Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Olsztynie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 stycznia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie w VII Wydziale Karnym Odwoławczym

w składzie:

Przewodniczący: SSO Magdalena Chudy

Sędziowie SO Anna Górczyńska (spr.)

SO Danuta Hryniewicz

Protokolant st.sekr.sądowy Rafał Banaszewski

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Marii Kuleszy-Chaleckiej

po rozpoznaniu w dniu 7 stycznia 2014r.

sprawy P. P.

oskarżonego o przestępstwo z art. 158§1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Olsztynie

z dnia 24 lipca 2013r. sygn. akt VII K 200/13

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Olsztynie przekazuje

VIIKa 1066/13

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Olsztynie, w sprawie VIIK 200/13, wyrokiem z dnia 24 lipca 2013r. uznał oskarżonego P. P. za winnego tego, że w dniu 4 sierpnia 2012r. w O., przy ul. (...) poprzez zadawanie K. P. uderzeń pięściami po głowie , kopanie po całym ciele w wyniku czego K. P. doznał obrażeń ciała w postaci złamania kości nosa z przemieszczeniem odłamów, które to naruszyły prawidłowe funkcjonowanie ciała na okres powyżej dni 7 w rozumieniu art.157§1kk,tj.czynu z art.157§1kk i a to na podstawie art.157§1kk skazał go na karę 1 roku pozbawienia wolności .Sąd zwolnił oskarżonego od kosztów sądowych.

Apelację od wyroku powyższego wywiódł prokurator.

Wyrokowi zarzucił :

-obrazę przepisów postępowania , art.376§2kpk oraz art.374kpk polegającą na rozpoznaniu sprawy w trybie zwyczajnym bez udziału oskarżonego, którego obecność była obowiązkowa , co stanowi bezwzględną przyczynę odwoławczą określoną w art. 439§1pkt11kpk,

-błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia a mający istotny wpływ na jego treść ,polegający na nieprawidłowej analizie materiału dowodowego i przyjęciu, iż zachodzą podstawy do skazania oskarżonego bez weryfikacji okoliczności składających się na popełnienie przez oskarżonego przestępstwa w warunkach powrotu do przestępstwa , podczas gdy wnikliwa analiza zgromadzonego materiału dowodowego , w tym analiza informacji o karalności oskarżonego i jego skazanie za przestępstwo z art. 280§1kk wskazują ,iż dopuścił się on zarzucanego mu czynu z art.157§1kkw warunkach określonych w art.64§1kk.

W oparciu o wskazane zarzuty skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest zasadna i na uwzględnienie zasługuje.

Prokurator kierując akt oskarżenia w niniejszej sprawie wniósł o jej rozpoznanie na podstawie art. 469 k.p.k. w trybie uproszczonym.

Na wyznaczoną rozprawę na 12 kwietnia 2013 r. oskarżony nie stawił się, natomiast wysłane do niego wezwanie na wskazany adres do korespondencji wróciło z adnotacją „ zwrot nie podjęto w terminie”. Sąd odroczył rozprawę do dnia 6 maja 2013r. Oskarżony nie stawił się ,jednak o terminie rozprawy został zawiadomiony prawidłowo. W związku z tym na podstawie art. 479 § 1 k.p.k. Sąd postanowił prowadzić rozprawę pod nieobecność oskarżonego i w trybie art. 479 § 2 k.p.k. odczytał wyjaśnienia oskarżonego złożone w dochodzeniu . Sąd Rejonowy ponownie odroczył rozprawę do dnia 14 czerwca 2013 r. Wysłane na ten termin rozprawy wezwanie dla oskarżonego wróciło ponownie z adnotacją ”zwrot nie podjęto w terminie” i sąd uznał je za doręczone w trybie art. 139 § 1 k.p.k. oraz na podstawie art. 376 § 2 k.p.k., z uwagi na niestawiennictwo oskarżonego, rozprawę prowadzić po jego nieobecność. Sąd uznał, bowiem, że oskarżony złożył już wyjaśnienia w trybie, który przewiduje art. 479 § 2 k.p.k., a będąc prawidłowo powiadomiony o terminie, nie stawił się na nią bez usprawiedliwienia. Sąd odroczył raz jeszcze rozprawę ,na którą także nie stawił się oskarżony i w dniu 24 lipca 2013r. wydał wyrok.

Powyższe wskazuje, iż słuszna jest teza zawarta w apelacji ,że sposób procedowania sądu w niniejszej sprawie był nieprawidłowy.

Zmiana trybu postępowania z uproszczonego na zwyczajny powoduje konieczność wydania w tym zakresie stosownego postanowienia oraz pociąga za sobą konieczność uczestnictwa oskarżonego na rozprawie głównej (por. wyroki Sądu Najwyższego: z dnia 27 września 2004 r., sygn. III KK 216/04, R-OSNKW 2004, poz. 1668 oraz z dnia 28 sierpnia 2008 r., sygn. IV KK 255/08, R-OSNKW 2008, poz. 1726 CD). Odstępując od tej zasady Sąd Rejonowy błędnie powołał się na art. 376 § 2 k.p.k., bowiem przepis ten nie mógł mieć zastosowania wobec oskarżonego ,gdyż nie złożył on przed sądem wyjaśnień, od czego uzależniona jest w myśl art. 376 § 1 k.p.k. możliwość kontynuowania postępowania zwyczajnego pod nieobecność oskarżonego. Przesłuchania oskarżonego przez sąd nie może, bowiem, zastąpić, dokonane

przed zmianą trybu postępowania, odczytanie jego wyjaśnień złożonych w dochodzeniu.(por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 21 października 2009r. VKK 234/09

Przyjąć zatem za skarżącym należy, że rozpoznano sprawę podczas nieobecności oskarżonego, którego obecność na rozprawie była obowiązkowa. Uchybienie to stanowi bezwzględną przesłankę odwoławczą, określoną w art. 439 § 1 pkt 11 k.p.k., a jej zaistnienie powoduje konieczność uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. ( art.437§1k.p.k.).

Zasadny także jest zarzut błędu w ustaleniach faktycznych dotyczący wyeliminowania z podstawy skazania oskarżonego art..64§1kk. Jednak wobec stwierdzonej bezwzględnej przyczyny odwoławczej wskazane uchybienie ma charakter drugorzędny.