VII Ka 591/24 - wyrok Sąd Okręgowy w Olsztynie z 2024-09-30

Sygn. akt VII Ka 591/24

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 września 2024 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie w VII Wydziale Karnym Odwoławczym

w składzie:

Przewodniczący: SSR del Anna Pałasz

Protokolant: st. sekr. sądowy Grzegorz Gładkojć

przy udziale prokuratora Prokuratury Okręgowej w Olsztynie Marii Kuleszy- Chaleckiej

po rozpoznaniu w dniu 30 września 2024 roku

sprawy: P. Ł. (1) ur. (...) w G., syna A. i J., oskarżonego z art. 62 ust. 1 ustawy z dn. 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 64§1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę

od wyroku Sądu Rejonowego w Giżycku II Wydziału Karnego

z dnia 3 czerwca 2024r., sygn. akt II K 51/24

I.  zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy

II.  obciąża oskarżonego kosztami procesu za postępowanie odwoławcze, w tym opłatą w kwocie 300 (trzysta) złotych

FORMULARZ UZASADNIENIA WYROKU SĄDU ODWOŁAWCZEGO (UK 2)

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VII Ka 591/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 3 czerwca 2024 r. w sprawie II K 51/24

1.1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ pełnomocnik oskarżycielki posiłkowej

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca oskarżonego

☐ oskarżony

☐ inny

1.1.3. Granice zaskarżenia

1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.2.1. Ustalenie faktów

1.2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1

P. Ł. (1)

1.2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.2.2. Ocena dowodów

1.2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

.

1.2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1

Apelacja obrońcy oskarżonego P. Ł. (1) :

rażącej niewspółmierności orzeczonej wobec oskarżonego kary 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności, albowiem

- nie uwzględniono warunków osobistych i rodzinnych oskarżonego

- błędnie ustalono stopień winy i społecznej szkodliwości czynu oskarżonego

- nie uwzględniono stanu zdrowia oskarżonego

- nie uwzględniono okoliczności łagodzących w postaci przyznania się oskarżonego do winy oraz złożenia obszernych wyjaśnień i właściwości oskarżonego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzuty apelacji okazały się niezasadne i nie zasługiwały na uwzględnienie.

Podniesione zarzuty apelacji okazały się niezasadne. Sąd I instancji wziął pod uwagę przy wymierzaniu oskarżonemu kary wszystkie okoliczności łagodzące i obciążające, nadając im, wbrew wywodom skarżącego, odpowiednią wagę i znaczenie i prawidłowo ukształtował wyrok w zakresie kary.

Należy podkreślić, że oskarżony P. Ł. (1) był wielokrotnie skazany za przestępstwa umyślne, w tym w większości za przestępstwa z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (k. 106-106v). Kary wolnościowe takie jak kara ograniczenia wolności oraz kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania okazały się bezskuteczne, skoro P. Ł. (2) po ich orzeczeniu popełnił podobne przestępstwa. Także krótkoterminowe kary pozbawienia wolności orzeczone w sprawach Sądu Rejonowego w Giżycku II K 176/12 oraz II K 230/16 okazały się wobec oskarżonego nieskuteczne, gdyż dopuścił się kolejnego przestępstwa i to w warunkach recydywy z art. 64 § 1 kk. Tym samym postawiona przez sąd penitencjarny prognoza kryminogiczna, która stała się podstawą do udzielenia P. Ł. (1) warunkowego przedterminowego z odbycia reszty kary okazała się chybiona. Oskarżony – jak pokazuje analiza jego ścieżki życiowej w oparciu o kartę karną – systematycznie powraca na drogę przestępstwa, nawet gdy przez dłuższy czas nie wchodzi w konflikt z prawem. Podkreślić należy, iż już drugi raz P. Ł. (1) odpowiada w warunkach recydywy z art. 64 § 1 kk, gdyż wyrokiem Sądu Rejonowego w Giżycku w sprawie II K 230/16 oskarżony także został skazany za przestępstwo z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw z art. 64 § 1 kk (k. 61v). Wyrokiem tym orzeczona została krótkoterminowa kara pozbawienia wolności w dolnych rejestrach ustawowego zagrożenia (6 miesięcy pozbawienia wolności). Karę te skazany odbywał w warunkach izolacji w ramach kary łącznej orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Giżycku w sprawie II K 424/17 (k. 62) w okresie do 2 kwietnia 2019 roku (k. 108). Pobyt w zakładzie karnym nie zmienił jednak postępowania oskarżonego i w dniu 30 listopada 2023 roku ponownie popełnił on przestępstwo w dodatku przestępstwo podobne i w warunkach recydywy z art. 64 § 1 kk. Podnoszone przez skarżącego okoliczności łagodzące w postaci przyznania się do winy zostały przez sąd I instancji uwzględnione przy wymiarze kary, gdyż przestępstwo z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii jest zagrożone karą pozbawienia wolności do lat 3. W przypadku popełnienia tego przestępstwa w warunkach recydywy z art. 64 § 1 kk sąd wymierza karę powyżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę, a więc sąd mógł wymierzyć P. Ł. (1) karę pozbawienia wolności w wymiarze do 4 lat i 6 miesięcy. Zatem orzeczona kara 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności nie razi surowością – przeciwnie jest adekwatna do dużego stopnia winy oskarżonego oraz do dużego stopnia społecznej szkodliwości jego czynu, który wynika nie tylko z ilości, ale i różnorodności substancji psychotropowych (oskarżony posiadał amfetaminę, susz roślinny stanowiący ziele konopii innych niż włókniste oraz żywicę konopi – haszysz). Tak ukształtowana spełni także cele kary określone w art. 53 kk. Podniesienie w apelacji jako okoliczności łagodzącej złożenie przez oskarżonego obszernych wyjaśnień jest nietrafne, skoro P. Ł. (1) nie brał udziału w rozprawie, a zatem nie składał wyjaśnień przed sądem (k. 110), a w postępowaniu przygotowawczym złożył szczątkowe wyjaśnienia, ograniczające się do stwierdzenia, że narkotyki posiadał na własny użytek (k. 81).

Odnosząc się do podnoszonego w apelacji stanu zdrowia oskarżonego w postaci rzekomego uzależnienia od substancji psychotropowych jako okoliczności łagodzącej, uznać należy, że argument ten jest chybiony. Po pierwsze oskarżony w swoich wyjaśnieniach zaprzeczył, że jest uzależniony od narkotyków (k. 81) . Po drugie zaś nawet gdyby tak było, to P. Ł. (1) – stosownie do analizy jego karty karnej – miał wiele możliwości, aby rozpocząć walkę z nałogiem. Pierwsze skazanie z art. 62 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii zapadło wobec niego już w 2010 roku. Nie uczynił tego jednak – przynajmniej nie skutecznie – i dopuścił się kolejnych czterech przestępstw z tej ustawy. Oskarżony jest osobą dorosłą, doświadczoną życiowo, także mającą osobiste doświadczenia konsekwencji popełniania przestępstwa z pobytem w zakładzie karnym włącznie. Zdawał zatem sobie sprawę z dolegliwości związanych z popełnieniem przestępstwa – w tym z ograniczeń dotyczącym życia rodzinnego. Okoliczności wskazane przez skarżącego w apelacji takie jak ograniczenie kontaktu z córką, to typowe dolegliwości związane z osadzeniem sprawcy w zakładzie karnym odczuwane przez samego przestępcę jak i jego rodzinę. Dolegliwości te stanowią konsekwencję popełnienia przestępstwa przez oskarżonego. Powyższych rozważań nie zmienia fakt, iż w chwili obecnej oskarżony funkcjonuje prawidłowo, zmienił miejsce zamieszkania, pracuje, utrzymuje rodzinę, a nawet jeżeli aktualnie zachowuje abstynencję. Skoro stan trwa nie dłużej niż od listopada 2023 roku (data popełnienia przedmiotowego przestępstwa), to jest na tyle krótki, że nie można wyciągać na tej podstawie żadnych wniosków co do trwałej poprawy postawy oskarżonego. W przeszłości P. Ł. (1) także utrzymywał podobne, a nawet dłuższe okresy poszanowania norm prawnych, a jednak później ponownie wracał na drogę przestępstwa.

Z powyższych względów sąd odwoławczy uznał, że orzeczona kara nie razi surowością, a przeciwnie jest adekwatna do stopnia winy oskarżonego i stopnia społecznej szkodliwości jego czynu, nadto czyni zadość wymogom określonym w art. 53 kk i spełni cele kary zarówno prewencji indywidualnej jak i generalnej.

Wniosek

zawarty w apelacji obrońcy oskarżonego wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez jej złagodzenie do dolnej granicy ustawowego zagrożenia

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

W orzeczeniu Sądu I instancji nie stwierdzono niewspółmierności orzeczonej wobec oskarżonego kary z powodów wskazanych wyżej.

Lp.

Zarzut

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot utrzymania w mocy

1.Zaskarżony wyrok został utrzymany w mocy w całości.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Sformułowane przez skarżącego zarzuty okazały się niezasadne.

Sąd nie stwierdził również w tym zakresie uchybień z art. 439, art. 440 k.p.k., które należałoby uwzględnić z urzędu

1.5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Sąd nie znalazł podstaw do odstąpienia od zasady ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze przez oskarżonego, który wyłącznie wniósł nieuwzględniony środek odwoławczy (art. 636 § 1 kpk), albowiem P. Ł. (1) pracuje, osiąga dochód.

7.  PODPIS

1.1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego P. Ł. (1)

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 3 czerwca 2024 roku w sprawie II K 51/24

1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Marzena Smyk
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Olsztynie
Osoba, która wytworzyła informację:  del Anna Pałasz
Data wytworzenia informacji: