Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Olsztynie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 listopada 2016 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie w VII Wydziale Karnym Odwoławczym

w składzie:

Przewodniczący: SSO Dariusz Firkowski

Protokolant: sekr. sądowy Kamila Dubicka

przy udziale oskarżyciela publicznego asp. szt. Joanny Śmilgin - Lis

po rozpoznaniu w dniu 3 listopada 2016 r.

sprawy T. K., ur. (...) w O., syna B. i J. z domu B.

obwinionego z art. 119§1 kw

na skutek apelacji wniesionej przez obwinionego

od wyroku Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 20 lipca 2016 r., sygn. akt IX W 2084/16

I zaskarżony wyrok zmienia w ten sposób, że w miejsce kary 10 dni aresztu na podstawie art.119§1 kw i art.21§1 kw orzeka wobec obwinionego T. K. karę 1 ( jednego ) miesiąca ograniczenia wolności połączoną z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 ( czterdziestu ) godzin i w pozostałej części utrzymuje go w mocy,

II zwalnia obwinionego od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

Sygn. akt VII Ka 1000/16

UZASADNIENIE

T. K. został obwiniony o to, że:

- w dniu 19 stycznia 2016 r. o godz. 8.47 w O. przy ul. (...) w sklepie (...) dokonał kradzieży towaru o łącznej wartości 43,92 zł na szkodę (...) S.A.;

- w dniu 24 stycznia 2016 r. o godz. 12.00 w O. przy ul. (...) w sklepie (...) dokonał kradzieży towaru o łącznej wartości 78,93 zł na szkodę (...) S.A.

tj. za wykroczenia z art. 119 § l k.w.

Sąd Rejonowy w Olsztynie wyrokiem zaocznym z dnia 20 lipca 2016 r. w sprawie IX W 2084/16

I.  obwinionego T. K. uznał za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów i za to na podstawie art. 119 § 1 k.w. w zw. z art. 9 § 2 k.w. skazał go na karę 10 dni aresztu;

II. na podstawie art. 119 § 4 k.w. orzekł wobec obwinionego środek karny w postaci obowiązku naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego (...) S. A. kwoty 43,92 złotych;

III. na podstawie art. 624 § l k.p.k. w zw. z art. 119 k.p.w. zwolnił obwinionego od kosztów postępowania i opłaty.

Powyższy wyrok nieformalną apelacją zaskarżył obwiniony w zakresie kary. Wniósł o zmianę kary aresztu na karę grzywny lub pracę społeczno-użyteczną.

W uzasadnieniu wskazał, że przyznaje się do popełnienia wykroczenia i zdaje sobie sprawę, że źle zrobił.

Wyjaśnił, że nie stawił się na rozprawie w Sądzie Rejonowym ponieważ wyjechał za granice do pracy. Od pewnego czasu zmienia swoje życie. Nie chce już kraść. Chce żyć uczciwie, pracować i nie wstydzić się tego co robi.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja zasługiwała na częściowe uwzględnienie.

Na wstępie zauważyć należy, że zgromadzone w sprawie dowody Sąd meriti poddał wszechstronnej analizie i ocenie, czemu dał wyraz w pisemnych motywach skarżonego wyroku. Przedstawiony w nich tok rozumowania jest zgodny z zasadami logiki i doświadczenia życiowego i w żadnym wypadku nie wykracza poza granice przyznanej Sądowi swobody. Z uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynikają powody rozstrzygnięcia o winie obwinionego, a Sąd Okręgowy w pełni podziela przedstawioną tam argumentację . Sąd Okręgowy w pełni podziela argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku.

W pełni zasadnie Sad I instancji swoje ustalenia oparł na relacji Ł. W. albowiem jego zeznania w pełni korespondują z wnioskami płynącymi z analizy nagrania z monitoringu (k .18) oraz są zgodne z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie (notatki urzędowe, zawiadomienie o popełnieniu wykroczenia). Co więcej sam obwiniony przyznawał, że dopuścił się popełnienia wykroczeń.

W konsekwencji dopuszczenie się przez T. K. przypisanych mu czynów nie może budzić żadnych wątpliwości i zostało udowodnione przeprowadzonymi przez Sąd Rejonowy dowodami.

Zasługuje natomiast na podzielenie postulat obwinionego w zakresie złagodzenia orzeczenia o karze

Na tle dokonanej oceny dowodów i opartych na niej ustaleń faktycznych, stwierdzić należy, że rozstrzygnięcie o karze jawi się jako orzeczenie rzeczywiście zbyt surowe. Mieć bowiem na uwadze należy wszystkie okoliczności niniejszej sprawy i związany z tym faktyczny ładunek społecznej szkodliwości czynów przypisanych obwinionemu. Według Sądu Okręgowego tak prowadzenie postępowania sądowego jak i orzeczenie kary ograniczenia wolności jest wystarczające dla osiągnięcia wszystkich celów postępowania. Sąd wziął pod uwagę niewielką wartość skradzionych przez obwinionego przedmiotów oraz fakt, że obwiniony zrozumiał swoje naganne zachowanie i postanowił je zmienić, podjął pracę. Oczywiste jest, że w żaden sposób nie można usprawiedliwiać jego zachowania, jednakże w ocenie Sadu Okręgowego nie wymaga ono orzeczenia kary aresztu.

W konsekwencji uznać należy, że tak ukształtowane orzeczenie o karze jednego miesiąca ograniczenia wolności połączonej z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 godzin jest adekwatne do stopnia winy i stopnia społecznej szkodliwości czynów popełnionych przez obwinionego oraz uwzględnia wszystkie aspekty jego bezprawnego zachowania. Winno ono również spełnić wobec wymienionego cele określone w art. 33 k.w., w szczególności wychowawcze jak również właściwie kształtować świadomość prawną społeczeństwa. Według Sądu Okręgowego pozwoli ono uświadomić obwinionemu, że jego zachowanie nie było prawidłowe i zapobiegnie podobnym jego działaniom w przyszłości.

Mając powyższe na uwadze zaskarżony wyrok zmieniono w ten sposób, że w miejsce kary 10 dni aresztu na podstawie art. 119 § 1 i k.w. i art. 21 § 1 k.w. orzeczono wobec obwinionego T. K. karę jednego miesiąca ograniczenia wolności połączoną z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społecznej w wymiarze 40 godzin. W pozostałej części wyrok utrzymano w mocy -art.437 § 2 k.p.k. w zw. z art.109 § 1 k.p.w.

Na podstawie art. 119 k.p.w. w zw. z art.624 § 1 k.p.k. zwolniono obwinionego od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze albowiem przemawia za tym jego sytuacja osobista i majątkowa.