 zł tytułem opłaty za pełnioną z urzędu obronę oskarżonego K. S. wykonywaną w postępowaniu odwoławczym oraz kwotę 231,84 zł tytułem podatku od towarów i usług od tej opłaty. |
||
|
6. Koszty Procesu |
|||
|
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|
II |
Uznając, że oskarżony nie jest w stanie ponieść kosztów sądowych na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. zwolniono go z obowiązku ich poniesienia za postępowanie odwoławcze. |
|
7. PODPIS |
ZAŁĄCZNIK DO FORMULARZA UZASADNIENIA WYROKU SĄDU ODWOŁAWCZEGO
Załącznik do formularza UK 2
|
1.3. Granice zaskarżenia |
||||||
|
Kolejny numer załącznika |
1 |
|||||
|
Podmiot wnoszący apelację |
Oskarżony K. S. (1) |
|||||
|
Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja |
Wyrok Sądu Rejonowego w Biskupcu z dnia 23 stycznia 2025 r. w sprawie II K 189/24 |
|||||
|
1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||||
|
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||||
|
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||||
|
☐ |
co do kary |
|||||
|
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||||
|
1.3.2. Podniesione zarzuty |
||||||
|
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||||
|
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||||
|
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||||
|
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||||
|
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||||
|
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||||
|
☐ |
||||||
|
☐ |
brak zarzutów |
|||||
|
1.4. Wnioski |
||||||
|
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
|||
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Olsztynie
Osoba, która wytworzyła informację: Dariusz Firkowski
Data wytworzenia informacji: