II Ko 216/22 - wyrok Sąd Okręgowy w Olsztynie z 2022-11-28
- Tytuł:
- Sąd Okręgowy w Olsztynie z 2022-11-28
- Data orzeczenia:
- 28 listopada 2022
- Data publikacji:
- 29 grudnia 2022
- Data uprawomocnienia:
- 6 lutego 2023
- Sygnatura:
- II Ko 216/22
- Sąd:
- Sąd Okręgowy w Olsztynie
- Wydział:
- II Wydział Karny
- Przewodniczący:
- Sędzia Olgierd Dąbrowski-Żegalski
- Protokolant:
- st. sekr. sąd. Rafał Banaszewski
- Teza:
- A) „Uzupełniające” odszkodowanie lub zadośćuczynienie jest swoistym odstępstwem od zasady niedopuszczalności ponownego rozpoznania sprawy prawomocnie zakończonej (res iudicata). Można skorzystać z tego przepisu tylko w sytuacji, jeśli zostanie stwierdzone, że mamy do czynienia z dysproporcją pomiędzy tym, co na rzecz wnioskodawcy (występującego wcześniej z takim roszczeniem w trybie przepisów k.p.k.) już zasądzono i co już otrzymał, a tym, co otrzymałby składając wniosek obecnie w trybie przepisów ustawy lutowej. Niezbędne jest również wykazanie, że ta dysproporcja musi być istotna, wręcz rażąca (z uwzględnieniem odpowiedniej waloryzacji kwoty świadczenia wypłaconego uprzednio). B) Sprawy o odszkodowanie i zadośćuczynienie z ustawy lutowej toczą się na podstawie przepisów procedury karnej, a uzupełniająco, na co zezwala treść art. 558 k.p.k., stosuje się przepisy kodeksu postępowania cywilnego, z których z kolei wynika, że ciężar udowodnienia danego faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne (art. 6 k.c.). Zatem powinność wykazania twierdzeń uzasadniających zgłoszone w całości roszczenia (w tym przypadku o zadośćuczynienie) obciąża wnioskodawcę i działającego na jego rzecz pełnomocnika, a nie sąd. C) W ustawie lutowej nie przewidziano żadnych, normatywnych („sztywnych”) kryteriów w oparciu, o które należałoby określać wysokość zadośćuczynienia. Pozostawiono to praktyce orzeczniczej w konkretnych sprawach. W tym przypadku również przepisy Kodeksu cywilnego dotyczące zadośćuczynienia ograniczają się do wskazania, ze zasądzona suma ma być "odpowiednia" (art. 445 § 2 k.c. w zw. z § 1 k.c.). O tym, czy zasądzone zadośćuczynienie jest odpowiednie decyduje sąd orzekający w danej sprawie na podstawie zindywidualizowanych kryteriów, wynikających z materiału dowodowego sprawy, po rozważeniu wszystkich istotnych i ustalonych okoliczności. Odnoszenie wysokości należnej kwoty zadośćuczynienia wyłącznie i wprost do innych (podobnych) spraw jest nieuprawnione z uwagi na to, że rozmiar krzywdy, w kontekście konkretnych ustaleń stanu faktycznego danej sprawy, musi być zawsze określony indywidualnie. A przywoływane we wniosku pełnomocnika wnioskodawcy sprawy odnoszą się do zgoła odmiennych stanów faktycznych, rodzajów i rozmiarów krzywd doznanych przez wnioskodawców.
- Istotność:
Dodano:
,
Opublikował(a):
Iwona Urban
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Olsztynie
Osoba, która wytworzyła informację: Sędzia Olgierd Dąbrowski-Żegalski
Data wytworzenia informacji:
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Olsztynie
Osoba, która wytworzyła informację: Sędzia Olgierd Dąbrowski-Żegalski
Data wytworzenia informacji: