Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Olsztynie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VII Ka 336/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w O.z dnia 18 lutego 2020 r. w sprawie (...)

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1

S. G.

Wcześniejsza karalność

Informacja z KRK

k. 430

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1

Informacja z KRK

Dokument pochodzący od organu uprawnionego do jego wydania.

Nie był kwestionowany przez strony postępowania .

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1

rażącej niewspółmierności kary orzeczonej oskarżonemu w stosunku do stopnia społecznej szkodliwości czynu jakiego dokonał oraz w relacji do celów, jakie kara ta powinna spełnić w zakresie prewencji szczególnej i społecznego oddziaływania, a mianowicie przez uznanie oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to wymierzenie mu kary łącznej 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, na którą składają się kary jednostkowe za czyn III 1 rok i 6 miesięcy, za czyn I i II 2 lata i 6 miesięcy, podczas gdy prawidłowa ocena okoliczności jej wymiaru uzasadnia orzeczenie wymierzenia kary jednostkowych w niższej wysokości, a w konsekwencji niższego wymiaru kary łącznej.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja obrońcy oskarżonego okazała się częściowo uzasadniona.

Na wstępie podzielić należy stanowisko Sądu Rejonowego, że zgromadzony w sprawie materiał dowodowy i ustalony na jego podstawie, przy zachowaniu reguł art. 7 k.p.k., stan faktyczny – nie kwestionowany zresztą przez apelującego - pozwalają na uznanie sprawstwa i winy S. G. w zakresie przypisanych mu w wyroku czynów wyczerpujących znamiona z art. 244 k.k. i art. 207 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. Zaznaczyć zatem należy, iż Sąd I instancji dokonał prawidłowych ustaleń w zakresie okoliczności stanu faktycznego, jak również winy S. G.. Tym samym analiza zebranego w sprawie materiału dowodowego prowadzi do wniosku, że Sąd I instancji wnikliwe zweryfikował tezy aktu oskarżenia w granicach niezbędnych dla ustalenia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia skutkującego uznaniem winy oskarżonego. Zatem ustalenia faktyczne w zakresie przyjętego zachowania oskarżonego nie wykraczały poza ramy swobodnej oceny dowodów albowiem poczynione zostały na podstawie wszechstronnej analizy przeprowadzonych dowodów, których ocena nie wykazuje błędów natury faktycznej czy logicznej, zgodna jest ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego oraz sędziowskim przekonaniem.

Przy czym na tle dokonanej przez Sąd meriti prawidłowej oceny dowodów i opartych na niej ustaleń faktycznych, stwierdzić jednak należy, że rozstrzygnięcie o karze wymierzonej oskarżonemu za czyn z punktu III aktu oskarżenia (punkt I zaskarżonego wyroku) jawi się jako orzeczenie rzeczywiście zbyt surowe, mając na uwadze wszystkie okoliczności niniejszej sprawy.

Zważywszy bowiem z jednej strony, na faktyczny ładunek społecznej szkodliwości, niewątpliwie przy tym nagannego, inkryminowanego zachowania oskarżonego – kara jednego roku i sześciu miesięcy pozbawienia wolności za czyn z art. 244 k.k. jawi się jako nadmiernie restrykcyjna, nie odzwierciedlająca rzeczywistego charakteru przedmiotowego zachowania oskarżonego, a tym samym kara niewspółmiernie surowa. W efekcie – biorąc również pod uwagę stopień winy i społecznej szkodliwości czynu a także rodzaj i rzeczywisty rozmiar ujemnych następstw przestępstwa Sąd Okręgowy uznał, że adekwatnym będzie złagodzenie kary jednostkowej do jednego roku pozbawienia wolności. W przy czym w ocenie Sadu II instancji nie było podstaw do dalszego obniżenie kary w granicach dolnego ustawowego zagrożenia.

Sąd Okręgowy uznał natomiast, że nie było podstaw do zmiany orzeczenia w zakresie kary jednostkowej za czyn z punktu II zaskarżonego wyroku (czyn z art. 207 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.) W ocenie Sądu kara jednostkowa jednego roku i sześciu miesięcy pozbawienia wolności jest adekwatna do stopnia winy i stopnia społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez oskarżonego oraz uwzględnia wszystkie aspekty jego bezprawnego zachowania. W szczególności podkreślenia wymaga, że naganne zachowanie S. G. dotyczyło trzech członków najbliższej rodziny i było dla nich wyjątkowo dotkliwe. Ponadto wprawdzie okres znęcania nie jest bardzo długo, to wskazać należy, iż kolejne przestępcze zachowanie podjął on w niedługim okresie po opuszczeniu zakładu karnego. Tym samym chybiony jest w tym zakresie zarzut apelacji.

Konsekwencją złagodzenia kary jednostkowej za czyn z art. 244 k.k. było złagodzenie orzeczonej wobec oskarżonego kary łącznej pozbawienia wolności do jednego roku i 9 (dziewięciu miesięcy). W pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymał w mocy. (art.437 § 1 i 2 k.p.k., art. 438 pkt 4 k.p.k.).

Orzeczone kary jednostkowe i łączna winny spełnić wobec wymienionego cele określone w art. 53 k.k. w szczególności wychowawcze jak również właściwie kształtować świadomość prawną społeczeństwa. Według Sądu Okręgowego pozwolą one uświadomić oskarżonemu, że jego zachowanie nie było prawidłowe i zapobiegną podobnym jego działaniom w przyszłości.

Wniosek

o zmianę zaskarżonego wyroku w części co do orzeczonej kary przez obniżenie kar jednostkowych i wymierzenie ich łącznie w granicach dolnego ustawowego zagrożenia.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Sąd Okręgowy uznał, że orzeczona wobec oskarżonego kara jednostkowa za czyn z art. 244 k.k. jest rażąco niewspółmierna i zachodzi konieczność jej złagodzenia. Konsekwencją złagodzenia kary jednostkowej była zmiana rozstrzygnięcia w zakresie kary łącznej.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

- uchylił rozstrzygnięcie z pkt III sentencji o karze łącznej pozbawienia wolności,

- w ramach rozstrzygnięcia z pkt I sentencji orzeczoną tam karę za czyn z pkt III aktu oskarżenia złagodził do roku pozbawienia wolności,

- na podstawie art.85 § 1 i 2 k.k., art.85a k.k. i art. 86 § 1 k.k. w miejsce orzeczonych kar jednostkowych wymierzył oskarżonemu S. G. karę łączną roku i 9 miesięcy pozbawienia wolności,

W pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymano w mocy.

Zwięźle o powodach zmiany

Sąd Okręgowy uznał, że orzeczona wobec oskarżonego kara jednostkowa za czyn z art. 244 k.k. jest rażąco niewspółmierna i zachodzi konieczność jej złagodzenia. Konsekwencją złagodzenia kary jednostkowej była zmiana rozstrzygnięcia w zakresie kary łącznej.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV`

O wynagrodzeniu za obronę oskarżonego z urzędu w postępowaniu odwoławczym orzeczono zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26.05.1982 r. Prawo o adwokaturze. Zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adwokata P. Ł. 420 zł tytułem wynagrodzenia adwokackiego i kwotę 96,60 zł tytułem podatku VAT od tego wynagrodzenia.

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Uznając, że oskarżony nie jest w stanie ponieść kosztów sądowych na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. zwolniono go z obowiązku ich poniesienia za postepowanie odwoławcze.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego w O. z dnia 18 lutego 2020 r. w sprawie (...) - w zakresie orzeczenia o karze

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana