Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Olsztynie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VII Ka 765/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Szczytnie z dnia 26 czerwca 2024 r. w sprawie II K 558/23

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca oskarżonego S. W. (1)

☐ oskarżony

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

1Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

- obrazy prawa materialnego

- rażącej niewspółmierność kary wyrażający się w wymierzeniu bezwzględnej kary 9 miesięcy pozbawienia wolności bez uwzględnienia sytuacji osobistej i rodzinnej oskarżonego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja obrońcy oskarżonego nie zasługiwała na uwzględnienie.

W tym miejscu wskazać należy, że całkowicie niezrozumiały jest zarzut obrońcy w zakresie rzekomej obrazy prawa materialnego, przy czym zarzut ten w żaden sposób nie jest w apelacji uzasadniony.

Ponadto stwierdzić należy, że zgromadzone w sprawie dowody Sąd meriti poddał wszechstronnej analizie i ocenie, zgodnie z dyrektywami określonymi w art. 4 k.p.k. Także przeprowadzone w oparciu o tę analizę wnioskowanie jest logiczne, zgodne z przesłankami wynikającymi z art. 7 k.p.k. i przekonująco uzasadnione w pisemnych motywach skarżonego wyroku. Analiza zebranego w sprawie materiału dowodowego prowadzi do wniosku, że Sąd I instancji wnikliwe zweryfikował tezy aktu oskarżenia w granicach niezbędnych dla ustalenia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia skutkującego skazaniem S. W. (1). Z uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynikają powody takiego rozstrzygnięcia, a Sąd Okręgowy w pełni podziela przedstawioną tam argumentację. Sąd I instancji prawidłowo, w oparciu o zebrany materiał dowodowy odtworzył przebieg zdarzenia, oceniając dowody w sposób zgodny z zasadami prawa procesowego. Tym samym ustalenia faktyczne w zakresie ustalonego zachowania S. W. , który w stanie nietrzeźwości prowadził pojazd mechaniczny nie wykraczały poza ramy swobodnej oceny dowodów albowiem poczynione zostały na podstawie wszechstronnej analizy przeprowadzonych dowodów, których ocena nie wykazuje błędów natury faktycznej czy logicznej, zgodna jest ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego oraz sędziowskim przekonaniem. W tym stanie rzeczy podnieść należy, że argumentacja zaprezentowana w apelacji faktycznie stanowi jedynie polemikę z prawidłowymi ustaleniami i wywodami Sądu Rejonowego i jest oparta na nieobiektywnej ocenie zebranego w niniejszej sprawie materiału dowodowego, a ponadto nie zawiera w istocie żadnego takiego twierdzenia, które byłoby w stanie skutecznie podważyć trafność zaskarżonego rozstrzygnięcia Sądu I instancji i z tej też przyczyny nie mogły doprowadzić do wzruszenia wyroku. Pamiętać w tym miejscu należy, że Sąd orzekający, rozstrzygając o winie bądź niewinności oskarżonego, kieruje się własnym, wewnętrznym przekonaniem, nieskrępowanym żadnymi ustawowymi regułami dowodowymi, a przekonanie to pozostaje tak długo pod ochroną art. 7 k.p.k., dopóki nie zostanie wykazane, że sąd I instancji oparł swe przekonanie o winie oskarżonego bądź na okolicznościach nieujawnionych w toku przewodu sądowego, bądź też ujawnionych w toku przewodu sądowego, ale ocenionych w sposób sprzeczny ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1974 r. w sprawie Rw 618/74, OSNKW 3-4/1975, poz. 47, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 listopada 1990 r. w sprawie WRN 149/90, OSNKW 7-99/991, poz. 41, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 lutego 1996 r. w sprawie II KRN 199/95, OSN PiPr 10/1996, poz. 10), co w sprawie niniejszej nie miało miejsca.

Sąd I instancji w pełni zasadnie nie dał wary tym wyjaśnieniom oskarżonego, w których nie przyznał się on do popełnienia zarzucanego mu czynu albowiem pozostają one w sprzeczności z całokształtem prawidłowo ocenionych dowodów.

W szczególności brak było podstaw do przyjęcia, aby pojazdem kierowała inna osoba. Za Sądem Rejonowym zatem należy podnieść, że z pełni wiarygodnych zeznań Z. O. wynika, że około godziny 1.00 widział jak S. W. kierował samochodem, przy czym jechał sam oraz, że około godziny 6.00 zaobserwował on ten sam pojazd marki F. (...), który był zawieszony na skarpie i był następnie wyciągany za pomocą ciągnika a ponadto wymieniony spostrzegł stojącego obok samochodu oskarżonego. Natomiast z jasnych i pełnych zeznań A. J., w którego to ogrodzenie uderzył pojazdem oskarżony, niezbicie wynika, że pijany S. W. wypadł na zewnątrz kierowanego przez siebie samochodu, który był przechylony na bok, z jednym kołem w górze a sam oskarżony leżał na ziemi przy otwartych drzwiach kierowcy przy czym nogi mężczyzny znajdowały się częściowo wewnątrz auta. Z powyższymi relacjami w pełni korespondują zeznania funkcjonariuszy Policji J. M. i M. M., którzy podali, że gdy przybyli na miejsce zdarzenia to spostrzegli „leżącego w drzwiach pojazdu” od strony kierowcy oskarżonego, który na ich widok przesiadł się na miejsce pasażera za fotelem kierowcy- k.42 odw, k. 81 odw. Co przy tym istotne policjanci wskazali, że oskarżony oświadczył im, że pojazdem kierowała jego żona A. W., która udała się po pomoc; natomiast w rozmowie telefonicznej z żoną oskarżonego funkcjonariusze ustalili, że nie widziała ona męża od godziny 23:00 w dniu 10 czerwca 2023 r. a powyższe potwierdzają dane telekomunikacyjne.

W konsekwencji Sąd I instancji prawidłowo ustalił i przyjął, że S. W. (1) w dniu 11 czerwca 2023 r. samochodem marki F. (...) po uprzednim spożyciu alkoholu, prowadzącym do powstania w jego organizmie stężenia tej substancji rzędu odpowiednio 1,49 mg/l i 1,51 mg/l, przy czym tego zachowania dopuścił się mimo uprzedniego trzykrotnego skazania za przestępstwo kierowania pojazdem w stanie nietrzeźwości, w tym dwukrotnie w warunkach z art. 178a § 4 kk, po raz ostatni 27 maja 2020 r., a ponadto w okresie obowiązywania dwóch zakazów prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, w tym dożywotniego, wyczerpując tym samym po raz kolejny znamiona czynu z art. 178a § 4 kk..

Tym samym wbrew zarzutom skarżącego, który wskazywał na sytuację osobistą i rodzinną S. W., Sąd Okręgowy w pełni aprobuje wymierzenie oskarżonemu bezwzględnej karę pozbawienia wolności podzielając okoliczności wskazane w treści uzasadnienia jak na k. 202 odw. Wskazać przy tym należy, że zamiast sprawować opiekę nad członkiem rodziny, oskarżony wprowadził się w stan wręcz upojenia alkoholowego. Trafnie zatem w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku podkreślono bardzo wysoki stopień nietrzeźwości oskarżonego, kierowanie przez niego pojazdem w obrębie uczęszczanej miejscowości letniskowej i to w sposób powodujący utratę panowania nad pojazdem oraz kilkukrotną uprzednią karalność za czyny tego samego rodzaju. Tym samym wbrew stanowisku obrońcy po stronie S. W. nie sposób było dopatrzeć się po stronie takich istotnych okoliczności łagodzących, które miałyby doprowadzić do orzeczenia wobec niego kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania co zresztą nie byłoby możliwe z uwagi na treść art. 69§1 kk i wnioski płynące z karty karnej – k. 220.

W ocenie Sądu Okręgowego tak ukształtowana bezwzględna kara pozbawienia wolności nie nosi cech rażącej surowości i spełnia cele prewencji indywidualnej i ogólnej poprzez wyeliminowanie z uczestnictwa w ruchu drogowym kierującego notorycznie naruszającego obowiązujące w nim zasady. Tym samym winna ona spełnić wobec wymienionego cele określone w art. 53 kk w szczególności wychowawcze jak również właściwie kształtować świadomość prawną społeczeństwa. Według Sądu Okręgowego pozwoli ona uświadomienie oskarżonemu, że jego zachowanie nie było prawidłowe i zapobiegnie podobnym jego działaniom w przyszłości.

Wniosek

o zmianę zaskarżonego wyroku i orzeczenie kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby oby 3 lat

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny w zakresie kary

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec podanych wcześniej okoliczności nie uznano za zasadne postulatu zawartego w apelacji obrońcy oskarżonego.

1OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

1ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1Wyrok Sądu Rejonowego w Szczytnie z dnia 26 czerwca 2024 r. w sprawie II K 558/23 utrzymano w mocy.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wobec wskazanych wcześniej okoliczności uznano wyrok za prawidłowy tak co do zasady jak i zaaprobowano wymierzoną oskarżonemu bezwzględną karę pozbawienia wolności.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

1Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Zwolniono oskarżonego od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze uznając, że przemawiają za tym względy słuszności jak i warunki i właściwości osobiste oskarżonego.

1PODPIS

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego S. W. (1)

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego w Szczytnie z dnia 26 czerwca 2024 r. w sprawie II K 558/23

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana