Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Olsztynie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VII Ka 684/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Nidzicy z dnia 1 lipca 2024 r. w sprawie II K 27/24

1.1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ pełnomocnik oskarżycielki posiłkowej

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca oskarżonego

☒ oskarżony K. C.

☐ inny

1.1.3. Granice zaskarżenia

1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.2.1. Ustalenie faktów

1.2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1

K. C.

1.Oskarżony został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Przasnyszu z dnia 9.06.2022 r. w sprawie II K 772/21 za przestępstwo z art. 178a § 1 kk na karę 6 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie, orzeczono także wobec niego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat z zaliczeniem okresu zatrzymania prawa jazdy od dnia 10.10.2021 r.

2.K. C. w dniach od 17 do 18 maja 2024 r. przebywał w Szpitalnym Oddziale Ratunkowym z powodu przedawkowania leku D., który przyjął pod wpływem alkoholu.

3.W dniu 27.05.2024 r. oskarżonemu implementowano tzw. wszywkę antyalkoholową.

1.Karta karna

2.dokumentacja medyczna wpis z SOR

3.zaświadczenie lekarskie

1.k. 138

2. k. 143

3. k.142

1.2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.2.2. Ocena dowodów

1.2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.2.3.

1. karta karna

2. dokumentacja medyczna

3. zaświadczenie lekarskie

Wiarygodne dokumenty pochodzące od organów uprawnionych do ich wydania. Nie były kwestionowane przez strony postępowania.

1.2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1

Apelacja oskarżonego K. C. :

rażącej niewspółmierności orzeczonej wobec oskarżonego kary 7 miesięcy pozbawienia wolności, pomimo tego, iż:

- oskarżony był uprzednio karany jedynie jeden raz

- nieuwzględnienia okoliczności umniejszających winę oskarżonego

- nieuwzględnienia warunków i właściwości oskarżonego

- nieuwzględnienia skutków osadzenia oskarżonego dla jego rodziny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzuty apelacji okazały się niezasadne i nie zasługiwały na uwzględnienie.

W pierwszym rzędzie należy podkreślić, iż pomimo wskazania w apelacji, iż oskarżony zaskarża wyrok Sądu Rejonowego w Nidzicy w sprawie II K 27/24 w całości, w rzeczywistości apelacja jest skierowana do wyroku w części dotyczącej orzeczonej kary. Wniosek taki wynika zarówno ze sformułowanego jedynego zarzutu apelacji tj. rażącej niewspółmierności orzeczonej kary jak i z samego uzasadnienia apelacji, w którym skarżący podnosi negatywne skutki dla oskarżonego i jego rodziny, jakie poniesie on w wypadku osadzenia go w zakładzie karnym. Skarżący wprost też w apelacji podnosi, iż nie kwestionuje faktu, iż popełnił zarzucany czyn, wnosi jedynie o zmianę wyroku i orzeczenie kary wolnościowej. Z tych powodów apelacja została uznana jako skierowana w części dotyczącej kary.

Podniesione zarzuty apelacji okazały się niezasadne. Sąd I instancji wziął pod uwagę przy wymierzaniu oskarżonemu kary wszystkie okoliczności łagodzące i obciążające, nadając im, wbrew wywodom skarżącego, odpowiednią wagę i znaczenie i prawidłowo ukształtował wyrok w zakresie kary. Należy podkreślić, że oskarżony wprawdzie zaledwie drugi raz w życiu dopuścił się przestępstwa, ale zarówno stopień winy oskarżonego jak i stopień szkodliwości jego czynu jest bardzo duży. K. C. kierował bowiem pojazdem mechanicznym w stanie nietrzeźwości bliskim upojeniu alkoholowemu, gdyż stężenie alkoholu w jego organizmie wynosiło o godzinie 20.30 (czas pobrania krwi do badań) 2,4 promila, a więc w czasie, gdy kierował samochodem (czyli blisko godzinę wcześniej) było ono z pewnością jeszcze wyższe. O tym, że oskarżony z powodu stanu nietrzeźwości nie był w stanie dostosować się do zasad ruchu drogowego, a tym samym stworzył realne niebezpieczeństwo dla siebie i innych uczestników ruchu drogowego, świadczą dobitnie zeznania świadków P. i M. J., z których wynika, że K. C. nie był w stanie rozpoznać drogi jednokierunkowej. Oskarżony jechał na zjeździe z drogi krajowej (...) „pod prąd” czyli przeciwnie do kierunku jazdy i gdyby nie reakcja świadków wjechałby na dwujezdniową drogę ekspresową. Czyn oskarżonego w oczywisty sposób stworzył realne zagrożenie życia i zdrowia innych uczestników ruchu drogowego, którzy w tym czasie jechali prawidłowo drogą, na której dopuszczalna prędkość dla pojazdów osobowych, motocykli i pojazdów ciężarowych do 3,5 t wynosi do 120 km/h. Na bardzo wysoki stopień winy oskarżonego wskazuje więc bardzo wysoki stopień jego nietrzeźwości, zaś na bardzo wysoki stopień społecznej szkodliwości jego czynu wskazuje fakt, iż czynu tego dopuścił się na dwujezdniowej drodze ekspresowej, jadąc tą drogą przeciwnie do nakazanego kierunku jazdy. Po stronie oskarżonego nie ma także istotnych okoliczności łagodzących, nawet jeżeli uwzględnić fakt, iż w apelacji zmienił swoje dotychczasowe stanowisko i przyznał się do winy. Nie jest z pewnością taką okolicznością uzależnienie oskarżonego od alkoholu, tym bardziej, że mimo, iż K. C. ma 63 lata, to dopiero po drugim skazaniu za przestępstwo prowadzenia pojazdu w stanie nietrzeźwości podjął próbę walki z uzależnieniem i to w najmniej wymagającej dla niego formie, a mianowicie implementacji tzw. wszywki przeciwalkoholowej. O niepoprawności oskarżonego i nieskuteczności orzeczonej wobec niego kary wolnościowej świadczy to, że kolejne przestępstwo, jakiego się dopuścił się cechuje się jeszcze większym stopniem winy i jeszcze większym stopniem społecznej szkodliwości niż pierwsze, za które został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Przasnyszu w sprawie II K 772/21. Wówczas bowiem miał w swoim organizmie ok. 2 promila alkoholu (w porównaniu do przeszło 2,4 promila) i poruszał się drogą w niewielkiej miejscowości, jaką jest K.. W przedmiotowej sprawie zaś jechał drogą ekspresową „pod prąd”. Orzeczenie kary wolnościowej względem K. C. jest tez niecelowe z powodu tego, że uprzednio orzeczona kara ograniczenia wolności okazała się zupełnie nieskuteczna. Oskarżony nie dość, że jej nie wykonał w formie pracy społecznie użytecznej i została ona zamieniona na zastępczą karę pozbawienia wolności postanowieniem z dnia 1 czerwca 2023 r., to jeszcze przedmiotowego przestępstwa K. C. dopuścił się w czasie odbywania tejże kary zastępczej w systemie dozoru elektronicznego, co miało miejsce w okresie od 2 sierpnia do 1 października 2023 roku (k. 29v). Orzeczenie kary wolnościowej byłoby zatem nieadekwatne tak do stopnia winy oskarżonego i stopnia społecznej szkodliwości jego czynu, jak i z punktu widzenia celów stawianych karze. Podkreślić należy, iż przestępstwo z art. 178a § 4 kk jest zagrożone karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat, więc orzeczona kara 7 miesięcy pozbawienia wolności mieści się w dolnych rejestrach ustawowego zagrożenia, a jej wymiar uwzględnia fakt, iż K. C. jest karany dopiero drugi raz w życiu. Tak ukształtowana spełni także cele kary określone w art. 53 kk. Wskazać należy, że ustawodawca w art. 69 § 4 kk przesądził, iż warunkowe zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności wobec sprawcy przestępstwa z art. 178a § 4 kk może nastąpić jedynie w szczególnie uzasadnionych wypadkach. Tak ukształtowana norma prawna, wprawdzie nie dopuszcza warunkowe zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności orzeczonej wobec sprawcy przestępstwa z art. 178a § 4 kk, jednakże samo spełnienie przesłanek określonych w art. 69 § 1 i 2 kk nie jest wówczas wystarczające. Sąd karę pozbawienia wolności może zawiesić wobec takiego sprawcy tylko wówczas, gdy zachodzi dodatkowo szczególnie uzasadniony wypadek. Sąd I instancji słusznie uznał, że w przedmiotowej sprawie taki wypadek nie zachodzi. Okoliczności wskazane w apelacji takie jak przebywanie oskarżonego w izolacji z osobami zdemoralizowanymi, niemożność zarobkowania i utrzymywania żony, pogorszenie relacji rodzinnych, złe samopoczucie psychiczne i strach przed osadzeniem w zakładzie karnym z całą pewnością nie stanowią podstawy do uznania, że w sytuacji K. C. zachodzi szczególny wypadek, o którym mowa w art. 69 § 4 kk. Okoliczności wskazane przez skarżącego w apelacji to typowe dolegliwości związane z osadzeniem sprawcy w zakładzie karnym odczuwane przez samego przestępcę jak i jego rodzinę. Dolegliwości te stanowią konsekwencję popełnienia przestępstwa przez oskarżonego.

Powyższych rozważań nie zmienia fakt, iż w chwili obecnej oskarżony funkcjonuje prawidłowo, nawet jeżeli zachowuje abstynencję. Skoro stan trwa nie dłużej niż od maja br (wtedy K. C. był hospitalizowany z powodu przyjęcia leków pod wpływem alkoholu), to jest na tyle krótki, że nie można wyciągać na tej podstawie żadnych wniosków co do trwałej poprawy postawy oskarżonego. Przedłożona dokumentacja medyczna wbrew twierdzeniom skarżącego nie wskazuje na konieczność orzeczenia kary wolnościowej, a przeciwnie wskazuje na fakt, iż oskarżony mimo wiedzy o tym, że toczy się kolejne postępowanie przeciwko niemu o prowadzeniu pojazdu w stanie nietrzeźwości, przez kilka miesięcy od zdarzenia (od września 2023 r. do maja 2024 r.) nie podjął skutecznych działań, aby zerwać z nałogiem.

Z powyższych względów sąd odwoławczy uznał, że orzeczona kara nie razi surowością, a przeciwnie jest adekwatna do stopnia winy oskarżonego i stopnia społecznej szkodliwości jego czynu, nadto czyni zadość wymogom określonym w art. 53 kk.

Wniosek

zawarty w apelacji oskarżonego K. C. wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku i wymierzenie mu kary 2 lat ograniczenia wolności z obowiązkiem pracy na cele społeczne w wymiarze 40 godzin miesięcznie

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

W orzeczeniu Sądu I instancji nie stwierdzono niewspółmierności orzeczonej wobec oskarżonego kary z powodów wskazanych wyżej.

Lp.

Zarzut

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot utrzymania w mocy

1.Zaskarżony wyrok został utrzymany w mocy w całości.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Sformułowane przez skarżącego zarzuty okazały się niezasadne.

Sąd nie stwierdził również w tym zakresie uchybień z art. 439, art. 440 k.p.k., które należałoby uwzględnić z urzędu

1.5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Mając na uwadze sytuację majątkową oskarżonego, na podstawie art. 636 § 1 kpk w zw. z art. 624 § 1 kpk zwolniono go od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

7.  PODPIS

1.1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

K. C.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego w Nidzicy z dnia 1 lipca 2024 r. w sprawie II K 27/24

1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana