Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Olsztynie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VII Ka 1108 19

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w O.z dnia 28 października 2019 r. w sprawie (...)

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca D. L.

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1

D.K. L.

Uprzednia karalność

Informacja z KRK

269

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1

Karta karna

Treść informacji z KRK nie budzi wątpliwości; strony jej nie kwestionowały

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1/ na podstawie art. 427 § 1 k.p.k. i art. 438 pkt 2 k.p.k. wyrokowi zarzucono obrazę przepisów postępowania, która mogła mieć wpływ na treść orzeczenia tj.

a/ art. 5 § 2 k.p.k. i art. 7 k.p.k. i 410 k.p.k., polegającą na dowolnej ocenie zgromadzonego materiału dowodowego, z pominięciem zasad prawidłowego rozumowania, a także wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego poprzez :

- ocenę wyjaśnień oskarżonego jako nie zasługujących na wiarę z powodu sprzeczności z zeznaniami pokrzywdzonego i jego siostry, podczas gdy jego wyjaśnienia były spójne logiczne i korespondowały z wyjaśnieniami pozostałych świadków,

- nieuzasadnione przyjęcie, że zeznania pokrzywdzonego W. W. i jego siostry zasługują na wiarę, są logiczne i spójne podczas gdy pozostają one w sprzeczności z zeznaniami pozostałych świadków tj W. K. , G. K. , A. D. oraz oskarżonego, zaś opinia sądowo - lekarska i protokół oględzin nie potwierdzają sprawstwa oskarżonego, co najwyżej mogą być dowo­dem tego, że pokrzywdzony został pobity w swoim mieszkaniu,

- nieprawidłowe uznanie, że świadkowie tj. pokrzywdzony i jego siostra nie mieli wątpliwości co do udziału oskarżonego w pobiciu podczas gdy pokrzywdzony na rozprawie w dniu. 1 października 2018 r. nie umiał powiedzieć na jakiej pod­stawie rozpoznał sprawcę, w dniu zdarzenia był pod wpływem alkoholu, czemu zaprzeczył na rozprawie, zaś M. K. wbrew ocenie Sądu nie wyja­śniła w sposób przekonujący dlaczego nie podała danych osobowych napastni­ków,

b/ naruszenie art. 2 § 2 k.p.k. w zw. z art. 4 k.p.k., art. 7 k.p.k. oraz art. 9 § 1 k.p.k. i art. 167 k.p.k. poprzez zaniechanie obowiązku dążenia do ustalenia prawdy materialnej i odstąpienie przez sąd I instancji od wyjaśnienia istnieją­cych wątpliwości poprzez odstąpienie od przesłuchania świadka Ł. S. (1) , skutkiem czego było niezasadne stwierdzenie, że oskarżony do­puścił się zarzucanego mu przestępstwa, podczas gdy w rzeczywistości przepro­wadzenie wszystkich istotnych dla sprawy dowodów nie pozwoliłoby na przypi­sanie oskarżonemu sprawstwa w zakresie czynu objętego zarzutem aktu oskarże­nia,

c/ naruszenie art. 410 k.p.k. w zw. z art. 424 § 1 pkt 1 k.p.k. poprzez sporządze­nie uzasadnienia zaskarżonego wyroku, które nie odpowiada przepisom prawa procesowego i uchylenie się przez sąd I instancji od kompleksowej analizy do­wodów z wyjaśnień oskarżonego oraz pozostałych przeprowadzonych i możli­wych do przeprowadzenia w sprawie dowodów, które wskazują na istotne sprzeczności nie pozwalające na uznanie, że oskarżony dopuścił się czynu wy­czerpującego znamiona przestępstwa z art. 193 i 158 §12 k.k.;

2/ Na podstawie art. 427 § 1 k.p.k. i art. 438 pkt 3 k.p.k. wyrokowi zarzucono błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który miał wpływ na jego treść polegający na nieuzasadnionym przyjęciu, że oskarżony D. L. jest winny tego, że w dniu 18 marca 2016 r. przy ul. (...) w O. działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, poprzez siłowe otwarcie drzwi, wdarł się do mieszkania a następnie poprzez wielokrotne uderzanie pałką po głowie brał udział w pobiciu W. W. (2), w wyniku czego doznał on obrażeń ciała w postaci stłuczenia głowy z ran tłuczoną na jej szczycie i sińcem w okolicy lewego oczodołu oraz stłuczenia klatki piersiowej z bolesnością skutkiem czego było naruszenie czynności narządu ciała i rozstrój zdrowia trwające nie dłużej niż dni siedem w rozumieniu art. 157 § k.k. narażając go na bezpośrednie niebezpieczeństwo nastąpienia skutku określonego art 157 § 1 k.k. z ustaleniem, że działał w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru tj. o czyn z art. 193§ 1 k.k. w zw. z art. 158 § 1 k.k w zw z art. 11 § 2 k.k podczas gdy oskarżony nie przebywał w wskazanym dniu w mieszkaniu pokrzywdzonego i nie dopuścił się zarzucanego mu czynu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

W apelacji skarżący starał się wykazać nieprawidłową ocenę materiału dowodowego skutkującą błędem w ustaleniach faktycznych.

Formułując zarzuty przeciwko zapadłemu rozstrzygnięciu obrońca podporządkował ich treść linii obrony prezentowanej przez D. K. L. nie znajdującej jednak swego odzwierciedlenia w przeprowadzonych dowodach.

Podnieść należy, iż Sąd I instancji dokonał prawidłowych ustaleń w zakresie okoliczności stanu faktycznego, jak również winy oskarżonego. Wbrew twierdzeniom skarżącego, dokonana przez Sąd I instancji analiza materiału dowodowego jest wnikliwa i jasna, odpowiadająca dyrektywom określonym w art. 4 k.p.k., a przeprowadzone w oparciu o tę analizę wnioskowanie jest logiczne, zgodne z przesłankami wynikającymi z art. 7 kpk; zarzut obrazy art. 7 k.p.k. jest tylko wtedy skuteczny gdy skarżący wykaże, że sąd orzekający - oceniając dowody - naruszył wskazane zasady. W tej sytuacji Sąd I instancji słusznie uznał, iż wina oskarżonego D. K. L. nie budziła wątpliwości, przy czym Sąd ten nie naruszył zasady in dubio pro reo (art. 5 § 2 k.p.k.). Analiza zebranego w sprawie materiału dowodowego prowadzi do wniosku, że Sąd I instancji wnikliwe zweryfikował tezy aktu oskarżenia w granicach niezbędnych dla ustalenia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia skutkującego uznaniem winy oskarżonego oskarżonego. Z uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynikają powody takiego rozstrzygnięcia, a Sąd Okręgowy w pełni akceptuje przedstawioną tam argumentację.

Przede wszystkim stan faktyczny w niniejszej sprawie nie budzi wątpliwości. Sąd Rejonowy prawidłowo nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego, w których nie przyznał się on do stawianego mu zarzutu. Te twierdzenia są sprzeczne wiarygodnymi z zeznaniami pokrzywdzonego i jego siostry. Ci ostatni w szczegółowy sposób opisali przebieg zdarzenia. Co istotne W. W. oraz M. K. nie mieli żadnych wątpliwości co tego, że jedną z osób, które wówczas wtargnęły do ich mieszkania i brały udział w pobiciu pokrzywdzonego był oskarżony D. K. L.. Pokrzywdzony, pomimo tego, że jest niewidomy po głosie rozpoznał obu sprawców pobicia, w tym D. K. L. – k. 18 odw, k. 189, przy czym podawał takie okoliczności dotyczące sytuacji rodzinnej oskarżonego, które świadczę, że to jego rozpoznanie było trafne. Z ta relacja w pełni korespondują zeznania jego siostry- k.14-15, k. 189 odw. Co istotne, M. K. przekonywująco wyjaśniła dlaczego początkowo nie podała policjantom danych napastników a ponadto treść jej zeznań z rozprawy wskazuje, ze nie dążyła za wszelka cenę do jego pognębienia i wskazała między innymi, że D. K. L. po zdarzeniu przeprosił jej brata. Relacje wymienionych osób były logiczne i wzajemnie spójne oraz znalazły potwierdzenie w opinii sądowo – lekarskiej i protokołach oględzin.

W konsekwencji Sąd I instancji w pełni zasadnie odmówił wiary zeznaniom W. K., G. K. oraz współoskarżonego A. D., który został prawomocnie skazany za ten czyn w sprawie (...). Wymienieni są znajomymi oskarżonego, powiązani z nim towarzysko lub rodzinnie. Prawidłowo Sad Rejonowy podkreślił, że „W. K. jest skonfliktowana z pokrzywdzonym i jego siostrą, a według ich relacji to ona miała być prowodyrką zajścia”.

Co do zarzutu obrońcy związanego z brakiem przesłuchania świadka Ł. S., to Sąd I instancji zasadnie oddalił wniosek w tym zakresie – k. 238, albowiem dowodu tego nie dało się przeprowadzić- k. 226-232.

Wniosek

Obrońca wniosła o zmianę zaskarżonego orzeczenia poprzez uniewinnienie oskarżonego D. L. od zarzucanego mu czynu; jednocześnie z ostrożności procesowej o uchylenie wyroku w całości i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w O. do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z przyczyn podanych powyżej wniosek o uchylenie lub zmianę wyroku nie jest w żadnym stopniu zasadny.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok Sądu Rejonowego w O. z dnia 28 października 2019 r. jako prawidłowy utrzymano w mocy.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Sąd Okręgowy nie znalazł podstaw do uznania, że Sąd I instancji dopuścił się obrazy przepisów postepowania, która miała mieć wpływ na błąd w ustaleniach faktycznych.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Na podstawie art.29 ustawy prawo o adwokaturze i rozporządzenia wykonawczego do tej ustawy przyznano opłatę dla obrońcy z urzędu oskarżonego.

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Na podstawie art.624§1 kk zwolniono oskarżonego od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze albowiem przemawia za tym jego sytuacja majątkowa.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego D. L.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego w O. z dnia 28 października 2019 r. w sprawie (...)

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana